-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Özledimmm çokkk özlüyorum annemi babamı evimi odamı ..
- Konu Sahibi sunreir
- Başlangıç Tarihi
- 18 Temmuz 2011
- 179
- 1
- 116
Canım beni seni çok iiyi anlayabiliyorum, hepimiz geçtik bu yollardan. Düğün günüme kadar ne bir heyecan ne bir korku hiç bir şey yoktu, düğünden sonra kendi ailemle vedalaştık, ve canım kardeşim bir hafta sonra askere gidecekti, vedalaşma bitti yemeğe gittik. Yanım teyzem ve ark var onun dışında yakınım yok, ki ben öyle hissediyordum. yemek faslı gelin gideceğim evin yolunu tuttuk ve ben halen içinde tuhaf bi his korkuyorum sebeb yok korkuyorum. Derken geldik evin önüne millet toplanmış gelini yani beni eve sokacakalr 
bilirsiniz herkezin farklı adetleri vardır kapı önünde bardak felan kırdırırlar ben kırdım ama içeri girmiyorum hadi canım gir , kolumdan tutup beni merdivenden çıkarıyorlar ama ben sadece çıkıyorum ve sesleri duyuyorum aklım bir anda durdu sadece kalp atışalrımın sesini duyuyorum. Şükür gelin evine girdim ama edrafa bakıyorum burası neresi der gibi halbuki ben kendim dizayn ettim herşeyi tüm eşyalrın yerini biliyorum ama ev bana soğuk geldi. herkez gitti ve ben eşimle kaldım Sanki misafirmişim yada o benim ev ark yakında biticek gibi bi duygu derken bir haftaaaa geldi geçti. O zamn zarfındada ben yalnız hissediyorum kendimi yemiyorum içmiyorum utanıyorum gizli gizli ağlıyorum el öpmelere gitmeler ay kafayı sıyırtcak gbiydim. Babamın evine gidiyoruz el öpmeye içimde bi tatlı heyecan nasıl anlatılır bilmiyorumki çokk özlediğin birini havaalanında beklemek gibi tatlı bi heyecan. Şükür geldik annemlere eşim dediki sesizce seni anlayabiliyorum yani orda hissettiğimi anlamış olcakki oda annemlere gelirken o duyguyu hissetti ve güldü 
Annem ağladı yavrum canım cicim ben dururmuyum bende ağladım tabi babam da tık yok ama suratı asık üzgün belli neyse yemek çay faslı derken eve dönme vakti geldi 
ben yine hiç gitmek istemiyorum bu arada evim annemlere 1 semt uzaklıkta :) eve geldiğimde direk gittim yattım sabah kalktığımda değişik bi hissle burası benim evimmi dedim kalktım kahvaltı hazırladım eşimi kaldırdım ve eşime ilk alışmam o gün başladı günle aylar geçti şuan şükür 1,50 senelik evliyim kendi anneme dahi gidip kalsam yuvamı yatağımı özlüyorum kızken yattığım yatak bana artık batıyor belim tutuluyor resmen. Evini sev zamnla alışıcaksın emin ol, bak annenlere uzakmışsın inş gittinde bu duyguyu hiseder evini yatağını özlersin kıyamam ben sana bu arada herkez sormuş yaşını sölememişsin ???
bilirsiniz herkezin farklı adetleri vardır kapı önünde bardak felan kırdırırlar ben kırdım ama içeri girmiyorum hadi canım gir , kolumdan tutup beni merdivenden çıkarıyorlar ama ben sadece çıkıyorum ve sesleri duyuyorum aklım bir anda durdu sadece kalp atışalrımın sesini duyuyorum. Şükür gelin evine girdim ama edrafa bakıyorum burası neresi der gibi halbuki ben kendim dizayn ettim herşeyi tüm eşyalrın yerini biliyorum ama ev bana soğuk geldi. herkez gitti ve ben eşimle kaldım Sanki misafirmişim yada o benim ev ark yakında biticek gibi bi duygu derken bir haftaaaa geldi geçti. O zamn zarfındada ben yalnız hissediyorum kendimi yemiyorum içmiyorum utanıyorum gizli gizli ağlıyorum el öpmelere gitmeler ay kafayı sıyırtcak gbiydim. Babamın evine gidiyoruz el öpmeye içimde bi tatlı heyecan nasıl anlatılır bilmiyorumki çokk özlediğin birini havaalanında beklemek gibi tatlı bi heyecan. Şükür geldik annemlere eşim dediki sesizce seni anlayabiliyorum yani orda hissettiğimi anlamış olcakki oda annemlere gelirken o duyguyu hissetti ve güldü Annem ağladı yavrum canım cicim ben dururmuyum bende ağladım tabi babam da tık yok ama suratı asık üzgün belli neyse yemek çay faslı derken eve dönme vakti geldi ben yine hiç gitmek istemiyorum bu arada evim annemlere 1 semt uzaklıkta :) eve geldiğimde direk gittim yattım sabah kalktığımda değişik bi hissle burası benim evimmi dedim kalktım kahvaltı hazırladım eşimi kaldırdım ve eşime ilk alışmam o gün başladı günle aylar geçti şuan şükür 1,50 senelik evliyim kendi anneme dahi gidip kalsam yuvamı yatağımı özlüyorum kızken yattığım yatak bana artık batıyor belim tutuluyor resmen. Evini sev zamnla alışıcaksın emin ol, bak annenlere uzakmışsın inş gittinde bu duyguyu hiseder evini yatağını özlersin kıyamam ben sana bu arada herkez sormuş yaşını sölememişsin ???cnm bende aynı senin gibiydim ilk başlarda. eşime de belli etmek istemiyordum çok üzülüyordum ağlıyodum sürekli. bende ailemden uzakta ve yalnızım eşimi çok seviyorum zaten severek evlendik.bi de benim ailem ile eşimin ailesi aynı memleketteler ve biz her gitmede eşimin ailesinde kalıyodum bizimkilere de gidiyodum ama misafir gibi 1 - 2 saat oturuyodum eşim geri beni alıyodu. ben nerde sen orda diyodu bana o yüzden çok üzülüyodum zoruma gidiyordu ve artık memlekete gitmek istemiyodum.
ama belli bi süre geçtikçe insan benimsiyo evliliği, kendi evini hatta yaz tatillerde memlekette uzun süre kalınca evimi özlüyorum artık kendi evimi istiyorum. sende öyle olursun canım valla insanın kendi evi gibisi yok. tabiki ailemi yine özlüyorum her zaman allah onların eksikliğini vermesin ama dediğim gibi zamanla alışıyo insan.
ama belli bi süre geçtikçe insan benimsiyo evliliği, kendi evini hatta yaz tatillerde memlekette uzun süre kalınca evimi özlüyorum artık kendi evimi istiyorum. sende öyle olursun canım valla insanın kendi evi gibisi yok. tabiki ailemi yine özlüyorum her zaman allah onların eksikliğini vermesin ama dediğim gibi zamanla alışıyo insan.
26 yaşında 1 yıllık evliyim. Aileme sadece yürüyerek 10 dk uzaklıkta oturuyorum. Yine de sanki onları terk etmişim, ihanet ediyormuşum gibi bir hisle yaşıyorum. Eşimi çok seviyorum ama bu histen de kurtulamıyorum. Üniversitedeyken de kaç kez ben geri döneceğim diye ailemi aramış ağlamıştım. Aşırı düşkünüz galiba. Bilemiyorum :)
arkaadasım biraz abartmıyo musun böyle düşünürsen çok zor geçer ilk dönemler sevdiğin biriyle ailenin rızasıyla evlendn kendi evin var. sevmediği biriyle evlendirilen, ailesinin rızası olmadığı için kaçan kaynanası ıle oturan insanları düşün ve mutlu olmaya bak. evliliğin ilk zamanları çok güzel zamanlar olmalı tahminimce:)
- 26 Şubat 2012
- 214
- 46
- 118
Zamanla alışacağımı biliyorum zaten. Ve alışacağımı düşünmek de beni üzüyüo açıkçası.
Bi arkadaşın da yorumunda yazdığı gibi sanki anneme babama ihanet etmişim onları yalnız bırakmışım gibime geliyo.
Öyle olmadığını bilsemde bu düşünceyi atamıyorum kafamdan.
Eve alışamıyorum bu şehre alışamıyorum benimseyemiyorum bi türlü.
Umarım zamanla geçer.
Bu arada 26 yaşındayım :)
Bi arkadaşın da yorumunda yazdığı gibi sanki anneme babama ihanet etmişim onları yalnız bırakmışım gibime geliyo.
Öyle olmadığını bilsemde bu düşünceyi atamıyorum kafamdan.
Eve alışamıyorum bu şehre alışamıyorum benimseyemiyorum bi türlü.
Umarım zamanla geçer.
Bu arada 26 yaşındayım :)
- 26 Şubat 2012
- 214
- 46
- 118
Anlamak zorunda değilsiniz ki beni zaten. Benim gibi düşünmek zorunda da değilsiniz.Ben içimi dökmek istedim ve burayı seçtim. Anneme babama çok düşkün olduğumdan bu kadar zorlanıyorum sanırım. Teşekkür ederim herkese vakit ayırıp cevap yazdığınız için. Yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi bu konuda.
- 19 Şubat 2017
- 6
- 1
- 86
- 37
Merhaba arkadaşım, 2012de yazmışsın bu satırları ama ben de aynı durumdayım,geçti acaba bu his ?
- 15 Eylül 2009
- 2.486
- 881
- 323
Ben evleneli 6 ay oldu, 8 yıllık sevgilimle evlendim
Çok hevesliydim çok mutluydum düğün zamanlarında.
Ama evlendiğimiz günün ertesi günü içimi bi hüzün kapladı 1 ay falan devam etti
Balayında bile ağladım o kadar söyleyeyim(
Annemi babamı evimizi o eski düzenimizi bırakmak çok zor geldi
Ama tek sorun bu değildi ailevi meselelerimiz yüzünden çok üzülüyordum onun etkisi büyüktü
Annemler arabayla 5 dklık mesafede oturuyorlar bu arada..
Eşimle annemlere ilk gittiğimizde dönüyoruz kapıdan çıktık onlarda camdan el sallıyor
Normal de eşimle nişanlıyken o bize geldiğinde ben el sallardım
Şimdi annem babam bana el sallıyor.. Ne kadar zoruma gitmişti.
Evimize girene kadar ağladım hüngür hüngür..
Ama şimdi 6 ay oldu nereye gidersek gidelim evimize dönmek istiyoruz
Kokusu bile huzurlu geliyor bize.
Çok hevesliydim çok mutluydum düğün zamanlarında.
Ama evlendiğimiz günün ertesi günü içimi bi hüzün kapladı 1 ay falan devam etti
Balayında bile ağladım o kadar söyleyeyim
(Annemi babamı evimizi o eski düzenimizi bırakmak çok zor geldi
Ama tek sorun bu değildi ailevi meselelerimiz yüzünden çok üzülüyordum onun etkisi büyüktü
Annemler arabayla 5 dklık mesafede oturuyorlar bu arada..
Eşimle annemlere ilk gittiğimizde dönüyoruz kapıdan çıktık onlarda camdan el sallıyor
Normal de eşimle nişanlıyken o bize geldiğinde ben el sallardım
Şimdi annem babam bana el sallıyor.. Ne kadar zoruma gitmişti.
Evimize girene kadar ağladım hüngür hüngür..
Ama şimdi 6 ay oldu nereye gidersek gidelim evimize dönmek istiyoruz
Kokusu bile huzurlu geliyor bize.
- 9 Ocak 2017
- 502
- 470
- 103
- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.023
- 398
- 34
Az önce konu sahibinin açtığı konulara baktım. İki tane bebişi olmuş.Konu sahibi alışmıştır artık
Zira konuyu açalı 5 yıl olmuş.
- 11 Mart 2016
- 11.339
- 49.002
- 598
Alışmış işteAz önce konu sahibinin açtığı konulara baktım. İki tane bebişi olmuş.
- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.023
- 398
- 34
- 17 Şubat 2017
- 50
- 28
- 3
İlk evlendiğin süreçte oluyor bu durum. Bende çok yoğun bu duyguları yaşamıştım canım. Üstelik ailem arabayla 10 dakikalık mesafedeyken bile sürekli ağlıyordum. Annemlerin eve gidince tuvaleti dahi geziyodum. Eşim akşam işten çıkıp anneme geldiğinde sanki o gidicek ben burda kalıcakmışım hissi yaşıyodum. Sonuç 9 aylık evliyim ve inan özlem mutlaka oluyor ama ilk aylardaki kadar yoğun yaşamıyorsun ve alışıyorsun. Üzülme kıyamam 
- 19 Şubat 2017
- 6
- 1
- 86
- 37
Ben evleneli 6 ay oldu, 8 yıllık sevgilimle evlendim
Çok hevesliydim çok mutluydum düğün zamanlarında.
Ama evlendiğimiz günün ertesi günü içimi bi hüzün kapladı 1 ay falan devam etti
Balayında bile ağladım o kadar söyleyeyim
Annemi babamı evimizi o eski düzenimizi bırakmak çok zor geldi
Ama tek sorun bu değildi ailevi meselelerimiz yüzünden çok üzülüyordum onun etkisi büyüktü
Annemler arabayla 5 dklık mesafede oturuyorlar bu arada..
Eşimle annemlere ilk gittiğimizde dönüyoruz kapıdan çıktık onlarda camdan el sallıyor
Normal de eşimle nişanlıyken o bize geldiğinde ben el sallardım
Şimdi annem babam bana el sallıyor.. Ne kadar zoruma gitmişti.
Evimize girene kadar ağladım hüngür hüngür..
Ama şimdi 6 ay oldu nereye gidersek gidelim evimize dönmek istiyoruz
Kokusu bile huzurlu geliyor bize.
Çok sevindim :) İnşallah ben de alışırım
