• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

okb den bıktım artık

hawwaa

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Mayıs 2011
26
0
36
Kocaeli
mrb ben okb hastasıyım . ilaç kullanırkende hastalığım gene alevlendi. her yıl aynı bahar döneminde yaşıyorum bunu. en son doktora gittim başka ilaç verdi verdi. ve ben şuan yabancılaşmada yaşıyorum. sanki hayatımın geçmişinde dönüyürum duruyorum. sürekli kendimi geçmişimde bi anımda hissediyorm. sanki yakın geçmiş zamanım yok gbi. erkek arkadaşım vardı ve onada yabancıyım. kendimi suçlu hissediyorum bu konuda. ama hissizm yabancıyım. soğudum mu yoksa diye kendimi yiyip bitiriyorum. ama onla görüştüğümde yüzüne bile bakmaya korkuyorum çnk sanki hayatımd ahiç olmamış gibi geliyor bana. sanırım bu durumu takıntı yaptıım için oluyor bu. ama çıldırmak üzereyim. ona yabancı olmak beni çok üzüyor. kendimi zorladıkça herşey daha kötüye gidiyor. baştan gelip gidiyordu hislerim ama şimdi hiç gelmez oldu. hayatımı biri geldi ve elimden aldı sanki. mutluluğum bozulcak diye korkuyordum ve başıma geldi işte :(
 
ARKADAŞIM bende okb den muzdarip biriyim banada bir dönem buna benzer birşey olmuştu. kendimi duygusu olmayan bir robot gibi hissediyordum doktorum bana o zaman ilacımın yanında başka bir ilaç daha vermişti duygu düzenleyici diye... sanki hiç bir hissim yokmuş gibiydim bana iyi geldi bir danış doktoruna bir de en önemlisi okb de terapidir
 
peki sonra düzelebildinmi nasıl bi ilaçtı ki bu ne kdr sürede etki etti. çok şaşrdım cok araştırıyrum ama bunu ilk kez duydum. bişey hissetmiyo olmak çok kötü bişey gerçekten kendi hayatına yabancı olmak heleki :( rüyada gbi boş boş bakmak. bu yüzük parmağıma ne zmn girdi ne zmn eskisi olucam diye yiyip bitiriyorum kendimi
 
mrb ben okb hastasıyım . ilaç kullanırkende hastalığım gene alevlendi. her yıl aynı bahar döneminde yaşıyorum bunu. en son doktora gittim başka ilaç verdi verdi. ve ben şuan yabancılaşmada yaşıyorum. sanki hayatımın geçmişinde dönüyürum duruyorum. sürekli kendimi geçmişimde bi anımda hissediyorm. sanki yakın geçmiş zamanım yok gbi. erkek arkadaşım vardı ve onada yabancıyım. kendimi suçlu hissediyorum bu konuda. ama hissizm yabancıyım. soğudum mu yoksa diye kendimi yiyip bitiriyorum. ama onla görüştüğümde yüzüne bile bakmaya korkuyorum çnk sanki hayatımd ahiç olmamış gibi geliyor bana. sanırım bu durumu takıntı yaptıım için oluyor bu. ama çıldırmak üzereyim. ona yabancı olmak beni çok üzüyor. kendimi zorladıkça herşey daha kötüye gidiyor. baştan gelip gidiyordu hislerim ama şimdi hiç gelmez oldu. hayatımı biri geldi ve elimden aldı sanki. mutluluğum bozulcak diye korkuyordum ve başıma geldi işte :(

okb de sorunları çözmek zor olsa da kişinin azmi ve doktorun bilgisi sayesinde büyük ölçüde atlatılıyo.
bende de bahar dönemlerinde artıyo. bu dönemlik bi özellik bu her sene tekrarlayan bi olaysa doktorunuz bahar ayı öncesinde bir ilaç verip o dönemi sıkıntısız atlatmanızı sağlayabilir bu konuyu bi görüşün derim.unutkanlık hissizlik hastalık sürecinde doğal geçmişi hatırlayamasanızda bugünü de kaybetmeyin isterim günlük tarzı birşey tutun. ben okuduğum kitap ismlerini insan isimlerini nesne adlarını gittiğim yerleri zamanı unutuyorum büyük bi sorun teşkil ediyo bu uzun sürede.psikolog dışında bi de b12 testi yaptırmanızı öneririm eksik olabilir vücudunuzda..
 
ben unutmuyorum ama sanki rüya gbi gelio bana ben yaşamadım gbi dün ki olay yıllar oncesinde olmus gbi sanki. yani hafızamda bi sorun yok ama hayatımı biri elimden almıs bense seyirci olmusum gbi bi his bu
 
ve hiç geçmicek gibi geliyoor bana bu durum ki bunu geçen yılda yaşadım bi anda durduk yere oluo kaygı seviyem artıo suçluluk duygularım başlıyor ben onun sevgisini haketmiyorum gbi sonra bi kaç gün için de anlık yabancılşmalar başlıyor sonra soğudummu acaba bunlar neden oluyor diye takılıyorum sonucunda bi kısır döngüde buluyorum kendimi . yüzüne bakmaya korktuğum bir sevgili oluo. şuanda 2 haftadır hiç düzelmedim. yaklaşık 20 gündür böleyim :(
 
Back