- 29 Temmuz 2024
- 112
- 76
- 13
- Konu Sahibi ayselseyle
-
- #1
Merhaba sevgili anneler çocuğumda otizim şüphesi var ve çocuğun malesef 22 aylık oldu . Hiçbir komut almıyor kendisi su içemiyor su bile diyemiyor . Yeni yeni tekerlemelere bakıyor onun dışında sürekli ııııııııı sesi var hiç susmuyor. Aklımı kaçırıcam . Tüm sosyal hayatım gitti aramıyorum bile artık . Sadece ölmek istiyorum ama benden başkası böyle önemsemez yaşamak zorundayım ama yapamıyorum . Tek başımayım herkes sadece gezdir boşver uyumasın diyor ve geçiyor gerçekten anlayan yok . Dışarı çık gez sen çok takıyorsun diyorlar ben çocuğum bu haldeyken su bile isteyemezken tüm gece uyumamışıen nereye gezmeye gideyim ? Hevesimde yok hatta yemek yiyemiyorum artık katı şeyleri yemek yük gibi geliyor çiğneyemiyorum yoruluyorum tükendim sanırım ben mi çok güçsüzüm bilmiyorum nasıl hayatı sevebilirim tekrardan bilmiyorum bir kere bike aynı yatakda uzanamadım çocuğumla 1 dk bile . Tüm hayallerim umutlarım insanların düşünceleri dayanamıyorum artık . Çocuğum için varım ve sadece o kadar başka bir beklentim yemek yemek gezmek hiçbiri kalmadı artık 2 yıl oldu çocuğum normal çocuklar gibi kreşe gider bende 1 2 saat yemeğimi yaparım çocuğumu alırım gibi şeyler düşünürken daha da kapanmak zorunda kaldım . Hergün sabahtan akşama kadar belki bin kere su içmeyi su demeyi herşeyi anlatıyorum yavaşça ama yüzüme bile bakmayan bir yavruya 2 yıldır bir şey bile öğretemedim . Ona rağmen Hergün mal gibi aynı hareketleri aynı çoşkuyla evin için sürekli sar makara yada alkış diyerek geziyorum artık deliricem . Hiçbir sonuç almamaktan her uyandığımda önümde up uzun bir gün ve “ sürekli ııııı diyerek parmakla bile gösteremeyen yavrumun o çaresizliğiyle ne istiyor acaba anlayamıyorum hissiyle anlamak için alakalı alakasız herşeyi Hergün her an denemeye su mu istiyor yoruldu mu neyi var “ diye geçecek günlere o kadar alıştım ki beklentilerim bitti . hiçbirşeyi anlaşılmıyor sadece ıııııııı . Bir yerde birşey görüyor kim bilir ne bütün her nesneyi bu mu diye gösterirken belki 10. Belki 20. Şeyde bile tepki vermiyor bakarken göz bebeklerinin büyümesinden anlayıp veriyorum bu mu diyip anca o zaman susuyor . Tükendim ve tek istediğim sonsuza kadar uyumak . Yorgunluktan değil ne yaparsam yapayım hiçbir şey olmamasından tek olmaktan hatta çocuğumun normal olup benim takarak onu böyle yaptığımı düşünen herkesten , eşten dostan , gezmekten yemekten herşeyden herşeyim bitti . Nasıl bitti tam olarak ne zaman bitti bilmiyorum ama artık şekerli su içiyorum bayılmamak için . İç dökmek istedim sanırım sizlere . Yada bilmiyorum belki bir sihirli değnek . Annemin yokluğu iyice belli oluyor . 20 yaşımda kaybettiğimde özlem vardı acı vardı şimdi ise sanki milyonlarla çarpmışlar bunu anne çocuğum böyle diyip bile ağlayamadım . Çok kötüyüm al biraz sende dursun diyemedim . Herkes normal çocuktan bile bunalırken annesine kardeşine komşusuna bırakıp biraz nefes alırken ben böyle bir çocukla annesiz tek kardeşimde yok zaten . Yoruldum ve umudum çarem gücüm kalmadı . Tek başıma kocamla işin içinden çıkamıyorum kimse benim gibi ama ilgi gösterelim öğretmeye çalışalım demiyor sadece zamanla azalır erkek diyorlar boş boş . Kendime gelemiyorum otizim anneleri sizin gücünüz nasıl geldi nasıl aştınız nasıl baş ettiniz iştahınız mesela nasıl oldu 3 gündür bir kere bile karnım acıkmadı yiyince de kusuruyorum yoruldum . Umarım burada bir ışık olur benim için . Umut ışığı