aynen öyle.. kız kardeş anneyi almış avucuna oynatıyor da oynatıyor.. ama ben kızkardeşle hiç görüşmüyorum yaklaşık 2 aydır.. bir kez sormadılar bana neden diye.. kız kardeş kesin bana karşı dolduruyor anneyi.. ama olsun devam etsin.. eşim benden yana ya dünya umrumda değil.. tabi umrumda değil diyorum da yine de üzülüyorum.. koskoca şehirde yapayalnızım bir gün gelip annelik yapmıyor diye.. olsun bakalım.. bugünün yarını da var
ben bana yapılan hiçbirşeyi unutamıyorum.. bir gün muhakkak çıkıyor ortaya içimdeki düşünceler ve patlayıp rahatlıyorum.. ama asla kin tutmuyorum.. patlayıp rahatladıktan sonra sakinliyorum ve unutuyorum yaşananları.. yani aslında bana bir adım atıp iyi davransalar ben onlara 10 adım koşacağım.. ama işte yok anlamıyorlar bunu daha beni tanıyamadılar
inşallah bebeğimizde gelecek.. bir sürü teyzeleri olacak benim yavrucuğumun
eşime gelince de.. evet sanırım beni çok seviyor.. beni benden bile çok sevdiğini düşünüyorum çoğu zaman.. benim evliliğim bi bakıma mantık evliliği oldu ve iyi ki de oldu..
yakın bir aile dostumuz hep derdi ki; senin sevdiğin erkekle değil, seni seven erkekle evlenin.. hayatınız yaşanabilir olur derdi.. çok haklıymış diyorum..