Beni de üniversite hazırlık dönemimde bulmuştu bu illet. Allahtan annem hemen anladı da direkt psikiyatriye götürdü ilaca başladım ve o süreci çok kısa sürede atlattım. 4-5 yıl ilaç kullandım sonra bıraktım. Bıraktıktan sonra bin beter oldum. Başıma gelenleri görseniz o kadar berbat bi dönemdi ki. Bazen hala o hallerimi düşünüp ağlıyorum kendime. Haftalarca acillerde süründüm. Anksiyeten tekrarlamış dediler asla ikna olmadım. Kutu kutu antibiyotikler kullandım. Her gece acile gidip sakinleştirici vurdurup geliyordum. Her sabah ağlayarak uyanıyordum. Hastalığım var ve anlaşılmıyor diye. En sonunda beynimde tümör var ve beni delirtiyor diye düşünmeye başladım. Annem yine ısrar etti psikiyatriye gidelim kısa sürede geçmezse söz nörolojiye de gideceğiz dedi. Sağolsun onun sayesinde çeşit çeşit doktor gezmeye son verdim. Antidepresanı kullanmaya başladıktan sonra zaten 1 hafta içinde yavaş yavaş ruh halim düzelmeye başladı. Aaa anksiyeteymiş ben bunu ilaçsız atlatırım dedim ilacı bıraktım ama aylarca süründüm. Her şeyden korkuyordum. Her gün yeni korkularım çıkıyordu ortaya. En son intihar etmekten korktuğum için her yeri kilitlemeye başladım. Eşimin ısrarıyla tekrar psikiyatriye gittim. Ben özelde gittiğim psikiyatristten hiç hoşlanmamıştım. İlacımı çok kötü anlattı. Şu kadar kullanacaksın sürekli kontrole geleceksin sakın ihmal etme vs diye. Ben de dedim eyvah demek ki bu ilaç zehirmiş demek ki ben senelerce zehir içmişim. Sonra devlette bi psikiyatr buldum. Ay inanamazsınız o kadar güzel konuştu o kadar güzel anlattı ki her şeyi. Önünde ağladım ağladım. Sırayı bile sorun etmedi. İstediğin kadar vaktin var dedi. Ağlaya ağlaya her şeyi anlattım. Ben ölüyorum dedim. Şu an cümlelerini toparlayamıyorum ama çok güzel teselli etti beni. Ya çaresiz bir rahatsızlığın olsaydı ve ömür boyu ağır ilaçlar kullanmak zorunda kalsaydın diye örnekler verdi. İlaçtan korkmamamı ve zamanı gelince bırakabileceğimi sonra tekrar başlayabileceğimi hayatın olağan akışında hepsinin olduğunu, tek olmadığımı, zaman zaman düşüp zaman zaman kalkacağımı, aslında bütün insanlarda bu duyguların olduğunu fakat benim bu duygularla baş etmekte zorlandığımı ama zamanla bunu da öğreneceğimi anlattı. O doktor sayesinde ilacımı zehir olarak görmeyi bıraktım. Çok uzun oldu ama yalnız olmadığınızı göstermek için detaylı anlatmak istedim. Bence hangi psikiyatriste gittiyseniz önce onu değiştirin. Biraz araştırın yorum okuyun öyle bir doktor bulun. Sonra doktorunuza ve ilacınıza güvenerek yola devam edin. Zaten kafanızı toplamaya başladığınızda sürece terapiyle mi ilaçla mı devam edeceğinize kendiniz karar vereceksiniz. Ümitsizliğe kapılmayın çaresiz değilsiniz yalnız değilsiniz
Bu arada atladığım noktalar olmuş. Eğer sizden önce detaylı kan tahlili istenmiyorsa o doktora güvenmeyin. Çünkü psikolojik rahatsızlıkların çoğunun altında dengesiz kan değerleri var. Ne ilaç verirse versin önce en düşük dozda ve yarısını içerek başlatılır. Bu noktalara dikkat etmeyen doktoru değiştirin.