- 29 Mart 2011
- 179
- 5
Evlendiğim ilk günden itibaren bebek istediğimiz halde olmuyordu . Doktorlar tahlillerden sonra problem yok stres den uzak dur deselerde düşünmeden üzülmeden kendimi alamıyordum . Ayaklarını duvara doğru kaldır , kalcanın altına çok yüksek olmayan yastık koy kim ne söylerse kimden ne duyarsam yapar hale gelmiştim , 3 doktor değiştirdim son doktorumda 2 defa YUMURTLAMA TEDAVİSİ (Ovulasyon İndüksiyonu) uyguladık bu süre içinde aklımda "Ben hiç bebek sahibi olamacağım " düşüncesi olmadı hep zamanı değil uygun zamanı var diye düşünüyodum . sonra tedavi bırakmaya karar verdim .
Çalışıyodum bu arada işimi değiştirdim , aradan 1 yıla yakın zaman geçmişti kış ayları idi en azından yaz ayında aşılama veya tüp bebek yaparım diye düşünüyordum ve işe gidip geliyorum . ilk önce bağırsak haraketlerimi fark ettim sanki içimde bişeyler geziniyordu , göğüslerim hassaslaşmıştı acımaya başlamıştı . Birgün öyle yemeğinden dönüşte arkadaşımla test aldık . Adetlerim çok düzenli olmadığından takip etmem zordu ve hemen lavaboya gittim testi yaptım . testlerde tek çizgiden hemen sonra adet görürsünüz ya en azından adet görürüm diye düşünerek yaptım. çift çizgi inanamıyorum çift çizgi arkadaşıma gösteriyorum yanlış anlamadım demi diye hayır hamilesin diyor bu nasıl bir duygu anlatılamıyorki . heman yakınlarda olan hastanede buluyorum kendimi . Dr. soruyor neyimiz şikayetiniz nedir var sikayet yok ama sanırım bebek var diyorum . test yaptım ama emin olmak istiyorum . ultrasona alıyor jeli sürüyor ve ben o anda ne düşündüğümü hatırlamıyorum . bak kalp atışını görüyorum yani okadar geçmiş ki o kadar unutmuşumki bebek sahib olamadığımı kalp atışını duyunca kendimi tutamayıp ağlamaya başladığımda kendime geldim ve yaklaşık 6-8 haftalık dedi Dr.
İlk kızkardeşimi aradım o konuşma sırasında içimde cinsiyeti ile ilgili garip bir his oluştu yani buunda tarifi zor bir duygu . ve daha sonra çok güzel geçen 29-30 hafta hamilelik sürem 6 haftası zaten geçmiş gitmiş ben farkında olmadan. Dr. kontrolleri , testler derken geçip giden haftalar
yemek yerken karnındaki düşünerek ona göre yemek yemek, yürürken neye basacağını karnındakine göre ayarlamak , ona göre uyumak ona göre uyanmak , her boş anında karnında haraket etmesini beklemekle geçen güzel haftalar.
Ramazan bayramı arife günü 19.Eylül 2009 bayram izinine ayrıldım bayram tatilinden hemen sonra ilk iş günü yani 24.Eylül 2009 tarihinde hastaneye gidip doğum iznimi başlatmam lazım.
Bayram ziyaretleri , Bayram programları derken 2 gün geçti , 22.09.2009 3 . gün sabah erken kalkıp kahvaltı hazırladım kahvaltımızı yapıyoruz karnımdan ufak adet sancısı gibi sancı ama daha tam 3 hafta var doğum sancısı değildir Braxton Hicks kasılmaları mı acaba yoksa üşüttüm mü diye düşünüyorum biraz daha artıyor annemi arıyorum annem yok kızım erken gün sancısıdır o diyor. biraz daha otuyorum sonra duşa girmeye karar veriyorum. sıcak duşun altına giriyorum sancılar daha belirgin hal alıyor . eşime sesleniyorum hastaneye gitmemiz lazım diyorum eşim panik üsütünü değiştirmeye çalışırken kardeşini arıyor o odadan diğer odaya koşup duruyor. Bana bağırıyor çıksana hadi gidelim hastaneye çabuk .
Yola çıkıyoruz annemin evinin önündeyiz kızkardeşim pencerede bizde gelelim mi diye soruyor bende yok kontrol e gidiyorum geliriz hemen diyorum, annemi alıyoruz sadece , tekrar yola çıkıyoruz sancılarımın arası artıyor ama siddeti aynı yani fazla değil ve diyorum ki bu doğum sancısı ve o anda 1 gün önce nişan ın geldiğini hatırlıyorum.
Nihayet hastanedeyiz, nöbetçi Dr. a çıkıyoruz kısa bir muayneden sonra Dr. sen nerdeydin bu saate kadar diyor 8 cm açılma var alalım seni hemen diyor.sanırım 2 kat yukarı çıkıyorum sedye ye yattığım an ben ağlamaya başlıyorum . Doğumhane ye giriyorum ve beklemeye başlıyorum hazırlıklar tamam dr. geliyor . 2 yada 3 defa dan sonra kızımın ilk beyaz ve buruşuk ayaklarını görüyorum , sonra yüzünü gösteriyorlar o an ne düşündüm bu benim kızım benim canım ,
Odaya alınıyorum . bekliyorum kızımı ve yarım saat olmadan geliyor , Minik prensesim Hoşgeldin Hayatımıza (
Bayram Şekeri Kızım ) 22.09.2009 Saat 14:52
Ve bazen düşünürüm aklıma gelir hala iyiki Bayram tatili girmiş yoksa iş yerinden gitmek zorunda kalacaktım doğuma
Allahım tüm isteyenlerin dualarının kabul olmasını ve bir an önce hayırlısı ile bebek sahibi olmalarını diliyorum.
Çalışıyodum bu arada işimi değiştirdim , aradan 1 yıla yakın zaman geçmişti kış ayları idi en azından yaz ayında aşılama veya tüp bebek yaparım diye düşünüyordum ve işe gidip geliyorum . ilk önce bağırsak haraketlerimi fark ettim sanki içimde bişeyler geziniyordu , göğüslerim hassaslaşmıştı acımaya başlamıştı . Birgün öyle yemeğinden dönüşte arkadaşımla test aldık . Adetlerim çok düzenli olmadığından takip etmem zordu ve hemen lavaboya gittim testi yaptım . testlerde tek çizgiden hemen sonra adet görürsünüz ya en azından adet görürüm diye düşünerek yaptım. çift çizgi inanamıyorum çift çizgi arkadaşıma gösteriyorum yanlış anlamadım demi diye hayır hamilesin diyor bu nasıl bir duygu anlatılamıyorki . heman yakınlarda olan hastanede buluyorum kendimi . Dr. soruyor neyimiz şikayetiniz nedir var sikayet yok ama sanırım bebek var diyorum . test yaptım ama emin olmak istiyorum . ultrasona alıyor jeli sürüyor ve ben o anda ne düşündüğümü hatırlamıyorum . bak kalp atışını görüyorum yani okadar geçmiş ki o kadar unutmuşumki bebek sahib olamadığımı kalp atışını duyunca kendimi tutamayıp ağlamaya başladığımda kendime geldim ve yaklaşık 6-8 haftalık dedi Dr.
İlk kızkardeşimi aradım o konuşma sırasında içimde cinsiyeti ile ilgili garip bir his oluştu yani buunda tarifi zor bir duygu . ve daha sonra çok güzel geçen 29-30 hafta hamilelik sürem 6 haftası zaten geçmiş gitmiş ben farkında olmadan. Dr. kontrolleri , testler derken geçip giden haftalar
yemek yerken karnındaki düşünerek ona göre yemek yemek, yürürken neye basacağını karnındakine göre ayarlamak , ona göre uyumak ona göre uyanmak , her boş anında karnında haraket etmesini beklemekle geçen güzel haftalar.
Ramazan bayramı arife günü 19.Eylül 2009 bayram izinine ayrıldım bayram tatilinden hemen sonra ilk iş günü yani 24.Eylül 2009 tarihinde hastaneye gidip doğum iznimi başlatmam lazım.
Bayram ziyaretleri , Bayram programları derken 2 gün geçti , 22.09.2009 3 . gün sabah erken kalkıp kahvaltı hazırladım kahvaltımızı yapıyoruz karnımdan ufak adet sancısı gibi sancı ama daha tam 3 hafta var doğum sancısı değildir Braxton Hicks kasılmaları mı acaba yoksa üşüttüm mü diye düşünüyorum biraz daha artıyor annemi arıyorum annem yok kızım erken gün sancısıdır o diyor. biraz daha otuyorum sonra duşa girmeye karar veriyorum. sıcak duşun altına giriyorum sancılar daha belirgin hal alıyor . eşime sesleniyorum hastaneye gitmemiz lazım diyorum eşim panik üsütünü değiştirmeye çalışırken kardeşini arıyor o odadan diğer odaya koşup duruyor. Bana bağırıyor çıksana hadi gidelim hastaneye çabuk .
Yola çıkıyoruz annemin evinin önündeyiz kızkardeşim pencerede bizde gelelim mi diye soruyor bende yok kontrol e gidiyorum geliriz hemen diyorum, annemi alıyoruz sadece , tekrar yola çıkıyoruz sancılarımın arası artıyor ama siddeti aynı yani fazla değil ve diyorum ki bu doğum sancısı ve o anda 1 gün önce nişan ın geldiğini hatırlıyorum.
Nihayet hastanedeyiz, nöbetçi Dr. a çıkıyoruz kısa bir muayneden sonra Dr. sen nerdeydin bu saate kadar diyor 8 cm açılma var alalım seni hemen diyor.sanırım 2 kat yukarı çıkıyorum sedye ye yattığım an ben ağlamaya başlıyorum . Doğumhane ye giriyorum ve beklemeye başlıyorum hazırlıklar tamam dr. geliyor . 2 yada 3 defa dan sonra kızımın ilk beyaz ve buruşuk ayaklarını görüyorum , sonra yüzünü gösteriyorlar o an ne düşündüm bu benim kızım benim canım ,
Odaya alınıyorum . bekliyorum kızımı ve yarım saat olmadan geliyor , Minik prensesim Hoşgeldin Hayatımıza (
Bayram Şekeri Kızım ) 22.09.2009 Saat 14:52 Ve bazen düşünürüm aklıma gelir hala iyiki Bayram tatili girmiş yoksa iş yerinden gitmek zorunda kalacaktım doğuma
Allahım tüm isteyenlerin dualarının kabul olmasını ve bir an önce hayırlısı ile bebek sahibi olmalarını diliyorum.
Son düzenleme:
