- 11 Nisan 2022
- 1.224
- 1.022
- 25
Bunun ciddi bir psikiyatrik problem olduğundan o kadar emin değildim. Sağlıklı bulmuyordum ama hiç yüzleşmedim de. Diğer söyledikleriniz için haklısınız.
Bunun ciddi bir psikiyatrik problem olduğundan o kadar emin değildim. Sağlıklı bulmuyordum ama hiç yüzleşmedim de. Diğer söyledikleriniz için haklısınız.Tamam anlayabiliyorum paylaşma isteğinizi ancak burada ciddi psikiyatrik problem olabilecek ya da günlük hayatınızı etkileyebilecek şeylerden bahsediyorsunuz. Burada size yardımcı olunamaz düşünün buraya gelen bir böbrek hastasına faydamız dokunur mu? Dokunmaz. Ancak doktora git diyebiliriz.
Sizin dertleşmekten ziyade profesyonel desteğe ihtiyacınız var onu diyorum.
Hangi bölüm istiyorsun normalde?Hemşireyim normalde. Ancak özel hastaneler "Atanacak personeli yetiştirmek istemiyoruz." minvalinde konuşuyorlar. Zaten özel hastane şartları malum, çok çalışma ve asgari ücret. Şu an garantiye ihtiyacım var zaten. Ve bir de memur mesaisini doldurmaya. En azında üniversite sınavına hazırlanmak için biraz vakit bulabilirim.
Bakın öyle demedim, öyle olabilecek dedim. Buradan üzmeyin kendinizi ya da panik olmayın. Bunun ayrımını yapabilmek işin bir desteğe ihtiyacınız var, demek istiyorum .Bunun ciddi bir psikiyatrik problem olduğundan o kadar emin değildim. Sağlıklı bulmuyordum ama hiç yüzleşmedim de. Diğer söyledikleriniz için haklısınız.
Devlette psikolog var mı?Devlet hastanesine gidebilirsin.
Hukuk. Birilerine Anlatmazsam Çatlayıp Öleceğim Artık Lütfen Akıl Verebilir Misiniz? Bu konuda bahsetmiştim denedim ama düşük aldım. Atandıktan sonra tekrar denemek istiyorum.Hangi bölüm istiyorsun normalde?
2023 üniversite sınavına çalışmadığım için pişmanım. Ama her şey çok belirsiz. Ne olacağım, nereye atanacağım, atanmadan önce iş bulabilecek miyim...Hangi bölüm istiyorsun normalde?
Bu konunu dağıtmayım ben senin eski konularına bakayım en iyisi.2023 üniversite sınavına çalışmadığım için pişmanım. Ama her şey çok belirsiz. Ne olacağım, nereye atanacağım, atanmadan önce iş bulabilecek miyim...
Bende 4 5 sene önce kafayı Wattpad a takmıştım ayy vini uehera hayal ederek o başrol.kizi da kendim. gibi görerek ağlayarak okurdum hayaller kurup gerçek sanardim . Ama ben bunları yaptığım da liseye gidiyordum yani normaldi bence yaşıma.gore sizin ki biraz geç kalınmış ergenlik olmuş gibi bu arada gençlik aşk romanlari yerine kişisel gelişim veya dinimizi tanımaya yönelik faydalı kitapları öneririm ben geçenlerde Esra ezmeci in. Kitap setini aldım en azindan yararlıÖncelikle böyle bir konu açtığım için ve bahsedeceklerim için beni yerden yere vurmamanızı çok rica ediyorum. Bu kadar saçma sapan bir durumu daha önce terapistime bile bahsetmemiştim, ilk defa burada yüzleşeceğim gibi bir durum var.
Şimdi, çocukluğumdan beri kitap okumayı çok severim. Ama şöyle bir sorunum var ki bazı kitaplara haddinden fazla bağlanırım. Hastalık derecesinde ama.
Örneğin bu hafta bir kitaba sanırım yirminci kez yeniden başladım. İlk okuduğumda lisede falandım. Bir kitap bir insanı her seferinde depresyona sokar mı, beni sokuyor. Orada henüz yirmi bile olmamış bir genç kız var. Çok masum, çok soğuk, çok mesafeli buralar tıpkı benim gibi. Bunun yanında babasından şiddet görmüş, ondan hiç değer görmemiş ama hep direnmiş hiç gücünü yitirmemiş, aile ilişkileri berbat, kendini onlardan soyutlayıp kitap okumaya falan vermiş. Burası da tıpkı benim gibi. Kızla tek benzemeyen noktamız dış görünüşümüz galiba.
Sonra birtakım olaylar oluyor. Başrol erkek zengin bir katil ve bunu öldürmek için kaçırıyor. Ama sonra aylar içinde kızın masumiyetinden ve gücünden çok etkilenip ona aşık oluyor. Onun için yapmadığı şey kalmıyor. Kızı öldürmek için kaçırmışken, sadece kız yaşasın diye herkesi öldürecek bir duruma geliyor. Adamın düşmanları adamı bitirmek için tek yolun kızı ondan almak olduğunu fark ediyorlar. Kız daha önce hiç tatmadığı güven, merhamet, şefkat gibi birçok duygu ile adam sayesinde tanışıyor. Ve ben her seferinde bu kadın karakter neden ben değilim diye depresyona giriyorum. Ciddi ciddi iştahım kapanıyor, sessizleşiyorum, ağlamaklı oluyorum, hep uyumak istiyorum hiç düşünmek istemiyorum falan öyle bir hale geliyorum. Hatta (Normalde kendime bakar, çok güzel olmasam da güzel bulurum kendimi. Saatlerce saç makyaj yaparım.) bu dönemde aynaya baktığımda kendimden nefret ederim, makyajsız neden güzel olmadığımı sorgularım. Neden o kadın gibi çok uzun bir boyum yok ve makyajsız saf bir güzelliğim yok diye aynaya bakıp kendi kendimle kavga ederim.
Biliyorum "Bu bir kurgu, sen manyak mısın? Ergen. " gibi şeyler yazanlar olacak. Normalde dışarıya karşı hiç böyle biri değilim. Arkadaşlarım hatta beni inanılmaz mantıklı insan olarak bilirler, kimseye bahsetmedim bu yüzden. İnanmazlar da zaten bu düşündüğüm şeye. Ama içten içe hissediyorum ve benim elimde değil.
Hiç sevgilim olmadı. Biz bunu yıllar önce terapistim ile konuştuğumuzda daha çok babam yüzünden çok yıprandığıma ve ikili ilişkiler için hal ve enerjimin kalmadığına, yorgun olduğuma yormuştuk. Ama şimdi dönüp baktığımda sanırım o farklı hikayeyi aramışım ve sıradan olan tüm tanışmalardan, tüm erkeklerden kaçmışım. Hatta mesleğimi normalde de sevmiyorum ama böyle bir kurgu için uygun meslek olmaması daha da çok sevmeme neden oluyor. Biliyorum anlattıklarım kulağa çok saçma geliyor ama hissettiğim esas gerçekler bunlar.
Hatta bazen kendimi çok yaşlı hissediyorum. Sanki istediğim o hikaye rakamlar her arttığında benden uzaklaşıyor ve imkansız bir hale geliyormuş gibi hissediyorum çünkü. Şu an atanmayı bu evden ve ailemden kurtulmak için çok istiyorum. Ama ileriye baktığımda memur bir kadın olup, sıradan memur bir adamla evlenip, bir evin içinde ay sonunu getirmek için yaptığımız hesaplar, o sıradan hayat gözümün önüne geldiğinde bu bende intihar etme isteği oluşturuyor.
Sanırım bu konuyu buraya açtım çünkü hem itiraf edemediğim bir saçmalık ile yüzleşmek istedim hem de beni tanımayan yabancı insanlardan fikir almak istedim.
O hanımefendinin burada birkaç şeyini okudum, bu yüzden bana hitap etmiyor. Zaten çok fazla kitap okuyorum. Arada bazılarına bu şekilde takılıyorum. Kitaba yaklaşımınızı kendime benzettim fakat yaş uyuşmuyormuş gerçekten. Şimdi kaç yaşındasınız?Bende 4 5 sene önce kafayı Wattpad a takmıştım ayy vini uehera hayal ederek o başrol.kizi da kendim. gibi görerek ağlayarak okurdum hayaller kurup gerçek sanardim . Ama ben bunları yaptığım da liseye gidiyordum yani normaldi bence yaşıma.gore sizin ki biraz geç kalınmış ergenlik olmuş gibi bu arada gençlik aşk romanlari yerine kişisel gelişim veya dinimizi tanımaya yönelik faydalı kitapları öneririm ben geçenlerde Esra ezmeci in. Kitap setini aldım en azindan yararlı
İtiraf etmek gerekirse, inancım gereği intiharın büyük bir yasak olduğunu düşünmeseydim çoktan intihar etmiş olurdum. Özellikle bir dönem büyük bir sallantıdaydım. Geçmiş yeterince kötü, gelecek için güzel gün hayali kurmaktan sıkıldım, gelmiyor o güzel günler çünkü. Psikiyatriden ziyade psikoloğa ihtiyacım var.Gecen konuda da kendinizi atmaktan bahsetmistiniz, simdi yine intihar istegi...Ve bunu baskalariyla paylasmaniz artik plan yapma asamasina gectiginizi gosteriyor.
Ben sizin icin endiselendim. Devlet hastanesinde bir psikiyatristten randevu alin acilen.
İtiraf etmek gerekirse, inancım gereği intiharın büyük bir yasak olduğunu düşünmeseydim çoktan intihar etmiş olurdum. Özellikle bir dönem büyük bir sallantıdaydım. Geçmiş yeterince kötü, gelecek için güzel gün hayali kurmaktan sıkıldım, gelmiyor o güzel günler çünkü. Psikiyatriden ziyade psikoloğa ihtiyacım var.
İşin içindeyim, dediniz. Psikiyatrik ilaç kullanmak memuriyete engel teşkil eder mi, bilginiz var mı?Bu sitede defalarca kez ayni seyi yazdim yine yazayim. Isin icinde olan bir insan olarak... Mental ya da fiziksel bir rahatsizlik hissettiginizde ilk olarak HEKIMe basvurmaniz lazim. Sizin durumunuzda bu psikiyatristir. Psikologa mi psikiyatrist yardimina ihtiyaciniz olduguna hekiminiz karar verir, kendiniz veremezsiniz. Ayaginiz kirildiginda ortopediste degil, fizik tedaviciye gitmek istiyorum diye tutturmak gibi bir sey oluyor bu yaptiginiz.
Anladım şuan 24 yaşındayim ama dediğim gibi bende hastalık derecesinde kitap okurdum özellikle 17 18 yaşında ve etkisinden çıkamazdim birde filmlere ve dizilere karşı öyleydim ya şu geçen sene sadakatsiz dizisinden çok etkilenip kendimi asya karakteriyle bağdaştirmiştm rüyalarıma giriyorduO hanımefendinin burada birkaç şeyini okudum, bu yüzden bana hitap etmiyor. Zaten çok fazla kitap okuyorum. Arada bazılarına bu şekilde takılıyorum. Kitaba yaklaşımınızı kendime benzettim fakat yaş uyuşmuyormuş gerçekten. Şimdi kaç yaşındasınız?
İşin içindeyim, dediniz. Psikiyatrik ilaç kullanmak memuriyete engel teşkil eder mi, bilginiz var mı?
Bunun daha önce psikiyatra sormuştum aslında, o da sizin gibi demişti.Askeriye, polis akademisi disinda hayir etmez, ulkede antidepresan kullanmayan 3 kisi falan kalmistirCiddi bir kisilik bozuklugunuz olmadigi surece yasal olarak kimsenin sizin calismanizi engellemek gibi bir hakki olamaz, ki onlar bile raporlarina gore degerlendiriliyor, cunku ayrimciliga girer ve bu bir suctur. Tabii ki ihtiyaciniz olan saglik hizmetini alacaksiniz, tam tersi duzgun olmayan bir psikoloji ile insan icinde calismaniz asil uygun olmayani. Verimli de olmazsiniz zaten.
Anlıyorum, keşke benimki de lise dönemi ile sınırlı kalsaydı.Anladım şuan 24 yaşındayim ama dediğim gibi bende hastalık derecesinde kitap okurdum özellikle 17 18 yaşında ve etkisinden çıkamazdim birde filmlere ve dizilere karşı öyleydim ya şu geçen sene sadakatsiz dizisinden çok etkilenip kendimi asya karakteriyle bağdaştirmiştm rüyalarıma giriyordu
Yok, pek iyi değildim zaten.Oyuncuların role girmek dedikleri şey böyle bir şey mi acaba?
Açıkcası işin psikolojik boyutuna yorum yapacak kadar bilgim yok ama şunu söyleyeyim bir şeyi başarmanın yolu yaptığın şeyi abartmak ve azim ikisinide uyguluyorsun şuan psikolojik olarak iyisen bile böyle devam edersen bozmayı başaracaksın.
Psikiyatriye randevu alabilirsin.Devlette psikolog var mı?