- 23 Ocak 2016
- 33.029
- 49.382
- 598
Bende çok yaşadım delirme korkusunu çocuklara zarar veririm diye eşime boşanalım Çocuklar sende kalsın bile dedim hala arada aklıma geliyor. Geldikçe dua ediyorum Allahım beni göz kulak akıl nimetlerinden mahrum etme onları ölümüme kadar devam ettir die dua ediyorum. Allah kuluna kabul etmiceği duayı ettirmezmiş madem ediyorum ve çok samimiyim Allah kuluna zulmetmez deyip kafamı dağıtıyorum Rabbime güveniyorum zamanla o düşünce beni terk etcek inanıyorum
Yazdıklarınızı aynen yaşadım okurken suan gözlerim doldu Allahım verdiği aklı almasın şuan çok korkuyorum ilacımın dozu yeni yükseldi ama kullandığım halde yine kötüyüm ne yapacağım bilmiyorum yordu bu hastalık beni benim de bebeğim var hergün bir başka bişey bi ara beyin kanaması felç geçirme korkusu idi şimdi delirme korkusu gerçekten aklım gidiyor gibi oluyor sizin de öyle mi oluyorduİlacın dozu yetmiyordur belki doktorunla görüşsen bende çok mükemmel değilim ama eskiye oranla çok düzeldim İnan her gün bişey yaşadım hem fiziksel hem aklen ben ayağa kalkmaya çalıştıkça hastalık tekme gibi suratıma indi ama Çocuklarım için mücadele etmek zorundaydım rabbime sığındım o kulunu yarı yolda bırakmaz tam bitiyorum dediğiz anda buyur kulum der ben herşeyi rabbime bıraktım
Bende bunları önceden yaşayıp atlatmış biriyim öylesine bir delirme korkum vardiki hatta kendimi gerçekten akılsız hissediyordum kafam bomboş ama bunların hepsi düşünmekten oluyor şimdi arada bir oluyor gibi olsada hiç kaptirmiyorum kendimi biliyorum delirmem o yüzden devam etmiyor korkumYazdıklarınızı aynen yaşadım okurken suan gözlerim doldu Allahım verdiği aklı almasın şuan çok korkuyorum ilacımın dozu yeni yükseldi ama kullandığım halde yine kötüyüm ne yapacağım bilmiyorum yordu bu hastalık beni benim de bebeğim var hergün bir başka bişey bi ara beyin kanaması felç geçirme korkusu idi şimdi delirme korkusu gerçekten aklım gidiyor gibi oluyor sizin de öyle mi oluyordu
Düşünmediğim bir anda geliyor aklım yerinden oynuyor gibi gerçekten sonra gun boyu yine oyle olacaģım diye çok korkuyorum kalbim pırpır atıyor karnım yanıyor ağliyorum korkumdanBende bunları önceden yaşayıp atlatmış biriyim öylesine bir delirme korkum vardiki hatta kendimi gerçekten akılsız hissediyordum kafam bomboş ama bunların hepsi düşünmekten oluyor şimdi arada bir oluyor gibi olsada hiç kaptirmiyorum kendimi biliyorum delirmem o yüzden devam etmiyor korkum
Oldu olmaz mı öyle güçlü bi şekilde atak geldi ki 3 yaşında kızım var o görmesin diye odaya kilitledim kendimi delircem bu hastalık beni delirtcek iyileşemicem hastaneye yatıracaklar Die sinir krizi geçirdim herşeyi kırdım döktüm düşünceden ibaret kalmadı eşim sakinleştiremedi beni öldürün artık ben bu hislerle yaşamak istemiyorum diye günlerce intihar planladım her gün Allah canımı alsın diye yalvara yalvara dua ettim kendimi gece yarısı sokaklara attım geçen arabalar bana vursun diye dua ettim resmen acı çekiyordum daha neler neler bunları sen kötü ol diye değil ben iyileşmeye başladıysam sende iyileşirsin diye anlattım şimdi o korku yine oluyor ama çok yoğun değilYazdıklarınızı aynen yaşadım okurken suan gözlerim doldu Allahım verdiği aklı almasın şuan çok korkuyorum ilacımın dozu yeni yükseldi ama kullandığım halde yine kötüyüm ne yapacağım bilmiyorum yordu bu hastalık beni benim de bebeğim var hergün bir başka bişey bi ara beyin kanaması felç geçirme korkusu idi şimdi delirme korkusu gerçekten aklım gidiyor gibi oluyor sizin de öyle mi oluyordu
Şuan ağliyorum ama yazdıkların için değil yaşadığım bu durum için ben bebeğimi çok istedim Rabbim de verdi eşim suan diyor bunun için mi istedin böyle yapacağın için mi istedin elimden birsey gelmiyor ki ben mi istedim böyle olmayı Rabbimden şifa istiyorum herkese bana da aklım yerinden çıkıyor gibi oluyor gün boyu aynısını yine olucam diye korkarak yaşıyorum anneme gidip annemlerde kalmak istiyorum bu sefer eşim üzülüyor bana çok üzüldü egzama başladı onda da geçecek inşaallah sen düzelmişsin inşallah ben de biraz düzelirim hiç birşeyden zevk almıyorum 2 gün iyiysem 2 gün kötüyüm bizi bizden başkası ve Rabbimden başkası anlamıyorOldu olmaz mı öyle güçlü bi şekilde atak geldi ki 3 yaşında kızım var o görmesin diye odaya kilitledim kendimi delircem bu hastalık beni delirtcek iyileşemicem hastaneye yatıracaklar Die sinir krizi geçirdim herşeyi kırdım döktüm düşünceden ibaret kalmadı eşim sakinleştiremedi beni öldürün artık ben bu hislerle yaşamak istemiyorum diye günlerce intihar planladım her gün Allah canımı alsın diye yalvara yalvara dua ettim kendimi gece yarısı sokaklara attım geçen arabalar bana vursun diye dua ettim resmen acı çekiyordum daha neler neler bunları sen kötü ol diye değil ben iyileşmeye başladıysam sende iyileşirsin diye anlattım şimdi o korku yine oluyor ama çok yoğun değil
Seni çok iyi anlıyorum hala bir nebze yaşıyorum ama çok şiddetli değil bebeğine sarıl onlar masum ben kızıma sarılır Allah’ım günahsız yavrum hürmetine şifa ver derdim. Yine olunca onunla atmaya çalışıyorum ilaçlarını kullan dozunu yükselt inanmasanda iyileşcem deŞuan ağliyorum ama yazdıkların için değil yaşadığım bu durum için ben bebeğimi çok istedim Rabbim de verdi eşim suan diyor bunun için mi istedin böyle yapacağın için mi istedin elimden birsey gelmiyor ki ben mi istedim böyle olmayı Rabbimden şifa istiyorum herkese bana da aklım yerinden çıkıyor gibi oluyor gün boyu aynısını yine olucam diye korkarak yaşıyorum anneme gidip annemlerde kalmak istiyorum bu sefer eşim üzülüyor bana çok üzüldü egzama başladı onda da geçecek inşaallah sen düzelmişsin inşallah ben de biraz düzelirim hiç birşeyden zevk almıyorum 2 gün iyiysem 2 gün kötüyüm bizi bizden başkası ve Rabbimden başkası anlamıyor
En çok yavrum için korkuyorum Rabbim annesi babası sağlıklı bir şekilde başında olsun herkesin benim yavrumun daSeni çok iyi anlıyorum hala bir nebze yaşıyorum ama çok şiddetli değil bebeğine sarıl onlar masum ben kızıma sarılır Allah’ım günahsız yavrum hürmetine şifa ver derdim. Yine olunca onunla atmaya çalışıyorum ilaçlarını kullan dozunu yükselt inanmasanda iyileşcem de
Canım sen hamile değilsin sanırım?En çok yavrum için korkuyorum Rabbim annesi babası sağlıklı bir şekilde başında olsun herkesin benim yavrumun da
Yok değilim kızım 1.5 yaşında hamile iken ilaç kullanmadım doğum sonrası çok yoğun ataklar yaşadımCanım sen hamile değilsin sanırım?
Doğumdan sonra ilk aylarda daha yoğun oluyor bebeğe bakamama korkusu ben o uyuyunca bakıp bakıp ağlıyordum nasıl büyütücem diye Allaha dua edicez bol bol Allah yardım edecek inşallah ben annemi bir umut kaynağı olarak görüyorum annem çok ağır lohusa depresyonları yaşadı biz küçük iken bak suan iyi biz de iyi olacağız inşallah diyorum dünyaya getiren Rabbim büyütüyor 3 kardeşiz üçümüzu de büyütmüş bol bol dua edip yalvaracagiz RabbimizeBende bir oyleyim bir boyle anneme bagimli yasiyorum onsuz hic bisey yapamiyorum desem yeridir hep yanimda oolsun istiyorum bebekle yalnz kalmak istemiyom surekli kendimi hasta hissediyorum birseyim var ama doktorlar bulamiyorlar gibi surekli ölumu dusunuyorum hayattan tam olarak keyif almiyorum hamilelige gore cok daha iyim ama tam bir rahatlama yok hic bir rahatsizligim yok ama sanki varmis gibi yasiyorum cocuguma bakip agliyorum cok kucuk bana bisey olursa ne yapcak diye ben ben bu duygulari asamiyorum ya boyle omur mu gecer bu duygu tam olarak ibadetlerimi yerine getirmemekten mi oluyor aklimizin bize oynadigi oyun mu yoksa Allahtan mi kizlar ben bu isin icinden cikamiyom
Az önce bende aynısını düşünüyordum namaz kalmadığım için mi oluyor diye ama başlıyorum devamını getiremiyorum namaz basında daralıp biran önce bitsin istiyorum.salı günü doktora gidicem ilaç değişikliği yaparsa napıcam şimdide ona taktım yok ya bu dert geçmiyor heralde eşimde kızıyor sürekli kendini dinler kendinle konuşursan ne yaparsan yap geçmez diyor. Ben en çok lohusalıktan korkuyorum çünkü kızımda çok kötü olmuştum ve emzirmemiştim ilaçların ağırdı sende istersen tekrar git bi kontroleBende bir oyleyim bir boyle anneme bagimli yasiyorum onsuz hic bisey yapamiyorum desem yeridir hep yanimda oolsun istiyorum bebekle yalnz kalmak istemiyom surekli kendimi hasta hissediyorum birseyim var ama doktorlar bulamiyorlar gibi surekli ölumu dusunuyorum hayattan tam olarak keyif almiyorum hamilelige gore cok daha iyim ama tam bir rahatlama yok hic bir rahatsizligim yok ama sanki varmis gibi yasiyorum cocuguma bakip agliyorum cok kucuk bana bisey olursa ne yapcak diye ben ben bu duygulari asamiyorum ya boyle omur mu gecer bu duygu tam olarak ibadetlerimi yerine getirmemekten mi oluyor aklimizin bize oynadigi oyun mu yoksa Allahtan mi kizlar ben bu isin icinden cikamiyom
Başkasının videosunu izleme canım kendi bebeğine yoğunlaş ilerleyen haftalar için korkma ben de çok korkmuştum öyle olmadı ya o hareket edince Dr a al bunu dayanamıyorum dersem diye çok korkardim öyle olmadi o hareket ettikçe etmediği zamanları gozlemledim niye hareket etmiyor bişey mi oldu diye panikledim bırak Dr a al bunu diye bağırmayı hareket edeceği saatleri bekledim kaç haftalik seninKızlar ben bugün acayip kötü oldum zaman ilerledikcemi olcak acaba anne karnında bebek videosu önüme cıktı izledim o sırada acayip bir korku ve sıkıntı girdi icime sanki eşimi arayıp bebeği kabul edemem içimde yapamıyorum aldıralım bişey yapalım dicektim sonra yapmadım kendi kendimi sakinleştirmeye çalıştım hemen aklımı dagittim peki ben ilerleyen zamanlarda bu his çok baskın gelirse ne yaparim nasıl dayanırım çok garipti
Az önce bende aynısını düşünüyordum namaz kalmadığım için mi oluyor diye ama başlıyorum devamını getiremiyorum namaz basında daralıp biran önce bitsin istiyorum.salı günü doktora gidicem ilaç değişikliği yaparsa napıcam şimdide ona taktım yok ya bu dert geçmiyor heralde eşimde kızıyor sürekli kendini dinler kendinle konuşursan ne yaparsan yap geçmez diyor. Ben en çok lohusalıktan korkuyorum çünkü kızımda çok kötü olmuştum ve emzirmemiştim ilaçların ağırdı sende istersen tekrar git bi kontrole[/QUOTE
Bende bir oyleyim bir boyle anneme bagimli yasiyorum onsuz hic bisey yapamiyorum desem yeridir hep yanimda oolsun istiyorum bebekle yalnz kalmak istemiyom surekli kendimi hasta hissediyorum birseyim var ama doktorlar bulamiyorlar gibi surekli ölumu dusunuyorum hayattan tam olarak keyif almiyorum hamilelige gore cok daha iyim ama tam bir rahatlama yok hic bir rahatsizligim yok ama sanki varmis gibi yasiyorum cocuguma bakip agliyorum cok kucuk bana bisey olursa ne yapcak diye ben ben bu duygulari asamiyorum ya boyle omur mu gecer bu duygu tam olarak ibadetlerimi yerine getirmemekten mi oluyor aklimizin bize oynadigi oyun mu yoksa Allahtan mi kizlar ben bu isin icinden cikamiyom
Şimdi ilaç tedavisi daha rahat olursun canım hamileyken vücudun zaten kinyası bozuluyor bide doğumdan sonrada bi süre devam ediyormuş.bu yüzden ilaçlarda zor ve geç fayda ediyo.şindi tedavini daha rahat olursun belki ilaç değiştirerek buluyor doktorlar(ilaç ile yaramazsa)Yok değilim kızım 1.5 yaşında hamile iken ilaç kullanmadım doğum sonrası çok yoğun ataklar yaşadım
Bendede aynı oldu önce kabul etmedim. Sonra kıpırdayınca hoşuma gitti.kıpırdamadığı zaman bekledim senin gibi biley mi oldu diye.bu anksiyete herşeyde kendini gösteriyor malesef farkındayız ama hisler çok fena .ben bazen dünya durmuş yolun sonuna gelmiş gibi hissediyorum.delirmiyoruz ama delirmekten endişeleniyoruz hastalığın kendisi bu zaten .Başkasının videosunu izleme canım kendi bebeğine yoğunlaş ilerleyen haftalar için korkma ben de çok korkmuştum öyle olmadı ya o hareket edince Dr a al bunu dayanamıyorum dersem diye çok korkardim öyle olmadi o hareket ettikçe etmediği zamanları gozlemledim niye hareket etmiyor bişey mi oldu diye panikledim bırak Dr a al bunu diye bağırmayı hareket edeceği saatleri bekledim kaç haftalik senin
Çok zor gerçekten yaşayan biliyorBendede aynı oldu önce kabul etmedim. Sonra kıpırdayınca hoşuma gitti.kıpırdamadığı zaman bekledim senin gibi biley mi oldu diye.bu anksiyete herşeyde kendini gösteriyor malesef farkındayız ama hisler çok fena .ben bazen dünya durmuş yolun sonuna gelmiş gibi hissediyorum.delirmiyoruz ama delirmekten endişeleniyoruz hastalığın kendisi bu zaten .
Aynen öyle hissediyorum ve bundan çok korkuyorum zaten hamilelikte beni tek sıkan hareket belki haftalar ilerliyor diye düşünmeye başladım acayip sıkıntı sanki dünya dar inşaallah bende sizler gibi olurum ve korkmam video izleyince evet çok kötü oluyorum bidaha izlemicem diye söz verdim kendimeBaşkasının videosunu izleme canım kendi bebeğine yoğunlaş ilerleyen haftalar için korkma ben de çok korkmuştum öyle olmadı ya o hareket edince Dr a al bunu dayanamıyorum dersem diye çok korkardim öyle olmadi o hareket ettikçe etmediği zamanları gozlemledim niye hareket etmiyor bişey mi oldu diye panikledim bırak Dr a al bunu diye bağırmayı hareket edeceği saatleri bekledim kaç haftalik senin
Eğer emzirirken bişey olmaz diyorsa doktor kendine eziyet etme istersen kullan ilaç bende 3 ay dolsun ilaç alcam tabi ne kadar etki eder bilmiyorum ama ona ümit bağladim diyebilirim yoksa hiç duramazdım heraldeBen hamile kalmadan once ilac kullaniyodum hamileliktede 27.haftada basladim 31de birktim ilac kullaninca daha beter oldum ya cocuga bisey olursa hasta dogarsa diye halbuki acibademe gttim orda cok iyi bi psikatrise yiginla para doktum doktor kesinlikle kullan bisey olmiycak bebege garanti veriyorum dedi ilk 2 hafta iyi duzenli kullandim 3.hafta yine basladi bende ilaci taktim kafaya 5.haftada ise yaramadan biraktim o dusunceyi yenemedim simdide sute gecerse diye panik yapiyom biliyom kendimi surrkli cocugu gozlemliycem daha beter kafaya takcam bende boyle bi problem var emzirmetide birakamam memeye cok duskun sadece sutle besleniyo sutumde varken boyle emzirme bitene kadar idare etcem 1 sene emzirrim yeterli diyorum sonra basliycam keske bende ilac kullanabilsem kendime cocuguma daha faydam olcak ama yok kafama takiyorum cok benim durumum daha fena galiba kizlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?