arkadaşlar selamlar.
burayı çok seviyorum.
burası olmasa ne yaparım bilmiyorum. çünkü derdimi bir tek sizinle paylaşabiliyorum. bi de ailemle. arkadaşlarım hep uzaktalar...
kızlar kısa ve öz yazıcam. mesele sevgilim.
askerden cuma günü geldi. şimdi kendi ailesinin memleketinde. ankarada.
ben de kendi memleketim istanbuldayım. bu cuma da istanbula gelecek(ti) inşallah.
sorun şu ki, bana nasıl davranacağını bilmiyor.
insan sevgili olunca hep onunla olmak istemez mi?
geçen akşam, arkadaşlarıyla dışarı çıktılar. "eve gelince beni ara" dedim. gece 3 oldu uyandım. aramamış. mesaj attım. cevap gelmedi.
tüm gün beni aramadı. akşam saat 7.30da aradı. ben de açmadım. bi kaç kere aradı yine açmadım. merak ediyorum diye mesaj atmış cevap vermedim.
bugün işten aradı: "noldu başına bişey geldi zannettim" dedi. ben de: "sen istediğin zaman arıyorsun, istemediğinde aramıyorsun" dedim. o da "tabi istediğim de ararım" dedi. ben de: "o zaman ben de istediğim de telefonu açarım" dedim. "ne zaman istersin acaba" dedi. ben de "bilmiyorum" dedim. neyse kapadık telefonu.
sinirlendim.
ben bu adam için 3000 lira maaş aldığım işimi bırakıp, evlenip konya'ya gitmeyi planıyorum bi de. orda iş bulamazsam ev hanımı olucam. ev hanımı olmak kötü değil, aksine güzel ama böyle umursamaz biri için gidilir mi?
böyle biriyle ömür geçer mi?
annem diyor ki, "evet onun da eksiği bu. ama çok seviyorsan gidersin." onlar bana bırakıyorlar.
yaşım 25.
herkes ne zaman evleneceksiniz diye her gün soruyor. söz ne zaman. nişan ne zaman.
inanın kafam patladı.
ne yapacağmı bilmiyorum. 1 yıldır beraberiz ama ben onunla ömür geçirebilir miyim emin değilim.
ne olur bana akıl verin.
edit: kızlar ben dayanamadım. konuşmak için az önce aradım. açmadı. "beni tam 24 saat sonra arıyorsun. üstelik aramız iyiyken böyle. maalesef beraber yapamıycaz herhalde" diye mesaj attım. hala 2 saat oldu cevap yok.
burayı çok seviyorum.
burası olmasa ne yaparım bilmiyorum. çünkü derdimi bir tek sizinle paylaşabiliyorum. bi de ailemle. arkadaşlarım hep uzaktalar...
kızlar kısa ve öz yazıcam. mesele sevgilim.
askerden cuma günü geldi. şimdi kendi ailesinin memleketinde. ankarada.
ben de kendi memleketim istanbuldayım. bu cuma da istanbula gelecek(ti) inşallah.
sorun şu ki, bana nasıl davranacağını bilmiyor.
insan sevgili olunca hep onunla olmak istemez mi?
geçen akşam, arkadaşlarıyla dışarı çıktılar. "eve gelince beni ara" dedim. gece 3 oldu uyandım. aramamış. mesaj attım. cevap gelmedi.
tüm gün beni aramadı. akşam saat 7.30da aradı. ben de açmadım. bi kaç kere aradı yine açmadım. merak ediyorum diye mesaj atmış cevap vermedim.
bugün işten aradı: "noldu başına bişey geldi zannettim" dedi. ben de: "sen istediğin zaman arıyorsun, istemediğinde aramıyorsun" dedim. o da "tabi istediğim de ararım" dedi. ben de: "o zaman ben de istediğim de telefonu açarım" dedim. "ne zaman istersin acaba" dedi. ben de "bilmiyorum" dedim. neyse kapadık telefonu.
sinirlendim.
ben bu adam için 3000 lira maaş aldığım işimi bırakıp, evlenip konya'ya gitmeyi planıyorum bi de. orda iş bulamazsam ev hanımı olucam. ev hanımı olmak kötü değil, aksine güzel ama böyle umursamaz biri için gidilir mi?
böyle biriyle ömür geçer mi?
annem diyor ki, "evet onun da eksiği bu. ama çok seviyorsan gidersin." onlar bana bırakıyorlar.
yaşım 25.
herkes ne zaman evleneceksiniz diye her gün soruyor. söz ne zaman. nişan ne zaman.
inanın kafam patladı.
ne yapacağmı bilmiyorum. 1 yıldır beraberiz ama ben onunla ömür geçirebilir miyim emin değilim.
ne olur bana akıl verin.
edit: kızlar ben dayanamadım. konuşmak için az önce aradım. açmadı. "beni tam 24 saat sonra arıyorsun. üstelik aramız iyiyken böyle. maalesef beraber yapamıycaz herhalde" diye mesaj attım. hala 2 saat oldu cevap yok.
Son düzenleme:
