Büyüdükçe sıkıntılar daha bir artıyor. Burada o kadar güzel gelişmeler okuyorum ki umut oluyor fakat bazen de umutsuzluğa düşüyorum
Birkaç ay veya bir yıl eğitimle, o kadar çok ilerleme kaydeden yazı okudum ki, hepsinde kendimize pay biçtim ama biz haftada sekiz saat eğitimle, üstelik alanında uzman kişilerle çalışmamıza rağmen adım adım gidiyoruz.
Canan Karatay ve İbrahim Saraçoğlu nun sevdiğim bir sözü aklıma gelir böyle anlarda. “Hastalık yoktur, hasta vardır” derler. Her tedavi her hastada aynı sonuca ulaştırmaz. Genel olarak uygulanan bir yöntem 10 hastanın 8 inde işe yarıyorsa hepsinde işe yaramıyor maalesef.
Bazı Annelerin “Vitamine başladık çocuğum konuşmaya başladı” demeleri bazen çok sinir bozucu olsada bazen onlara özeniyorum. Ne kadar masum düşünüyorlar diyorum.
Biraz İzole bir hayatı tercih ediyorum son günlerde dışarıdaki bakışlardan rahatsız olmaya başladım artık. Uykularım kaçıyor size yazayım dedim sıkmadım dilerim sizi de.