özlem61-41 / Kendi Şiirleri

Yağmurlar yağmış yüreğime
Islanmışım,üşümüşüm
Küflenmiş yüreğim
Bir fırtına kopmuş,
Dinmemiş, dinmeyecek
Yürek dağılmış bin parça olmuş
Güneş doğmuş ısınmış
Sevmeyi öğrenmiş sıcaklığıyla,
Gece olmuş buz tutmuş
Sevdiğine kin kusmuş
İçtiği sigarayla ciğerleri yanarken
Zalim sevdadan
yürek yanmış kül olmuş.
Küller savrulmuş toprağa karışmış
Toprağın verdiği
aşklarının meyvesi olmuş

08.09.2004

Annem ne çileler çekmiş, neler yaşamış
Kimseler görmemiş, kimse anlamamış
Görenler kör numarası yapmış
Kadir kıymetini bilmemiş kimse.
Ya ben, ben de artık anneyim.
Anne olunca anladım annemi
Uykusuz kalınca hak verdim ona,
Onun yanında kimse yoktu
Ama o yanımdaydı benim.
Çocuğum hasta iken bile
Sabaha kadar uyumazdı
Beni baktığı yetmedi,
Bir de çocuğuma baktı
Annem benden kurtulamadı
Üstüne üstlük bir de çocuğum
Sırada anneannelik vardı.
Ah anne...
Ne yapayım nasıl alayım duanı?
Sütünü helal ettin mi acep?
Sırtımda kabeye taşısam
Ödeyemem hakkını....

30.11.2005