![Slightly smiling face :slight_smile: 🙂](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f642.png)
Ayni sizin gibi mecburmuyum diyor
O zaman ne zorluyorsunuz ki çocuğu? Sevmediği kişilerle sırf 'kalabalik olsun' diye takılsa daha kötü. Ki toplumun yarısından çoğu böyle. Arkadaşını sevmez, her etkinliğine gider,uyuz olur döner. Sevmediği insanlarla whtsapp grubu açar, tahammül edemediği için sessize alır, Akrabasını sevmez, her bayram seyran buluşur, birbirine laf sokar döner. Sevmeidgi insanların eğlenmedigi düğünlerine gidip herşeyi eleştirip bir pazar günlerini öldürüp dönerler. Yani bu mu normal olan?
Arkadaşlarını sevmiyorsa , sevmiyordur.
Çok da problem değil ki... Bence siz olayı gözünüzde çok büyütmüşsünüz
Evet öyle ama hep yalniz mi takilacagiz
Özellikle bu cümlenize şok oldum.
Burada "takilacagiz" derken çocuğunuzu mu kasdettiniz? Hani 'bugun kakamizi yaptik' diye çocuğuyla kendisini bir tutan anneler gibi. Eğer öyleyse çok yanlış bir davranış.
Öncelikle bu çocuğun problemi (ki problem değil,tercih aslında). Bunu kişiselleştirmenizin bir anlamı yok, siz sizsiniz,o ,o yani. Çocuğuzun bir BİREY olduğunu düşünüp davranışlarinizı ona göre yaparsaniz bence büyük yol kat edersiniz.
Ha, " yalnız mı takilacagiz" cümlesinde kasdettiginiz ailecek bir yalnızlıksa , sizin eşiniz dostunuz yok mu? Onlarla buluşun, varsa çocukları sizinki de onlarla sosyallesir.
Sizin, eşinizin haftasonu ailecek takılacak arkadaşı var mı? Eğer yoksa belki de çocuk size çekmiştir.
Evet, yeni tasinmissiniz, ama çocuğunuz da sizinle aynı tarihte taşındı. Yani bunca zaman o arkadaş bulamadi ama siz de bulamadiniz. Arkadaş bulmak o kadar kolaysa az buz değil, iki senede kendiniz neden bulamadınız?
Kendiniz sosyal değilken çocuktan sosyal kelebek olmasını bekleyemezsiniz ki.
Benim babam mesela, tam bir ev kusudur. İş çıkışı ne eşi dostu kuzeniyle bir yere gider, ne ablasını kardeşini ev ziyaretine gider... Ne bir konunun komsunun kocasıyla Cay icer. Bayramlarda seyranlarda,düğünlerde ,cenazelerde annem arar falan hep,konuşur konusur 'abin seni istiyor' diye telefonu babama verir, o da iki cümle kurar,hal hatır sorar kapatır:)) ama her daim guleryuzlu olduğu için kimse adamın asosyal olduğunu fark etmedi bunca senedir:) ama adamın yapısı bu yani, sevmiyor çekirdek ailesi dışında insanlarla zaman geçirmeyi. Armut dibine düşer, ablam da , evleneli altı yıl olcak ,ağırladığı akraba sayısı belki üç, belki dörttür. Ev ziyaretine gittiği akraba sayısı sıfır :) eşi dostu , konusu komşusu desen uzak sehirden birkaç yakın dostu var,onun dışında benden başka evine arkadaşı geldi mi yillardir, ondan da şüpheliyim. Ama asosyal hayatında oldukça mutlu. Hiç yakındığını duymadım,kendini yalnız hissedip - ki kendini yalnız bile hissetmediğine eminim.
Yani bazı insanlar , başka kisiler olmadan da mutlu olabiliyorlar. Sizin çocuğunuzun da onlardan olması kötü bir şey değil ki .
Sınıfın ona gruplasmasi sınıfın problemi. Genelde sözü geçen birkaç kişi kimi dışlıyorsa tüm sınıf onu dışlarlar. Sırf bir sınıf dolusu insan onu sevmiyor diye çocuğunuz neden uyumsuz olsun ki?
Bence çocuğu etiketlemeyin. Ailem benim için neyi etiketlediyse ,bu etiketlerden siyrilmak için cok emek harcadım.
O da böyle bir çocuk, olduğu haliyle de çok güzel. Nasıl ki bizim değerimizi eşimizin, sevgilimizin bizi ne kadar sevdiği, arkadaşlarımızın bizi ne kadar davet ettiği belirlemiyorsa çocuğun değerini de arkadaşlık ilişkileri belirlemez.. elbette kafasına uyan biri çıkacaktır karsisina