- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
hayatımın her evresinde anne olmak istesem de bir gün bu kadar şiddetlenip sağa sola saldıracak duruma geleceğimi hiç tahmin etmezdim..
öncelikle bunu uzun süredir yaşayıp sabreden akli dengesini koruyabilen bayanların önünde saygıyla eğiliyorum...
önce çevremde gözlemledim yeni evlileri bebek bekleyenleri doğanları son 1 yılda gördüklerimden beni en etkileyenler ;
1- kuzenim akademik kariyer yapmak istediği için 37 yaşına kadar bekledi ve bebeği down sendomlu oldu.
eşi en baştan beri istiyordu ve kariyer sevdan yüzünden bunlar başımıza geldi diye eşini suçladı.
ben Allahın takdiri diye düşünüyorum enişte beyi de kınıyorum bu sözleri için. ama kuzenimin ağlayışı hala kulaklarımda unutamıyorum.
2- iş yerinde ki en yakın arkadaşım 1 ay boyunca az az kanaması oldu bazen ağrılı bazen ağrısız bazı günler hiç.. devlet hastahanesine gidiyor kıza hiç bişeyin yok deyip ilaç veriyorlar.. bir gece rahatsızlanıp hastahaneye kaldırılıyor eşi özellikle özele götürüyor. adam eski tahlil sonuçlarına bakıp sen hamilesin zaten bu ilaçlar ne falan diyor.. nitekim bebeğini kaybediyor.
3- yine iş yerimden biri tam 7 yıldır çocuk sahibi olmak için uğraşıyorlar. herşeyi denemişler ama olmuyormuş...
bir de sağdan soldan duyduklarım var ama onları ciddiye almıyorum.. bunları gördükçe dedim ki ne bekliyorsun hayat geçip gidiyor yıllardır bu adamlasın zaten üniversitede beraber yaşadın bu ömüre ikimizden bi parça katalım dedim.. eşimde benim gibi düşünüyormuş ki hemen başladık...
tabi biz zannediyoruz ki hemen olacak.. çünkü ben düzenli adet görüyorum eşimde gayet iyi besleniyor bize göre hiiç sıkıntı yok kesin ya yüzde yüz olacak..
26 günde olan adetim ilk sefer de hemen geldi gününde..
aralıkta geldi tam gününde - üzüldüm azcık
ocakta geldi tam gününde - acaba sıkıntı mı var
şubatta geldi tam gününde - kesin kısırız
mart oldu gelen giden yok dedim yanlış hesapladım şubat 29 çekiyor ya...
bekledim yok.. hadi havalar ısındı olacak iş değil ama neyse bekle bekle yok... bir gün önceden başlayan ağrı da yok.. biraz içimden geçen bir sızı var ama ne sızısı belli değil.. daha önce konu açmıştım adet olmadan önce hep hissederim içimde bişeylerin söküldüğünü diye.. içimde sökülen de bişi yok..
sıfır tepki..
üstelik 1 hafta içinde arayıp rüyamda sen gördüm hamile misin diyen 3 farklı kişi..
annem gözlerin bi başka bakıyor hamilesin dedi...
işte bunların hepsi biraya geldi ve içimdeki o garip his evet ben hamileyim..
o kadar eminim ki kendimden.
testler yapıyorum negatif negatif ama adet gecikmesi dışında hiç bir belirti yok.
ama ben kesin diyorum...
dün iş çıkışı koşarak gittim doktora direkt kan testine..
gel kese gözüküyordur bakalım dedi bende 3 gün oldu gözükür mü dedim he o zaman gözükmez bi test yapalım bakalım o zaman dedi..
sonuç <1.2
eşim sürekli havalardandır lütfen kendini hırpalama dese de ben o kadar inanmıştım ki hamile olduğuma..
hayatımda ki en düzenli şeydir benim adet döngüm.
burada konu açtığımda herkes şaşırmıştı insan nasıl duvarının söküldüğünü hisseder diye..
ben ısrarla bi terslik var hatalı sonuç falan desem de hatalı olmadığını biliyordum..
ağlayamadım ama çok sarsıldım.
yıllardır uğraşıp ümidini yitirmeden devam eden herkesi taktir ediyorum.. zira ben bugün ayakta durmakta zorluk çekiyorum.
biri bişey sorsa ağlayasım geliyor. kimsenin yüzüne bakamıyorum..
hastahane dönüşü eşimin ya benim spermlerim kalitesiz ondan oluyor daha güzel beslencem dert etme sen olacak bugün olmazsa yarın olacak diyişi aklıma geliyor boğazım düğümleniyor.
kendi kendimi yıprattığım yetmiyor gibi eşimide huzursuz edip kendinde kusur arayacak duruma getiriyorum...
işe geldiğimden beri gebelik konularını okuyorum hala kan testi yanılır mı kan testinde negatif olup adet olmayanlar sonra hamile olduğunu öğrenenler... böyle.
başım çatlamak üzere..
bunu neden yapıyorum kendime inanın bilmiyorum.
eskiden tek konuştuğu bebek olan insanları kınardım düşünme canım stres yapma akışını bırak derdim içimden de hayat sanki bebekten ibaret elindekilere şükret be kadın diyede hayıflanırdım..
ne kolaymış söylemesi..
akışına bırakamıyorum.düşünemiyorum.
ve hala içimde bi yerlerde var olduğunu düşünüyorum.
kadın olmak çok zor..
ve ben kadın olduğumu daha yeni anladım.
ayrıca hepimizin dünya kadınlar günü kutlu olsun.
devamlı didişip durulsa bile böyle bi platformda olduğum için mutluyum.
öncelikle bunu uzun süredir yaşayıp sabreden akli dengesini koruyabilen bayanların önünde saygıyla eğiliyorum...
önce çevremde gözlemledim yeni evlileri bebek bekleyenleri doğanları son 1 yılda gördüklerimden beni en etkileyenler ;
1- kuzenim akademik kariyer yapmak istediği için 37 yaşına kadar bekledi ve bebeği down sendomlu oldu.
eşi en baştan beri istiyordu ve kariyer sevdan yüzünden bunlar başımıza geldi diye eşini suçladı.
ben Allahın takdiri diye düşünüyorum enişte beyi de kınıyorum bu sözleri için. ama kuzenimin ağlayışı hala kulaklarımda unutamıyorum.
2- iş yerinde ki en yakın arkadaşım 1 ay boyunca az az kanaması oldu bazen ağrılı bazen ağrısız bazı günler hiç.. devlet hastahanesine gidiyor kıza hiç bişeyin yok deyip ilaç veriyorlar.. bir gece rahatsızlanıp hastahaneye kaldırılıyor eşi özellikle özele götürüyor. adam eski tahlil sonuçlarına bakıp sen hamilesin zaten bu ilaçlar ne falan diyor.. nitekim bebeğini kaybediyor.
3- yine iş yerimden biri tam 7 yıldır çocuk sahibi olmak için uğraşıyorlar. herşeyi denemişler ama olmuyormuş...
bir de sağdan soldan duyduklarım var ama onları ciddiye almıyorum.. bunları gördükçe dedim ki ne bekliyorsun hayat geçip gidiyor yıllardır bu adamlasın zaten üniversitede beraber yaşadın bu ömüre ikimizden bi parça katalım dedim.. eşimde benim gibi düşünüyormuş ki hemen başladık...
tabi biz zannediyoruz ki hemen olacak.. çünkü ben düzenli adet görüyorum eşimde gayet iyi besleniyor bize göre hiiç sıkıntı yok kesin ya yüzde yüz olacak..
26 günde olan adetim ilk sefer de hemen geldi gününde..
aralıkta geldi tam gününde - üzüldüm azcık
ocakta geldi tam gününde - acaba sıkıntı mı var
şubatta geldi tam gününde - kesin kısırız
mart oldu gelen giden yok dedim yanlış hesapladım şubat 29 çekiyor ya...
bekledim yok.. hadi havalar ısındı olacak iş değil ama neyse bekle bekle yok... bir gün önceden başlayan ağrı da yok.. biraz içimden geçen bir sızı var ama ne sızısı belli değil.. daha önce konu açmıştım adet olmadan önce hep hissederim içimde bişeylerin söküldüğünü diye.. içimde sökülen de bişi yok..
sıfır tepki..
üstelik 1 hafta içinde arayıp rüyamda sen gördüm hamile misin diyen 3 farklı kişi..
annem gözlerin bi başka bakıyor hamilesin dedi...
işte bunların hepsi biraya geldi ve içimdeki o garip his evet ben hamileyim..
o kadar eminim ki kendimden.
testler yapıyorum negatif negatif ama adet gecikmesi dışında hiç bir belirti yok.
ama ben kesin diyorum...
dün iş çıkışı koşarak gittim doktora direkt kan testine..
gel kese gözüküyordur bakalım dedi bende 3 gün oldu gözükür mü dedim he o zaman gözükmez bi test yapalım bakalım o zaman dedi..
sonuç <1.2
eşim sürekli havalardandır lütfen kendini hırpalama dese de ben o kadar inanmıştım ki hamile olduğuma..
hayatımda ki en düzenli şeydir benim adet döngüm.
burada konu açtığımda herkes şaşırmıştı insan nasıl duvarının söküldüğünü hisseder diye..
ben ısrarla bi terslik var hatalı sonuç falan desem de hatalı olmadığını biliyordum..
ağlayamadım ama çok sarsıldım.
yıllardır uğraşıp ümidini yitirmeden devam eden herkesi taktir ediyorum.. zira ben bugün ayakta durmakta zorluk çekiyorum.
biri bişey sorsa ağlayasım geliyor. kimsenin yüzüne bakamıyorum..
hastahane dönüşü eşimin ya benim spermlerim kalitesiz ondan oluyor daha güzel beslencem dert etme sen olacak bugün olmazsa yarın olacak diyişi aklıma geliyor boğazım düğümleniyor.
kendi kendimi yıprattığım yetmiyor gibi eşimide huzursuz edip kendinde kusur arayacak duruma getiriyorum...
işe geldiğimden beri gebelik konularını okuyorum hala kan testi yanılır mı kan testinde negatif olup adet olmayanlar sonra hamile olduğunu öğrenenler... böyle.
başım çatlamak üzere..
bunu neden yapıyorum kendime inanın bilmiyorum.
eskiden tek konuştuğu bebek olan insanları kınardım düşünme canım stres yapma akışını bırak derdim içimden de hayat sanki bebekten ibaret elindekilere şükret be kadın diyede hayıflanırdım..
ne kolaymış söylemesi..
akışına bırakamıyorum.düşünemiyorum.
ve hala içimde bi yerlerde var olduğunu düşünüyorum.
kadın olmak çok zor..
ve ben kadın olduğumu daha yeni anladım.
ayrıca hepimizin dünya kadınlar günü kutlu olsun.
devamlı didişip durulsa bile böyle bi platformda olduğum için mutluyum.
yasımda sanki gecio die üzülmüyor degilim bu kadar takma
bie yaşıma daha girdimm şu arkadaşından taktik alsana benim de işime yarar belki 
