- 9 Mart 2012
- 602
- 391
- 103
artık dayanamadım ben de sizinle derdimi paylaşmaya karar verdim belki biraz derman olursunuz diye..
benim sorunum şu ki; sorunlu bir çocukluk geçirdim annemle babam ayrıldı aldatmalar evde olaylar falan tahmin edebileceğiniz şeyler. Babam elini bizden çekmedi çok şükür okuttu etti ama şu an başka birisi ile evli ve çocuğu var. İlk sıkıntılarım böyle başladı yani...
Daha sonra, geçmişte ilişkimde aldatma geçti başımdan ve bu beni çok etkiledi. Annemin de o hallerini biliyordum ve ben de yaşadım bunları. Özellikle o olaydan sonra bende ciddi anlamda endişe ve panik atak halleri oluştu. Panik atak olarak mesela daha hafta sonu hızlı giden bir dolmuşta fenalaştım. İşte ne bileyim köprülerden geçerken endişeleniyorum falan tipik panik ataklar yani.
Güvensizlik, hep bi insanların arkamdan iş çevirdiği, hakkımda kötü düşündükleri fikirleri beynimi yiyor. Geçmişte başımdan geçen bu kötü olayları bilen arkadaşlarım var ve sanki onlar benim bu halimi düşünüp mutlu oluyorlar gibi hissediyorum halbuki onlar beterini yaşadılar haberleri olmadı o ayrı. Ayrıca çok özgüveni yerinde olan biri değilim halbuki mesleki olarak da sosyo-ekonomik hayat olarak da çok şükür iyiyim. Fiziksel olarak da kötü olmadığımı düşünüyorum ve o yönde tepkiler alıyorum.
Ben bunların nasıl üstesinden gelebilirim arkadaşlar?
benim sorunum şu ki; sorunlu bir çocukluk geçirdim annemle babam ayrıldı aldatmalar evde olaylar falan tahmin edebileceğiniz şeyler. Babam elini bizden çekmedi çok şükür okuttu etti ama şu an başka birisi ile evli ve çocuğu var. İlk sıkıntılarım böyle başladı yani...
Daha sonra, geçmişte ilişkimde aldatma geçti başımdan ve bu beni çok etkiledi. Annemin de o hallerini biliyordum ve ben de yaşadım bunları. Özellikle o olaydan sonra bende ciddi anlamda endişe ve panik atak halleri oluştu. Panik atak olarak mesela daha hafta sonu hızlı giden bir dolmuşta fenalaştım. İşte ne bileyim köprülerden geçerken endişeleniyorum falan tipik panik ataklar yani.
Güvensizlik, hep bi insanların arkamdan iş çevirdiği, hakkımda kötü düşündükleri fikirleri beynimi yiyor. Geçmişte başımdan geçen bu kötü olayları bilen arkadaşlarım var ve sanki onlar benim bu halimi düşünüp mutlu oluyorlar gibi hissediyorum halbuki onlar beterini yaşadılar haberleri olmadı o ayrı. Ayrıca çok özgüveni yerinde olan biri değilim halbuki mesleki olarak da sosyo-ekonomik hayat olarak da çok şükür iyiyim. Fiziksel olarak da kötü olmadığımı düşünüyorum ve o yönde tepkiler alıyorum.
Ben bunların nasıl üstesinden gelebilirim arkadaşlar?
Son düzenleme:
