Okb yaşayan var mı ? (Ağır vesvese)

betul-dertli

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Ağustos 2024
1
0
25
Merhabalar ben OKB hastasıyım 1 yıldır ilaçları kilo alımı nedeniyle bıraktım soru sormak istiyorum size
Bu aralar yine kötüyüm . Uykuda bilincim açıkken panikatak geçiriyorum .Çünkü hep düşüncelerle uyuyorum . Örneğin bir olay yaşıyorum ve bu olayı ne niyetle yaptığımı biliyorum ama içimdeki ses öyle değil böyle diyor sanki ve o sesi dinliyorum olayın doğruluğundan şüphe ediyorum evet ben öyle yaptım diyip duruyorum .Bu sefer emin olamıyorum elimde somut bir kanıt olmadığı için sürekli olaylara dönüp yapıp yapmadığımı kontrol ediyorum saatlerce düşünüyorum kendimi rahatlatacak bir şey buluyorum sonra 2 dk da yine aynıya dönüyorum bu yaşadığımda mı bir okbdir . Delirmiş gibi hissediyorum bir insan yaşadığı olaydan kendinden eminse nasıl şüpheye girer ki ?
 
Bende OKB değil ama kaygı bozukluğu vardı. Düşünmekten uyuyamıyordum. Her ilaç kilo aldırmaz. Doktorunuza söyleyin ilacı değiştirir veya başka doktora gidebilirsiniz. Her ilaç kilo aldırmıyor aksine zayıflatan bile var.
 
Merhabalar ben OKB hastasıyım 1 yıldır ilaçları kilo alımı nedeniyle bıraktım soru sormak istiyorum size
Bu aralar yine kötüyüm . Uykuda bilincim açıkken panikatak geçiriyorum .Çünkü hep düşüncelerle uyuyorum . Örneğin bir olay yaşıyorum ve bu olayı ne niyetle yaptığımı biliyorum ama içimdeki ses öyle değil böyle diyor sanki ve o sesi dinliyorum olayın doğruluğundan şüphe ediyorum evet ben öyle yaptım diyip duruyorum .Bu sefer emin olamıyorum elimde somut bir kanıt olmadığı için sürekli olaylara dönüp yapıp yapmadığımı kontrol ediyorum saatlerce düşünüyorum kendimi rahatlatacak bir şey buluyorum sonra 2 dk da yine aynıya dönüyorum bu yaşadığımda mı bir okbdir . Delirmiş gibi hissediyorum bir insan yaşadığı olaydan kendinden eminse nasıl şüpheye girer ki ?
Aklınıza şüphe geldiğinde, ilk iş: onu fark edin ve sadece fark edin. Fark etmek haricinde, onu gidermek için hiçbir şey yapmayın, kurtulmaya çalışmayın; bu onu daha çok pekiştirir. Sakince "Yine bir şüphe geldi aklıma, bu daha önce yaşadıklarım gibi bir durum. Bunların bir gerçeklik payı yok, bu yüzden umursamıyorum ve ben umursamadığım sürece güçlenemeyecekler" deyin. Ardınca dikkatinizi bir başka şeye yöneltin, bir işle uğraşın, kendinizi o işe verin. Bu bir yürüyüş olabilir, bir hobi olabilir, herhangi bir iş olabilir.

Bu akla gelen şeyleri fark ettiğinizde üzerinde durmazsanız, görmezden gelirseniz zamanla azalarak sönerler. Tam tersi kurtulma/yok etme çabasına girdikçe ise pekişiyorlar. O yüzden bırakın bu düşünceler gelsin, sizin yapmanız gereken ise: umursamayıp bir başka işle meşgul olmak. Bir nevi bu düşüncelere: "İt ürür, kervan yürür." yapmalısınız yani.
 
Merhabalar ben OKB hastasıyım 1 yıldır ilaçları kilo alımı nedeniyle bıraktım soru sormak istiyorum size
Bu aralar yine kötüyüm . Uykuda bilincim açıkken panikatak geçiriyorum .Çünkü hep düşüncelerle uyuyorum . Örneğin bir olay yaşıyorum ve bu olayı ne niyetle yaptığımı biliyorum ama içimdeki ses öyle değil böyle diyor sanki ve o sesi dinliyorum olayın doğruluğundan şüphe ediyorum evet ben öyle yaptım diyip duruyorum .Bu sefer emin olamıyorum elimde somut bir kanıt olmadığı için sürekli olaylara dönüp yapıp yapmadığımı kontrol ediyorum saatlerce düşünüyorum kendimi rahatlatacak bir şey buluyorum sonra 2 dk da yine aynıya dönüyorum bu yaşadığımda mı bir okbdir . Delirmiş gibi hissediyorum bir insan yaşadığı olaydan kendinden eminse nasıl şüpheye girer ki ?
Merhaba Betül nasılsın şimdi
 
Merhabalar ben OKB hastasıyım 1 yıldır ilaçları kilo alımı nedeniyle bıraktım soru sormak istiyorum size
Bu aralar yine kötüyüm . Uykuda bilincim açıkken panikatak geçiriyorum .Çünkü hep düşüncelerle uyuyorum . Örneğin bir olay yaşıyorum ve bu olayı ne niyetle yaptığımı biliyorum ama içimdeki ses öyle değil böyle diyor sanki ve o sesi dinliyorum olayın doğruluğundan şüphe ediyorum evet ben öyle yaptım diyip duruyorum .Bu sefer emin olamıyorum elimde somut bir kanıt olmadığı için sürekli olaylara dönüp yapıp yapmadığımı kontrol ediyorum saatlerce düşünüyorum kendimi rahatlatacak bir şey buluyorum sonra 2 dk da yine aynıya dönüyorum bu yaşadığımda mı bir okbdir . Delirmiş gibi hissediyorum bir insan yaşadığı olaydan kendinden eminse nasıl şüpheye girer ki ?
Merhaba sakın kendinizi delirmiş gibi hissetmeyin bende sizin yaşadıklarıni yaşıyorum ergenlik dönemimde 10-11 sene önce başladı ilk şikayetlerim sürekli yanlış bı şeyler yapma korkusu birine zarar verme korkusu intihar etme korkusu hep böyle korkularım vardı ilaç tedavisi de gördüm ilacı bıraktiktan sonra tekrar geri geliyo gibi oluyodu özellikle hastalandigim dönemler çok tetikleyici oluyodu çünkü bı daha iyilesemicek gibi hissediyorum kendimi hasta olunca. Benim de kafamdan bı felaket senaryosu geçirdiğim bı an var yapmadığıma adım gibi eminim ama ya yaptıysam 10 sene sonra bile ara ara bu düşünce geliyo ya kötü bı şey yaptıysam ama hatirlamiyosam bunun değişik bı versiyonu da var ya biri bana bı şey yaptıysa diye kafamda yine felaket senaryosu kuruyorum ya böyle olduysa ya ben birine iftira atarsam sonu bucağı gelmiyor. Çok şükür eskiye göre çok daha iyiyim terapiye de gittim terapistimin söylediği şey zaten gerçekten yapmaktan bu kadar çok kaçtığınız ve korktugunuz bı şeyi bile isteye yapmanız mümkün değil demişti gerçekten mantıklı ama özellikle hastalık sonrası dönemde toparlanmam bı kaç günü buluyor yine de şüphe obsesyonu deniyomus buna ben de şizofren olmaktan korkuyorum ama sizofrenden farkı bizim mantıklı mantıksız şeklinde ayırt edebilmemizmis. Yani bizimkiler sizin de dediğiniz gibi aşırı düşünme ve vesvese üzerine kurulu. Benim yaşadıklarımı yaşayan insanlarin yorumlarını okumak bana iyi geliyor umarım size de iyi gelir :)
 
Merhaba sakın kendinizi delirmiş gibi hissetmeyin bende sizin yaşadıklarıni yaşıyorum ergenlik dönemimde 10-11 sene önce başladı ilk şikayetlerim sürekli yanlış bı şeyler yapma korkusu birine zarar verme korkusu intihar etme korkusu hep böyle korkularım vardı ilaç tedavisi de gördüm ilacı bıraktiktan sonra tekrar geri geliyo gibi oluyodu özellikle hastalandigim dönemler çok tetikleyici oluyodu çünkü bı daha iyilesemicek gibi hissediyorum kendimi hasta olunca. Benim de kafamdan bı felaket senaryosu geçirdiğim bı an var yapmadığıma adım gibi eminim ama ya yaptıysam 10 sene sonra bile ara ara bu düşünce geliyo ya kötü bı şey yaptıysam ama hatirlamiyosam bunun değişik bı versiyonu da var ya biri bana bı şey yaptıysa diye kafamda yine felaket senaryosu kuruyorum ya böyle olduysa ya ben birine iftira atarsam sonu bucağı gelmiyor. Çok şükür eskiye göre çok daha iyiyim terapiye de gittim terapistimin söylediği şey zaten gerçekten yapmaktan bu kadar çok kaçtığınız ve korktugunuz bı şeyi bile isteye yapmanız mümkün değil demişti gerçekten mantıklı ama özellikle hastalık sonrası dönemde toparlanmam bı kaç günü buluyor yine de şüphe obsesyonu deniyomus buna ben de şizofren olmaktan korkuyodum ama sizofrenden farkı bizim mantıklı mantıksız şeklinde ayırt edebilmemizmis. Yani bizimkiler sizin de dediğiniz gibi aşırı düşünme ve vesvese üzerine kurulu. Benim yaşadıklarımı yaşayan insanlarin yorumlarını okumak bana iyi geliyor umarım size de iyi geliyor
Bunun sebebi biraz da fazla düşünceli ve hassas karakterde olmakla alakalı çok kolay başkalarının acısıyla empati kurabiliyorum hatta o insandan çok dert edindiğim bile oluyo derdini yolda kötü durumda görünen yaşlı bı amca bile görsem gozlerim doluveriyor çok çabuk etkilenip üzülüyorum her şeye merak etmeyin bizim kendimizden başka birine zarar verdiğimiz yok sadece biraz daha gamsız ve umarsamaz olmamiz gerekiyo sanırım :) ben de ilaçlarımı hamilelik düşündüğüm için bıraktım bı bebegimin olmasını çok istiyorum bu saçma düşüncelerin etkisine girip bu kararımdan vazgeçmek istemiyorum bu yüzden
 
X