İlk bebeğimi 10. Haftasında kalp durması sonucu kaybettim. 3 ay sonra tekrar hamile kaldım ama hızlı bir şekilde kaybettim, kimyasal gebelik oldu. Üniversite hastanesine gidip düşük teşhisi yaptırdım ( almanyada yasiyorum, 3 dusukten sonra detaylı bakıyorlar ama nedense beni geri çevirmediler). Büyük kan testi verdim. Kapsamlı genetik test de yapıldı. Hiçbir sıkıntı olmadigi, Büyük ihtimal "tesaduf" olduğu, 3. Kere olursa rahim filmi cekilebilecegini ve daha da ayrıntılı testler yapılabileceğini söylediler.
Her iki dusukten sonra da bir döngü bekledim. Yani düşük oldu, regl oldum, regl olduktan sonra denemeye devam ettim. Vücudun toparlanması ve kendi döngüsüne dönmesi lazım. Düşük vücut için çok büyük bir olay. Düşünün, hamile kalıyorsunuz, içinizde bebek oluşuyor, sonra kaybediyorsunuz, kanama vs, hormonların sürekli bir oynaması söz konusu, yani kolay bir şey değil.
Simdi tekrar hamileyim, su an 6. Haftada yani çok başındayım. Her tuvalete gidişimde kan var mı diye bakıyorum, kendimi telkin edebilsem de kafamın bir köşesinde hep kaybedebilecegim endişesi var. Bazı insanlar bu tarz kayıpları çok önemsemiyor ama biz evlat kaybettik, bunun acısını ancak yaşayan bilir. Üzücü bir sey olduğunu düşünebiliyor insanlar ama ben size şöyle söyleyeyim, ilk bebegimi kaybettiğimde cok degisik agladim, hayatimda ilk kez aglarken göz yaslarim başka türlü aktı. İlk bebeğimi kaybedeli nerdeyse bir sene oluyor, hala gözlerim dolar onu düşününce ki her gün düşünürüm, bazen ağlarım. Annelik böyle bir şey, rahme düşer düşmez başlıyor, hele de gerçekten kalpten istemişseniz.
Gerekli testleri yaptırın, doktorunuza danışın, adet olmanızı bekleyin, sonra tekrar denersiniz. Ruh sağlığınızı da ihmal etmeyin, ben ilk düşüğümden sonra ne zaman hamile kalsam kafam çok rahattı. Yani üstüne düşmeyin, o zaman olur klişesini söylemiyorum, çünkü ona çok inanmıyorum. Sizin içsel mutluluğunuzdan, başınıza geleni icten kabul edip yeni bir yol çizmek istemenizden, huzurunuzdan bahsediyorum.
Umarım çok uzun olmamıştır. Yaşadıklarınızı yaşamış bir kız kardeşiniz olarak size sarılıyorum. Umarım bu acıyı yaşayan tüm kadınlar bir gün güzel kokulu meleklerle ödüllendirilir.
