psikoloji bitirdim. psikoloji her zaman özenilen bölümdür ve hukukla rekabeti vardır. yüksek puanım var diye bu ikisinden birini yazmak zorunda değilsin. kendi yetilerine dön bir bak. bu bölümü neden okumak istediğim sorulduğunda cevabım "insanları anlamak için"di ve okula başladığım ilk sene hocamızın birinin dediği " insanları kesinlikle tam olarak anlayamazsınız, sadece buna yaklaşabilirsiniz" di, sonuç: hayal kırıklığı.
evet okumak çok eğlenceli, bitirdikten sonra da hayatınıza kattığı bir sürü güzellik oluyor.
ama şu şartlarda maalesef tavsiye edemiyorum, kendi ilgilerin bu yönde değilse. bu işi ancak severek yaparsınız. bazen kendime, dert dinlemek için mi okudum ben bu bölümü diyorum, hayretler içerisinde kalıyorum. bu meslek bir yardım mesleği, net sınırları yok, karşında kimsenin bilmediği -belki kişinin bile- bir düşünce ve duygu sistemi var ve ona nasıl yaklaşacağın senin elinde. ona bir şeyler katmak veya onun nezdinde "saçmalamak". sürekli sorun dinlediğin için psikolojinin bozulma olasılığı çok yüksek, terapi alması gereken insanlardanız. ha bu arada "lisansiyer psikoloğum", bölümde öyle bir eğitim aldık ki kendime psikolog denmesinde rahatsız oluyorum, klinik psikoloji okumamışsan değilsindir çünkü. devlette iş doyumu çok düşük, özel sektörü bilmiyorum.
ekstradan sosyal baskıyı çok güzel hissediyorsun. her hareketin her cümlen yargılamalara sebep olabilir "bir psikoloğa hiç yakışmıyor, sen nasıl psikologsun?, psikologlar hep böyle mi olur?". bıkarsın açıklama yapmaktan. ha bir de şu tarafı var: komşunun çocuğuyla, akrabanın çocuğuyla vs herhangi bir çocukla oynadığında ilgilendiğinde, annesi biraz sonra yanına usulca gelip "çocuğum normal değil mi? der
o kadar sinir bozucu ki. yolda, otobüste karşılaştığın insanlara mesleğini söylemek istemezsin; çünkü zaten işinde sorun dinliyorsun, yolda bunu yapmak istemezsin, ama söylersen o kişiyi de dinlemek zorunda kalırsın. ya da söyledin diyelim, sorun anlatmaz; ama yani sen şimdi ne iş yapıyorsun, sadece sorun mu dinliyorsun, konuşarak mı çözmeye çalışıyorsun, yararı oluyor mu hakikaten, vs sorular...
psikiyatların ve psikologların intihar ettiklerini duyduğumda çok şaşırırdım; ama bir zaman sonra destek görmezsek bunun normal olabileceğini düşünmeye başladım.
bu mesleği seviyorum, sadece lisans mezunu olsam da. ama sevmeyen tahammül eder mi bilemiyorum.