Daha sonra şöyle savunmalar göreceğiz: "O da pembe otobüse/trambüse binseymiş..." "Aranmasa/istemese pembe otobüse binerdi..." vs. vs. Çünkü kurban suçlu. Erkek ne yapsın, nasıl sahip çıksın bir taraflarına, kontrol mekanizması yok ki.
Toplumdan kadını soyutlamak sorunun asıl kaynağına inmediği için hiçbir şeyi çözmez. Bu kadını korumak değildir.
Bir yerde okumuştum mesela, Av. Feyza Altun'dan okumuş olabilirim. Pembe taksi/otobüs uygulaması ile ilgili. Diyordu ki, bu aynı zamanda saldırgana hedefini gösteriyor. Sapık zihniyetli, niyeti bozuk şahıs biliyor ki onun içinde bir kadın var. Bu da yeterli bazısı için. Burka da giyse kadın, kendini niyeti bozuktan koruyamaz. Değişmesi gereken kadının yaşam alanları, özgürlüğü değil. Zihniyet.
Hepimiz bu pisliklerden korunabilmek için birilerinin ya da bir şeylerin himayesinde mi olmak zorundayız? Kara kuşak sahibi mi olmak zorundayız?
Gerçekten caydırıcı cezalar olsa ve aileler kızlarına kendilerini sakınmayı öğrettikleri kadar oğullarına da terbiyeli edepli olmayı, hiçbir kadını rahatsız etmemeyi öğretseler, sizce böyle komik savunmalar yapılabilir mi, kurbanlara karşı böyle suçlayıcı bir dil kullanılabilir mi, suç bu denli yaygın olabilir mi?