Yani kaldım böyle bi başıma. Özlemek istemiyorum onu ve evet benim önceki sevgililerim de çirkinleşmişti bu da dağıtmış baya kendini ama yok yok yok
Neden duygularından kaciyorsun ki? Özlemek , aşk icin acı çekmek de bir duygudur. Bir zaman gectikten sonra çok daha hissizleseceksin zaten yaşadıklarından. Hazır duyguların bu kadar yogunken dilediğince aşk acısı cek.
Zaten aşk acısı olmasa edebiyat denen şey olmazdı. Okuduğun kitaplara bir bak, en alakasız kitaplarda bile bir kalp kırıklığı görürsün. İzledigin filmlere bak, karakter yeniden doğuş yapacaksa falan bir aşk acısı çeker.
İnsan mutluyken şarkıları 'heee müzik işte' diye dinler. Ama aşk acısı çekerken özümser , yaaa hakikaten Aleyna Tilki ne güzel söylemiş 'Kulağımda sayısız cevapsız çınlama
Biri beni mi anıyo' seviyorum sanıyo?' diye en saçma şarkılarda bile anlam bulur .
Yani aşk acısı da güzel bir duygudur.
Hazır yaşıyorken barış duygularinla. İnan ki bu dibine kadar yasanan hisleri özlüyorsun.
Ben yıllar oldu aşk acısı namına bir şey yaşamıyorum. Hayatıma insanlar giriyor , yasarken elbet güzel ama sonra mantık çerçevesinde ayrılıyorum. Öyle şarkılardan fal falan...çok geçmişte kaldı. Hatta geçtigimiz aylarda az kaldı kalbim kirilacakti, yeni tanıştığım,umut vadeden birine dair küçük bir hayal kırıklığı yaşadım.
kulaklıkla levent yüksel (hangimiz) dinliyordum o sirada. Şarkı bir anlamli geldi, sonra başka bir şarkısı, başka bir şarkısı falan(olamadim-dargin değilim) . Hepsi ne kadar da güzelmiş. Gözlerimden bir parça yaş düştü, otobusteydim bir de. Kendi klibimi çektim içimden :)))
Ne kadar özlemişim bu hissi. Onu farkettim.
Sonra eve geldim, amaaan dedim yol verdim bebeye. geçti gitti .
Yani diyeceğim o ki hala aşk acısı cekebiliyorken var çek işte. Ne güzel :)