Oğlum tam 30.5 aylık. 55 günlükken bağırsak operasyonu geçirdi ve 1 yaşına kadar rektal dilatasyon( demir çubukla popodan genişletme) yapmak zorunda kaldık. Sonrasında bağırsak enfeksiyonu sonucu pişik oldu ve kaka tutmaya başladı. 6 ay kadar uğraştıktan sonra probiyotik, kombiotik yoğurt, kefir ve çinko desteğiyle, biraz da unuttuğu için sanırım kaka tutmayı bıraktı.
Bu arada kontrollerimizde de rektal tuşe yapıldığı için popoya karşı bir korkusu vardı ve bezlenmek için bile yatmazdı. Ayakta temizlerdim. Tam bu sorunları aşmıştık. Bir kerede tamamen boşaltmasa da gün içinde birkaç kez az az yapsa da karnı şişmiyordu.
18 aylıktan beri gece kuru kalktığı ve pek çok kez de çişini söylediği halde özel durumumuzda dolayı tuvalet eğitimini sürekli erteledim. Ama artık bezini bağlatmak istemeyip, bağlasam da birazdan çıkartıyordu. Bak çiş yaptım diyip bezi çöpe atmaya çalışıyordu. Bu sebeple 30 aylık olınca bezi attık. Çişte hiçbir sıkıntı yok ama yine kaka tutmaya başladı
Bezine yapmayı, altına yapmayı, hatta istediği yere yapmasını bile teklif ettim. Çocukta ıkınma bile yok. Dışkılamayı kolaylaştırıcı çeşitli ilaçları doktor gözetiminde denedim. En son duphalac kullanıyoruz. Karnı gurul gurul oluyor ama yapmıyor.
Bu arada ödüllendirme, hikayeler, şarkılar hatta lazımlığa oturtup video açtım. Lazımlığa oturuyor 1 saat ama ıkınmadığı için yapmıyor.
Üç günün sonunda karnı şişmiş oluyor, midesi bulanıp öğürmeye başlıyor, en sonunda kusmaya başlayınca lavman yapmak zorunda kalıyoruz. İnanır mısınız onu bile tutmaya çalışıyor.
Tabi lavmanla her şey daha kötü bir hale geliyor ama bizim kendi haline bırakma lüksümüz yok. Bağırsakları daralsın diye çok uğraştık. Genişlemesi bizim için büyük sıkıntı.
Bi profla görüştük pedagog desteği için ama bu tarz sıkıntıları aşmak için zaman gerekiyor ama bizim bekleyecek zamanımız yok. Psikiyatrik destekle birlikte ilerlemenin daha doğru olacağını söyledi.
Cuma günü çocuk psikiyatristi görecek ama büyük ihtimal atarax verecek kaygı sebebiyle tuttuğu için. Bense bu ilaçtan çok korkuyorum. Vicdan yapıyorum, ne yapacağımı bilemiyorum. Kullanmak istemiyorum ama zor durumdayız. Daha önce kullanıp zarar görmeyen var mı?
Bu arada kontrollerimizde de rektal tuşe yapıldığı için popoya karşı bir korkusu vardı ve bezlenmek için bile yatmazdı. Ayakta temizlerdim. Tam bu sorunları aşmıştık. Bir kerede tamamen boşaltmasa da gün içinde birkaç kez az az yapsa da karnı şişmiyordu.
18 aylıktan beri gece kuru kalktığı ve pek çok kez de çişini söylediği halde özel durumumuzda dolayı tuvalet eğitimini sürekli erteledim. Ama artık bezini bağlatmak istemeyip, bağlasam da birazdan çıkartıyordu. Bak çiş yaptım diyip bezi çöpe atmaya çalışıyordu. Bu sebeple 30 aylık olınca bezi attık. Çişte hiçbir sıkıntı yok ama yine kaka tutmaya başladı
Bezine yapmayı, altına yapmayı, hatta istediği yere yapmasını bile teklif ettim. Çocukta ıkınma bile yok. Dışkılamayı kolaylaştırıcı çeşitli ilaçları doktor gözetiminde denedim. En son duphalac kullanıyoruz. Karnı gurul gurul oluyor ama yapmıyor.
Bu arada ödüllendirme, hikayeler, şarkılar hatta lazımlığa oturtup video açtım. Lazımlığa oturuyor 1 saat ama ıkınmadığı için yapmıyor.
Üç günün sonunda karnı şişmiş oluyor, midesi bulanıp öğürmeye başlıyor, en sonunda kusmaya başlayınca lavman yapmak zorunda kalıyoruz. İnanır mısınız onu bile tutmaya çalışıyor.
Tabi lavmanla her şey daha kötü bir hale geliyor ama bizim kendi haline bırakma lüksümüz yok. Bağırsakları daralsın diye çok uğraştık. Genişlemesi bizim için büyük sıkıntı.
Bi profla görüştük pedagog desteği için ama bu tarz sıkıntıları aşmak için zaman gerekiyor ama bizim bekleyecek zamanımız yok. Psikiyatrik destekle birlikte ilerlemenin daha doğru olacağını söyledi.
Cuma günü çocuk psikiyatristi görecek ama büyük ihtimal atarax verecek kaygı sebebiyle tuttuğu için. Bense bu ilaçtan çok korkuyorum. Vicdan yapıyorum, ne yapacağımı bilemiyorum. Kullanmak istemiyorum ama zor durumdayız. Daha önce kullanıp zarar görmeyen var mı?
Son düzenleme:
