- 20 Ağustos 2022
- 66
- 44
- 18
- 31
- Konu Sahibi AlicePoppins
- #1
Merhaba ben online çalışan biriyim, işim çevirmenlik ve özel ders. Ama bunlar sürekli denk gelmiyor. Bazen oluyor bazen uzun süre olmuyor. Bir okulda öğretmenlik ise beni tanıyan tüm arkadaşlarımın “senlik değil” dediği bir şey. Öğretmenliği sevmiyorum. Sürekli yeni fikir ve projeler düşünen biriyim. Sürekli kurslar fırsatlar kolluyorum ve kendim bir şeyler üretmeye çalışıyorum ama şuan yığıldığım bir dönemdeyim. çünkü sosyal etkileşim olmadığı için iç motivasyonum da düştü. Eşim de evden online çalışıyor mesela onun hiç böyle bir sorunu yok. Taşındığım bölge istanbul merkeze uzak, arkadaşlarımla kolay kolay buluşamıyorum ama buluşsam da nereye kadar. Aradığım şey daha rutin bir şey. Sitede spora gidiyorum, arada kütüphaneye gidiyorum ve arkadaşlarımla görüşüyorum. Bu kadar. Bütün arkadaşlarım bu sıkıntıyı çalışarak kapatıyorlar. Evde durunca depresyona girdiklerini söylüyorlar. Ama ben okuduğum bölümde çalışmayı gerçekten istemiyorum. Bu yüzden hep alternatif ilgi alanlarıma yöneldim ama onlarda da çalışma ortamım yok şuan. Gerçekten deneyen biriyim ama bir sonuç elde edemedim. Bu dönemsel bir şey de değil, bir hayat tarzı. Köklü bir çözüm lazım aslında. Beyin fırtınası yapmaya katılırsanız çok mutlu olurum. Bir de kurs gibi etkinliklerde de kadınlara özel bulmak çok zor. Karışık olanları tercih etmiyorum. Çalışan\çalışmayan kadınların bu konuda ne yaptıklarını merak ediyorum.
öğrencilerle etkileşim kısmını seveceğimi biliyorum ama bir okul ortamında resmi prosedürler, zorundalıklar, veliler gibi şeyler beni ürkütüyor. Arkadaşlarım da bu kısımlardan yakınıyor hep.kendimi tanıyorum. Bu tarz katı ortamlarda ben kendim de olamıyorum verimli de olamıyorum evde de huzurumun kalmayacağını hissediyorum. benden götürüsünün daha çok olacağını bildiğim için adım atmadım şuana kadar. Part time bulabilseydim o olurdu mesela. Ama bir yandan da 40-50 yaşında da şuan yaşadığım sorun beni bekliyor olacak. Verimli olma ihtiyacı + sosyallik ihtiyacı…
