Bende geçen cafenin bahçesinde çay içerken beni kınayan amcaya kızmıştım,
Belki bende türkiyede yakılan kişi olarak haber sayfalarına düşerdim amca insaflıymış
sürekli oruç tutana saygı diyorlarda tutmayana saygı sıfır, o nolcak,
oruç tutmayan yemesin içmesin mi, istiyorlarki herkes aynı olsun, aynı inansın aynı davransın
yiyip içene çıkışmak mı oruç tutmak, nefis terbiyesi bakma geç, demekki nefsini terbiye edememiş amca
sürekli oruç tutana saygı diyorlarda tutmayana saygı sıfır, o nolcak,
oruç tutmayan yemesin içmesin mi, istiyorlarki herkes aynı olsun, aynı inansın aynı davransın
yiyip içene çıkışmak mı oruç tutmak, nefis terbiyesi bakma geç, demekki nefsini terbiye edememiş amca
Çalıştığım yer sırf şirket iş ortamı alanı ve sabah kahvaltı yapabilceğimiz tek bir yer yok ramazanda. 8de açılan market bile 9da açılıyor. Sokakda yiyip içmiyorum, elimde sigarada gezmiyorum. Cafenin bahçe kısmında oturuyorum elimden geldiğince saygı gösteriyorum ama oruç tutanlarında tutmayanları kınamasına kızıyorum. Allah oruç tutanlarında oruçlarını kabul etsin
23 Ağustos 2012 Perşembe
Çoğunlukla mühendislik ve bilim dallarının ağırlıklı olarak seçildiği kadına yasak bölümler arasında İngiliz dili ve edebiyatı, tercümanlık, otel yönetimi, arkeoloji, işletme, eğitim ve danışmanlık gibi alanlar da var.
Ahvaz ve Tahran üniversiteleri gibi ülkenin önde gelen üniversitelerinin de dahil olduğu bu uygulamada bazı bölümlerin sadece erkeklere uygun olduğu açıklandı.
İran Yönetimi Kadınlara Evlerinin Yolunu Gösterdi
Kadınların üniversitede sayısal olarak erkeklerin önüne geçmesi, İran yönetimini hareketlendirdi.
2003 Nobel Barış Ödülü sahibi Şirin Ebadi İran yönetiminin bu kararını Bu, kadınların kamusal alandaki varlığına tahammül edemeyen ve evlerinin içindeki özel alana döndürmeye çalışan bir İslam Cumhuriyeti politikasıdır. Cinsiyet ayrımı politikası, kadının evdeki ve aile içindeki rolünü güçlendirmeye ve toplumdaki önemli rollerini azımsamaya yönelik patriarkal kültürün empoze edilmesi anlamına gelir" şeklinde değerlendirdi.
3 Çocuk-5 Çocuk Bu Kez İranda
İranda kadınların üniversite hayatından uzaklaştırılmasının ardındaki nedenler ülke ve dünya kamuoyunda 2 boyutu ile tartışılıyor. Bu tartışmalarda elbette yönetimin yaptığı açıklamalar veri oluşturuyor.
Öncelikle kadınların üniversitelerde öğrenim gören nüfusun toplam yüzde 60ının üzerinde bir bölümünü oluşturması ve İranda yasalar ile alt sınıflara itilen kadınların bilimsel alanda güç edinecekleri, var olan eşitsizliğe karşı bir tehdit olarak algılanıyor.
Bir diğer nedeni ise, İranın bugün nüfus politikasındaki gençleşme arzusu. Kadınların bilimden, yükseköğrenimden ve çalışma hayatından uzaklaştırılması, ev içine mahkum edilmeleri ayrıca bu politikaya da hizmet edecek.
1936 yılında Tahran Üniversitesi ilk açıldığında kadın ve erkeklere eşit haklar tanımakta idi. Kadınlar eşit eğitim hakkından doğan mücadele ruhu ile 1963 yılında oy verme ve parlamentoya girme haklarını elde ettiler. Aynı yıllarda Aile Koruma Kanunu kapsamında, kadınlar boşanma dilekçesi ve çocuk velayeti kazanmak için hak kazandı. 1978 yılında, İran devriminin arifesinde, 22 kadın parlamentoya oturdu ve 333 kadın seçilen yerel meclislerde görev yaptı. Üniversite öğrencilerinin üçte biri kadındı. İki milyon kadın işgücünde yer aldı.
Şahın yukarıdan baskıyla dayatılan, yozlaşmış modernleşmesi yerine Humeyninin vaat ettiği haklar ile daha güzel günler göreceklerini umut eden kadınlar Humeyni ile birlikte hareket ederek Şaha karşı çıktılar. Fakat Humeyni ile birlikte şekillenen devrim bu umutları karşılamamış, kadınların bekledikleri haklar yasaklara dönüşmüştü. Örneğin devrim öncesi İran, başörtüsünü yasaklayan ilk ülkeydi. Devrim öncesinde başörtüsü takmak, devrim sonrasında ise takmamak yasak oldu. Sosyal ve kamusal alanlardaki cinsiyet ayrımcılığının ötesinde, politik aktivist kadınlar politikanın dışına atıldı. Milyonlarca kadın Humeyniye destek vermekten vazgeçti, bu sefer Humeyninin yeni politikalarına bir mücadele geliştirdi. Yeni rejimin baskıcı ve otoriter yapısı kadınları denetim altında tuttu, rejime karşı çıkanlar ise ağır bir biçimde cezalandırıldı.
Bugün İranda Kadın Olmak
Bugün İranda çalışma hayatında kadınların yüzde 45lere varan oranının giderek artış göstermesi, kadınlara haklarını savunmada ve talep ve mücadele etmede bilinç ve cesaret kazandırmaktadır. Oysa, İranda kadınların bugün bulunduğu somut koşullar, toplumsal yaşamda giderek derinleşen eşitsizliklerle kadınları ikinci sınıf bir vatandaş konumuna yerleştirmektedir. ,
İran Anayasasında kadın ve erkeklerin eşit haklara sahip olduğu yer almaz, onun yerine İslami kriterlere uygun olarak sahip oldukları hakların eşit şekilde korunması yer alır. Diğer bir ifade ile kadın İslami normların öngördüğü hakların dışına çıkamaz, hak talep edemez.
Kadınlar yaşamsal ihtiyaçlarını karşılamada, diğer tüketim ihtiyaçlarında, karar ve davranışlarında bağlı bulundukları erkekten izin almak zorundadır. İşe gitmek ve yurtdışına seyahat etmek bunlardan sadece birkaçı.
İranda 2 kadın tanıklığı 1 erkeğinkine eşit tutuluyor. Tecavüze uğrayan kadını namus gerekçesi ile öldüren bağlı bulunduğu erkeğe ceza verilmiyor. Kadınlar yargıç olamıyor, devlet başkanlığı seçimine giremiyor.
İslami Yaşam Tarzını Koruma Bakanlığı, kadınların giyim kuşamının İslami normlara göre olmasını sürekli kontrol ediyor, sokaklarda erkek-kadın bir arada gördüklerini durdurup evli olup olmadıklarını denetliyor.
Boşanan kadının velayet alma hakkı yok. Çocukların zorunlu ihtiyaçlarına göre sadece istisnai, kız çocuklarında 7, erkek çocuklarında en fazla 2 yaşına kadar kadının çocuklarının vesayetini alma hakkı tanınıyor.
kadın cahil kalırsa toplum cahil kalır, rejimlerini sağlama alıyorlar işte
[video=youtube;Ezo9ggiMjFE]http://www.youtube.com/watch?v=Ezo9ggiMjFE[/video]
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?