Pipili, kedili sorunlar

Yokuspokus

Nope thanks
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
3 Mart 2016
18.150
76.557
Selam anneler, nasılsınız? Çocuklarınız tarafından size yöneltilen, sonu gelmek bilmeyen sorularla baş başa mısınız siz de? :KK70:

Hanımlar, sizlere iki olay anlatacağım, birbirinden farklı konular; tek başlık altında fikirlerinizi-tavsiyelerinizi almak istedim:

1) Anne senin de pipin var mı?

3 yaşındaki oğlum, tuvalet alışkanlığını geçtiğimiz haftalarda kazandı. Zaten biliyordu, haber ediyordu "Çişim/Kakam geldi, yapıyorum, sonra bezimi değiştir" diyordu ama ısrarla bezini çıkarmak istemiyor, tuvaleti reddediyordu. Aylarca, fazla da sıkboğaz etmeden, yer yer teklif ettim, anlattım, ufaktan ödüle bağladım derken "Beze yapmak güzel, çıkarmam" diyen oğlum, sonunda ikna oldu, denemek istedi ve 2. günü bile görmeden sorunsuz yaptı, yapıyor şükür. Kuru inadından, keyfinden boşuna bez parası ödedik resmen 6-7 ay. :))

Neyse; sorun şu ki, şu ara kendisi, benim hacetimi nasıl giderdiğime merak salmış durumda ve sürekli sorguda. :olamaz:
"Nasıl yapıyorsun, bakayım, sen de mi çiş yapıyorsun, benim gibi mi yapıyorsun, anne senin de mi pipin var?" soruları ile darlanıyorum.
Yalan yanlış şeylerle başımdan savmak, tamamen geçiştirmek de olmaz zaten; illaki bir miktar açıklama yapıyorum, "Ben de senin gibi çiş yapıyorum ama insanlar çiş yaparken izlenmez oğlum, bu onları rahatsız edebilir; sen tek başına yapana kadar ben sadece sana yardımcı oluyorum. Annelerin çişlerini yaparken yardıma ihtiyacı olmadığı için, biz büyük olduğumuz için çişimizi tek başımıza yaparız, iyice öğrenince sen de tek başına yapacaksın." filan diyor, anlatıyorum ama söz konusu "Senin de pipin var mı anne?" sorusuna gelince, bir miktar geçiştirir gibi yapıyorum açıkçası. "Erkeklerin pipisi olur, sen de erkeksin senin pipin var" diyorum, babasını soruyor; "Evet" diyorum "Baban da erkek, ben kadınım" diyorum sonra lafı kaynatıyorum. Ama biliyorum yakında "Senin pipin var mı yok mu? Pipin yoksa neyin var?" soruları daha ısrarlı gelecek.

Ne desem? Anlatayım mı üstü kapalı bu fiziksel farkı yoksa daha ufak mı? Anlatırsam, nasıl anlatayım sizce; basit kelimelerle mi anlatayım affedersiniz kuku filan gibi, yoksa çiş farkını biyolojik adları ile mi anlatayım? Sonrasında "Niye, neden? Niye ikisi de pipi değil?" diye gelecektir de. Ne zormuş ya, anlatmak sorun değil de hani ne kadarını nasıl anlatacağımı bilemedim. :olamaz:
Bir kitap edinip okuyacağım bunun üzerine, ben bu kadar çabuk, sürekli, ısrarlı sorular beklemiyordum, erken gibi geldi. Ya da tam vakti midir emin olamadım; yine de siz tecrübeli annelerin de fikirlerini, açıklamalarını almak isterim.
Bu farkı çocuklarınıza nasıl, ne zaman, ne kadar anlattınız?

2) Oiiy cici Safiş, ama şimdi git Anne benim, o senin annen değil!

Şu ara bizim oğlan biraz kurtlandı. Bir kardeşi olsa da aynı şekilde kıskanırdı sanırım, evcilimizi kıskanıyor. Resmen kardeş kıskançlığı yaşar gibiyiz.

Geçtiğimiz sene, sokaktan bir kedi kurtardık; oğlumun merhamet duygusu da gelişir hem de hayvancağız bir yuva sahibi olur dedik; araları da gayet iyiydi. Başlarında durduğum için hem de nasıl sevgi gösterileceğini elimden geldiğince öğrettiğim, kedileri de kendisine anlattığım için öyle bir sıkıştırma, hayvana eziyet durumu yaşanmadı; öncesinde zaten sokak kedilerini de besler severdik, anlatırdım; evde de sorun yaşamadık yani bu konuda, bunu belirteyim. Ancak bir buçuk ay kadar önce, kedimiz pencereden düştü ve arka bacağı kırıldı.

Ameliyatı, ilacı, tuvaleti, sonrasında pansumanı, kremi, fizik tedavi hareketleri vb. tabi ilgimiz biraz daha hayvanın rahat etmesine, sağlığına yoğunlaştı, baya da toparladı şükür. Bu süreçte de oğluma anlattım "Safiş hasta oldu annem, o şu an bakıma muhtaç, bacağı ağrıyor yarası var; ondan ona yardım ediyoruz" filan diye, hatta kedinin mamasını verme görevi oğlumdadır, o da yardımcı oluyor, katılıyor, uzaklaştırmıyoruz hiçbir şekilde. Sever de hayvanı "Oiyy çocum, iyileş tamam mı" diye. Hatta ilk sıralar bisikletini ambulans filan yapmıştı, oyuna çevirmişti, gidip gelip Safiş'e bakıp seviyordu yattığı yerde, ilgiliydi.

Şimdilerdeyse kedicağız ne zaman kucağıma gelip yatmak istese, oğlumun da kucağıma çıkacağı tutuyor.
"O benim annem, senin değil" diyor kediye. "Öhü ühü ben galiba hasta oldum" filan diyor, ekstra ilgi çekmeye çalışıyor. :/
Oysa çocuğumu ihmal etmedim yani, her şeyiyle ilgilenip duruyorum, sevip öpüyorum, sohbet ediyorum, alanıma dahil ediyorum, yemek yaparken, resimlerimle uğraşırken, kediyle ilgilenirken vb. ona da yer açıyor görevler veriyorum ve keyifle yapıyor. Çoğu kez benim teklif etmeme de gerek kalmıyor "Ben de yapabilir miyim?" diyor, onun yapabileceği şeyleri ona yaptırıyorum, "Teşekkür ederim oğlum, iyi ki varsın" diyorum, ilgim üzerinde yani. Ama nedense böyle fazladan bir dikkat çekme çabasına girdi.
Evin kedisini-köpeğini kıskanan çocuk duymadım, görmedim ben, ilginç geldi bana.
Siz böyle bir şey yaşadınız mı?
 
Son düzenleme:
Tabi öperim kuduzcuğu.

Sizde durumlar nasıl? Bir fikriniz var mı bu pipi ve kedi meseleleri üzerine? Kafam karıştı bir miktar. :))
Benim çocuğum yok maalesef o yüzden ne denir bilemedim :) doğrusunu söylemek gerekirse ben tavırlarınızı normal ve güzel buldum bundan daha fazla ne yapılabilir ki tam böyle seyleri yapacak yasta çocuk o yüzden sabırla bekleyerek bu sürecin geçmesini beklemenizi tavsiye ediyorum ama bence üstü kapalı şekilde fiziksel farklılığımız olduğunu yani pipimizin olmadığını çocuk bilmeli fakat bunun arkasından bizimkini merak edecek o yüzden İnan’ın tıkandım bu konu da :)
 
Oy kuzu.. kedili anneler var instagramda bayiliyorum.. surectir gecer herhaldr.. bende kedili anne olucam bakalim

Allah tamamına erdirsin, çok da güzel olacaktır.
Bizim bu sağlık sorunu yaşanana kadar hiç kıskançlık durumu olmamıştı, şimdi kediyi kucağımda görünce "Ben gelicem, Safiş'i indir anne" diyor, biraz sevsem hayvanı, hemen "Anneeaağğ" diye koşuyor bana sarılıyor öpüyor kediyi sevmeyi bırakmam için. Arada kediyi taklit ederdi önceden, "Ben kedi oldum" deyip miyavlayarak apalardı, oyun yapardı; şimdi onu bıraktı "Ben hasta oldum galiba" oyununa başladı. Ben de bazen bu hastalık numarasını doktorculuk oyununa çeviriveriyorum, "Hastacılık mı oynuyorsun sen hadi ben de doktor olayım, sonra sen doktor ol" filan diyorum artık ne yapayım, bazen de "Hasta değilsin sen oğlum, bakayım, güçlüsün sağlıklısın, ne güzel" diyorum.

Kıskanıyor işte. Çabucak geçer umarım.
 
Allah tamamına erdirsin, çok da güzel olacaktır.
Bizim bu sağlık sorunu yaşanana kadar hiç kıskançlık durumu olmamıştı, şimdi kediyi kucağımda görünce "Ben gelicem, Safiş'i indir anne" diyor, biraz sevsem hayvanı, hemen "Anneeaağğ" diye koşuyor bana sarılıyor öpüyor kediyi sevmeyi bırakmam için. Arada kediyi taklit ederdi önceden, "Ben kedi oldum" deyip miyavlayarak apalardı, oyun yapardı; şimdi onu bıraktı "Ben hasta oldum galiba" oyununa başladı. Ben de bazen bu hastalık numarasını doktorculuk oyununa çeviriveriyorum, "Hastacılık mı oynuyorsun sen hadi ben de doktor olayım, sonra sen doktor ol" filan diyorum artık ne yapayım, bazen de "Hasta değilsin sen oğlum, bakayım, güçlüsün sağlıklısın, ne güzel" diyorum.

Kıskanıyor işte. Çabucak geçer umarım.


Arkadaslarimda yasadi ama gecti. Ilgi alanlari degisince arkadaslik kurunca falan daha cabuk geciyor
 
Ne kadar doğru olur bilemicem. Kadınların çişlerini yaptığı yeri merak ediyorsa :) oyuncak kız bebek üzerinde gösterebilirsiniz en azından merakı gider
 
Ne kadar doğru olur bilemicem. Kadınların çişlerini yaptığı yeri merak ediyorsa :) oyuncak kız bebek üzerinde gösterebilirsiniz en azından merakı gider

Ben de bilemedim, sanki böyle olmaz gibi. :/
Zaten sorular daha ileri giderse, ısrarla göreceğim diye tutturursa "Bunları öğrenmen için biraz daha büyümen lazım, şimdilik bu kadarını bilmen yeterli" derim ama anlar mı onu da bilmiyorum.
İllaki bilgilendirmem gerekiyor, sanırım bu farkı "Özel bölgelerimiz" diye öğrettiğim yerden anlatmaya devam edeceğim ve tıbbi isimleri ile öğretmem, anlamasını da, gerektiğinde kendini korumasını da daha kolay kılacak gibi. Yine de üzerine bir şeyler okumam gerekiyor, gafil avlanıyorum bazen, kafamı karıştırıyor sıpa.

Her şeyi sorma döneminde yaşının gereği ama çok ters köşe sorularla gelir oldu şu ara, ne kadarı için erken-ne kadarı için tam zamanı bilemediğim oluyor işte.

Geçtiğimiz günlerde de kitaplıktan bizim düğün fotoğrafını almış gelmiş, bana hesap soruyor "Ben neden yokum burada, beni niye götürmediniz buraya?" diye. Oturdum açıkladım, ben cevap verdikçe de sorusu bitmiyor, aksine daha çok soruyor, "Neden, nasıl?" filan.. Sonsuza doğru... Bir noktadan sonra kaynatıyorum artık. :)
 
Son düzenleme:
Merhabalar, ben Ergoterapist'im, ve ağırlık çocuklarla ilgilendim. 3 - 4 yaş gayet normal soru yağmuruna tutmaları. Uzuvları tanıtabilirsin yavaş yavaş. Hatta bunu tıptaki isimleri ile öğretmelisin. Pipi yerine penis, kuku yerine vulva gibi. (Vajina iç girişi). Bu şekilde öğretmenin sebebi ise, ileride sosyal ortamı geniş, girişken, çok taraflı düşünmesini sağlar. Meslek hayatında kolaylık olur. Özgüveni arttığı gibi başarılı olur.

Ama pipin var mı sorusuna bu yaptığın açıklama çok uzun, ve bir o kadar da kafa karıştırıcı 3 yaşındaki bir çocuk için.

Bunu çizgi karakteriyle, veya resimlerle anlatabilirsin, ki kadınlarda penisin olmayışını bir kusur veya eksik olarak görmesin.

Bilmediğin bir soru olursa, evet güzel bir soru, gel beraber araştıralım, ben de senin yaşındayken merak etmiştim gibi şeyler söyleyip zaman kazanabilirsin, düzgün bir şekilde anlatmaya.

Ancak bu yola çok sık başvurmamak gerekir. Çocuk geçiştirildiğini düşünüp sorularını başka kaynaklara yöneltebilir. Bunun yanında anne baba veya eğitimcinin özel yaşamıyla ilgili sınırlılıklar da söz konusudur.

Sorunun cevabı ise:

Ben kadınım/ kızım, erkeklerin penisi bizim vajinamız olur. Kadınların organları biraz farklı deyip resimli anlatabilirsin, ya da memeye bağlayabilirsin konuyu. Mesela, bizim memelerimiz var, erkeklerden biraz büyük. Neden sorusuna: çünkü anneler bebeklerini emzirir karnını doyurur, içinde süt var demen yeterli.

Demem o ki, bu konular çok doğal, herşey olduğu gibi anlatılmalı, ama sınırlar içerisinde, yaşına göre. 6-7 yaşında daha farklı sorularla karşılaşacaksın.

Şimdilik önerebileceğim şeylerden birtanesi de, çocuğunuzun önünde giyinip soyunmayın, (cinsel yaklaşımda bulunmayın), öpme, dokunma vs. Mümkünse afedersiniz ama ses bile duymasın. Şuan en önemli yaşta.
 
Ayrıca illa kitap alacağım diyorsan da "adım adım" diye bir kitap var, bu tür soruların yanıtları var içerisinde.
 
Merhabalar, ben Ergoterapist'im, ve ağırlık çocuklarla ilgilendim. 3 - 4 yaş gayet normal soru yağmuruna tutmaları. Uzuvları tanıtabilirsin yavaş yavaş. Hatta bunu tıptaki isimleri ile öğretmelisin. Pipi yerine (SANSÜR!), kuku yerine vulva gibi. (Vajina iç girişi). Bu şekilde öğretmenin sebebi ise, ileride sosyal ortamı geniş, girişken, çok taraflı düşünmesini sağlar. Meslek hayatında kolaylık olur. Özgüveni arttığı gibi başarılı olur.

Ama pipin var mı sorusuna bu yaptığın açıklama çok uzun, ve bir o kadar da kafa karıştırıcı 3 yaşındaki bir çocuk için.

Bunu çizgi karakteriyle, veya resimlerle anlatabilirsin, ki kadınlarda penisin olmayışını bir kusur veya eksik olarak görmesin.

Bilmediğin bir soru olursa, evet güzel bir soru, gel beraber araştıralım, ben de senin yaşındayken merak etmiştim gibi şeyler söyleyip zaman kazanabilirsin, düzgün bir şekilde anlatmaya.

Ancak bu yola çok sık başvurmamak gerekir. Çocuk geçiştirildiğini düşünüp sorularını başka kaynaklara yöneltebilir. Bunun yanında anne baba veya eğitimcinin özel yaşamıyla ilgili sınırlılıklar da söz konusudur.

Sorunun cevabı ise:

Ben kadınım/ kızım, erkeklerin (SANSÜR!) bizim vajinamız olur. Kadınların organları biraz farklı deyip resimli anlatabilirsin, ya da memeye bağlayabilirsin konuyu. Mesela, bizim memelerimiz var, erkeklerden biraz büyük. Neden sorusuna: çünkü anneler bebeklerini emzirir karnını doyurur, içinde süt var demen yeterli.

Demem o ki, bu konular çok doğal, herşey olduğu gibi anlatılmalı, ama sınırlar içerisinde, yaşına göre. 6-7 yaşında daha farklı sorularla karşılaşacaksın.

Şimdilik önerebileceğim şeylerden birtanesi de, çocuğunuzun önünde giyinip soyunmayın, (cinsel yaklaşımda bulunmayın), öpme, dokunma vs. Mümkünse afedersiniz ama ses bile duymasın. Şuan en önemli yaşta.

Teşekkür ederim bilgilendirme için, resimli bir şekilde basitçe anlatmak güzel yöntem, çok sıkıştırırsa, nasıl oluyor diye, bunu deneyebilirim.

Ben de tıbbi isimleri ile öğretmenin daha doğru olacağını düşündüm, konuyu açtıktan sonra da üzerine bir miktar okuyup araştırma fırsatım oldu, işin uzmanından da bu yorumu almak sevindirdi.

Pipin var mı sorusunu basitçe kestirip geçiştiriyordum doğru açıklama nasıl yapılır öğrenene kadar, "Erkeklerin pipisi olur, ben kadınım, baban erkek, sen erkeksin" diyor kaynatıp ilgisini dağıtıyordum ama bu farkı keşif yaşı gelmiş demek ki, daha doyurucu cevap almak hakkı. Öncesinde özel bölgelerimiz diyerek kendi vücudunu tanıtıyor, anlatıyordum, bunun üzerinden devam edeceğim farkı da anlatmaya.

Çocuğumuzun önünde giyinip soyunmamaya özen gösteriyoruz, bunu da kaçar gibi, ayıp gibi yapmamaya dikkat ediyorum mümkün olduğunca, özel alanımız mesajı vermeye çalışıyorum. Yanlış bir mesaj almasını istemem.

Cinselliği max gizli yaşıyoruz tabi, bu oğlum doğduğundan beri böyle, değil görmek, ses bile duymadığından eminim, zaten aylık bebekliği de dahil "Aman anlamaz" ya da "Uyuyor uyanmaz ya" deyip asla aynı odada iken dahi eşimle yakınlaşmadık.

Sarıldığımızı görür ama, onun yanında sevgimizi gösteririz, bu cilveleşme içermez tabi. Bazen de eşimi işe yollarken kapıdaki minik öpüşmemizi görür, kendisi de babasını yanağından öperek işe uğurlar. Yani klasik sevgi gösterilerimiz harici başka bir şey görmemesi için özenliyiz.

Tekrar teşekkür ederim yorumun için, çizerek anlatmak, meme üzerinden anlatmak güzel ve çocuk için de anlayacağı basit, etkili bir yol.
 
Teşekkür ederim bilgilendirme için, resimli bir şekilde basitçe anlatmak güzel yöntem, çok sıkıştırırsa, nasıl oluyor diye, bunu deneyebilirim.

Ben de tıbbi isimleri ile öğretmenin daha doğru olacağını düşündüm, konuyu açtıktan sonra da üzerine bir miktar okuyup araştırma fırsatım oldu, işin uzmanından da bu yorumu almak sevindirdi.

Pipin var mı sorusunu basitçe kestirip geçiştiriyordum doğru açıklama nasıl yapılır öğrenene kadar, "Erkeklerin pipisi olur, ben kadınım, baban erkek, sen erkeksin" diyor kaynatıp ilgisini dağıtıyordum ama bu farkı keşif yaşı gelmiş demek ki, daha doyurucu cevap almak hakkı. Öncesinde özel bölgelerimiz diyerek kendi vücudunu tanıtıyor, anlatıyordum, bunun üzerinden devam edeceğim farkı da anlatmaya.

Çocuğumuzun önünde giyinip soyunmamaya özen gösteriyoruz, bunu da kaçar gibi, ayıp gibi yapmamaya dikkat ediyorum mümkün olduğunca, özel alanımız mesajı vermeye çalışıyorum. Yanlış bir mesaj almasını istemem.

Cinselliği max gizli yaşıyoruz tabi, bu oğlum doğduğundan beri böyle, değil görmek, ses bile duymadığından eminim, zaten aylık bebekliği de dahil "Aman anlamaz" ya da "Uyuyor uyanmaz ya" deyip asla aynı odada iken dahi eşimle yakınlaşmadık.

Sarıldığımızı görür ama, onun yanında sevgimizi gösteririz, bu cilveleşme içermez tabi. Bazen de eşimi işe yollarken kapıdaki minik öpüşmemizi görür, kendisi de babasını yanağından öperek işe uğurlar. Yani klasik sevgi gösterilerimiz harici başka bir şey görmemesi için özenliyiz.

Tekrar teşekkür ederim yorumun için, çizerek anlatmak, meme üzerinden anlatmak güzel ve çocuk için de anlayacağı basit, etkili bir yol.
Rica ederim, yardımcı olabildiysem ne mutlu bana.
 
X