Uzun zamandir Sitenin sessiz kullanicilarindanim.Hep okudum ilk kez yazmak istedim.Nette sürekli pozitif doğum hikayeleri aradım son ayımda ama sadece okuyup gećtim.Simdi kendi hikayemi anlatıp korkanlara bir nebze olsun cesaret verir diye düsünüyorum.
Kizim 40 +2 haftalikken dünyaya geldi.Son kontrollerde eğer gelmezse 40+6 da suni sancı ile başlatilacakti doğum.Her ne kadar suni sancı ve normal dogum icin ürkütücü hikayeler anlatildjysada etkilenmemeye alistirmistjm bedenimi.26 kasim carsamba gecesi karin agrisiyla uyandim yataktan.nişan diye beklenen durum son bir haftada vajinal muayenelerden dolayi gelmeye başlamiştı yine durum ayniydi ihtimal vermedim bunun gercekten nişan olabilacegine ve dönüp uyudum.Her saat basi uyandiran regl sancisina benzer bir seydi ama ben inatla uyumaya dewam ettim.Sabah nasilsa kontrolüm vardı.Sabah 6 da uyanup hastane icin hazirladjgim esyalarimi 5.kattan asagi merdiven kullanarak bagaja indirmeye basladim.Hersey hazirdi aksama dönmeyebilirim diye herseyi hazirlayip ciktim ewden.Esimle anlasmistik kimseye haber verilmeyecekti doktorumunda tavsiyesi üzerine sadece en yakin arkadasima haber verecektik.İcimde garip bir his vardı bugün dogum olacak diye düsündüm.Yakin arkadasima haber verdim.Agrım şiddetlenmeden aynı tempoda dewam ediyordu.Esim geldi hastaneye kontorole gittik.Ve 1 haftadir 1 cm olan aciklik 2 cm e ulasmisti.Hemen yatisim yapildi saat 12 ydi.Nst de sancim düzenli pikler vermeye baslamisti.Bendeyse hissedilen sadece ince bir karın agrisi.Saat 1 de epidural anestezi icin katedral takildi.Belden asagim daha hissislesmisti.Doktorum düzenli araliklarla acikligi kontrol ediyordu.Saat 3 te aciklik 6 cm oldu.Doktorum suyumu patlatti.Bendeki agri dozunu hic arttirmadan dewam ediyordu.Saat 4 te ebem geldi ona geliyo galiba bende ıkınma hissi basladi dedim.Ve son muayenem ile 10 cm e ulasmistik.Esime haber verebilirsin herkese dedim ailem adapazarindan istanbula gelecekti herkes saskin esim telefonda onlari ikna etmeye calisirken ben dogumhaneye gulerek, kizim geliyo diyerek girdim.İkınma hissim geldiginde sessizce ikindim.Doktorumu aradilar o indiginde ebem bebegin saclari göründü hadi son 1 hamle dedi ve kizim artik dogmustu.Saat 16.30 da kizimi Kucagima aldim ve doktorumla sohbet ederek dikislerim atildi.Masada annemi aradim kizim dogdu diye tabi inanmadilar.o arada arkqdasimin cektigi fotolar vidyolar derken saat 5 de dogumhaneden odama ciktim.
Epidural normal dogum yaptim arkqdaslar inanin ne oldugunu anlamadim her anin tadini cikarttim.Hissettigim tek sey bastan sona bir karin agrisiydi.Ve en önemlisi kulaklarimi tikadim herkese çünku ben 9 ay vajinusmus tedavisi gören birisiydim,bedenen hassastim bunu bilen herkes sen normal dogum yapamazsin dedi ama ben duymadjm.Ben yaptim doktoruma inandım ve hic bir sey kurmadim kafamda.Kabus haline getirmedim.Hersey birden gelisti.Normal doģum kadın icin harika bir deneyim.Hersey yolunda ise siz siz olun sakın korkmayin.Sormak istedikleriniz olursa yardimci olurum..hepinize hayirli doģumlar diliyorum.
Kizim 40 +2 haftalikken dünyaya geldi.Son kontrollerde eğer gelmezse 40+6 da suni sancı ile başlatilacakti doğum.Her ne kadar suni sancı ve normal dogum icin ürkütücü hikayeler anlatildjysada etkilenmemeye alistirmistjm bedenimi.26 kasim carsamba gecesi karin agrisiyla uyandim yataktan.nişan diye beklenen durum son bir haftada vajinal muayenelerden dolayi gelmeye başlamiştı yine durum ayniydi ihtimal vermedim bunun gercekten nişan olabilacegine ve dönüp uyudum.Her saat basi uyandiran regl sancisina benzer bir seydi ama ben inatla uyumaya dewam ettim.Sabah nasilsa kontrolüm vardı.Sabah 6 da uyanup hastane icin hazirladjgim esyalarimi 5.kattan asagi merdiven kullanarak bagaja indirmeye basladim.Hersey hazirdi aksama dönmeyebilirim diye herseyi hazirlayip ciktim ewden.Esimle anlasmistik kimseye haber verilmeyecekti doktorumunda tavsiyesi üzerine sadece en yakin arkadasima haber verecektik.İcimde garip bir his vardı bugün dogum olacak diye düsündüm.Yakin arkadasima haber verdim.Agrım şiddetlenmeden aynı tempoda dewam ediyordu.Esim geldi hastaneye kontorole gittik.Ve 1 haftadir 1 cm olan aciklik 2 cm e ulasmisti.Hemen yatisim yapildi saat 12 ydi.Nst de sancim düzenli pikler vermeye baslamisti.Bendeyse hissedilen sadece ince bir karın agrisi.Saat 1 de epidural anestezi icin katedral takildi.Belden asagim daha hissislesmisti.Doktorum düzenli araliklarla acikligi kontrol ediyordu.Saat 3 te aciklik 6 cm oldu.Doktorum suyumu patlatti.Bendeki agri dozunu hic arttirmadan dewam ediyordu.Saat 4 te ebem geldi ona geliyo galiba bende ıkınma hissi basladi dedim.Ve son muayenem ile 10 cm e ulasmistik.Esime haber verebilirsin herkese dedim ailem adapazarindan istanbula gelecekti herkes saskin esim telefonda onlari ikna etmeye calisirken ben dogumhaneye gulerek, kizim geliyo diyerek girdim.İkınma hissim geldiginde sessizce ikindim.Doktorumu aradilar o indiginde ebem bebegin saclari göründü hadi son 1 hamle dedi ve kizim artik dogmustu.Saat 16.30 da kizimi Kucagima aldim ve doktorumla sohbet ederek dikislerim atildi.Masada annemi aradim kizim dogdu diye tabi inanmadilar.o arada arkqdasimin cektigi fotolar vidyolar derken saat 5 de dogumhaneden odama ciktim.
Epidural normal dogum yaptim arkqdaslar inanin ne oldugunu anlamadim her anin tadini cikarttim.Hissettigim tek sey bastan sona bir karin agrisiydi.Ve en önemlisi kulaklarimi tikadim herkese çünku ben 9 ay vajinusmus tedavisi gören birisiydim,bedenen hassastim bunu bilen herkes sen normal dogum yapamazsin dedi ama ben duymadjm.Ben yaptim doktoruma inandım ve hic bir sey kurmadim kafamda.Kabus haline getirmedim.Hersey birden gelisti.Normal doģum kadın icin harika bir deneyim.Hersey yolunda ise siz siz olun sakın korkmayin.Sormak istedikleriniz olursa yardimci olurum..hepinize hayirli doģumlar diliyorum.
darısı bütün hamilelerin başına 
