herkese merhabalar
bir ay önce yeni bir işyerinde muhasebe elemanı olarak işe başladım, patronumuz genelde firma dışında olur, bugün gün boyu ofisteydi .Kendisi ile mesafeliyiz diyebilirim, zaten işe başlayalı da dediğim gibi kısa bir süre oldu.Kızının biri ile tanışmamıştım,bugün ondan bahsettik biraz hemşirelik okuyor stajı bitince gelir vs gibi.Sonra nasıl olduysa konu kardeşlerine geldi, bir abisi var başa bela bir tip ondan yakındı.Zaten işe girdiğimdede abisi konusunda ben yokken ürün isterse fatura kesmeyin çıkış yapılmasın diye uyarmıştı. birde kardeşi var .Abim öz, kardeşim üvey ama sorsan kardeşimi daha çok severim diye konuştu.Kardeşini baya bir övdü, çok iyi çocuk ama onunda evlilikte yüzü gülmedi dedi.22 yaşında bir evlilik yapmış bir yıl evli kalıp ayrılmış.. Sonradan da kimse ile görüşmek istememiş.Bende boş bulunup insan çevresindekileri görünce bile ön yargılı davranıyor kendisi birde bu durumu yaşamış çok normal dedim.Elimde iş vardı bittikten sonra patronum konuşmaya bu niyetle başlamamıştım yanlış anlama , ama keşke kardeşimle bir görüşseniz dedi.Ben çok şaşırdım kesin yüz mimiklerimede yansımıştır,kardeşiniz evlenmiş ayrılmış aramızdada yaş farkı var(10 yaş) bunlar sonradan önümüze çıkabilecek şeyler o yüzden görüşmeyelim hiç dedim.Patronum ön yargılı olma dedi, bende kusura bakmayın düğündü nişandı bu heyecanları benim gibi ilk kez yaşayacak biri tercihim dedim.Üzüldüm açıkçası yaşım 28, bir arkadaşım kendi için artık 30 dan sonra taliplerin evlenmiş boşanmış oluyor demiş bu durumdan üzülerek bahsetmişti bir an o hisse kapıldım.Evlenip ayrılmak tekrar bekar biri ile evlenmek pek tabi olabilir.Ama dediğim gibi çok büyük bir aşk yaşamazsam yani olay spontene gelişmezse böyle bir şey tercihim olmaz şuan için.Zaten ailemde bu konuda sabit fikirlidir.Dert bunun neresinde derseniz,iş yerimden şuan için memnunum ama bu konu canımı sıktı ve tekrar açılırsa daha net tavrımı nasıl belli edebilirim.
