- 9 Ocak 2022
- 13
- 13
- 32
Herkese merhaba. 30 yaşındayım ve bir kamu hastanesinde diş hekimi olarak görev yapıyorum. Bekarım, üniversiteyi de ailemin yanında okudum. Ailem genel olarak aşırı korumacı bi aile modelindeydi, hem bu yüzden hem de sanırım çocukken sessiz sakin olmak çok makbul olduğundan çok mülayim, sessiz biri olarak büyüdüm. Herhalde birinin benden bahsetmesini isteseniz seçeceği kelime "mülayim" olur.
Üniversiteye kadar nedense biraz daha dışa dönüktüm ancak üniversite sonrasında biraz daha çekingen birine dönüştüm. Şimdiye kadar idari bir kurumda çalıştım dolayısıyla da üniversite stajım sonrası hastalarla pek bir araya gelmemiştim. Küçük bir ilçe olduğundan açıkçası pek insan da görmedim. (4 yıl süresince) Hastaneye geçişim 5 ay önce oldu ve aslında kendi yaptığım işlerden de gayet tatmin oluyor ve kendimi yeterli hissediyorum. Yaptığım işlere gerçekten güveniyorum, vicdanımla hareket ediyorum. Ancak hastalarla iletişim konusunda sanırım bu güveni veremiyorum ki bir hasta hastanenin yorumlarına "konuşurken neredeyse titrediğimi, güven vermediğimi" yazmış. Bu yorum beni gerçekten çok üzdü, kötü hissettirdi ve düşünmeye itti.
Titremek ifadesi elbette ki abartılı, her gün ortalama yirmi hastayla karşılaşıyorum günü böyle geçirmem hem imkansız hem de bunun için bir sebep yok. Bu ifade abartılı olsa da karşı tarafa ver(eme)diğim izlenimle ilgili kendimi geliştirmem gerekiyor.
İş konusunda olmasa da sosyal ilişkilerimde kendimi özgüvensiz hissediyorum. Bunu birkaç ay önce hissetmeye başlamıştım. Aileme danışmadan bir karar almakta, onlarla taslak oluşturmadan bi konuşma yapmakta bile zorlanıyorum. Bazen düğünü olan arkadaşlarıma bakıp "vay be, ben böylesi bi kalabalığı idare edemem helal olsun" diye içimden geçiriyorum. Biri bana fikrimi sorduğunda takdir toplayan cevaplar veriyorum ancak süren bir konuşmanın ortasına kendim pek katılamıyorum. Açıkçası bunda ses tonumun da pay sahibi olduğunu düşünüyorum ama sesim düşük olduğu için mi ben böyle oldum yoksa ben böyle olduğum için mi sesim düşük bilemiyorum.
Bu konuda kendimi geliştirmek istiyorum. Bunun için uygulamamı önereceğiniz bireysel yöntemler var mı ya da sizce nasıl bi yol izlemeliyim? Ne düşünmeli, düşünce yapımı nasıl değiştirmeliyim? Psikolog-drama kursu-diksiyon kursu gibi destekler işe yarar mı, ya da adını bilmediğim kurslar... ne önerirsiniz?
Üniversiteye kadar nedense biraz daha dışa dönüktüm ancak üniversite sonrasında biraz daha çekingen birine dönüştüm. Şimdiye kadar idari bir kurumda çalıştım dolayısıyla da üniversite stajım sonrası hastalarla pek bir araya gelmemiştim. Küçük bir ilçe olduğundan açıkçası pek insan da görmedim. (4 yıl süresince) Hastaneye geçişim 5 ay önce oldu ve aslında kendi yaptığım işlerden de gayet tatmin oluyor ve kendimi yeterli hissediyorum. Yaptığım işlere gerçekten güveniyorum, vicdanımla hareket ediyorum. Ancak hastalarla iletişim konusunda sanırım bu güveni veremiyorum ki bir hasta hastanenin yorumlarına "konuşurken neredeyse titrediğimi, güven vermediğimi" yazmış. Bu yorum beni gerçekten çok üzdü, kötü hissettirdi ve düşünmeye itti.
Titremek ifadesi elbette ki abartılı, her gün ortalama yirmi hastayla karşılaşıyorum günü böyle geçirmem hem imkansız hem de bunun için bir sebep yok. Bu ifade abartılı olsa da karşı tarafa ver(eme)diğim izlenimle ilgili kendimi geliştirmem gerekiyor.
İş konusunda olmasa da sosyal ilişkilerimde kendimi özgüvensiz hissediyorum. Bunu birkaç ay önce hissetmeye başlamıştım. Aileme danışmadan bir karar almakta, onlarla taslak oluşturmadan bi konuşma yapmakta bile zorlanıyorum. Bazen düğünü olan arkadaşlarıma bakıp "vay be, ben böylesi bi kalabalığı idare edemem helal olsun" diye içimden geçiriyorum. Biri bana fikrimi sorduğunda takdir toplayan cevaplar veriyorum ancak süren bir konuşmanın ortasına kendim pek katılamıyorum. Açıkçası bunda ses tonumun da pay sahibi olduğunu düşünüyorum ama sesim düşük olduğu için mi ben böyle oldum yoksa ben böyle olduğum için mi sesim düşük bilemiyorum.
Bu konuda kendimi geliştirmek istiyorum. Bunun için uygulamamı önereceğiniz bireysel yöntemler var mı ya da sizce nasıl bi yol izlemeliyim? Ne düşünmeli, düşünce yapımı nasıl değiştirmeliyim? Psikolog-drama kursu-diksiyon kursu gibi destekler işe yarar mı, ya da adını bilmediğim kurslar... ne önerirsiniz?