• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Renkli Tokalar Yine Sahipsiz Kaldı

AryaEvaninAnnesi .!.:
Sonu güzel bitmiş 😔 benim kızım ağlayarak doğdu hiç sıkıntısı da yoktu ama kilosu azdı 1900 dü. 2 kg olsun 1 hafta kalsın emmeyi öğrensin dediler bıraktım. 2 yıl oldu hep rüyamda o doğumhanede ellerim bağlı ağlarken onun götürülüşünü görüyorum. 1 yıl yoğun bakımda yaşadık biz. Keşke evini görseydi. Hoş doktorların dediğine göre beni de görmedi hiç. Bakmıyordu ışık refleksi yoktu. Ama ruhu hissetti biliyorum
Genişletmek için tıkla...
Bütün bebekler bize Allahı emaneti. Senden çok sevmiş arya kuşu demek ki yanına almış. Bir emanetiz daha geliyor onun için dik durmalisinz ve ona büyüdüğünde ablasını bol bol anlatacaksinz. Bir günlük iyi fikir olabilir☺️
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Ama şunu anladım kaç tane doğurursam doğurayım hep bi eksiğim.
Genişletmek için tıkla...
Allah size ve evladını yitirmiş tüm annelere sabır versin, kimseyi evlat acısıyla sınamasın.
Oğlunuzu sağlıkla kucağınıza almak nasip olsun, söylediğinize katılıyorum, bir sürü kızınız oğlunuz olsa dahi kaybedilen meleğin eksikliği hissedilir, bunu annemden dolayı çok iyi biliyorum, kızkardeşimi kaybettiğimizden bu yana annemin bir yanı hep eksik, evet bizler varız ben ve küçük kızkardeşim lakin her evladın yeri ayrıdır, hiçbiri diğerinin yerini dolduramaz ama teselli olur.

Oğlunuz için böyle karmaşık duygularınız olması normal, zira kızınızın doğumu hem mutluluğunuz olmuş hem acınız, anneliği ilk onunla tatmışsınız, onun üzerine hayaller kurmuşsunuz ama melek olmuş, sanırım oğlunuzdan ziyade onu çok sevince melek kızınıza haksızlık yapacakmışsınız gibi hissettiğinizden bu karmaşık duygular.

Kucağınıza alınca daha iyi anlayacaksınız, sevgi dolu biri her evladını sevecek kadar büyük bir yürek taşır, ne başını okşadığı yavrusunu sevmekten vazgeçer ne cennete gönderdiği yavrusunu unutur.

Karnınızdaki bebeğinizi doya doya sevin ve korkmayın hayırlısıyla oğlunuz sağlıkla doğacaktır 🧿
 

Mune .!.:
Allah size ve evladını yitirmiş tüm annelere sabır versin, kimseyi evlat acısıyla sınamasın.
Oğlunuzu sağlıkla kucağınıza almak nasip olsun, söylediğinize katılıyorum, bir sürü kızınız oğlunuz olsa dahi kaybedilen meleğin eksikliği hissedilir, bunu annemden dolayı çok iyi biliyorum, kızkardeşimi kaybettiğimizden bu yana annemin bir yanı hep eksik, evet bizler varız ben ve küçük kızkardeşim lakin her evladın yeri ayrıdır, hiçbiri diğerinin yerini dolduramaz ama teselli olur.

Oğlunuz için böyle karmaşık duygularınız olması normal, zira kızınızın doğumu hem mutluluğunuz olmuş hem acınız, anneliği ilk onunla tatmışsınız, onun üzerine hayaller kurmuşsunuz ama melek olmuş, sanırım oğlunuzdan ziyade onu çok sevince melek kızınıza haksızlık yapacakmışsınız gibi hissettiğinizden bu karmaşık duygular.

Kucağınıza alınca daha iyi anlayacaksınız, sevgi dolu biri her evladını sevecek kadar büyük bir yürek taşır, ne başını okşadığı yavrusunu sevmekten vazgeçer ne cennete gönderdiği yavrusunu unutur.

Karnınızdaki bebeğinizi doya doya sevin ve korkmayın hayırlısıyla oğlunuz sağlıkla doğacaktır 🧿
Genişletmek için tıkla...
Çok teşekkür ederim. Evet bu duygu beni yiyor. Sanki kızım olsa yerine koyacakmışım gibi hissetmiştim ama öyle değilmiş şimdi anlıyorum 2 gündür daha iyiyim. Tabi biraz hamilelik hormonları da ele geçiriyor beni. Annenizin de ellerinden öperim. Evlat acısının bi tanımı yok. 10 tane doğursam 11. Çocuğum eksik olacakmış. Biraz bunun farkına vardım.
 
Canım su an psıkolojın bozuk olduğu icin böyle düşünmen normal. Ancak bu yanlıştan dön. Bak allah sana yeniden bu duyguyu bahşetmiş. Sağlıkla kucağına al yeterki kızın da olur yeterki sağlıkla gelsin de psikolojine iyi gelsin.
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Eşyalarına kıyamadım çünkü kızım giydi benim belki bi kaç saatliğine ama giydi. Hepsinde kokusu var gibi. Oyuncak bebek gibi giydirdim süsledim. İsmini ben de koyamazdım deva koyacaktım kız olsaydı. Derdime devam olsun diye. Ama doyamadım işte. Mesela ayakkabıları giyemedi. Duruyor öylece. Kestiğim tırnakları ve saçları bile duruyor. Ama şunu anladım kaç tane doğurursam doğurayım hep bi eksiğim.
Genişletmek için tıkla...
Öyle canım bir yanımız hep eksik olacak. İsmini çok güzel düşünmüşsün deva çok güzel ama eminin oğlunada güzel bir isim bulacaksın
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Merhaba buraya daha önce Cennet Kuşu Arya'nın hikayesi diye konu açmıştım. Bilenler bilir. (konuyu ekliyorum Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi ) bilmeyenler için özetleyeyim 33 haftalık doğum yaptım 1900 gr kızımı yoğun bakıma emmesi gelişsin diye bıraktım. Ciğerine mama kaçırdılar bitkisel hayata girdi. 1 yıl saksıda çiçek gibi gözünü bile kırpmadan tam 7 kez kalbi durarak yaşadı. 7. kalp durmasında vefat etti. 1 yıl 10 gün bir yoğun bakım odasını ev yaptık.

Şimdi o zorlu yollardan sonra yeniden hamileyim. Çok korkuyorum. Ama dünyada korkaklar değil cesurlar kazanır düşüncesi ile bu yola girdim.

12. haftayı doldurdum. Dün ikili testim vardı. Bebeğimin cinsiyetini öğrendim erkek. Bi yanım çok sevindi ama bir yanım aşırı buruldu. Eve geldikten sonra kızımın giymediği pembe tavşanlı bornozunu, pembe küvetini, renk renk bandanalarını düşünüyorum. Yine bir yerlerde eksik kalmış gibiyim. Eşyalar öylece kaldı. Tokalar tütülü elbiseler...

Bu düşüncede boğulurken karnımdaki oğluma derin haksızlık yaptığımı da düşünüyorum. Bu sefer anneliğimi sorguluyor. Kendime kızıyorum. Ne biçim annesin diyorum. Onu çok seveceğim biliyorum. Ama yine de sevemezsem diye de korkuyorum. Kızıma aşırı bağlıydım. Eşimle en büyük hayalimizdi kızımızın olması. Şimdi hem mutluyum hem buruk. Hem korkuyorum anne olamamaktan yeterince sevememekten...
Nolur beni yadırgamayın evlat ayırıyor demeyin. Sadece herşey düzelecek mi bilmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...

İlk gebeliğimde 5 haftalık düşük yaşadım (kimyasal gebelik) hemen sonra hamile kaldığımda ben bile buna benzer duygular yaşadım. Yani sizin hissettikleriniz çok çok normal.
 
Ah ne güzel bir haber, çok mutlu oldum. Yuvanıza sağlıkla gelsin inşallah. Bir kız annesiydin, tam anlamıyla tadamadan, doyamadan yarım kaldın. Tamamlanma isteğini ve kaygılarını, adapte olamayışını çok iyi anlayabiliyorum. Ama inanıyorum ki paşayada mükemmel bir anne olacaksın. Renkli tokalar şimdilik anılarda kalsın. Kim bilir belki yine bir kız annesi olursun. Olmasa da evlat evlat değil midir? Kız olmuş, erkek olmuş ne farkeder değil mi? Ne mutlu ki Rabbim yine nasip etmiş, yine anneliğe layık görmüş. Şükürler olsun🙏
 
Kızıyla böyle muhteşem mücadale vermiş bir anne nasıl kötü olabilecek ki?
Kızınızla geçirdiğiniz o mucizevi zaman hep sizinle içinizde bir yerde kalacak. Allah sabır versin size.

Sağlıklı bir hamilelik sürecindesiniz.
O kadar zorlu süreçten sonra içinizde pişmanlık kalmaması adına bu zamanın tadını çıkarın.
Laf olsun diye değil gerçekten muhteşem güçlü bir anne olmuşsunuz zaten.

Miniğiniz sağlıcakla gelsin gerçekten.
Böylesine anaç birisisiniz oğlunuza kardeşte yaparsınız belki.
Her canlının hikayesi başka.
Oğlunuz için en güzel,huzurlu muhteşem bir hikayeniz olsun inşallah.

Bütün hüzünlerden uzak şu ana odaklanıp kendinizi rahat bırakın. Çünkü siz bunu hakediyorsunuz.

Ayrıca cinsiyet yada başka bişey için ısrarcı olmaktan uzak tutun kendinizi.
Hayat bize ne sunarsa iyisini güzelini sunsun🙏

Sağlıklı,huzurlu,bol neşeli bir hamilelik süreci diliyorum size.
 
Anneye sormuşlar, en çok hangi evladını seviyorsun diye. "Dönene kadar yolda olanı, iyileşene kadar hasta olanı, büyüyene kadar küçük olanı"...


Kaybınız için üzgünüm... Anne yüreği kırk evlada da yeter. Bebeğin doğana kadar böyle düşünmen normal. Kucağına aldıktan sonra sıra ona gelecek annesi. Sağlıkla kavuşun inşallah.
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Merhaba buraya daha önce Cennet Kuşu Arya'nın hikayesi diye konu açmıştım. Bilenler bilir. (konuyu ekliyorum Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi ) bilmeyenler için özetleyeyim 33 haftalık doğum yaptım 1900 gr kızımı yoğun bakıma emmesi gelişsin diye bıraktım. Ciğerine mama kaçırdılar bitkisel hayata girdi. 1 yıl saksıda çiçek gibi gözünü bile kırpmadan tam 7 kez kalbi durarak yaşadı. 7. kalp durmasında vefat etti. 1 yıl 10 gün bir yoğun bakım odasını ev yaptık.

Şimdi o zorlu yollardan sonra yeniden hamileyim. Çok korkuyorum. Ama dünyada korkaklar değil cesurlar kazanır düşüncesi ile bu yola girdim.

12. haftayı doldurdum. Dün ikili testim vardı. Bebeğimin cinsiyetini öğrendim erkek. Bi yanım çok sevindi ama bir yanım aşırı buruldu. Eve geldikten sonra kızımın giymediği pembe tavşanlı bornozunu, pembe küvetini, renk renk bandanalarını düşünüyorum. Yine bir yerlerde eksik kalmış gibiyim. Eşyalar öylece kaldı. Tokalar tütülü elbiseler...

Bu düşüncede boğulurken karnımdaki oğluma derin haksızlık yaptığımı da düşünüyorum. Bu sefer anneliğimi sorguluyor. Kendime kızıyorum. Ne biçim annesin diyorum. Onu çok seveceğim biliyorum. Ama yine de sevemezsem diye de korkuyorum. Kızıma aşırı bağlıydım. Eşimle en büyük hayalimizdi kızımızın olması. Şimdi hem mutluyum hem buruk. Hem korkuyorum anne olamamaktan yeterince sevememekten...
Nolur beni yadırgamayın evlat ayırıyor demeyin. Sadece herşey düzelecek mi bilmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
ay tabi ki düzelecek..
öyle çok seveceksn ki oğlunu anlatamam ,
öyle dille söylendiği gibi birşey değil,
benm de bie paşam var nasıl nasıl nasıl güzellllll
rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin
 
cataspatas .!.:
Anneye sormuşlar, en çok hangi evladını seviyorsun diye. "Dönene kadar yolda olanı, iyileşene kadar hasta olanı, büyüyene kadar küçük olanı"...


Kaybınız için üzgünüm... Anne yüreği kırk evlada da yeter. Bebeğin doğana kadar böyle düşünmen normal. Kucağına aldıktan sonra sıra ona gelecek annesi. Sağlıkla kavuşun inşallah.
Genişletmek için tıkla...
Sanırım hiç büyütemediğim için aklım kızımda
 
Tüm hikayenizi şimdi ağlayarak okudum .

Sınavların en büyüğünü yaşamışsınız.

O kadar güçlü bir annesiniz ki yüreğiniz o kadar geniş ki yürekten inanıyorum ki oğlunuzun da çok iyi annesi olacaksınız. Arya ablası bedenen olmasa da hep o evde . Onu anlatarak , onun kokusunu belki oğlunuzda bularak büyütecekseniz oğlunuzu . Çünkü siz aryanın annesi olduğu gibi oğlunuzun da annesisiniz.

Umarım arya için açılan hukuki süreç en azından olumlu sonuçlanıp bir nebze de olsa sizi rahatlamıştır
 
asyadan .!.:
Tüm hikayenizi şimdi ağlayarak okudum .

Sınavların en büyüğünü yaşamışsınız.

O kadar güçlü bir annesiniz ki yüreğiniz o kadar geniş ki yürekten inanıyorum ki oğlunuzun da çok iyi annesi olacaksınız. Arya ablası bedenen olmasa da hep o evde . Onu anlatarak , onun kokusunu belki oğlunuzda bularak büyütecekseniz oğlunuzu . Çünkü siz aryanın annesi olduğu gibi oğlunuzun da annesisiniz.

Umarım arya için açılan hukuki süreç en azından olumlu sonuçlanıp bir nebze de olsa sizi rahatlamıştır
Genişletmek için tıkla...
Hala devam ediyor. Dosyamız aylardır adli tıpta biz de sabırla bekliyoruz
 
Hisettikleriniz o kadar normal ki hangimiz yaşasak aynı şeyleri hissederdik.Yarim kalmışlık zor, yaşasaydı böyle mi olurdu? şöyle mi olurdu? Bu düşünceler normal, anormal olan buna takılıp kalmak.Evladınızı sağlıkla kucağınıza alın,çok mutlu olun.
 
Mor renk delisi .!.:
Hisettikleriniz o kadar normal ki hangimiz yaşasak aynı şeyleri hissederdik.Yarim kalmışlık zor, yaşasaydı böyle mi olurdu? şöyle mi olurdu? Bu düşünceler normal, anormal olan buna takılıp kalmak.Evladınızı sağlıkla kucağınıza alın,çok mutlu olun.
Genişletmek için tıkla...
Evet yaşasaydı şimdi kardeşi için heyecanlanacaktı 🥲 bunu hep düşünüyorum.
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Evet yaşasaydı şimdi kardeşi için heyecanlanacaktı 🥲 bunu hep düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ablam yaşadı size benzer olayı , yarım kalmışlık zor.Zaman herşeyin ilacı.bazen "ablan olsaydı kulaklarını çekerdi "diyor küçük oğluna, ama eskisi gibi acı çekmiyor, meleğim cennette beni bekliyor diyor.
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Merhaba buraya daha önce Cennet Kuşu Arya'nın hikayesi diye konu açmıştım. Bilenler bilir. (konuyu ekliyorum Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi ) bilmeyenler için özetleyeyim 33 haftalık doğum yaptım 1900 gr kızımı yoğun bakıma emmesi gelişsin diye bıraktım. Ciğerine mama kaçırdılar bitkisel hayata girdi. 1 yıl saksıda çiçek gibi gözünü bile kırpmadan tam 7 kez kalbi durarak yaşadı. 7. kalp durmasında vefat etti. 1 yıl 10 gün bir yoğun bakım odasını ev yaptık.

Şimdi o zorlu yollardan sonra yeniden hamileyim. Çok korkuyorum. Ama dünyada korkaklar değil cesurlar kazanır düşüncesi ile bu yola girdim.

12. haftayı doldurdum. Dün ikili testim vardı. Bebeğimin cinsiyetini öğrendim erkek. Bi yanım çok sevindi ama bir yanım aşırı buruldu. Eve geldikten sonra kızımın giymediği pembe tavşanlı bornozunu, pembe küvetini, renk renk bandanalarını düşünüyorum. Yine bir yerlerde eksik kalmış gibiyim. Eşyalar öylece kaldı. Tokalar tütülü elbiseler...

Bu düşüncede boğulurken karnımdaki oğluma derin haksızlık yaptığımı da düşünüyorum. Bu sefer anneliğimi sorguluyor. Kendime kızıyorum. Ne biçim annesin diyorum. Onu çok seveceğim biliyorum. Ama yine de sevemezsem diye de korkuyorum. Kızıma aşırı bağlıydım. Eşimle en büyük hayalimizdi kızımızın olması. Şimdi hem mutluyum hem buruk. Hem korkuyorum anne olamamaktan yeterince sevememekten...
Nolur beni yadırgamayın evlat ayırıyor demeyin. Sadece herşey düzelecek mi bilmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Başlık beni çok korkutsa da sonuna şükrettim her şey düzelecek bu duygular çok normal
 
Mor renk delisi .!.:
Ablam yaşadı size benzer olayı , yarım kalmışlık zor.Zaman herşeyin ilacı.bazen "ablan olsaydı kulaklarını çekerdi "diyor küçük oğluna, ama eskisi gibi acı çekmiyor, meleğim cennette beni bekliyor diyor.
Genişletmek için tıkla...
Ablanız için üzüldüm 😔 onun da kızından sonra oğlu olmuş sanırım. Eksiklik hep olacakmış yeni anlıyorum. Allahım bizi cennette kavuştursun
 
AryaEvaninAnnesi .!.:
Merhaba buraya daha önce Cennet Kuşu Arya'nın hikayesi diye konu açmıştım. Bilenler bilir. (konuyu ekliyorum Bir Cennet Kuşu Arya Hikayesi ) bilmeyenler için özetleyeyim 33 haftalık doğum yaptım 1900 gr kızımı yoğun bakıma emmesi gelişsin diye bıraktım. Ciğerine mama kaçırdılar bitkisel hayata girdi. 1 yıl saksıda çiçek gibi gözünü bile kırpmadan tam 7 kez kalbi durarak yaşadı. 7. kalp durmasında vefat etti. 1 yıl 10 gün bir yoğun bakım odasını ev yaptık.

Şimdi o zorlu yollardan sonra yeniden hamileyim. Çok korkuyorum. Ama dünyada korkaklar değil cesurlar kazanır düşüncesi ile bu yola girdim.

12. haftayı doldurdum. Dün ikili testim vardı. Bebeğimin cinsiyetini öğrendim erkek. Bi yanım çok sevindi ama bir yanım aşırı buruldu. Eve geldikten sonra kızımın giymediği pembe tavşanlı bornozunu, pembe küvetini, renk renk bandanalarını düşünüyorum. Yine bir yerlerde eksik kalmış gibiyim. Eşyalar öylece kaldı. Tokalar tütülü elbiseler...

Bu düşüncede boğulurken karnımdaki oğluma derin haksızlık yaptığımı da düşünüyorum. Bu sefer anneliğimi sorguluyor. Kendime kızıyorum. Ne biçim annesin diyorum. Onu çok seveceğim biliyorum. Ama yine de sevemezsem diye de korkuyorum. Kızıma aşırı bağlıydım. Eşimle en büyük hayalimizdi kızımızın olması. Şimdi hem mutluyum hem buruk. Hem korkuyorum anne olamamaktan yeterince sevememekten...
Nolur beni yadırgamayın evlat ayırıyor demeyin. Sadece herşey düzelecek mi bilmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Eski konunuzu iki defa okudum. Bir anne olarak hıçkıra hıçkıra ağladım. Benim bebeğimde ilk doğduğu zaman yoğun bakımda kalmıştı. Bir nebzede olsa, anlıyorum sizi. Siz çok güzel, çok güçlü bir annesiniz. okurken hayran oldum. sabrınıza, anneliğinize. Rabbim yeni bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Belki Rabbim bir bebek daha kısmet eder, o giyer ablasının kıyafetlerini:) Hayat mucizlerle dolu.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back