• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Otuz Yaş Sendromu

Rapunzelea

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
13 Temmuz 2018
926
414
53
Hanımlaaar....
Bir şeylere geç kalmış gibi hissediyorum. Yaş ilerledikçe bu hissim artıyor. Evlilik ,çocuk bu konuları düşündükçe üzülüyorum.Çevremde çoğu arkadaşım evlendi ,çocuğu olan bile var...sanırım o yüzden geç kalmış gibi hissediyorum ve de göz çevremde mimik çizgilerim oluşmaya başlamış bakım yapıyorum ama onları gördükçe kendimi kötü hissediyorum.

Bu başlığı açtığım için çoğu kişiden tepki alacağım biliyorum.

Sizden ricam bu saçma düşünceleri nasıl kafamda atabilirim. Saçma diyorum çünkü düşünmek insanı strese sokmaktan ve üzmekten başka bir işe yaramıyor. Ve de mutluluğu 1 kişiye bağlamak hata.

Takmayanlar, sorun etmeyenler ya da tersi düşünmemi sağlayacaklar nasihat verebilir mi lütfen ya da bu yaşlarda böyle hissetmek normal mi🤔 Şimdiden teşekkürler ..
 
Son zamanlarda çıkan 20 yaş akımından sonra daha iyi anladım, bir kadının en güzel oldugu zaman dilimi kesinlikle 30 lu yaşları.
Çizgilerinizi sevin, sizi siz yapan yaşanmışlıklarınız onlar.
Ve hayır hiç bir şey için geç kalmadınız.
 
Ben de 30 olacağım birkaç aya. Ve cidden çok heyecanlıyım.
Bence hayatin en güzel yaşları. Güzel bir 30 sene geçirdiğimi düşünüyorum, umarım 30'larimi bitirirken de bunu söyleyebilirim:))
Ben mesela çocukken ailesiyle pikniğe bile yılda bir kez giden bir çocuktum, yuzme öğrenecek kadar ayağım denize girmeden büyüdüm. Bu hep bir eksiklikti ve 20lerim için kendime hedefler koydum. Mesela çok net hatırlıyorum, üniversite yeri seçerken dedim ki 'bu süreçte kendi evine çık ve 4 senenin sonunda 20 şehir gezip dönmüş ol'
Ve gerçekten de bu hedefimi gercekleştirdim,bazen palyacoluk yaptım, bazen düğün hostesi oldum , kuruş kuruş biriktirdim şehir şehir gezdim..sonra mezun olup aile yanına döndüm..bu sefer de yeni hedef koydum, "25 yaşına kadar Avrupa'yı gez" diye, baktım gezemiyorum, bir aya yakın süren- şehir şehir götüren bir tura yazılıp istifa ettim:)
Sonra "30 yaşına kadar 30 ülke gör" hedefi koydum, çok güzel gidiyordum ki pandemi geldi malesef, 2 yıldır aldığım her uçuş iptal edildi. O yüzden hedefime uyamadim malesef ama 30lu yaşlarimdan umutluyum.
Şimdi 30-33 arası için hedeflerim var. En az 6 ay yabancı bir ülkede (mümkünse Asya'da) yaşamak , bilgisayarım ile dünyanın herhangi bir noktasında çalışabileceğim bir iş sahibi olmak, ve kiraya verecegim ilk evimi almak.
Bu hedefleri gerçekleştirebilecegime dair bir inancım var. Ve bu hedefler benim aslında çocukluk hayallerim...
Böyle düşününce otuzlu yaşlar bana heyecan veriyor.
Bu isteklerimi daha küçük yaşta, mesela yirmilerimde gerceklestiremezdim büyük ihtimalle, çünkü
1) ailem geçen zamanla beraber seyehatlerime alıştılar
2) 30 yasidna kadın olarak izin almak zorunda değilim
3) 20li yaşlarda kendimce az çok birikim yaptım, yirmilerin başı zaten okuyarak, iş arayarak ve kazandigin parayı ezerek geçti, birikim işine son yıllarda anca girebildim
4) online çalışacak bir sistem ayarlayabilirdim aslında ama mal tarafıma geldi herhalde, yapamadım ...
Neyse, sonuç olarak çok güzel - hatta harika planlarım var ve 30 yaşımı sevgiyle kucaklıyorum :)) hayallerimi gerceklestirdigim, daha özgür olduğum, keyifli bir dönem olmasini diliyorum.
Bu hedeflerimi gerçekleştirdikten sonraki yillarım icin ben de evliliği dusunebilirim.. belki de bu yillarim deli gibi bir sorumluluğun altına girmeden geçen son yıllarımdir.
O yüzden tadını çıkarmam gerek :)

Bence sen de bu bakış açısıyla bakabilirsin.
Kendine güzel ve keyifli hedefler koy mesela.
Çocukken bu yaşlarında nasıl bir kadin olma hayali kuruyordun?
Hedef bulamazsan da Kendini simartma senen olsun:)
 
30’lu yaşlarımın ortasına doğru emin adımlarla ilerlemekteyim , 30 yaşımda evlendim 😄 Zaman zaman geç kalmışlık hissini ben de yaşadım fakat geçmişe dönüp baktığımda eğer o şekilde yaşamamış olsaydım bugünkü ben olamazdım diyorum. Benim için uygun zaman buymuş bu kişiden kişiye ve tercihlere göre değişiyor diyorum ☺️ Dolu dolu yaşadım pişman değilim.
 
28 yaşıma giriş yaparken tek takıldığım şey saçlarımdaki beyazlar yüzünden boyatmak zorunda olmak ve ilk botoksuma ihtiyaç duyduğumun farkında olmak. Onun dışında ruhum çok çok daha güzelleşti.

Güzel yaşlardayız. Yalnızlığın da kıymeti bilinmeli. Kendimi çok daha iyi tanıyorum, çok daha iyi gözlemciyim. Arkadaş seçimlerim eskiden çöpmüş hepsini attım, azalmadım arttım, daha da özgür hissediyorum kendimi.
 
Ben de 30 olacağım birkaç aya. Ve cidden çok heyecanlıyım.
Bence hayatin en güzel yaşları. Güzel bir 30 sene geçirdiğimi düşünüyorum, umarım 30'larimi bitirirken de bunu söyleyebilirim:))
Ben mesela çocukken ailesiyle pikniğe bile yılda bir kez giden bir çocuktum, yuzme öğrenecek kadar ayağım denize girmeden büyüdüm. Bu hep bir eksiklikti ve 20lerim için kendime hedefler koydum. Mesela çok net hatırlıyorum, üniversite yeri seçerken dedim ki 'bu süreçte kendi evine çık ve 4 senenin sonunda 20 şehir gezip dönmüş ol'
Ve gerçekten de bu hedefimi gercekleştirdim,bazen palyacoluk yaptım, bazen düğün hostesi oldum , kuruş kuruş biriktirdim şehir şehir gezdim..sonra mezun olup aile yanına döndüm..bu sefer de yeni hedef koydum, "25 yaşına kadar Avrupa'yı gez" diye, baktım gezemiyorum, bir aya yakın süren- şehir şehir götüren bir tura yazılıp istifa ettim:)
Sonra "30 yaşına kadar 30 ülke gör" hedefi koydum, çok güzel gidiyordum ki pandemi geldi malesef, 2 yıldır aldığım her uçuş iptal edildi. O yüzden hedefime uyamadim malesef ama 30lu yaşlarimdan umutluyum.
Şimdi 30-33 arası için hedeflerim var. En az 6 ay yabancı bir ülkede (mümkünse Asya'da) yaşamak , bilgisayarım ile dünyanın herhangi bir noktasında çalışabileceğim bir iş sahibi olmak, ve kiraya verecegim ilk evimi almak.
Bu hedefleri gerçekleştirebilecegime dair bir inancım var. Ve bu hedefler benim aslında çocukluk hayallerim...
Böyle düşününce otuzlu yaşlar bana heyecan veriyor.
Bu isteklerimi daha küçük yaşta, mesela yirmilerimde gerceklestiremezdim büyük ihtimalle, çünkü
1) ailem geçen zamanla beraber seyehatlerime alıştılar
2) 30 yasidna kadın olarak izin almak zorunda değilim
3) 20li yaşlarda kendimce az çok birikim yaptım, yirmilerin başı zaten okuyarak, iş arayarak ve kazandigin parayı ezerek geçti, birikim işine son yıllarda anca girebildim
4) online çalışacak bir sistem ayarlayabilirdim aslında ama mal tarafıma geldi herhalde, yapamadım ...
Neyse, sonuç olarak çok güzel - hatta harika planlarım var ve 30 yaşımı sevgiyle kucaklıyorum :)) hayallerimi gerceklestirdigim, daha özgür olduğum, keyifli bir dönem olmasini diliyorum.
Bu hedeflerimi gerçekleştirdikten sonraki yillarım icin ben de evliliği dusunebilirim.. belki de bu yillarim deli gibi bir sorumluluğun altına girmeden geçen son yıllarımdir.
O yüzden tadını çıkarmam gerek :)

Bence sen de bu bakış açısıyla bakabilirsin.
Kendine güzel ve keyifli hedefler koy mesela.
Çocukken bu yaşlarında nasıl bir kadin olma hayali kuruyordun?
Hedef bulamazsan da Kendini simartma senen olsun:)
O turun adını keske paylassanız, şuan cok sıkıntı ama pandemi sonrası yapacağım ilk şey bu olacak. Tek başıma gideceğim ben de! :D
 
Hanımlaaar....
Bir şeylere geç kalmış gibi hissediyorum. Yaş ilerledikçe bu hissim artıyor. Evlilik ,çocuk bu konuları düşündükçe üzülüyorum.Çevremde çoğu arkadaşım evlendi ,çocuğu olan bile var...sanırım o yüzden geç kalmış gibi hissediyorum ve de göz çevremde mimik çizgilerim oluşmaya başlamış bakım yapıyorum ama onları gördükçe kendimi kötü hissediyorum.

Bu başlığı açtığım için çoğu kişiden tepki alacağım biliyorum.

Sizden ricam bu saçma düşünceleri nasıl kafamda atabilirim. Saçma diyorum çünkü düşünmek insanı strese sokmaktan ve üzmekten başka bir işe yaramıyor. Ve de mutluluğu 1 kişiye bağlamak hata.

Takmayanlar, sorun etmeyenler ya da tersi düşünmemi sağlayacaklar nasihat verebilir mi lütfen ya da bu yaşlarda böyle hissetmek normal mi🤔 Şimdiden teşekkürler ..
30 yaş sendromu normal çünkü kadın oldugunu hissettiğin yaştır aynı zamanda insana yaşlanıyorum herşeye geç kaldım hissi verir oysaki altın gibi yıllardır bulunması zor ve değerli tadını çıkartın geçicek bu duygularnız daha iyi hissedeceksiniz zamanla
 
Hanımlaaar....
Bir şeylere geç kalmış gibi hissediyorum. Yaş ilerledikçe bu hissim artıyor. Evlilik ,çocuk bu konuları düşündükçe üzülüyorum.Çevremde çoğu arkadaşım evlendi ,çocuğu olan bile var...sanırım o yüzden geç kalmış gibi hissediyorum ve de göz çevremde mimik çizgilerim oluşmaya başlamış bakım yapıyorum ama onları gördükçe kendimi kötü hissediyorum.

Bu başlığı açtığım için çoğu kişiden tepki alacağım biliyorum.

Sizden ricam bu saçma düşünceleri nasıl kafamda atabilirim. Saçma diyorum çünkü düşünmek insanı strese sokmaktan ve üzmekten başka bir işe yaramıyor. Ve de mutluluğu 1 kişiye bağlamak hata.

Takmayanlar, sorun etmeyenler ya da tersi düşünmemi sağlayacaklar nasihat verebilir mi lütfen ya da bu yaşlarda böyle hissetmek normal mi🤔 Şimdiden teşekkürler ..
36 yaşındayım bir tane kızım var
Sana tavsiyem gez toz sevgilin olsun evlen yine gez toz en sonunda çocuk yap 26 yaşındayken evlendim 2 sene önce de kızımı kucağıma aldım düşün..evlendikten hemen sonra çocuk yapmadım ki eşim çok istiyordu hayır dedim gezelim tozalım evliliğimiz bir otursun sonra çocuk..
Ayrıca 30 yaş bunalıma girecek bir yaş değil tam tersine hayatın zevkini eski düşüncelerle şimdiki düşüncelerin farklı olduğu tam anlamıyla kadın olduğun bir yaş 30..
Herşey sende bitiyor ya bunalıma girip kendi kendinin motivasyonunu düşürürsün günlerin depresyonla geçer ya da her yaşın bir güzelliği var ben bu yaşımda da çok güzelim ince çizgilerim belki derin çizgilerim var ama bunlarla benim hayatımı mahvetmeme izin vermiycem deyip silkelenirsin karar senin..ayrıca botoks dolgu diye birşeyler var di mi baktın memnun değilsin gidip yaptırırsın kendini bu kadar üzmeye değer mi?
Haydi kalk ve ben çok güzelim her halimle ve her yaşımda de ❤️
 
Hanımlaaar....
Bir şeylere geç kalmış gibi hissediyorum. Yaş ilerledikçe bu hissim artıyor. Evlilik ,çocuk bu konuları düşündükçe üzülüyorum.Çevremde çoğu arkadaşım evlendi ,çocuğu olan bile var...sanırım o yüzden geç kalmış gibi hissediyorum ve de göz çevremde mimik çizgilerim oluşmaya başlamış bakım yapıyorum ama onları gördükçe kendimi kötü hissediyorum.

Bu başlığı açtığım için çoğu kişiden tepki alacağım biliyorum.

Sizden ricam bu saçma düşünceleri nasıl kafamda atabilirim. Saçma diyorum çünkü düşünmek insanı strese sokmaktan ve üzmekten başka bir işe yaramıyor. Ve de mutluluğu 1 kişiye bağlamak hata.

Takmayanlar, sorun etmeyenler ya da tersi düşünmemi sağlayacaklar nasihat verebilir mi lütfen ya da bu yaşlarda böyle hissetmek normal mi🤔 Şimdiden teşekkürler ..
Ben boşandım .Evlı arkadaşlarımın hepsı pişman .Ne guzel ettın dıolar :):)Ahaha
Sen bılırsın yanı .Olacak olan olur .Kendını strese sokarsan hıc olmaz
 
Evli çocuklu olsanız da o his oluşuyor. Bunu eksiklik olarak görmeyebilirsiniz. Sevdiğiniz aktiviteleri yapmamak, hayallerinizi gerçekleştirmek için çaba göstermemek ( evlilik ve çocuktan ibaret değildir büyük ihtimalle) bu vb şeyler benim için geç ve boş kalmış hissi yaratıyor.

Gezebildiğim kadar ülkemi ve dünyayı gezmek, güzel kült filmler izlemek, tiyatroya gitmek, kitap okumak,kendimi tanımak geliştirmek bunları yapabildikçe daha iyi hissediyorum.

Hedef belirleyip harekete geçmeyi tavsiye edebilirim. Kendimi daha iyi hissetmek için terapi almaya başladım mesela. Uzun zamandır ertelediğim için taktıramadığım diş tellerini taktıracağım. Randevu aldım. Hayat zorlasa da güzel. Ve bunun için başkası çocuk şart değil. Olsa güzel olabilir sadece. ❤️
 
Ben de 30 olacağım birkaç aya. Ve cidden çok heyecanlıyım.
Bence hayatin en güzel yaşları. Güzel bir 30 sene geçirdiğimi düşünüyorum, umarım 30'larimi bitirirken de bunu söyleyebilirim:))
Ben mesela çocukken ailesiyle pikniğe bile yılda bir kez giden bir çocuktum, yuzme öğrenecek kadar ayağım denize girmeden büyüdüm. Bu hep bir eksiklikti ve 20lerim için kendime hedefler koydum. Mesela çok net hatırlıyorum, üniversite yeri seçerken dedim ki 'bu süreçte kendi evine çık ve 4 senenin sonunda 20 şehir gezip dönmüş ol'
Ve gerçekten de bu hedefimi gercekleştirdim,bazen palyacoluk yaptım, bazen düğün hostesi oldum , kuruş kuruş biriktirdim şehir şehir gezdim..sonra mezun olup aile yanına döndüm..bu sefer de yeni hedef koydum, "25 yaşına kadar Avrupa'yı gez" diye, baktım gezemiyorum, bir aya yakın süren- şehir şehir götüren bir tura yazılıp istifa ettim:)
Sonra "30 yaşına kadar 30 ülke gör" hedefi koydum, çok güzel gidiyordum ki pandemi geldi malesef, 2 yıldır aldığım her uçuş iptal edildi. O yüzden hedefime uyamadim malesef ama 30lu yaşlarimdan umutluyum.
Şimdi 30-33 arası için hedeflerim var. En az 6 ay yabancı bir ülkede (mümkünse Asya'da) yaşamak , bilgisayarım ile dünyanın herhangi bir noktasında çalışabileceğim bir iş sahibi olmak, ve kiraya verecegim ilk evimi almak.
Bu hedefleri gerçekleştirebilecegime dair bir inancım var. Ve bu hedefler benim aslında çocukluk hayallerim...
Böyle düşününce otuzlu yaşlar bana heyecan veriyor.
Bu isteklerimi daha küçük yaşta, mesela yirmilerimde gerceklestiremezdim büyük ihtimalle, çünkü
1) ailem geçen zamanla beraber seyehatlerime alıştılar
2) 30 yasidna kadın olarak izin almak zorunda değilim
3) 20li yaşlarda kendimce az çok birikim yaptım, yirmilerin başı zaten okuyarak, iş arayarak ve kazandigin parayı ezerek geçti, birikim işine son yıllarda anca girebildim
4) online çalışacak bir sistem ayarlayabilirdim aslında ama mal tarafıma geldi herhalde, yapamadım ...
Neyse, sonuç olarak çok güzel - hatta harika planlarım var ve 30 yaşımı sevgiyle kucaklıyorum :)) hayallerimi gerceklestirdigim, daha özgür olduğum, keyifli bir dönem olmasini diliyorum.
Bu hedeflerimi gerçekleştirdikten sonraki yillarım icin ben de evliliği dusunebilirim.. belki de bu yillarim deli gibi bir sorumluluğun altına girmeden geçen son yıllarımdir.
O yüzden tadını çıkarmam gerek :)

Bence sen de bu bakış açısıyla bakabilirsin.
Kendine güzel ve keyifli hedefler koy mesela.
Çocukken bu yaşlarında nasıl bir kadin olma hayali kuruyordun?
Hedef bulamazsan da Kendini simartma senen olsun:)
Yorumunuzu okudum da hiç hedefim olmadığını fark ettim 🙈 Kafayı evliliğe takınca bomboş olmuşum hedef konusunda yani. Turla mı geziyorsunuz ve tek mi? Ben tek pek bi şeyden zevk aldım 🤷‍♀️ Gezmeyi seviyorum ama yurt dışı hayalim hiç olmadı
 
36 yaşındayım bir tane kızım var
Sana tavsiyem gez toz sevgilin olsun evlen yine gez toz en sonunda çocuk yap 26 yaşındayken evlendim 2 sene önce de kızımı kucağıma aldım düşün..evlendikten hemen sonra çocuk yapmadım ki eşim çok istiyordu hayır dedim gezelim tozalım evliliğimiz bir otursun sonra çocuk..
Ayrıca 30 yaş bunalıma girecek bir yaş değil tam tersine hayatın zevkini eski düşüncelerle şimdiki düşüncelerin farklı olduğu tam anlamıyla kadın olduğun bir yaş 30..
Herşey sende bitiyor ya bunalıma girip kendi kendinin motivasyonunu düşürürsün günlerin depresyonla geçer ya da her yaşın bir güzelliği var ben bu yaşımda da çok güzelim ince çizgilerim belki derin çizgilerim var ama bunlarla benim hayatımı mahvetmeme izin vermiycem deyip silkelenirsin karar senin..ayrıca botoks dolgu diye birşeyler var di mi baktın memnun değilsin gidip yaptırırsın kendini bu kadar üzmeye değer mi?
Haydi kalk ve ben çok güzelim her halimle ve her yaşımda de ❤️
Yorumunuz için teşekkür ederim 😊Botoks, dolgu var evet ama geçici ya :( 6 ay sonra eski sen oluyon. Ve çok pahalı bütçe kaldırmıyor. Keşke başka çözüm olsa🙄
 
30 yaşıma geldim evlenemedim sendromu bu. Yoksa 30 u da 31 de 32 yi de anlamadan geçiyor. ( Ben 32 yim oradan biliyorum )

Güzel kardeşim evlensen kırışmayacak mısın? Hayatın zorlukları ortadan kalkacak mı? Aksine daha çok sorumluluk daha çok kaz ayağı. Zaman nasıl geçmiş anlamayacaksın bile. Çünkü bunları düşünecek vaktin olmayacak. Bir ev, bir çocuk, bir eş, hatta kayınaile, kendi ailen ekseninde bunları düşünecek halin kalmayacak. Tabi bekar psikolojisinde bunlar hiç olmayacak mı telaşı olur. Anlıyorum.

Şu zamanın kıymetini bil yalnızca. Evlenince çok mu kötü yani dediğini duyar gibiyim. Kötü diyemeyiz ama zahmeti çok, karşılığında tabi ki rahmeti de var. Her zamanın güzelliği ayrı.

Hayatını film şeridi yapsalar ömrün bittiğinde, belki de en iyi zaman içinde bulunduğun zamandır. Kim bilebilir. Bu zamanı boş hezeyanlarla kötü geçirme.
 
Yorumlarınız birbirinden güzel ve benim için çok değerli. İnsan bazen bir düşünceye saplanıyor başka da bir şey düşünemiyor. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim
 
Bir kac hafta sonra dolu dolu 30 olacagim.

Dünya şartları malum. Yasaklar, tedbirler, sürekli değişen düzenlemeler.
Buna rağmen gayet iyiyim. Ayaklarımın yere tam bastığı, ne istersem onun peşinden gittiğim, kim ne der düsüncesinin uzaktan yakından yanından geçmediğim, gerçekten ne istediğimi bildiğim, istemediğime dur diyebildiğim bir dönemdeyim.


Farkli hedefler koyun
Farkli seylere odaklanin
Benim en buyuk hedefim 30umdan sonra calismamakti, gecen ay istifa ettim.
Planim dunyayi gezmek istedigim kurslara gitmek, kendime vakit ayirmak, hayati calismakla tuketmemekti. Pandemi sartlarinda biraz ütopik kaldi ama olsun ben önemli kısmı hallettim. Elbet devami gelir.
 
Her yaşın ayrı bir güzelliği var tüm mesele bulunduğumuz ani guzel yaşamaya calismak yaşadığımız anın kıymetini bilmek 20 yaşında olup mutsuz bi evlilik yasamaktansa 30 yasinda bekar olun daha iyi yani bunu baska ornekler vererekte kiyas yapabiliriz
 
Back
X