ölü gebelik sonrası psikoloji bozukuğu

ilsas .!.:

Ben de 5,5 aylık oğlumu ölü olarak doğurdum 1 yıl önce. Tüp bebekti. Yıllarca beklemiştik. İlk 6 ay ruh gibiydim. Yeni yeni kendimi topladım. Sizin gibi ağlama krizlerine girerdim. Elim kolum uyuşurdu. Psikolojik destek almadım. Kendi kendimin doktoru oldum. Allaha sığındım. Bunda bir hayır var eminim, düşüncesi tedavi etti beni. Bi de dünya hayatını ciddiye almıyorum, bu da bana

Genişletmek için tıkla...

Nurumi .!.:

beş ay önce 6 aylık ölü doğum gerçekleştirdim.doğumum normal şekilde oldu.bebeğimi hiç görmedim.görürsem daha çok etkilenirim sandım.
12 saat süren zorlu bir doğumdu
doğumdan sonra doyasıya ağlayamadım rahat rahat duygularımı anlatamadım.hep tuttum kendimi ağlayacak olduğumda sıktım bastırdım.daha sonra bendensel olarak sıkıntılar yaşamaya bağladım ilk ense kol el ağrısı uyuşma ,kafam yanmaya uyuşmaya başladı içsel sıtmalar başladı gece uykusuzluk kabızlık derken bir sürü sıkıntı olu verdi.doktorlara gidiyorum neyim var diye sonuçlar temiz çıkıyor.psikoloji dedi herkes kaygı bozukluğu dendi.inandım .ama sıkıntılar arttığında tekrar kaygı duyuyorum acaba beynimde bişeymi var hastamıyım tekrar bi doktora gitme ihtiyacı
etrafımdakileride sıkıyorum.ama anlattıkça iyi geliyor gibi.buraya yazmamın sebebi ise eğer benimle aynı durumu yaşayan varsa onada aynı rahatsızlıklar oldu mu nasıl ne zaman atlattı.belki muhabbet edersem iyi gelebilir die düşündüm .

Genişletmek için tıkla...

SouvveniR .!.:

Annem 9 aylık ölü doğum gerçekleştirdi, benden sonra olan bir mevzu olduğu için hatırlıyorum.
İlk okuldaydım o zamanlar.
Bu ölü doğum sonrasında da bir defa 7 aylık ölü doğum gerçekleştirdi.
Doktor da anneme "bir daha hamile kalırsan, masada kalırsın" demişti.

Ama tabii ki annemin rahatsızlığı başka.
Eklemsi doğum yaptığından dolayı, çocuk sahibi olması o yıllarda çok riskliydi.
Artık herşeyin bir tedavisi var, korkulacak birşey olduğunu sanmıyorum.

Gelelim yaşadıklarımıza, annem belki hayatının en zor dönemlerini o zaman yaşamıştı.
Çok üzülüyor ama bizlere belli etmemek için elinden geleni yapıyordu.
Yıllar geçtikçe, yaşadığı farklı sorunlarda konulara dahil olunca, farklı sağlıksal problemler yaşamaya başladı.
Nitekim sonuç olarak düzenli bir psikiatri tedavisi altında şu an.

Hayatı gayet normal, benim küçük oğluma bakıyor mesela, büyük oğlumu da o büyüttü.

Diyeceğim o ki, içinize atmayın sakın.
İlerisi için, şu an anlamayabilirsiniz sıkıntılarınızın nelere mal olabileceğini.
Yıllar geçtikçe insanın içinde kapanmaz yaralar oluşuyor.
Anlatın, içinizden çıkartın ve muhakkak psikolojik destek alın.
Yaşadığınız kolay birşey değil, 2 evlat sahibiyim, herhangi iki doğumumdan birinde sizin yaşamış olduklarınızı yaşasaydım herhalde kafayı yerdim.
Ki ilk hamileliğim çok riskliydi, doğduktan sonra küvezde kaldı 1 hafta kadar, ve o zaman bile mahvolmuştum.
Sizin halinizi düşünemiyorum.

Rabbim sabırlar versin, inşallah sağlıklı evlatlar nasib etsin, bu günlerinizi unutup geride bıraktığınız günleri göstersin.
Herşeyin başı, sağlık sıhhat versin.

Destek alın ve içiniz rahat edecekse muhakkak bir norolojiye görünün.
Noroloji herşeyin normal olduğunu söylerse, o el uyuşmaları, beyin uyuşmaları, sinirseldir, psikolojiktir.
Ancak siz içinizi sağlıksal anlamda da rahatlatın, bir zararı olmaz.

Tekrardan çok geçmiş olsun, bebeğiniz ahirette şefaatçiniz olsun inşallah...
Cennette buluşursunuz dilerim...

Genişletmek için tıkla...

Nurumi .!.:

beş ay önce 6 aylık ölü doğum gerçekleştirdim.doğumum normal şekilde oldu.bebeğimi hiç görmedim.görürsem daha çok etkilenirim sandım.
12 saat süren zorlu bir doğumdu
doğumdan sonra doyasıya ağlayamadım rahat rahat duygularımı anlatamadım.hep tuttum kendimi ağlayacak olduğumda sıktım bastırdım.daha sonra bendensel olarak sıkıntılar yaşamaya bağladım ilk ense kol el ağrısı uyuşma ,kafam yanmaya uyuşmaya başladı içsel sıtmalar başladı gece uykusuzluk kabızlık derken bir sürü sıkıntı olu verdi.doktorlara gidiyorum neyim var diye sonuçlar temiz çıkıyor.psikoloji dedi herkes kaygı bozukluğu dendi.inandım .ama sıkıntılar arttığında tekrar kaygı duyuyorum acaba beynimde bişeymi var hastamıyım tekrar bi doktora gitme ihtiyacı
etrafımdakileride sıkıyorum.ama anlattıkça iyi geliyor gibi.buraya yazmamın sebebi ise eğer benimle aynı durumu yaşayan varsa onada aynı rahatsızlıklar oldu mu nasıl ne zaman atlattı.belki muhabbet edersem iyi gelebilir die düşündüm .

Genişletmek için tıkla...

papatya1996 .!.:

Rabbim sabir versin ve en kisa zamanda bu acilarinizi unutturacak hayirli bir evlat nasip etsin insallah

Genişletmek için tıkla...