Çocukluğumun bir kısmı Kahramanmaraşta geçti .Evimiz toprak damlı ve bir odalıydı .Odanın bir kısmı bölünüp mutfak olarak kullanılıyordu .Canım anneciğim ne sıkıntılar çekerdi bu bir göz odalı evde şimdi daha iyi anlıyorum .Evet tuvaletimiz dışardaydı bahçe içi ama eve (bir odalı) uzaktı .Canlı belgesel gibi her türlü hayvan mevcuttu evde bahçeli olunca .Gece tuvalete gitmek benim için işkenceydi ve korkumda cabası .Canım annem veya ablalarım o tatlı uykularından uyanır ve bana yardımcı olurlardı .Kışın gelmesini hiç istemezdik .Dam toprak olunca çatı akması felaketti .Hele kar yağdığı zaman erimeye başlayınca aşağıya sızan sular tam yatağımızın üstüne akardı .O güzelim uykumuzdan su damlalarıyla uyanırdık .Babacığım gecenin bir yarısı dama çıkar ve lo denilen silindir bir taşla damdaki karları ve toprağı sıkılaştırır ki aşağıya sular akmasın diye .Nerden açtın masalcım ya bu topicki ağlattın beni ,anılarım içimi acıttı .Bunlar daha bir kısmı .Bilmiyorum iyimi ettim anlatmakla acaba .
