- 4 Şubat 2011
- 368
- 4
- Konu Sahibi pembeFrezya
- #1
kızlaaar önce hepinize kocamannn öpücükler! 
bundan sonra herşeyim kocaman 
ameliyattan çıktığım gün yazmıştım sonrasında da gün gün yazabilirim sandım amaaaaa; çok konforlu öğretmen evinde ve sonrasında kaldığımız otelde de kablosuz internet yoktuuuuu! :95: deli oldum! :95: 2 gündür evimdeyim evde de bağlantı sorunundan giremedim 
neyse bugün 1 hafta olacak geçen salı olmuştum ameliyatımı, hala sıcağı sıcağına denebilecek kadar yeni herşey.. çok mutluyuuummm! şimdi anlatıyoruuummmm
salı günü öğlen hastaneye gittik tahliller için ameliyatımdan iki saat önce; ben sanıyorum ki orda normal hastane gibi önce bi kan alcaklar kolumdan sonra ben kafeteryasında falan oturup ameliyatımı beklicem hastaneye girer girmez hemen odama yerleştirdiler beni (bu arada oda harikaydı bi duvarı tamamen göl manzarası yatağın yanı, göl kenarında yatar gibi :) asma katlı dublex odalar harikaydı orda yaşarım bile yani neyse konudan kopmayım :) ) sonra hooop hemen ameliyat kıyafetlerini getirdiler ben şok oldum birden noluyo diye biraz heyecan yaptım o sıra 
bonem de dahil ameliyat kıyafetini giydim yatağıma yattım öyle kan aldılar. beklerken komik komik birsürü fotorafımı çektirttim annemlere, odayı gezdim falan derken zaman geçti çabucak.. ben öyle şımarıp dururken Naci bey geldi (canım doktoruummm) elinde kalemle çizimlerimi yaptıı sempatik sempatik konuştuu rahatlattı beni Naci bey çıkar çıkmaz hadi ameliyathaneye gel bakalım yat yatağına dediler heyecandan tisim geldi tuvalete koştum aynada kendime baktım son kez ameliyattan önce.. sonra hooop yatağıma, yatağın sırt kısmını indirirken hemşire damar yolundan sakinleştirici yapacağını söyledi. iğneyi yaptılar anın benim başım döndü, merdivenlerde annem vardı baktım bulanıklaşıyo, "bu kadar hızlı etki edebilir mi ya bu ilaç başım döndü" dediğimi ve hemşirenin de "evet hemen etki eder" dediğini hatırlıyorum en son! sonra bende ses senkronu kaymış günlerce onu anlatıp anlatıp güldüler "aaaağğğ gerğçektendeeee neeee kaaadaaaarrr çağbııık.." sonrasında ameliyat haneye kadar gözüm açıkmış yüzümde aptal bi gülümsemeyle gitmişim hiçbir görüntü veya ses yok hafızamda uçmuşum resmen! ameliyathaneyle ilgili tek hatırladığımsa; beni ameliyat masasına yatırırlarken masaya bakıp ya burası çok küçük sığmam ben düşerim (49 kiloyum) dediğim ve ardından gelen gülüşmeler
çok detay anlatıyorum baydım dimi günlük yazar gibi
kendime geldiğimde odamdaydım, "ameliyat oldum mu ben" diye sorup dudağımı büze büze ağlamışım gözlerimi açmadan.. bebek gibi ağlıyordun dedi sonra annemler, onlar da ağlamışlar tabi
buraları da hayal meyal hatırlıyorum.. yine tam ayılamamışken doktorum geldi yanıma gülümseyerek ona baktığımı hatırlıyorum.. teşekkür ederim dediğimi ve Naci beyin de yanağımı sevip burnumdan makas aldığını tamamen kendime geldiğimde sanki kısa süreli bayılıp geri ayılmışım gibiydim 
sıfır ağrı ve sızıyla uyandım çok şükür Rabbime 
sızlama bile yoktu sadece yorgun hissediyordum.. uyandıktan yarım saat sonra pijamalarımı giymek istedim ve tabiki aynada kendime bakmak annem sırtımdan tutarak kaldırdı, ben acıycak diye korkumdan kollarımı yapıştırmış durumdaydım zaten belime sonra sıkıntısız bi şekilde pijamalarımı giydim, lavaboya gittim anneme çık dedim tek başıma orda aynanın karşısında baktım böyle uzun uzun sonra kapıyı açıp kendim yatağıma gidip oturdum! bu sırada deli gibi mide bulantısı başladı! tabi ameliyattan o kdr kısa süre sonra kendi başıma kalkmamam gerekiyormuş ne bileyim! istifra edersem diye çok korktum! çünkü sonuçta zorlanacak göğsüm o sırada hemşireyi çaırdım hemen yelpaze yaptım kendime verdikleri kapla, böylece atlattım istifra etmeden ama resmen aklım çıktı bu olaydan sonra da uslu uslu yattım yemeğimi annem yedirdi bu arada akşam.. o gece nete girdim forumdaki diğer konuya yazdıım dokrotum o gün gece 12 ye kdr ameliyattaydı sanırım benden sonra 3-4 ameliyat daha gerçekleştirdi, her ameliyattan çıkışında yanıma geldi iyi miyim diye baktı her seferinde gülücükler saçıyordum ağrım yok dediğimde yarın ve sonraki gün olacak dedi.. ertesi gün kahvaltımı kendim yaptııım, anneme saçlarımı yaptırdım rimel sürdürttüm, kendim de allığımı rujumu sürdüm ve öğlen taburcu oldum ogün boyunca ameliyattan önceki ve sonraki halimi taklit edip durdu annemler, gülerken göğsüm acıdığı için çığlık attım durdum ben de güldürmeyin diye bugün ağrıyacakmış öyle dedi doktor diye korkumdan ağrı kesici yaptırdım hastaneden çıkmadan.. hiiiiç ağrım sızım olmadı çok şükür, sadece oturur gibi yatmak beni rahatsız etti ve sırtım tutulmuş gibi sırtımda çok hafif bir ağrı vardı.
ameliyattan sonraki ilk günümde öğretmen evinde dinlendim.. akşam yemeğini kendim yedim, tabi yatağımda ameliyattan sonraki ikinci günümde sevgilim geldi istanbula sabah 6 da!!! akşam 5 e kadar onla gezdim tozdum.. ogün göğsümde böyle bi baskı vardı hani karabasan gelir de gece nefes alamazsınızya.. öyle bi baskı.. ağır geldiler herhalde ayaktayken vücuduma üçüncü günümde annemlerin aklına uyup (!) kapalı çarşıya gittik gezmeye! o tıklım tıklım yere hangi cesaretle girdim bilemiyorummm! bikaç tane iri kıyım teyze yüzünden ezilme tehlikesi geçirdim ertesi gün kontrolüme gittim, göğsümün altındaki bandajları alıp dikişlerin kenarlarını kesip minicik bantlar taktı doktorumun tatlı hemşiresi nasıl olduğumu sordu ve "zaten ameliyattan çıktığından beri hep çok iyiyim çok mutluyum dedin durdun" dedi
vee dördüncü günümde KALEMimmm geldii onunla görüştüüük ben bu sırada durmadan orama burama parmağımda bastırıp "aaaa içerde bişiler vaaar sankiii" diye kısa süreli oyukcuklar yapıp durdum en sonunda KALEM parmak izi bırakıcaksın göğsünde bastırıp durma dedi ve sonra uslu durdum 
yine o gün de akşama kadar gezdim
her akşam eve dönerken "kesin bu gece ağrıyacak bittim ben bittiiim" dedim durdum! ama hiç ağrımadı..
dün akşam ilk kez kollarımı kaldırarak daracık bişey giydim biraz zor oldu koltukaltım acıdı.. halen acaba bugün mü ağrıyacak diye bekliyorum bugün tam bir hafta oldu ameliyat olalı ve ben mücizevi bi şekilde HİÇ ağrısız atlattım sanırım.. yani eğer bundan sonra ağrımazsa.. kendi kendime nazar değdiricem işte ameliyat sürecim böyleydi canlarım artık ödemlerin inmesini bekliyorum merakla ozaman nasıl olacaklar diye.. şimdi neredeyse ağzımdan başlıyorlar çok yukardalar
detay: Naci ÇELİK' e ,Dual Plan yöntemiyle yaptırdım. 410 cc A2SX profil (özel bi profilmiş bu tabanı çok geniş, göğsü geniş hastalar içinmiş) Arion marka
bundan sonra herşeyim kocaman ameliyattan çıktığım gün yazmıştım sonrasında da gün gün yazabilirim sandım amaaaaa; çok konforlu öğretmen evinde ve sonrasında kaldığımız otelde de kablosuz internet yoktuuuuu! :95: deli oldum! :95: 2 gündür evimdeyim evde de bağlantı sorunundan giremedim neyse bugün 1 hafta olacak geçen salı olmuştum ameliyatımı, hala sıcağı sıcağına denebilecek kadar yeni herşey.. çok mutluyuuummm! şimdi anlatıyoruuummmm
salı günü öğlen hastaneye gittik tahliller için ameliyatımdan iki saat önce; ben sanıyorum ki orda normal hastane gibi önce bi kan alcaklar kolumdan sonra ben kafeteryasında falan oturup ameliyatımı beklicem
hastaneye girer girmez hemen odama yerleştirdiler beni (bu arada oda harikaydı bi duvarı tamamen göl manzarası yatağın yanı, göl kenarında yatar gibi :) asma katlı dublex odalar harikaydı orda yaşarım bile yani neyse konudan kopmayım :) ) sonra hooop hemen ameliyat kıyafetlerini getirdiler ben şok oldum birden noluyo diye biraz heyecan yaptım o sıra bonem de dahil ameliyat kıyafetini giydim yatağıma yattım öyle kan aldılar. beklerken komik komik birsürü fotorafımı çektirttim annemlere, odayı gezdim falan derken zaman geçti çabucak.. ben öyle şımarıp dururken Naci bey geldi (canım doktoruummm) elinde kalemle çizimlerimi yaptıı sempatik sempatik konuştuu rahatlattı beni Naci bey çıkar çıkmaz hadi ameliyathaneye gel bakalım yat yatağına dediler heyecandan tisim geldi tuvalete koştum aynada kendime baktım son kez ameliyattan önce.. sonra hooop yatağıma, yatağın sırt kısmını indirirken hemşire damar yolundan sakinleştirici yapacağını söyledi. iğneyi yaptılar anın benim başım döndü, merdivenlerde annem vardı baktım bulanıklaşıyo, "bu kadar hızlı etki edebilir mi ya bu ilaç başım döndü" dediğimi ve hemşirenin de "evet hemen etki eder" dediğini hatırlıyorum en son! sonra bende ses senkronu kaymış günlerce onu anlatıp anlatıp güldüler "aaaağğğ gerğçektendeeee neeee kaaadaaaarrr çağbııık.." sonrasında ameliyat haneye kadar gözüm açıkmış yüzümde aptal bi gülümsemeyle gitmişim hiçbir görüntü veya ses yok hafızamda uçmuşum resmen! ameliyathaneyle ilgili tek hatırladığımsa; beni ameliyat masasına yatırırlarken masaya bakıp ya burası çok küçük sığmam ben düşerim (49 kiloyum) dediğim ve ardından gelen gülüşmeler çok detay anlatıyorum baydım dimi
günlük yazar gibi kendime geldiğimde odamdaydım, "ameliyat oldum mu ben" diye sorup dudağımı büze büze ağlamışım gözlerimi açmadan.. bebek gibi ağlıyordun dedi sonra annemler, onlar da ağlamışlar tabi
buraları da hayal meyal hatırlıyorum.. yine tam ayılamamışken doktorum geldi yanıma gülümseyerek ona baktığımı hatırlıyorum.. teşekkür ederim dediğimi ve Naci beyin de yanağımı sevip burnumdan makas aldığını tamamen kendime geldiğimde sanki kısa süreli bayılıp geri ayılmışım gibiydim sıfır ağrı ve sızıyla uyandım çok şükür Rabbime sızlama bile yoktu sadece yorgun hissediyordum.. uyandıktan yarım saat sonra pijamalarımı giymek istedim ve tabiki aynada kendime bakmak annem sırtımdan tutarak kaldırdı, ben acıycak diye korkumdan kollarımı yapıştırmış durumdaydım zaten belime sonra sıkıntısız bi şekilde pijamalarımı giydim, lavaboya gittim anneme çık dedim tek başıma orda aynanın karşısında baktım böyle uzun uzun sonra kapıyı açıp kendim yatağıma gidip oturdum! bu sırada deli gibi mide bulantısı başladı! tabi ameliyattan o kdr kısa süre sonra kendi başıma kalkmamam gerekiyormuş ne bileyim! istifra edersem diye çok korktum! çünkü sonuçta zorlanacak göğsüm o sırada hemşireyi çaırdım hemen yelpaze yaptım kendime verdikleri kapla, böylece atlattım istifra etmeden ama resmen aklım çıktı bu olaydan sonra da uslu uslu yattım yemeğimi annem yedirdi bu arada akşam.. o gece nete girdim forumdaki diğer konuya yazdıım dokrotum o gün gece 12 ye kdr ameliyattaydı sanırım benden sonra 3-4 ameliyat daha gerçekleştirdi, her ameliyattan çıkışında yanıma geldi iyi miyim diye baktı her seferinde gülücükler saçıyordum ağrım yok dediğimde yarın ve sonraki gün olacak dedi.. ertesi gün kahvaltımı kendim yaptııım, anneme saçlarımı yaptırdım rimel sürdürttüm, kendim de allığımı rujumu sürdüm ve öğlen taburcu oldum ogün boyunca ameliyattan önceki ve sonraki halimi taklit edip durdu annemler, gülerken göğsüm acıdığı için çığlık attım durdum ben de güldürmeyin diye bugün ağrıyacakmış öyle dedi doktor diye korkumdan ağrı kesici yaptırdım hastaneden çıkmadan.. hiiiiç ağrım sızım olmadı çok şükür, sadece oturur gibi yatmak beni rahatsız etti ve sırtım tutulmuş gibi sırtımda çok hafif bir ağrı vardı.ameliyattan sonraki ilk günümde öğretmen evinde dinlendim.. akşam yemeğini kendim yedim, tabi yatağımda
ameliyattan sonraki ikinci günümde sevgilim geldi istanbula sabah 6 da!!! akşam 5 e kadar onla gezdim tozdum.. ogün göğsümde böyle bi baskı vardı hani karabasan gelir de gece nefes alamazsınızya.. öyle bi baskı.. ağır geldiler herhalde ayaktayken vücuduma üçüncü günümde annemlerin aklına uyup (!) kapalı çarşıya gittik gezmeye! o tıklım tıklım yere hangi cesaretle girdim bilemiyorummm! bikaç tane iri kıyım teyze yüzünden ezilme tehlikesi geçirdim ertesi gün kontrolüme gittim, göğsümün altındaki bandajları alıp dikişlerin kenarlarını kesip minicik bantlar taktı doktorumun tatlı hemşiresi nasıl olduğumu sordu ve "zaten ameliyattan çıktığından beri hep çok iyiyim çok mutluyum dedin durdun" dedi vee dördüncü günümde KALEMimmm geldii onunla görüştüüük
ben bu sırada durmadan orama burama parmağımda bastırıp "aaaa içerde bişiler vaaar sankiii" diye kısa süreli oyukcuklar yapıp durdum en sonunda KALEM parmak izi bırakıcaksın göğsünde bastırıp durma dedi ve sonra uslu durdum yine o gün de akşama kadar gezdim her akşam eve dönerken "kesin bu gece ağrıyacak bittim ben bittiiim" dedim durdum!
ama hiç ağrımadı.. dün akşam ilk kez kollarımı kaldırarak daracık bişey giydim biraz zor oldu koltukaltım acıdı.. halen acaba bugün mü ağrıyacak diye bekliyorum
bugün tam bir hafta oldu ameliyat olalı ve ben mücizevi bi şekilde HİÇ ağrısız atlattım sanırım.. yani eğer bundan sonra ağrımazsa.. kendi kendime nazar değdiricem işte ameliyat sürecim böyleydi canlarım artık ödemlerin inmesini bekliyorum merakla ozaman nasıl olacaklar diye.. şimdi neredeyse ağzımdan başlıyorlar çok yukardalar detay: Naci ÇELİK' e ,Dual Plan yöntemiyle yaptırdım. 410 cc A2SX profil (özel bi profilmiş bu tabanı çok geniş, göğsü geniş hastalar içinmiş) Arion marka
bundan sonra şekillenmesini beklicez artık
güzel günler bizi bekliyor
ayh kendim bile okuyamadım daraldım 
çok şükür 
