- 1 Temmuz 2009
- 6.039
- 6.633
- 773
Benim yakin bir arkadasimin cocuguna ilk basta otizm tanisi konmus, sonra uyaran eksikligi denmisti. Bu bahsettigim olay 8-10 yil kadar once oluyor. Anne baba calistigi icin bebeklerini bakiciya birakiyorlar. Bebegi cok uzun sure tvye maruz birakiyor bakici. Once otizm oldugu dusunuluyor. Cocuk komut almiyor ve tekrarli hareketleri varmis. Surekli etrafinda donuyormus. Gerekli egitimlerle uyaran eksikligi olduguna kanaat getirildi. Cocuk su an 12 yas civari cok zeki ve sosyal bir cocuk. Arkadaslariyla iletisimi cok iyi, kodlama kursuna gidiyor ve cok merakli. Her sey yolunda yani.Merhaba,
23 aylık Oğlumuza 1 ay önce otizm tanısı kondu. Eşim ve benim ailem şehir dışında, biz ise Karaman’da yaşıyoruz. Hiç çevremiz yok ve çocuğumuz kolikti. Bu yüzden çok büyük bir hata yaptık, fakat böyle olacağını bilmiyorduk. Çocuk doğar doğmaz “Sevimli Dostlar” açtık, günde 6-7 saat ekran izlettik. Çocuğa hiçbir şey öğretmedik, bir gün bile parka çıkarmadım ama bilmiyordum; çocuk kendi kendine büyür diye düşündüm.
Aslında 1,5 yaşlarında “bay bay” ve alkış yapıyordu. Şimdi onları da bıraktı.
Şu anda 2-3 kelimesi var: anne, baba, mama. Özellikle acıkınca annesini çekiştirip “mama” diyor.
Kötü özellikleri:
İyi özellikleri;
- Konuşamıyor
- Göz teması az
- İsme tepki çok az
- Komut almıyor
- Oyuncakları yan yana diziyo
Çocuğa eğitim başlattılar. Haftanın 5 günü eğitime gidiyor ve gluteni, paketli gıdaları kestik.
- “Ce-ee” oyununu kendi oynamıyor ama bizim elimizi götürerek oynamamızı istiyor.
- Kapı çaldığında hemen anlıyor.
- Odaya biri girince hemen bakıyor.
- Annesi ve bana karşı teması çok iyi.
- Tehlikeyi biliyor; örneğin, kaydıraktan kaymayı bilmediği için düşmemek adına geri kayıyor.
- Kendi başına çok büyük merdivenlerden çıkabiliyor.
- Bulunduğumuz odada annesi çıkarsa hemen peşinden gidiyor mutfağa ve orada bulamazsa kötü şekilde ağlıyor.
- Kapının arkasında annesini bekliyor. Yani bizi çok iyi tanıyor.
1 ayda sadece şunlar oldu: Bir tık göz teması arttı, sessiz olan çocuğum dodulanmaya başladı. İlk ekranı kestiğim gün “cırt cırt” oyununu bilmiyordu; mesela hayvanları çıkarıp önüne koyuyordum, hemen diziyordu. Şimdi “ver” deyince veriyor, elimi uzattığımda ayrıca kendi de yapıştırmaya başladı. Topu “ver” deyince bazen veriyor.
Özel eğitime başladık, haftanın 5 günü devam ediyoruz inşallah.
Sorum şu:
Lütfen gereksiz akıl vermeyin; çünkü okumadığım, bakmadığım yer kalmadı. Artık ne yapmamız gerekiyorsa yapacağız. Sadece bu durumu yaşayanlar var mı, lütfen yardımcı olsun.
Uyaran eksikliği olabilir diye düşünüyorum, çünkü çok ekrana maruz kaldı ama otizm dediler.
Sizce uyaran eksikliği olabilir mi?
Dilerim sizin bebeginizin de problemi benzerdir ve yeterli ilgi ve alakayla kisa surede cozersiniz problemi. Siz zaten biliyorsunuzdur ama ben yine de soylemek isterim; evde surekli onunla konusun. Cok anlami seyler olmak zorunda degil, mesela; mutfaga geldik, ne varmis burda, ocak varmis, ocakta yemek pisirebiliriz, firinda kek yapabiliriz vs. Sarkilar soyleyin. Oyunlar oynayin. Yorulursaniz disari cikin ve yuruyus yapin. Parkta diger cocuklari gozlemlemesini saglayin. Tek basiniza cok zor olur, anneyle birlikte planlama yapin. Hatta 3. Bir yardim edecek birini bulursaniz cok iyi olur. Yani uyumadigi sure boyunca cocukla iletisimde olun; oyunlar, sarkilar, sohbetler. Yemek yaparken tezgaha -tedbir alarak- oturtun. Sizi izleyebilsin. Eline havuc salatalık verin koklasın, tadına baksın, ya da fırlatıp atsın. Yani kendi rutinlerinize çocuğu da dahil edin. İlk başlarda zor gelebilir ama alıştıkça kolaylaşıyor. Allah yardımcınız olsun. Doktorlar daha iyi bilir tabi ama bence uyaran eksikliği olma ihtimali daha yüksek ve sizin çabalarınızla iyileşebileceğini umuyorum ve tüm kalbimle diliyorum.