- 3 Aralık 2006
- 3.073
- 132
- 688
- 63
Özveri...
Yalnızlık korunaklı hayatınızda eğlencesiz kalmanın verdiği boşluktu çoğu zaman.. Birileri olur
yaşamınızda hep.Onlarla en başta kendinizi paylaşırsınız.Siz anlatırsınız,’;ben’; diye başlayan
cümlelerle,onlar da aynını yapar.Ortak,bir yerde buluşan sorunlarınız olur.Sevmedikleriniz
olur,ortak.Sevdikleriniz olur.Çevre,dediğimiz şey işte...Bazen,akrabalarla olan sorunları
konuşur,bazen en çok sıkıntı veren derdinizi paylaşırsınız.Çocuklarınızın,e şinizin veya
sevgilinizin sizde yarattığı sıkıntıları...Kutlamalara gidersiniz,hatır gönül bilirsiniz
karşılıklı.Dersiniz ki,”;beni en çok falanca anlıyor”;.Dersiniz ki,”;onunla iyi
anlaşıyoruz”;.Karşılıklı rahatlarsınız.Bir tür dayanışmadır bu.Ne zaman sıkılsanız,yalnızlık
duysanız,onu ararsınız.. Ama bitmeyen sorunlar üst üste geldiğinde, boşandığınızda, ananızın,
çocuğunuzun hastalandığında, ardından parasız kaldığınızda; kirayı ödeyemediğinizde, iflas
ettiğinizde, İnişlerinin mutlak yokuşları da olan yaşamda, dünyanızın artık hiç gülmediği karanlık,
yıldızsız dönemlerde; bir türlü sorunları sıkıntıları atlatamadığınız zamanlarda, yapayalnız
kaldığınızı görürsünüz. En çok değer verdiğiniz insanlar, bir iki arar, sonra aramazlar. Ölümcül
hastaların ziyaretçisinin az olduğu gibi, sıkıntısından dünyayı göremez olanların da,dostu arkadaşı
kalmayıverir...Adettendir,başı na gelmeyen anlamaz. Bu konuda dinleyip okuduğunuz bütün hikâyeler
yalandır. Birlikte çok zaman,insan olmanın,dostluğun neler olduğunu konuşup hemfikir
olduklarınız..Sizin sorunlarınızla kafalarını yormaktan,acı duymaktan özenle kaçar... Anlarsınız ki;
birilerinin sıkıntılı zor anlarında ‘;var oldukça’; varsınız...Anlarsınız ki:günlük yaşamda
korunaklı hayatı içinde,herkes birilerini bulur ve yalnızlık, kimsesizlik duygularıyla öyle baş
eder. Yeni bir işe girmeden, başka bir kente ve yaşama gitmeden önce,bulacağınız insanlar bellidir.
Ancak size sunulan yaşama alanının içinde olanlardan yaparsınız seçimlerinizi. Bu seçimler içinde
yaşarsınız en büyük düş kırıklıklarınızı da. Arkadaşlık da sıkıntıya hiç gelemiyor.Siz varsanız var
hepsi,siz güçlüyseniz güçlü. Başın beladayken seni aramayan dostlar ve arkadaşlar; işte orada acı da
olsa yol ayrımındasın demektir. Yaşamın acı deneylerini yaşarken, işte o geçirimsiz çaresizliklerde
boğuşurken,dostlar ve yar kendini ele verir. Yol ayrımlarıyla,yaşamın sıkıntıları aynı anda
gelir.Zordur,gücüne gider insanın. İnsan,zorluklarda,çaresizlikle rde gerçekleşiyor. Savaş,ölüm
harmanı; işte orada gerçek oluyor insan. Başkaları için ölürken; arkadaşını kurtarma yolunda
kurşunlanırken insan büyüyor. Özveri:hiçbir dostluk,sevgi ve aşk onsuz gerçek olmuyor.
(alıntıdır)
