- 26 Ağustos 2010
- 808
- 14
Merhaba hanımlar. Bir öğrenci olarak tek derdim şu anda derslerim. Bu sene Lise son'a geçtim. Yani seneye YGS LYS gibi bir kabus beni bekliyor. Sorun şu ki ben hala hangi bölümü seçeceğimde karasızım.. Bilginiz olsun olmasın hepinizin yorumlarını bekliyorum çünkü beni 4 senedir meşgul eden şu konuyu bir an önce çözüme kavuşturmak, ve ona göre yönlenmek istiyorum.
Baştan başlayalım..
Küçüklüğümden beri Mühendisliğe aşırı bir ilgim var. Daha 3 yaşındayken "ben mühendis olcaaaam" diye ortalarda fıldır fıldır dolanan sarı saçlı, küçük bir çocuktum. Büyüdükçe de içimdeki bu sevgi hiç değişmedi. Bu hayal için hep çok başarılıydım, başarılı olamayınca depresyona girip tüm tatili ailesine zehir eden
4:), herksten önce okumayı bilen, meraklı, herşeyden haberi olan, elektronik alet delisi, nerde bir priz görse inceleyen, kumandanın içini açan 9:), hatta 7 yaşında apartmanın bozulan zilini tamirciden çabuk tamir eden bir çocuktum. Hala da öyleyim. Mükemmel bir bilgisayar kullanım yeteneğim olduğunu düşünenler var. öyle ki 2 sene önce harçlıklarımı biriktirip bir bilgisyar kasası almıştım kurcalamak için... Neyse sizi sıkmak istemem..
İçimde inanılmaz bir aşk var. Evet, Elektrik-elektronik mühendisi olmak istiyorum. ODTÜ, Bilkent, Boğaziçi.. Onlar için her şeyimi ortaya koymaya da hazırım ama.. Korkuyorum. Çevremde duyduklarım, internette okuduklarım. Mühendilikte iş yok, elini attığın yer mühendis diyenler..
ODTÜ'yü tutturursam tıpı da tutturmuş olacağım. Yani bilmiyorum. Doktorluğun statüsü, kazancı, hayat imkanları çok uygun tabi feda edeceğim 15 seneyi saymazsak. Ama doktorluk 17 yaşıma kadar hiç ilgimi çekmedi. Aileme kalsa tabi tıp okumalıyım ama içimde hep mühendislik yattığının da farkındalar. Ama ben korkuyorum. ODTÜ'yü, Bilkent'i, Boğaziçi'ni okuyup da 1000 TL ile işe başlamaktan korkuyorum. Şimdi diyeceksiniz yılda kaç kişi bitiriyor orayı bir elin beş parmağını geçmez, o parayı alamayanlar da var diye.. Ama o üniversiteleri tutturabilen kişileri de hesaba katmak lazım. Yaptığım araştırmalar 15 yıl sonra 3000 TL maaşla kalacağımı söylüyor. hayır, para falan değil derdim. Sadece emeklerimin boşa gitmesinden çok korkuyorum. Yükselememekten, gelişememekten.. Çocuklarıma dahi iyi bir gelecek sunamamaktan. Hatta kalkıp "Keşke tıp okusaymışım" demekten.. En çok da pişman olmaktan korkuyorum.
Annemin arkadaşının oğlu KOÇ Holding'de ciddi statüye sahip birisi.Bir ara konu açıldığında ODTÜ'yü ilk 5 te bitirsin işi koşulsuz hazır demiş. KOÇ Şirketlerinin imkanları o kadar mükemmel, bir o kadar da girmesi ağır. Bilmiyorum, gerçekten sözünü tutar mı yoksa bütün o şartlara mahkum mu olurum ? Yaparım o şartları, canımı dişime takar tamamlarım hepsini ama tüm umutlarımı bir adama ekip, sonra hayal kırıklığına da uğramak istemiyorum. Ya o kadar sene okursam da emeklerim boşa giderse diye çok korkuyorum..
Mühendislik artık çok kolay.. Ama tıp her zaman ki gibi zor.. Gözde.. Tabi normal bir üniversitede okumakla saydığım üniversitelerde okumak arasında çok şey var..
Bir yanda hayallerim ama beraberinde savaşmam gereken, gecemi gündüzüme katmam gereken bir kariyer, bir yanda gençliğimi harcaması dışında tüm hayatımı en üst düzeyde tutacak, en iyi şartları sunacak olan TIP mı bilmiyorum..
Bana yardım edin. Kararımı vermemde sizin de fikirleriniz olsun istiyorum.
Baştan başlayalım..
Küçüklüğümden beri Mühendisliğe aşırı bir ilgim var. Daha 3 yaşındayken "ben mühendis olcaaaam" diye ortalarda fıldır fıldır dolanan sarı saçlı, küçük bir çocuktum. Büyüdükçe de içimdeki bu sevgi hiç değişmedi. Bu hayal için hep çok başarılıydım, başarılı olamayınca depresyona girip tüm tatili ailesine zehir eden
4:), herksten önce okumayı bilen, meraklı, herşeyden haberi olan, elektronik alet delisi, nerde bir priz görse inceleyen, kumandanın içini açan 9:), hatta 7 yaşında apartmanın bozulan zilini tamirciden çabuk tamir eden bir çocuktum. Hala da öyleyim. Mükemmel bir bilgisayar kullanım yeteneğim olduğunu düşünenler var. öyle ki 2 sene önce harçlıklarımı biriktirip bir bilgisyar kasası almıştım kurcalamak için... Neyse sizi sıkmak istemem..İçimde inanılmaz bir aşk var. Evet, Elektrik-elektronik mühendisi olmak istiyorum. ODTÜ, Bilkent, Boğaziçi.. Onlar için her şeyimi ortaya koymaya da hazırım ama.. Korkuyorum. Çevremde duyduklarım, internette okuduklarım. Mühendilikte iş yok, elini attığın yer mühendis diyenler..
ODTÜ'yü tutturursam tıpı da tutturmuş olacağım. Yani bilmiyorum. Doktorluğun statüsü, kazancı, hayat imkanları çok uygun tabi feda edeceğim 15 seneyi saymazsak. Ama doktorluk 17 yaşıma kadar hiç ilgimi çekmedi. Aileme kalsa tabi tıp okumalıyım ama içimde hep mühendislik yattığının da farkındalar. Ama ben korkuyorum. ODTÜ'yü, Bilkent'i, Boğaziçi'ni okuyup da 1000 TL ile işe başlamaktan korkuyorum. Şimdi diyeceksiniz yılda kaç kişi bitiriyor orayı bir elin beş parmağını geçmez, o parayı alamayanlar da var diye.. Ama o üniversiteleri tutturabilen kişileri de hesaba katmak lazım. Yaptığım araştırmalar 15 yıl sonra 3000 TL maaşla kalacağımı söylüyor. hayır, para falan değil derdim. Sadece emeklerimin boşa gitmesinden çok korkuyorum. Yükselememekten, gelişememekten.. Çocuklarıma dahi iyi bir gelecek sunamamaktan. Hatta kalkıp "Keşke tıp okusaymışım" demekten.. En çok da pişman olmaktan korkuyorum.
Annemin arkadaşının oğlu KOÇ Holding'de ciddi statüye sahip birisi.Bir ara konu açıldığında ODTÜ'yü ilk 5 te bitirsin işi koşulsuz hazır demiş. KOÇ Şirketlerinin imkanları o kadar mükemmel, bir o kadar da girmesi ağır. Bilmiyorum, gerçekten sözünü tutar mı yoksa bütün o şartlara mahkum mu olurum ? Yaparım o şartları, canımı dişime takar tamamlarım hepsini ama tüm umutlarımı bir adama ekip, sonra hayal kırıklığına da uğramak istemiyorum. Ya o kadar sene okursam da emeklerim boşa giderse diye çok korkuyorum..
Mühendislik artık çok kolay.. Ama tıp her zaman ki gibi zor.. Gözde.. Tabi normal bir üniversitede okumakla saydığım üniversitelerde okumak arasında çok şey var..
Bir yanda hayallerim ama beraberinde savaşmam gereken, gecemi gündüzüme katmam gereken bir kariyer, bir yanda gençliğimi harcaması dışında tüm hayatımı en üst düzeyde tutacak, en iyi şartları sunacak olan TIP mı bilmiyorum..
Bana yardım edin. Kararımı vermemde sizin de fikirleriniz olsun istiyorum.
Son düzenleme:
Sizlerin görüşlerine ihtiyacım var. 
Yani neden kendini geliştiremeyesin ki, illa doçent olunca mı statü sahibi olunuyor? Dünyanın en tanınmış mühendisi olmayı hedefle o zaman, 6 dil bil mesela, farklı ülkelerden sana teklif gelsin konferans ver diye:) Hatta iş teklifleri al falan...
teşekkür ederim. :)
