Davranış Bozuklukları Oğlumun Takıntıları..

smuwiLa · 19 Ocak 2020

Arkadaşlar merhaba, oğlum bebeklikten beri ağlayan, uykuları problemli bir bebekti. Ne zaman uyuduğu belli değildi. Belli uyku saati döngülerimiz yoktu. Her sese uyanır olduğundan o uyuyunca evde hayat dururdu. Büyüdükçe zorlukları daha da arttı. Arabaya bineriz oto koltuğundaki kemerden rahatsız olur olmadı, olmadı diye ağlar bir kolumuz hep arkadadır. Klimayı kapatın, müziği kapatın. Oradan değil buradan gidin. Montunun yaka kısmı çenesine değmeyecek, ayakkabısını hiç bir zaman tek seferde giydirip evden çıkamayız çıkar çorabını düzelt bilek kısmını kontrol et. Kolu asla sıvalı olmayacak, alt giyimi de aynı şekilde, kot pantolon giydirmek bir kaos. Yemek yemiyor, ama verirsem 2 tane hamburgeri yiyor. Hamburger ekmeğinin içinden eti kaymayacak, ayarla tekrar ver. Dün elma istedi soydum dilimledim. Bu böyle olmaz, ne yaptın sen dedi? Şekli istediği gibi değil diye yemedi.

Bu esnada çocuk psikiyatrdan randevu aldık. Otizm olduğunu düşünmüyorum dedi ama oğluma bazı yönergeler söyledi sandalyeyi çek masanın yanına öyle oyna gibi, sandalyeyi sadece ittirdi hafif bıraktı. Tekrarladı doktor, afalladı bir, boya kalemlerinin olduğu kutuyu sandalyeye götürdü. Doktor sonra o şekilde oynayamazsın, kutuyu masaya koy sandalyeyi çek dedi. Kutuyu masaya koydu ama sandalyeyi teyzem gösterdi o şekilde çekti. O sırada resim yapmaya başladı, bir taraftan anne kırmızı, sarı, yeşil diye renkleri söylüyor bana, sonra topla oğlum bunları gidiyoruz dedim. Doktorda söyledi aynı şekilde, kutunun içinde bir de metal ofis kalemliği vardı onu da masaya çıkarmıştı bizimki kalemliğin içine koydu kalemleri kutuya demiştik halbuki, resim yaptığı kağıdı doktora verdi sonra, doktor gelişim testi istedi. Gelişim geriliği mi gözlemledi bilemiyorum? :KK42:

İnsanlara çok ilgilidir, anlamasında, algılamasında bir problem gözlemlemedim hiç, merhaba, nasılsın, anne sen nereye gittin? Cümle kurabiliyor. Beni sürekli sever, öper. Aralık ayında 3 yaşına girdi. Bu aralar dinazor videoları izliyor. Dinazoru ingilizce telaffuz edebiliyor. İşe gittiğim yolu biliyor, başka yere gidecek olsak o yola girince işe gitme anne diyor. Evimizin yolunu biliyor. Teyzemin evini biliyor. 2 yaşında değildi ingilizce 10' a kadar sıra atlamadan sayıyordu. Ama sandalyeyi teyzem gösterdikten sonra çekebildi.

3 yılda 13 yıl yaşlanmış gibiyim, ben bu takıntı halleriyle boğuşurken gelişim geriliği de olabilir mi diye eklendi bir taraftan şimdi, benzer sıkıntılar yaşayanlar var mı acaba?

Tiramisu35 · 19 Ocak 2020

Merhaba. Ben yaşadım yaşadıklarınızı , oğlum öyleydi benim de. Yeni ayakkabı almak işkenceydi resmen, ayaklarını sokamazdı ayakkabının içine büyüdüğü için ama yine de yeni ayakkabıyı istemezdi; halbuki kendi seçerdi, hatta öyle kararsızdı ki şu olmadı bunu sevmedim vs vs diye zar zor alırdık. Israrcıydı mesela ; sadece pilav yoğurt yiyerek büyüdü başka hiçbir şeyi yemek istemezdi. Ve nerdeyse her gün pilav yoğurdun yanında süt içmek isterdi, vermediğim açıkladığım halde her defasında denerdi. Daha küçükken nedensiz ağlamaları vardı beni benden alırdı. Ağzını aça aça ağlar bademciklerine kadar gözükürdü :)) öyle ağlayan o kadar çok fotoğrafı var ki . Şimdi gülerek anlatıyorum o zamanlar çok zor geliyordu. Yaş büyüdükçe eski takıntılar kalmıyor çünkü kendisi de mantık çerçevesinde bazı şeyleri anlayabiliyor. Hep böyle gidecek diye korkmayın. Ama oğlum hala zor bir çocuktur . Yani eski zorlukları yok ama yaşındakilerle karşılaştırınca yine de olmaması gereken şeyler var. Beni yoran bazen de üzen. Ama onun yapısı bu..

Yalnız yanlış düşünüyorsunuz doktorunuz bence oğlunuzda gelişim geriliği olduğunu düşünmemiştir. Bunu nerdeyse emin olarak söylüyorum. Tabii ben doktor değilim, bu konularda yetkili söz sahibi olan biri de değilim; ama yıllarca bizzat yaşadım. İlk doktora gittiğimiz zaman oğlum 4 yaşındaydı. Psikiyatristten bahsediyorum tabii. Oğluma da sizinki gibi gelişim testi yapıldı. Sonuç olarak üstün zekalı çıktı. Muhtemelen sizin oğlunuz da öyle ; özellikle dinazorlara ilgi alanı olması düşündüklerimi daha da onaylar gibi oldu. Tek ilgi alanına sahip üstün zekalı çocuklar var, ben üstün zekalı çocukların sertifika programına da katılmıştım fakat devam edemediğim için bitiremedim maalesef ; ama orda da bu konular geçiyordu . Mesela hangi dinazorun ne özelliği var , nerde yaşamış nasıl evrim geçirmiş hepsini sayabilirler. Bazı çocuklar mesela arabalara ilgi duyuyor. Ama öyle böyle değil. Kaçlık jant var motoru kaç cc arabanın ek özellikleri gibi marka ve model bazında , bir yetişkinin bile bilgi sahibi olamayacağı kadar bilgi birikimine sahip olabiliyorlar . Oğlum ayni dönem okuma yazmayı söktü kendiliğinden , zaten öncesinde de 1,5-2 yaşındayken İngilizce renkleri biliyor sayıları sayabiliyordu. Geometrik şekilleri biliyordu 2 yaşındayken. Oğlumun ilgi alanı matematik ve İngilizce . Şu an eskisi gibi parlak dönemleri yaşamasa da hala daha yaşıtlarından çok çok ileri bu konularda . İlkokula başladığında yetişkin gibi okuyup yazabiliyor 5 basamaklı sayıları eldeli toplayıp çıkarabiliyor çarpma bölme yapabiliyordu basit olarak. Ama 1. Sınıfa başladığında herkes gibi çizgi çalışmasından başladı , matematikte 1+1i yaptı. Çok çok çok kolay geldi anlayacağınız. Ama iyi olmadı çünkü çok sıkıldı. Ve okuldan nefret etti. Okulla ilgili çok beklentisi bardı ama okul onları karşılayamadı maalesef . 8 yaşında kendi geliştirdiği bir formülle - ne olduğunu da açıklamıyor- 3 basamaklı 2 sayıyı kafadan çarpıyordu. Hem de bi 10-15 sn içinde cevabı veriyordu. Yine 7 yaşında üslü sayılarla işlem yapmayı öğrendi, şu an 10 yaşında 5. Sınıfa gidiyor ve daha yeni üslü sayıları görüyorlar. Özellikle 3. Sınıftan sonra okuldan aşırı sıkılma kopma ders yapmama okula gitmek istememe gibi sorunlar yaşadık, tekrardan soluğu psikiyatristte aldık. 4 yaşında sadece gelişim testi uygulanabiliyor 6 yaşından sonra wiscr dediğimiz zeka testi uygulanıyor. İqsunu sayısal olarak da belirlenebiliyor bu testte. Doktorumuz wiscr yapılmasını uygun gördü, sonuç yine beklediğimiz gibi çıktı. Biz maalesef üstün zekalı olmasının olumlu yönlerini yaşayamadık daha çok adaptasyon sorunu, arkadaş sorunu olarak geri döndü bize. Kendi gibi olan birileri olmadığı için diğer çocuklarla arasında hep uçurum oluştu. Sizinkinin arkadaş durumları nasıl? Umarım siz böyle sorun yaşamazsınız. Gelişim testi yapılınca beni de etkiletleyerek sonucu yazarsanız çok sevinirim.

smuwiLa · 19 Ocak 2020

Tiramisu35 .!.:
Merhaba. Ben yaşadım yaşadıklarınızı , oğlum öyleydi benim de. Yeni ayakkabı almak işkenceydi resmen, ayaklarını sokamazdı ayakkabının içine büyüdüğü için ama yine de yeni ayakkabıyı istemezdi; halbuki kendi seçerdi, hatta öyle kararsızdı ki şu olmadı bunu sevmedim vs vs diye zar zor alırdık. Israrcıydı mesela ; sadece pilav yoğurt yiyerek büyüdü başka hiçbir şeyi yemek istemezdi. Ve nerdeyse her gün pilav yoğurdun yanında süt içmek isterdi, vermediğim açıkladığım halde her defasında denerdi. Daha küçükken nedensiz ağlamaları vardı beni benden alırdı. Ağzını aça aça ağlar bademciklerine kadar gözükürdü :)) öyle ağlayan o kadar çok fotoğrafı var ki . Şimdi gülerek anlatıyorum o zamanlar çok zor geliyordu. Yaş büyüdükçe eski takıntılar kalmıyor çünkü kendisi de mantık çerçevesinde bazı şeyleri anlayabiliyor. Hep böyle gidecek diye korkmayın. Ama oğlum hala zor bir çocuktur . Yani eski zorlukları yok ama yaşındakilerle karşılaştırınca yine de olmaması gereken şeyler var. Beni yoran bazen de üzen. Ama onun yapısı bu..

Yalnız yanlış düşünüyorsunuz doktorunuz bence oğlunuzda gelişim geriliği olduğunu düşünmemiştir. Bunu nerdeyse emin olarak söylüyorum. Tabii ben doktor değilim, bu konularda yetkili söz sahibi olan biri de değilim; ama yıllarca bizzat yaşadım. İlk doktora gittiğimiz zaman oğlum 4 yaşındaydı. Psikiyatristten bahsediyorum tabii. Oğluma da sizinki gibi gelişim testi yapıldı. Sonuç olarak üstün zekalı çıktı. Muhtemelen sizin oğlunuz da öyle ; özellikle dinazorlara ilgi alanı olması düşündüklerimi daha da onaylar gibi oldu. Tek ilgi alanına sahip üstün zekalı çocuklar var, ben üstün zekalı çocukların sertifika programına da katılmıştım fakat devam edemediğim için bitiremedim maalesef ; ama orda da bu konular geçiyordu . Mesela hangi dinazorun ne özelliği var , nerde yaşamış nasıl evrim geçirmiş hepsini sayabilirler. Bazı çocuklar mesela arabalara ilgi duyuyor. Ama öyle böyle değil. Kaçlık jant var motoru kaç cc arabanın ek özellikleri gibi marka ve model bazında , bir yetişkinin bile bilgi sahibi olamayacağı kadar bilgi birikimine sahip olabiliyorlar . Oğlum ayni dönem okuma yazmayı söktü kendiliğinden , zaten öncesinde de 1,5-2 yaşındayken İngilizce renkleri biliyor sayıları sayabiliyordu. Geometrik şekilleri biliyordu 2 yaşındayken. Oğlumun ilgi alanı matematik ve İngilizce . Şu an eskisi gibi parlak dönemleri yaşamasa da hala daha yaşıtlarından çok çok ileri bu konularda . İlkokula başladığında yetişkin gibi okuyup yazabiliyor 5 basamaklı sayıları eldeli toplayıp çıkarabiliyor çarpma bölme yapabiliyordu basit olarak. Ama 1. Sınıfa başladığında herkes gibi çizgi çalışmasından başladı , matematikte 1+1i yaptı. Çok çok çok kolay geldi anlayacağınız. Ama iyi olmadı çünkü çok sıkıldı. Ve okuldan nefret etti. Okulla ilgili çok beklentisi bardı ama okul onları karşılayamadı maalesef . 8 yaşında kendi geliştirdiği bir formülle - ne olduğunu da açıklamıyor- 3 basamaklı 2 sayıyı kafadan çarpıyordu. Hem de bi 10-15 sn içinde cevabı veriyordu. Yine 7 yaşında üslü sayılarla işlem yapmayı öğrendi, şu an 10 yaşında 5. Sınıfa gidiyor ve daha yeni üslü sayıları görüyorlar. Özellikle 3. Sınıftan sonra okuldan aşırı sıkılma kopma ders yapmama okula gitmek istememe gibi sorunlar yaşadık, tekrardan soluğu psikiyatristte aldık. 4 yaşında sadece gelişim testi uygulanabiliyor 6 yaşından sonra wiscr dediğimiz zeka testi uygulanıyor. İqsunu sayısal olarak da belirlenebiliyor bu testte. Doktorumuz wiscr yapılmasını uygun gördü, sonuç yine beklediğimiz gibi çıktı. Biz maalesef üstün zekalı olmasının olumlu yönlerini yaşayamadık daha çok adaptasyon sorunu, arkadaş sorunu olarak geri döndü bize. Kendi gibi olan birileri olmadığı için diğer çocuklarla arasında hep uçurum oluştu. Sizinkinin arkadaş durumları nasıl? Umarım siz böyle sorun yaşamazsınız. Gelişim testi yapılınca beni de etkiletleyerek sonucu yazarsanız çok sevinirim.

Yorumunuz için çok teşekkür ederim. İçimi rahatlattınız. Yaşına göre yapabildikleri ne durumda diye bakacağız dedi. 2 tane test gördüm derven 2 ve gessel testi. Ben oğluma şunu çizelim, hadi yapalım dediğimde yapmaz bildiğini yapar mesela, orada da komutları uygulamazsa değerlendirme nasıl olacak diye düşünmeye başladım. Daha önce uçaklara ve trenlere ilgi duyardı 1 ve 2 yaş civarında, Arabalarını dizer sayardı kendi kendine. Babasına araba tamirde mi tekeri mi kırılmış baba diyor. Aracımızı servise verdikte. Sizin oğlunuza hangi gelişim testi yapıldı? Açıkçası yoğun çalıştığım için oğlumla fazla ilgilenemedim ben, tehlikeli görünen materyallerden hep uzak tuttuk bir yerine bir şey yapar diye. Zaten sürekli ağlayan, mızmız bir çocuktu aman dursun diye her tv, tlf her şeye razı olduk. Benim 12 de yatıp işe gittiğim nadirdir en erken 2-3 arası yatarım.

Tiramisu35 · 19 Ocak 2020

Açıkcası hangi gelişim testiydi hatırlamıyorum. Sonucu söyledi doktor ama elimize evrak vermedi . O tarz evrakları saklarım hep hatırlamasam bile bakar söylerdim ama yok maalesef . Wiscr yapıldı en son. Ortaokulda tekrar yenilenmesi gerekiyormuş ama zaten birşey yapılmıyor diye gerek duymadım. İki kızım daha var onların da öyle olduğunu düşünüyorum ama test gereği duymadım. Testi de doktor istedi dikkat sorunu da var oğlumun çünkü. Oğlum ilk çocuk biz de iPad ve bilgisayar oynamasına izin verdik. Tablet kullanması zaten kolay ama bilgisayar kullanmaya 3 yaşında başladı. Mouse koordinasyonunu sağlamak bile 3 yaş için zor bence. Ama oğlum bilgisayar çok oynuyor o yüzden kızlarıma oğlumda olduğu gibi esnek değilim. Oğlum el göz koordinasyonunu geliştiren oyunlar oynardı zeka oyunu tarzı şeyleri severdi ilk başlarda çok çekici gelmişti ama sonradan kendini çok kaptırınca yanlış pencereden baktığımı anladım çünkü sonu gelmiyor. Kızlarım 6,5 ve 5 yaşındalar daha yeni oynamaya başladılar . Onu da zaman tutarak veriyorum .

Oğlumun herşeye bir yorumu var oğlunuzla çok benzettim mantık süzgecinden geçiriyor herşeyi ve mantığına yatmazsa kesinlikle kabul etmez. Mesela bilsem vardı girmesini çok istedim akademik anlamda değil ama orda oğlum gibi çocuklar var sonuçta 1 tane arkadaş bulsa kendine kar olur ve orada yaptıkları bir aktiviteyi beğense kafasını dağıtır diye düşünmüştüm. Oğluma da söyledim niyetimi sınava girmek istemiyordu çünkü isteksizce tamam dedi , sınavdan çıktı ne dese beğenirsiniz ? Ben kendimi kimseye kanıtlamak zorunda değilim dedi. Gereksiz görmüş sınav aşamasını. Bu da bende önemli şeylerde en böyle mi yapacak kaygısı oluşturdu bilseme girmesi yada sınavı kazanması mühim değil ama ortaokuldan sonra liseden sonra sınava girmesi onun deyimiyle kendini kanıtlaması gerekiyor nihayetinde . İşte size yorucu yada üzücü dedim ya bu tarz şeyler yaşıyoruz. Okulda de öyle sınavlarda da mesela 6 maddelik bir cevap sayacak 3 tanesini sayıp vb vb vb diyerek geçiştiriyor. Öğretmen zaten onun ne olduğunu biliyormuş söylediğine göre ; e senin hepsini bilip bilmediğin ne malum? Atıyorum 12 puanlık soruysa 3ünü cevapladıysa alıyor 6 puan :/ bu arada araba dizme olayı oğlumda da vardı Kırmızı araba takıntısı vardı resmen 200ün üstünde kırmızı arabası vardı irili ufaklı. Farklı renklerden de vardı onları dizerdi ara ara bir de salondaki yastıkları dizerdi salondaki kapıyı kapatırsak kavga çıkarırdı. Bu dediklerim 3-4 yaştaydı tabii. Şimdi kodlamayla uğraşıyor çok seviyor ama mesela kursuna gönderdim zar zor gitti komut almayı sevmiyor çünkü. Aynı şeyi satrançta da yaşadık kızlarımı drama kursuna götürdüğümde birkaç kere oğlum da gelmişti oranın sahibiyle satranç oynadılar çok da sevdi sahibi gel bizim satranç takımımızda ol yarışma yapıyoruz eminim turnuvalara çıkarsın derece alırsın dedi. Adam neden yarışma demiş yarışma istemiyormuş vs diye satranç istemedi. Ama ondan sonraki her hafta kızları bırakmaya o da geldi yanımızda çünkü her hafta kurs sahibiyle satranç oynuyorlardı..

Bu arada oğlum şu an kolejde okuyor burslu olarak. Üstün zekalı çocuklara yönelik sınıfları yok maalesef çünkü sınıf oluşturacak kadar üstün zekalı çocuk yokmuş. Ben oturduğum ildeki üniversitenin üstün zekalılar ana bilim dalı başkanı profesörle bile görüştüm herkes herşey ailede bitiyor diye topu aileye atıyorlar halbuki ben ne eğitimciyim ne de birşey tabii anneyim en başta ama çocuğumun neye ihtiyacı var bilemiyorum benim de bu alanda eğitim almam gerekir diye düşünüyorum. Yani üstün zekalı olan her çocuğun ailesi bu eğitimi almalı her ilde ilçede dernekler olmalı beraber aktivite yapabilmeliyiz ama çoğu yer umut taciri ve para tuzağı maalesef buna okullar da dahil.

smuwiLa · 19 Ocak 2020

Tiramisu35 .!.:
Açıkcası hangi gelişim testiydi hatırlamıyorum. Sonucu söyledi doktor ama elimize evrak vermedi . O tarz evrakları saklarım hep hatırlamasam bile bakar söylerdim ama yok maalesef . Wiscr yapıldı en son. Ortaokulda tekrar yenilenmesi gerekiyormuş ama zaten birşey yapılmıyor diye gerek duymadım. İki kızım daha var onların da öyle olduğunu düşünüyorum ama test gereği duymadım. Testi de doktor istedi dikkat sorunu da var oğlumun çünkü. Oğlum ilk çocuk biz de iPad ve bilgisayar oynamasına izin verdik. Tablet kullanması zaten kolay ama bilgisayar kullanmaya 3 yaşında başladı. Mouse koordinasyonunu sağlamak bile 3 yaş için zor bence. Ama oğlum bilgisayar çok oynuyor o yüzden kızlarıma oğlumda olduğu gibi esnek değilim. Oğlum el göz koordinasyonunu geliştiren oyunlar oynardı zeka oyunu tarzı şeyleri severdi ilk başlarda çok çekici gelmişti ama sonradan kendini çok kaptırınca yanlış pencereden baktığımı anladım çünkü sonu gelmiyor. Kızlarım 6,5 ve 5 yaşındalar daha yeni oynamaya başladılar . Onu da zaman tutarak veriyorum .

Oğlumun herşeye bir yorumu var oğlunuzla çok benzettim mantık süzgecinden geçiriyor herşeyi ve mantığına yatmazsa kesinlikle kabul etmez. Mesela bilsem vardı girmesini çok istedim akademik anlamda değil ama orda oğlum gibi çocuklar var sonuçta 1 tane arkadaş bulsa kendine kar olur ve orada yaptıkları bir aktiviteyi beğense kafasını dağıtır diye düşünmüştüm. Oğluma da söyledim niyetimi sınava girmek istemiyordu çünkü isteksizce tamam dedi , sınavdan çıktı ne dese beğenirsiniz ? Ben kendimi kimseye kanıtlamak zorunda değilim dedi. Gereksiz görmüş sınav aşamasını. Bu da bende önemli şeylerde en böyle mi yapacak kaygısı oluşturdu bilseme girmesi yada sınavı kazanması mühim değil ama ortaokuldan sonra liseden sonra sınava girmesi onun deyimiyle kendini kanıtlaması gerekiyor nihayetinde . İşte size yorucu yada üzücü dedim ya bu tarz şeyler yaşıyoruz. Okulda de öyle sınavlarda da mesela 6 maddelik bir cevap sayacak 3 tanesini sayıp vb vb vb diyerek geçiştiriyor. Öğretmen zaten onun ne olduğunu biliyormuş söylediğine göre ; e senin hepsini bilip bilmediğin ne malum? Atıyorum 12 puanlık soruysa 3ünü cevapladıysa alıyor 6 puan :/ bu arada araba dizme olayı oğlumda da vardı Kırmızı araba takıntısı vardı resmen 200ün üstünde kırmızı arabası vardı irili ufaklı. Farklı renklerden de vardı onları dizerdi ara ara bir de salondaki yastıkları dizerdi salondaki kapıyı kapatırsak kavga çıkarırdı. Bu dediklerim 3-4 yaştaydı tabii. Şimdi kodlamayla uğraşıyor çok seviyor ama mesela kursuna gönderdim zar zor gitti komut almayı sevmiyor çünkü. Aynı şeyi satrançta da yaşadık kızlarımı drama kursuna götürdüğümde birkaç kere oğlum da gelmişti oranın sahibiyle satranç oynadılar çok da sevdi sahibi gel bizim satranç takımımızda ol yarışma yapıyoruz eminim turnuvalara çıkarsın derece alırsın dedi. Adam neden yarışma demiş yarışma istemiyormuş vs diye satranç istemedi. Ama ondan sonraki her hafta kızları bırakmaya o da geldi yanımızda çünkü her hafta kurs sahibiyle satranç oynuyorlardı..

Bu arada oğlum şu an kolejde okuyor burslu olarak. Üstün zekalı çocuklara yönelik sınıfları yok maalesef çünkü sınıf oluşturacak kadar üstün zekalı çocuk yokmuş. Ben oturduğum ildeki üniversitenin üstün zekalılar ana bilim dalı başkanı profesörle bile görüştüm herkes herşey ailede bitiyor diye topu aileye atıyorlar halbuki ben ne eğitimciyim ne de birşey tabii anneyim en başta ama çocuğumun neye ihtiyacı var bilemiyorum benim de bu alanda eğitim almam gerekir diye düşünüyorum. Yani üstün zekalı olan her çocuğun ailesi bu eğitimi almalı her ilde ilçede dernekler olmalı beraber aktivite yapabilmeliyiz ama çoğu yer umut taciri ve para tuzağı maalesef buna okullar da dahil.

Aslında zor bir süreç gururdan öte, ailelere çok iş düşüyor dediğiniz gibi.. Bu arada oğlumda da kırmızı araba takıntısı var her renk var ama kırmızıyı elinden hiç düşürmez. Genellikle kırmızı almak ister. Şuan gelişim testi sonucu bir yana bu takıntıların sebebine doktorumuzun ne diyeceği konusunda merak içindeyim. Gelişim testi iyi çıkabilir, geri olarakta çıkabilir ama bunların takıntı olmakla ilgisi var mı? Montunun yakası yanağına değmeyecek, şapka ensesine değmeyecek. Ne çeşit bir takıntı bu? Bakalım inşallah hayırlısı.

smuwiLa · 3 Şubat 2020

Merhaba

Tiramisu35 bugün gelişim testi yapıldı tahmin ettiğim gibi DENVER uygulandı psikolog tarafından, çok şükür gelişiminde bir problem olmadığını söyledi. Ben zaten oğlumun algılama da, öğrenmede güçlük çektiğini annesi olarak gözlemlemedim tam tersi öğrenmeye çok açık, duyduğunu unutmayan bir çocuk. Kelime dağarcığının zengin olduğunu söyledi. Daire çizdirdi, küplerden kule, köprü yaptırdı, renkleri sordu. Bazı hayvanları gösterdi hangisinin uçtuğunu sordu. Cevapları doğru verdi. Ben bu testi değerlendirip dosyasına koyacağım dedi. Doktorumuz nasıl yorumlama yapacak merak içindeyim ayın 14' de randevumuz var.

Tiramisu35 · 3 Şubat 2020

Merhaba sevgili

smuwiLa . Beni unutmamışsınız :) ben demiştim size boş yere evham yaptınız diye, 14ünde sonuçları doktor değerlendirsin tekrar yazışalım sizinle. Ben de merak ettim şimdi. Böyle olunca zaman geçmez genelde. Beklemekle alakalı sıkıntılarım var zaten benim :)) test sırasında oğlunuzun yanındaydınız demek belki bizimkine farklı test uygulanmıştı çünkü biz yanında değildik. Takıntılar için ne demişti doktorunuz bu arada?

Semasin · 3 Şubat 2020

Yaşadıklarınızın bir çoğunu daha ağır bir şekilde yaşadık ilk kızımda. Birebir oğlunuz gibiydi, algıları açık, erken yaşta konuşabilen, renkleri çok erken öğrenen bir çocuktu. Pedegoga götürdüm 3 yaşında, aynı şeyleri söyledi, otizm belirtileri var ama otizm değil dedi, gelişim testi istedi,gelişim testimiz normal çıktı,bu testi otizm olmadığına emin olmak için istiyorlar. 5 yaşına geldi eskisi kadar olmasa da hala takıntıları var, pedegog o zaman sadece şu öneride bulundu, mantıksız olan hiçbir isteğini yapmayacaksınız, kendisine zarar vermesini önleyecek şekilde tedbir alın ama ağladığı zaman bırakın ağlasın. Benim kızım takıntıları gerçek olmadığında kriz geçiriyordu, bu şekilde bir süre saçma isteklerini yapmadık ve baya yol katettik. Artık şuna yoruyorum, ilk çocuk tecrübesizlik davranış hatalarımızla çocuğun elinde kukla olmuşuz, çocuklar otorite boşluğu olunca karmaşa yaşayıp böyle davranış bozukluğu yaşayabiliyormuş. Sevgi ve otorite tek ilacı, ikisini dengede tutabilmek mesele

smuwiLa · 4 Şubat 2020

Tiramisu35 .!.:
Merhaba sevgili smuwiLa . Beni unutmamışsınız :) ben demiştim size boş yere evham yaptınız diye, 14ünde sonuçları doktor değerlendirsin tekrar yazışalım sizinle. Ben de merak ettim şimdi. Böyle olunca zaman geçmez genelde. Beklemekle alakalı sıkıntılarım var zaten benim :)) test sırasında oğlunuzun yanındaydınız demek belki bizimkine farklı test uygulanmıştı çünkü biz yanında değildik. Takıntılar için ne demişti doktorunuz bu arada?

Yanındaydık evet, doktor bu testi doktorunuz neden istedi dedi aslında ama konu kaynadı orada, zaten sandalyeyi itememe durumundan dolayı sonuçta çocuğu ne kadar izleyebilir? 15 dk içinde görebildiği kadar değerlendirebiliyor. Ayrıca kendisi giyinmediği için ama biz hiç yönlendirmedik zaten, o bizim hatamız maalesef.

Doktorun her dediğini oğlum uyguladı. Takıntılarını aynen birebir anlattım hiç bir şey söylemedi. Bir daha ki geldiğiniz de değerlendireceğiz demişti. Testin sonucu da normal çıktı çok şükür, ne üzerinde yoğunlaşacak merak içindeyim bende.

smuwiLa · 4 Şubat 2020

Customone .!.:
Yaşadıklarınızın bir çoğunu daha ağır bir şekilde yaşadık ilk kızımda. Birebir oğlunuz gibiydi, algıları açık, erken yaşta konuşabilen, renkleri çok erken öğrenen bir çocuktu. Pedegoga götürdüm 3 yaşında, aynı şeyleri söyledi, otizm belirtileri var ama otizm değil dedi, gelişim testi istedi,gelişim testimiz normal çıktı,bu testi otizm olmadığına emin olmak için istiyorlar. 5 yaşına geldi eskisi kadar olmasa da hala takıntıları var, pedegog o zaman sadece şu öneride bulundu, mantıksız olan hiçbir isteğini yapmayacaksınız, kendisine zarar vermesini önleyecek şekilde tedbir alın ama ağladığı zaman bırakın ağlasın. Benim kızım takıntıları gerçek olmadığında kriz geçiriyordu, bu şekilde bir süre saçma isteklerini yapmadık ve baya yol katettik. Artık şuna yoruyorum, ilk çocuk tecrübesizlik davranış hatalarımızla çocuğun elinde kukla olmuşuz, çocuklar otorite boşluğu olunca karmaşa yaşayıp böyle davranış bozukluğu yaşayabiliyormuş. Sevgi ve otorite tek ilacı, ikisini dengede tutabilmek mesele

Doktora otizm olabilir mi dediğimde otizm değil dedi. Onu ilk muayenede gördü. Bu testi istemesinin sebebi sandalyeyi çekmekte zorlandı 'yaşına göre gelişim düzeyini görmek istemiş' ama oğlum algıları açık, öğrenme sıkınıtısı olmayan bir çocuk.

Takıntıları kıyafetin etiketinden rahatsız olma, montunun yakası çenesine değmeyecek, yiyecek kırılmamış, bozulmamış olacak, ayakkabısını giydiğinde çorabı toplanmamış olacak, asla kot pantolon giymez. Montunun içinde bluzunun kolları toplanmayacak. Arabada gidiyoruz müzik açılmayacak, klima açılmayacak (bazende bir bakıyoruz şarkıya eşlik ediyor) Daha dün akşam dışarı çıktık marketten bir şeyler istediği ikinci marketin önünde durduk. Hayır ben oradaki marketten istiyorum diye ağladı dakikalarca, aldığımız yiyecekleri gözü görmedi bile.

Ve bebeklik döneminden beri bu durum böyle, 8 aylıkken farklı bir yiyeceği tattıramazdık önce tabağın içine bakar, görüntüsünden anlardı. Şimdi de öyle, sadece şehriye çorbası içer tek çeşit. Peki bu takıntıların sebebini söyledimi doktorunuz? Bazı çocuklar görüyorum tek ayağında çorabı yok farkında değil :)

Sakin, uyumlular, ben oğlumu kucağımda taşıyamazdım. O eller, kollar hiç durmaz beni yorardı.. Henüz 17 günlüktü fotoğraf çekicem yüz üstü yatırdım. Kafasını sağa çevirdi, ben bacaklarını topluyorum o açıyor, ellerini açıyor. Fotoğraflar hep silikti. Henüz emeklemiyorken kendini kaydıra kaydıra yer değiştiriyordu koltukların altında buluyordum. Yni ayrıca da çok hareketliydi. Tüm videoalar da uçacak gibidir mesela. Hatta hiperaktivite de olabilir mi diye düşünmedim değil.

3 yaşında ve büyüme sürecinin tüm evreleri çok zorlu geçti. O sebeple yardım almak istedim. Doktor neden daha önce gelmediniz dedi? Etrafımda çocuk ta yok. Her çocuk böyledir, bir şekilde büyüyecek diye düşündüm hep, dışarı çıkardık annesinin, babasının yanında diğer çocukların gayet normal davrandığını görünce o zaman soru işaretleri oluştu kafamda, bir çocuk bu kadar da zor olur mu diyerek, yardım almak istedim. Artık babası da bende tahammül etmekte zorlanıyoruz çünkü, kendimi çok mutsuz hissetmeye başladığım için kendim bile psikolojik yardım aldım 'benim anneliği kaldıramadığımı düşündüm' ha bir de her yere tükürme, yiyecekleri ezme, parçalama üzerinden araba gezdirme huyları vardı asla bez üstüne oturup yemez 5 saat içinde 3 kez süpürge açtığımı bilirim. Çünkü oturarak yemez, gezerek yer maalesef.

Bir yere gidemiyoruz ağlıyor mesela, yemek yememizi istemiyor, oturmamızı istemiyor. Hatta bir gün gezmeye hayvanat bahçesine gittik yanımızda eşimin yeğenleri de vardı. Yürümek istemiyor ağlıyor, babası omuzlarına alıyor, güneş yüzüne geliyor diye ağlıyor bu sefer, parkta kaydıraktan kaymak istiyor ayağına kum giriyor diye ağlıyor. Eşimin yeğeni kayınca kucağına alıyor, merdivene bırakıyor her seferinde, evlerine döndüklerinde oğlumun çok huysuz ve zor benim içinde gerçekten söylediği kadar var demişler. O parkta o kadar çok çocuk vardı ki, bir tek bizim ki bu sebepten dolayı ağlıyordu.

Memnun etmek için kendimizi parçaladık. Yapmayalım, duymayalım diyoruz dinlene dinlene ağlıyor :) Koca süreci tekrar yaşadım sanki, doktorunuz kızınız hakkında neler söyledi bir sebep gösterdi mi takıntılı davranışlarına?

tatlialirim · 4 Şubat 2020

Benim oglum da böyle ama bana cok normal geliyor
Yani doktora götürmek aklimin ucundan gecmedi
Rahatsiz oluyorsa diretiyor iste diyorum
Evet cok zor ama alismisim bir yandan
Karanteri böyle diyorum
Bir yandan icinde düzenli bir yani var
Üc yasina girdi cok daha iyi
Artik otoriteme karsilik veriyor
Bir yandan cok sinirli bir yandan cok sevimli
Üc yasa gelene kadar cok cektirdi ama simdi hersey yolunda
Krese basladi cok güzel uyum sagladi, en ufak sikayet almadim tam tersi cok memnunlar
Kendi mantiginda ilerliyor, duygusal yani da cok
Hala ayni yatakta yatiyoruz
Babasinin gözlügünü, terligini getirir esyalarin karismasina izin vermez, yani babasinin telefonunu ben kullanamam
Cocuksu seyler geliyor bana bunlar
Tabi kiminde daha agirdir kiminde daha hafif
Ama zamaninda alisverisle bile bir zulümdü benim icin
Onu kandirmak isimi görmek asiri zor
Cok baskin bir karakter var
Bagirmaktan sesi kisilir yine de vazgezmez
Gözleri saclari olan canavarler cizebiliyor
Bazen sadece zevkine suyu yere döküyor, tonlarca örnegim var
Cocukca geliyor
Evi cocuklara göre ayarladim, hali kullanmam
Umarim iciniz rahatlar

smuwiLa · 4 Şubat 2020

tatlialirim .!.:
Benim oglum da böyle ama bana cok normal geliyor
Yani doktora götürmek aklimin ucundan gecmedi
Rahatsiz oluyorsa diretiyor iste diyorum
Evet cok zor ama alismisim bir yandan
Karanteri böyle diyorum
Bir yandan icinde düzenli bir yani var
Üc yasina girdi cok daha iyi
Artik otoriteme karsilik veriyor
Bir yandan cok sinirli bir yandan cok sevimli
Üc yasa gelene kadar cok cektirdi ama simdi hersey yolunda
Krese basladi cok güzel uyum sagladi, en ufak sikayet almadim tam tersi cok memnunlar
Kendi mantiginda ilerliyor, duygusal yani da cok
Hala ayni yatakta yatiyoruz
Babasinin gözlügünü, terligini getirir esyalarin karismasina izin vermez, yani babasinin telefonunu ben kullanamam
Cocuksu seyler geliyor bana bunlar
Tabi kiminde daha agirdir kiminde daha hafif
Ama zamaninda alisverisle bile bir zulümdü benim icin
Onu kandirmak isimi görmek asiri zor
Cok baskin bir karakter var
Bagirmaktan sesi kisilir yine de vazgezmez
Gözleri saclari olan canavarler cizebiliyor
Bazen sadece zevkine suyu yere döküyor, tonlarca örnegim var
Cocukca geliyor
Evi cocuklara göre ayarladim, hali kullanmam
Umarim iciniz rahatlar

Bizim için süreç hala aynı maalesef ki 3 yaşını 2 ay geçti şuan hala dışarı çıkmamız aynı zorlukta elmanın kesim şeklini beğenmediği için yemiyor. Ben çalışıyorum özel sektördeyim, eşiminde benimde annelerimiz hayatta değil. İnsan yoruluyor, bunalıyor. Amacım oğlumu mutlu, uyumlu bir şekilde büyütmek, iyi yetiştirebilmek. Onu hayvanat bahçesine, parka götürdüğümüz de diğer çocuklar gibi eğlenmesini görmek. Ev yemeklerini sağlığı ve gelişimi açısından yemesini istemek, ki bir elmanın dilimleme şeklinden elmayı yememesini değil. Fıtratı böyledir belki bilemiyorum? Herkesin hayat şartları ve psikolojik durumu da farklı, sonuç olarak çocuk yetiştirme konusunda okudum, öğrendim, araştırdım ama kitapta yutmadığım bir gerçek ve bu süreci daha iyi yönetebilmek adına uzman görüşü almakta fayda olduğunu düşündüm. Siz 2-3 saatlik uykuyla kaç kez işe gidebilirsiniz bilemem ama benim rutinim bu maalesef hani size çocukça gelebilir, doğrudur ama doktorumuza gelmemiş ki çocukça düşünüyorsunuz her çocuk böyledir, yaşadıklarınız sürecin bir parçası demedi aksine neden daha önce gelmediğimizi sordu. Çocuğunuzun uyumu yakalayıp, otoritenizi kabul etmesine de sizin adınıza sevindim. Darısı başımıza inşallah.. :KK66:

tatlialirim · 4 Şubat 2020

smuwiLa .!.:
Bizim için süreç hala aynı maalesef ki 3 yaşını 2 ay geçti şuan hala dışarı çıkmamız aynı zorlukta elmanın kesim şeklini beğenmediği için yemiyor. Ben çalışıyorum özel sektördeyim, eşiminde benimde annelerimiz hayatta değil. İnsan yoruluyor, bunalıyor. Amacım oğlumu mutlu, uyumlu bir şekilde büyütmek, iyi yetiştirebilmek. Onu hayvanat bahçesine, parka götürdüğümüz de diğer çocuklar gibi eğlenmesini görmek. Ev yemeklerini sağlığı ve gelişimi açısından yemesini istemek, ki bir elmanın dilimleme şeklinden elmayı yememesini değil. Fıtratı böyledir belki bilemiyorum? Herkesin hayat şartları ve psikolojik durumu da farklı, sonuç olarak çocuk yetiştirme konusunda okudum, öğrendim, araştırdım ama kitapta yutmadığım bir gerçek ve bu süreci daha iyi yönetebilmek adına uzman görüşü almakta fayda olduğunu düşündüm. Siz 2-3 saatlik uykuyla kaç kez işe gidebilirsiniz bilemem ama benim rutinim bu maalesef hani size çocukça gelebilir, doğrudur ama doktorumuza gelmemiş ki çocukça düşünüyorsunuz her çocuk böyledir, yaşadıklarınız sürecin bir parçası demedi aksine neden daha önce gelmediğimizi sordu. Çocuğunuzun uyumu yakalayıp, otoritenizi kabul etmesine de sizin adınıza sevindim. Darısı başımıza inşallah..

Otorite Kabul etmesi bana hak vermesi oluyor yer yer, dinlemesi. Tabi dinlemesigi de cok oluyor ama dolu tarafini görüyorum. Benim ikinci cocugum oglum, kizimda alistirma dönemini yasadim. Ben alto yildir uyumadim yeni yeni basladim uykuya. Ben calismiyorum evde cocuklara bakiyorum ama yani bir saat disarida yalniz kalmak beni dinlendirirdi
Evin temposu asla düsmüyor. Esim isten gelince dinlendirirdi beni, cocul bakimi hicbirseye benzemiyor
Stresten sah derimde yaralar olusmusru
Simdi de cildime yansidi, boyun ve sirf agrilari zaten hep vard. Ama üc yasinda daha bir akillandi. Yine de alisverislerde disarda cok zorlaniyorum. Evet herkesin cocugu gibi degiö cünkü diger cocuklar duruyor, benimki kosuyor. Bana esya firlatip canimi yaktigi da cok oldu. Ici icine sinmiyor. Yurt disindayim ben doktora gitsek disipline sok derler zaten, benim yumusak yüzümden de oluyor tüm bunlar. Kalbini kirmafan hallediyorum
Ama elmayi beyenmeyip birakmasi falan kizimda da var
Tipim beyenmesi lazim, azicik ezikligi istemiyor
Büyüdükce tolere ediyor
Yolladim mutfakta gecti, caktirmadan yedirmeye calisiyorum gidiyor tükürüyor hissedince als bana olagan seyler geliyor
Hatta dikkat etmeleri hosuma gidiyor
Hamburger siparsini özel yapiyoruz, tursu koydurmuyoruz, hardalini görmemesi lazim düzgün görünmesi lazim
Ama büyüdükce degisecek öyle hissediyorum
Cünkü hicbir sorun görmüyorum. Sorun varsa benim veremedigim Disiplin.
Krese alirlarken sorunlu bir cocuk olarak gözlemledikleri icin özel gruba aldilar
Cok üzmüslerdi beni ben oglumu biliyorum cünkü
Sorun cikaracagini düsündüler ama hicbir cocugun olamadigi kadar güzel uyum sagladi kurallara uyudu, yüzüme bakamiyorlar aldiklari yanlis karardan dolayi
Ben cocuguma cok güveniyorim, büyüme sancilarini da olacak karsiliyorum
Herkes gibi olmak zorunda degiller, tabi yardim alin yine ama durum böyle demek istedim

Sismaniye · 4 Şubat 2020

bende de cocukken bazi takintilar vardi. ozellikle saydiklariniz tarzda.
kardesimde hemen hemen ayni soylediginiz gibi.
kizimda da var. hatta annemde de.
oglum ise otizmli.
ben bu takintilarin genetik birsey oldugunu dusunmeye basladim. siz ya da esiniz sahip miydi boyle takintilara?

Bir fikrim var · 4 Şubat 2020

smuwiLa .!.:
Doktora otizm olabilir mi dediğimde otizm değil dedi. Onu ilk muayenede gördü. Bu testi istemesinin sebebi sandalyeyi çekmekte zorlandı 'yaşına göre gelişim düzeyini görmek istemiş' ama oğlum algıları açık, öğrenme sıkınıtısı olmayan bir çocuk.

Takıntıları kıyafetin etiketinden rahatsız olma, montunun yakası çenesine değmeyecek, yiyecek kırılmamış, bozulmamış olacak, ayakkabısını giydiğinde çorabı toplanmamış olacak, asla kot pantolon giymez. Montunun içinde bluzunun kolları toplanmayacak. Arabada gidiyoruz müzik açılmayacak, klima açılmayacak (bazende bir bakıyoruz şarkıya eşlik ediyor) Daha dün akşam dışarı çıktık marketten bir şeyler istediği ikinci marketin önünde durduk. Hayır ben oradaki marketten istiyorum diye ağladı dakikalarca, aldığımız yiyecekleri gözü görmedi bile.

Ve bebeklik döneminden beri bu durum böyle, 8 aylıkken farklı bir yiyeceği tattıramazdık önce tabağın içine bakar, görüntüsünden anlardı. Şimdi de öyle, sadece şehriye çorbası içer tek çeşit. Peki bu takıntıların sebebini söyledimi doktorunuz? Bazı çocuklar görüyorum tek ayağında çorabı yok farkında değil :)

Sakin, uyumlular, ben oğlumu kucağımda taşıyamazdım. O eller, kollar hiç durmaz beni yorardı.. Henüz 17 günlüktü fotoğraf çekicem yüz üstü yatırdım. Kafasını sağa çevirdi, ben bacaklarını topluyorum o açıyor, ellerini açıyor. Fotoğraflar hep silikti. Henüz emeklemiyorken kendini kaydıra kaydıra yer değiştiriyordu koltukların altında buluyordum. Yni ayrıca da çok hareketliydi. Tüm videoalar da uçacak gibidir mesela. Hatta hiperaktivite de olabilir mi diye düşünmedim değil.

3 yaşında ve büyüme sürecinin tüm evreleri çok zorlu geçti. O sebeple yardım almak istedim. Doktor neden daha önce gelmediniz dedi? Etrafımda çocuk ta yok. Her çocuk böyledir, bir şekilde büyüyecek diye düşündüm hep, dışarı çıkardık annesinin, babasının yanında diğer çocukların gayet normal davrandığını görünce o zaman soru işaretleri oluştu kafamda, bir çocuk bu kadar da zor olur mu diyerek, yardım almak istedim. Artık babası da bende tahammül etmekte zorlanıyoruz çünkü, kendimi çok mutsuz hissetmeye başladığım için kendim bile psikolojik yardım aldım 'benim anneliği kaldıramadığımı düşündüm' ha bir de her yere tükürme, yiyecekleri ezme, parçalama üzerinden araba gezdirme huyları vardı asla bez üstüne oturup yemez 5 saat içinde 3 kez süpürge açtığımı bilirim. Çünkü oturarak yemez, gezerek yer maalesef.

Bir yere gidemiyoruz ağlıyor mesela, yemek yememizi istemiyor, oturmamızı istemiyor. Hatta bir gün gezmeye hayvanat bahçesine gittik yanımızda eşimin yeğenleri de vardı. Yürümek istemiyor ağlıyor, babası omuzlarına alıyor, güneş yüzüne geliyor diye ağlıyor bu sefer, parkta kaydıraktan kaymak istiyor ayağına kum giriyor diye ağlıyor. Eşimin yeğeni kayınca kucağına alıyor, merdivene bırakıyor her seferinde, evlerine döndüklerinde oğlumun çok huysuz ve zor benim içinde gerçekten söylediği kadar var demişler. O parkta o kadar çok çocuk vardı ki, bir tek bizim ki bu sebepten dolayı ağlıyordu.

Memnun etmek için kendimizi parçaladık. Yapmayalım, duymayalım diyoruz dinlene dinlene ağlıyor :) Koca süreci tekrar yaşadım sanki, doktorunuz kızınız hakkında neler söyledi bir sebep gösterdi mi takıntılı davranışlarına?

3 yaş ben de de var bu yaşlar inatlik dönemi..ve inatlasmak uğruna takıntıları cogaliyo daha cok inatlasabilmek için. Bana biraz da her dediği yapılmış çocuk profili çizdi oğlunuz. Çocuklar çok akıllı patron kendileri olmak istiyor.. bnm kızımda üzerine su damlasa çıkar diye bagirirdi hala söyler ama ara sıra yapmadım unutturdurma ya çalıştım.. zaten Dr kontrolünüzde Diniz umarım yaşla alakalı bı durumdur

Semasin · 4 Şubat 2020

smuwiLa .!.:
Doktora otizm olabilir mi dediğimde otizm değil dedi. Onu ilk muayenede gördü. Bu testi istemesinin sebebi sandalyeyi çekmekte zorlandı 'yaşına göre gelişim düzeyini görmek istemiş' ama oğlum algıları açık, öğrenme sıkınıtısı olmayan bir çocuk.

Takıntıları kıyafetin etiketinden rahatsız olma, montunun yakası çenesine değmeyecek, yiyecek kırılmamış, bozulmamış olacak, ayakkabısını giydiğinde çorabı toplanmamış olacak, asla kot pantolon giymez. Montunun içinde bluzunun kolları toplanmayacak. Arabada gidiyoruz müzik açılmayacak, klima açılmayacak (bazende bir bakıyoruz şarkıya eşlik ediyor) Daha dün akşam dışarı çıktık marketten bir şeyler istediği ikinci marketin önünde durduk. Hayır ben oradaki marketten istiyorum diye ağladı dakikalarca, aldığımız yiyecekleri gözü görmedi bile.

Ve bebeklik döneminden beri bu durum böyle, 8 aylıkken farklı bir yiyeceği tattıramazdık önce tabağın içine bakar, görüntüsünden anlardı. Şimdi de öyle, sadece şehriye çorbası içer tek çeşit. Peki bu takıntıların sebebini söyledimi doktorunuz? Bazı çocuklar görüyorum tek ayağında çorabı yok farkında değil :)

Sakin, uyumlular, ben oğlumu kucağımda taşıyamazdım. O eller, kollar hiç durmaz beni yorardı.. Henüz 17 günlüktü fotoğraf çekicem yüz üstü yatırdım. Kafasını sağa çevirdi, ben bacaklarını topluyorum o açıyor, ellerini açıyor. Fotoğraflar hep silikti. Henüz emeklemiyorken kendini kaydıra kaydıra yer değiştiriyordu koltukların altında buluyordum. Yni ayrıca da çok hareketliydi. Tüm videoalar da uçacak gibidir mesela. Hatta hiperaktivite de olabilir mi diye düşünmedim değil.

3 yaşında ve büyüme sürecinin tüm evreleri çok zorlu geçti. O sebeple yardım almak istedim. Doktor neden daha önce gelmediniz dedi? Etrafımda çocuk ta yok. Her çocuk böyledir, bir şekilde büyüyecek diye düşündüm hep, dışarı çıkardık annesinin, babasının yanında diğer çocukların gayet normal davrandığını görünce o zaman soru işaretleri oluştu kafamda, bir çocuk bu kadar da zor olur mu diyerek, yardım almak istedim. Artık babası da bende tahammül etmekte zorlanıyoruz çünkü, kendimi çok mutsuz hissetmeye başladığım için kendim bile psikolojik yardım aldım 'benim anneliği kaldıramadığımı düşündüm' ha bir de her yere tükürme, yiyecekleri ezme, parçalama üzerinden araba gezdirme huyları vardı asla bez üstüne oturup yemez 5 saat içinde 3 kez süpürge açtığımı bilirim. Çünkü oturarak yemez, gezerek yer maalesef.

Bir yere gidemiyoruz ağlıyor mesela, yemek yememizi istemiyor, oturmamızı istemiyor. Hatta bir gün gezmeye hayvanat bahçesine gittik yanımızda eşimin yeğenleri de vardı. Yürümek istemiyor ağlıyor, babası omuzlarına alıyor, güneş yüzüne geliyor diye ağlıyor bu sefer, parkta kaydıraktan kaymak istiyor ayağına kum giriyor diye ağlıyor. Eşimin yeğeni kayınca kucağına alıyor, merdivene bırakıyor her seferinde, evlerine döndüklerinde oğlumun çok huysuz ve zor benim içinde gerçekten söylediği kadar var demişler. O parkta o kadar çok çocuk vardı ki, bir tek bizim ki bu sebepten dolayı ağlıyordu.

Memnun etmek için kendimizi parçaladık. Yapmayalım, duymayalım diyoruz dinlene dinlene ağlıyor :) Koca süreci tekrar yaşadım sanki, doktorunuz kızınız hakkında neler söyledi bir sebep gösterdi mi takıntılı davranışlarına?

Doktor bizim için de otizm olamaz dedi ilk görüşte, ben ısrar ettiğim için iyi gelişim testi de yapalım dedi, ben o dönem bu çocuk normal değil böyle bir çocuk olamaz diye kabullenmiştim, gece kendi de uyumazdı bizi de uyutmazdı hep birlikte oturur ağlardık sinirden,hatta bir doktor daha gördü o da otizm mümkün değil dedi, çünkü bıcır bıcır aktif bir çocuktu, sonuç olarak hiçbir şey çıkmadı, sadece anne baba tutumuna bağlı gelişen davranışsal bozukluklar, mantıksız isteklerini kabul etmeyeceksiniz, sevgi sınırsız ama kurallar da olacak dedi. Güneş yüzüne gelince avaz avaz bağırır,kuma basmaz elini sürmez, yere düşse asla kendi kalkmaz çünkü yere dokunamıyor,üstüne asla bir şey dökülmeyecek,tek tip yemekten başka asla yemek yemez, su ver diyor veriyorum öyle değil şöyle ver diye ağlıyor, alıyorum tekrar veriyorum yok öyle değil böyle ver diye bağırıyor sonunda bardağı masaya vurdu ve eline dikiş atıldı,bu ve diğer söyledikletiniz hepsi vardı,arkadaşlarımın da çocukları vardı benimkini görünce duyduğum tek cümle her zaman mı böyle,evde de mi böyle? Memnun etmek için kendimizi parçaladık diyorsunuz ya işte yanlış orda başlıyor,bunu yapmayın dedi doktor. Sevgimizi eksiltmedik daha fazla sevip yeri gelince hayır demesini öğrendik, sinir krizlerinde etrafında olup kolladık ama müdahale edip susturmaya çalışmadık, tabi ki bu çok zor bizimkide aralıksız saatlerce ağlardı, bu ilk uç gün çok zor belki ama bir haftada azalıyor ve artık ağlayarak inatla bizi parmağında oynatamadığını dünyanın onun etrafında dönmediğini anladı, bir nevi prenses sendromundan yavaş yavaş çıktı.şu an 5 yaşına girdi eskisi kadar olmasa da yine zor bir çocuk, pedegog randevusu aldım ama pedegogların da bir iki cümleden başka söylediği birşey olmuyor, inşallah siz güzel sonuç alırsınız.

smuwiLa · 4 Şubat 2020

pisi pisi kopatim .!.:
bende de cocukken bazi takintilar vardi. ozellikle saydiklariniz tarzda.
kardesimde hemen hemen ayni soylediginiz gibi.
kizimda da var. hatta annemde de.
oglum ise otizmli.
ben bu takintilarin genetik birsey oldugunu dusunmeye basladim. siz ya da esiniz sahip miydi boyle takintilara?

Hayır bende eşimde değiliz takıntılı, doktor kontrolümüzde doktor değerlendirekcektir zaten en iyi şekilde

Bir fikrim var · 4 Şubat 2020

Customone .!.:
Doktor bizim için de otizm olamaz dedi ilk görüşte, ben ısrar ettiğim için iyi gelişim testi de yapalım dedi, ben o dönem bu çocuk normal değil böyle bir çocuk olamaz diye kabullenmiştim, gece kendi de uyumazdı bizi de uyutmazdı hep birlikte oturur ağlardık sinirden,hatta bir doktor daha gördü o da otizm mümkün değil dedi, çünkü bıcır bıcır aktif bir çocuktu, sonuç olarak hiçbir şey çıkmadı, sadece anne baba tutumuna bağlı gelişen davranışsal bozukluklar, mantıksız isteklerini kabul etmeyeceksiniz, sevgi sınırsız ama kurallar da olacak dedi. Güneş yüzüne gelince avaz avaz bağırır,kuma basmaz elini sürmez, yere düşse asla kendi kalkmaz çünkü yere dokunamıyor,üstüne asla bir şey dökülmeyecek,tek tip yemekten başka asla yemek yemez, su ver diyor veriyorum öyle değil şöyle ver diye ağlıyor, alıyorum tekrar veriyorum yok öyle değil böyle ver diye bağırıyor sonunda bardağı masaya vurdu ve eline dikiş atıldı,bu ve diğer söyledikletiniz hepsi vardı,arkadaşlarımın da çocukları vardı benimkini görünce duyduğum tek cümle her zaman mı böyle,evde de mi böyle? Memnun etmek için kendimizi parçaladık diyorsunuz ya işte yanlış orda başlıyor,bunu yapmayın dedi doktor. Sevgimizi eksiltmedik daha fazla sevip yeri gelince hayır demesini öğrendik, sinir krizlerinde etrafında olup kolladık ama müdahale edip susturmaya çalışmadık, tabi ki bu çok zor bizimkide aralıksız saatlerce ağlardı, bu ilk uç gün çok zor belki ama bir haftada azalıyor ve artık ağlayarak inatla bizi parmağında oynatamadığını dünyanın onun etrafında dönmediğini anladı, bir nevi prenses sendromundan yavaş yavaş çıktı.şu an 5 yaşına girdi eskisi kadar olmasa da yine zor bir çocuk, pedegog randevusu aldım ama pedegogların da bir iki cümleden başka söylediği birşey olmuyor, inşallah siz güzel sonuç alırsınız.

Cok güzel anlatmisiniz aile tutumu çok önemli benim kızımda hırçın ağlayan dediğim dedik bı çocuk hep zor bı çocuk oldu çevreden ben de aynı şeyleri duyuyorum. Ama ben sorunun eşimden kaynaklı olduğunun farkındayım çünkü asla hayır yapma demez yine babanesi de böyle bı ben uğraşıyorum biraz benden anlıyor hayır deyince ama yinede zor bı çocuk bazı çocuklar gerçekten zor çocuk oluyolar.. belki de bizlerin tutumlarından kaynaklaniyo bu durum

smuwiLa · 4 Şubat 2020

Customone .!.:
Doktor bizim için de otizm olamaz dedi ilk görüşte, ben ısrar ettiğim için iyi gelişim testi de yapalım dedi, ben o dönem bu çocuk normal değil böyle bir çocuk olamaz diye kabullenmiştim, gece kendi de uyumazdı bizi de uyutmazdı hep birlikte oturur ağlardık sinirden,hatta bir doktor daha gördü o da otizm mümkün değil dedi, çünkü bıcır bıcır aktif bir çocuktu, sonuç olarak hiçbir şey çıkmadı, sadece anne baba tutumuna bağlı gelişen davranışsal bozukluklar, mantıksız isteklerini kabul etmeyeceksiniz, sevgi sınırsız ama kurallar da olacak dedi. Güneş yüzüne gelince avaz avaz bağırır,kuma basmaz elini sürmez, yere düşse asla kendi kalkmaz çünkü yere dokunamıyor,üstüne asla bir şey dökülmeyecek,tek tip yemekten başka asla yemek yemez, su ver diyor veriyorum öyle değil şöyle ver diye ağlıyor, alıyorum tekrar veriyorum yok öyle değil böyle ver diye bağırıyor sonunda bardağı masaya vurdu ve eline dikiş atıldı,bu ve diğer söyledikletiniz hepsi vardı,arkadaşlarımın da çocukları vardı benimkini görünce duyduğum tek cümle her zaman mı böyle,evde de mi böyle? Memnun etmek için kendimizi parçaladık diyorsunuz ya işte yanlış orda başlıyor,bunu yapmayın dedi doktor. Sevgimizi eksiltmedik daha fazla sevip yeri gelince hayır demesini öğrendik, sinir krizlerinde etrafında olup kolladık ama müdahale edip susturmaya çalışmadık, tabi ki bu çok zor bizimkide aralıksız saatlerce ağlardı, bu ilk uç gün çok zor belki ama bir haftada azalıyor ve artık ağlayarak inatla bizi parmağında oynatamadığını dünyanın onun etrafında dönmediğini anladı, bir nevi prenses sendromundan yavaş yavaş çıktı.şu an 5 yaşına girdi eskisi kadar olmasa da yine zor bir çocuk, pedegog randevusu aldım ama pedegogların da bir iki cümleden başka söylediği birşey olmuyor, inşallah siz güzel sonuç alırsınız.

Devlet hastanesine gidiyoruz (eğitim araştırma) daha çok güveniyorum açıkçası, dediğim gibi mutlaka bilmediğim şeyler var. Fıtratı böyle belki, çünkü hep böyle huysuz mızmız bir çocuktu sadece sade poğaça yer tabiki her dediğini yapmıyoruz. Sabah 6’da hamburger diye tutturdu şuan kapalı oğlum diyorum ağlıyor ağlasa da yok mesela, yapacak bir şey yok. Bir süre sonra susuyor. Yani her dediğini yapmıyoruz tabiki, her istediği biz yapmak istesekte olamaz. 3 yaşına kadar olan süreçte henüz bir değişiklik yok oğlumda, yiyeceklere olan ön yargısıyla birlikte devam etmekte her şey, bizi zorlayan gittiğimiz yerlerde rahat ettirmemesi, diğer insanları da ister istemez rahatsız ediyor olması o durumda biz geriliyoruz. Çocuksa herkesin çocuğu var. Hatta parka gittik gezdik, oynadık bir yemek yiyelim dedik ağladı zorla oturduk (onun istediği olacak değil ya) canımızı çıkardı. Yan masada başka bir aile oğlumla yaşıt kızları var. Oğlum her cırladığında bizim masaya bakıyorlar. Kendi kulaklarımla duydum adam ‘ çok ağlıyor ya’ dedi. İnsan ister istemez geriliyor. Her dışarı çıkmamız kaos, kendi babamlara oturmaya dahi gitsem, bazıları gitmeyeceksin, çıkmayacaksın diyor çocuğu eve kapatmak ne kadar doğru? inşallah düşündüğüm gibi faydası olur bizim için..

ElvanSahin · 9 Mart 2020

Tiramisu35 .!.:

Oğluma da sizinki gibi gelişim testi yapıldı. Sonuç olarak üstün zekalı çıktı.

Genişletmek için tıkla...

Tiramisu35 Sanırım yanlış hatırlıyorsunuz. Gelişim Testleri zeka sonucu vermez. Çocuğun özbakım becerileri, dil becerileri, ince ve kaba motor becerilerine bakarız. Gelişiminde bir sorun var mı bu 4 alanda onu raporlarız. Çocuğun zekası ya da iq su hakkında bilgimiz olmaz.

Tiramisu35 .!.:

Wiscr yapıldı en son. Ortaokulda tekrar yenilenmesi gerekiyormuş ama zaten birşey yapılmıyor diye gerek duymadım.

Genişletmek için tıkla...

Wisc R bizim 2013 yılından beri kullanmadığımız bir sürüm artık geçerliliği kalmadı. Zekayı ortalama %30 fazla çıkarıyor. Güncel ve geçerli sürümü olan Wisc 4 yapıyoruz artık. Belki size de Wisc 4 yapılmıştır. Fakat wisc r olduğundan eminseniz Wisc 4 yaptırmanızı öneririm. Bunu yaptırmak aslında neye yarar? Çocuğun zayıf ve güçlü yönlerini bilirsiniz. Zayıf yönlerine yüklenmezsiniz. Güçlü yönlerini kullanacağı alanlara / mesleklere yönlendirirsiniz :) Bu anlamda size yarar sağlar. Bir de muhtemelen araştırmışsınızdır bazı kolejlerin okulların üstün zekalılar sınıfı var. Wisc 4 raporunuzla giderseniz o sınıflara kaydettirebilirsiniz. Ya da akademik olarak kuvvetli bir koleje yine bu raporla gidip indirim isteyebilirsiniz :) Yani biraz akademik olarak yüklü bir eğitim süreci geçirirse biraz daha rahatlayabilir çocuğunuz. :)

smuwiLa .!.:

bugün gelişim testi yapıldı tahmin ettiğim gibi DENVER uygulandı

Genişletmek için tıkla...

smuwiLa

Çoğunlukla 6 yaş altına gelişim testi yaparız. Endişelenmenize hiç gerek yok. Standart gibi bir şeydir. :) Ben de mesela gözlemlerimden ve geliş sebeplerinden bağımsız 2. görüşmemde mutlaka bir kaç test yaparım çocuğu değerlendirmek maksatlı. Doğru değerlendirme doğru teşhis, doğru teşhis doğru tedavi demektir.

Takıntılar gibi davranış sorunları için de bir çocuk psikoloğundan oyun terapisi ile destek alabilirsiniz. Psikiyatristinizden sizi yönlendirmesini isteyebilirsiniz. Oyun terapisi candır özellikle ufak çocuklar için. Oyun onların iletişim dilidir.

Davranış Bozuklukları Oğlumun Takıntıları..

Guru

♥♥♥Yavrularım♥♥♥

Guru

♥♥♥Yavrularım♥♥♥

Guru

Guru

♥♥♥Yavrularım♥♥♥

Aktif Üye

Guru

Guru

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Guru

Ne olur Allah rızası için bı Ferrari🤑

Aktif Üye

Guru

Ne olur Allah rızası için bı Ferrari🤑

Guru

♥ Uzm Klnk Psikolog ♥

Benzer Konular