Oğlum kreşe ağlayarak gitti

ben de farkında olmadan hatalar yapıyorum biliyorum.bana bağımlı olmasını istemesemde tüm gün benimle olduğu için öyle maalesef.abimin eşi psikolog ve beraber çalışıyorlar her geldiklerinde beni bi güzel haşlarlar sağ olsunlargelecekte nasıl sorunlarla karşılaşacağımızı söyler hep.bu yüzden ağlasa da gönderdim ama sonra da ağlayarak gittiği için üzüldüm.teşekkür ederim yorumunuz için.
 
wow! Psikologlarla ayni düşünüyorum bakar misin? uzulme lütfen alisir, onun icin o kadar önemli ki suan anne babasi haric baska kisilerle sosyallik icinde olmasi. Paylasmayi, beklemeyi, sinirlendiginde/uzuldugunde kendi basina bu olayi halletmeyi ogrenecek. Harika bir sey.
Zamanla daha da acilacak zaten emin ol.
 

İlkokula başlama yaşı gelmiş nerdeyse çocuğun. Daha ne kadar beklemeniz gerektiğini düşünüyordu eşiniz? Geç kaldığınız için bugün bu sorunları yaşıyorsunuz zaten. Çocuk bu ağlayacakta arkadaşlarıyla sorun da yaşayacak. Çok normal, hayat her zaman toz pembe sorunsuz olamaz değil mi?
 
Zamanla alışır, takılmayın buna. Bence geç kalmış da değilsiniz. Çok zorunlu olmadıkça 3 yaşında çocuğun okula gitmesini(kreş de okul gibi) doğru bulmuyorum ben. Bu şahsi görüşüm tabi. Annem babam çalıştığı için beni çok küçük yaşta kreşe vermişler, annesiyle evde vakit geçiren konu komşu çocuğuna özenirdim hep. Bu durum beni çok yaraladı, dışarıdan bakan anlamazdı hoşnut görünürdüm, çünkü hayat boyu şikayet etmeyi bilmeyen biri olarak yetiştim. Kendim de nasip olur anne olursam bakabildiğim kadar ben bakacağım, sonrasında büyük anne ve büyükbabalara devredeceğim.4- 5 yaşında da anaokulu. Benim planım bu şekilde. Huyu bana çekerse eminim böyle daha huzurlu ve mutlu bir çocuk olacak.
 
teşekkür ederim.inşallah öyle olur.
 
Aralık ayına kadar hiç hasta olmamıştı. Sonra baya sık oldu. Ama biz 4 kişilik bir aileyiz ve 4 farklı okula dağılıyoruz. Akşam resmen mikrop kombinasyonu oluyor evde.
 
Butun cocuklar ilk ayrildiklarinda aglar. Ben hic ilk zamanlar gulerek krese anaokuluna giden cocuk gormedim. Zamanla alisacaktir. Ordaki ogretmenlerin yol gostermesi lazim
 
İlk günlerde severek gidiyordu demişsiniz.Bir sorunu olmalı çocuğunuzun diye düşündüm ben.Kendisini rahatsız eden,üzen bir durum yasamış ololma.Onu öğrenmeye çalışıp çözüm bulabilirseniz tekrardan istekli olur belki
 
muvahhis .!.:
Aralık ayına kadar hiç hasta olmamıştı. Sonra baya sık oldu. Ama biz 4 kişilik bir aileyiz ve 4 farklı okula dağılıyoruz. Akşam resmen mikrop kombinasyonu oluyor evde.
Genişletmek için tıkla...
ay hiç güleceğim yoktu.. sizinki kaş yaşında başlamıştı. Kızım 33 aylık başlamıştı onda içim rahattı oğlan 25 aylık gibi başlayacak galiba ama yüreğim çok erken olduğunu söylüyor..
 
Büyük 33 küçük de 29 aylıktı 30 bile değildi. Bana da başta küçük geldi ama sonra alıştım. Kendisi de çok mutlu orada. Öğretmenine aşık. Bazen bize kızıp size küstüm ben artık okulumda kalacam diyo
 
5 yaşındaki çocuğumuza yemeğini biz yedirmiyorsak, biz uyutmuyorsak poposunu silmiyorsak sokağa mı salmış sayılıyoruz? Kim yazdı sokağa salındığını, ben mi kaçırdım? Konu sahibi de rahatsız gidişattan ve çocuğunun ruh halinden.
 
Konudan çıktım ortalık karışmış nolmuş yaa.yazan her kese çok teşekkür ederim.oğlumu kreşten babası aldı bu gün baya sevinçli geldi.bu da benim içimi rahatlattı.doğru bir şey yaptığıma eminim.iki tane çocuk bana vurdu dedi ana pek önemsemedi sıradan bir şey gibi anlattı geçti.sabah ağlamalarına alışmam lazım sanırım.teşekkürle herkese
 
Neden geç başladığını düşünüyorsunuz? Çalışıyor musunuz?

Eğer ki çalışmıyor veya farkli bir sorun yoksa ben çocukların çok erken kreşe başlamalarına karşıyım. Sizin kokunuz, sıcaklığınız ona kendini yalnız hissettiği bir kreşten daha iyi gelecektir.

Okul öncesine kadar 5 - 6 yaş civarına kadar sizinle, evinde yapacağı aktiviteler ona daha iyi gelecektir.. Evet belki zamanla alışacaktır fakat ilerde bu ayrılık aranızda bağlanmayı da zedeleyebilir.. Çalışmıyorsanız, evdeyseniz alın oģlunuzu yanıniza onunla verimli anlar yaşayarak daha kaliteli bir ilişki kurabilirsiniz.
 
Biz oglumla kalemle elimizin sirtina kalp cizmistik. Bende oda. Sonra dedim ki " beni her özldiginde bu kalbi öpebilirsin ve ben seni hissedecegim o an. Bende seni özledigimde elimdeki kalbi öpecegim."

Baya yardimci olmustu:) hatta almaya gittigimde hep " anne ben kalbi öptüm beni hissettin miii" diye heycanla soruyordu.
denemediyseniz tavisiyemdir.
 
Hayır çalışmıyorum çünkü oğlumu bırakacak kimse ýok.erkenden kastım eylül ayında başlamasını istiyordum.kreçe gitmesini sosyalleşmesi için,sonrasında okula daha kolay uyum sağlaya bilmesi için istiyorum.evde tabi ki ilgileniyorum ama yine de bir öğretmenin yerini tutamam.biz Gürcistan'da yaşıyoruz gürcü dilini öğrenmesi lazım bunun içinde kreşe başlaması gerekiyordu benim öğretmem yetmiyor.o yüzden ne kadar erken başlasa o kadar iyi diye düşünüyordum ama oğlum çekingen ve kendini ifade ede bilen bir çocuk olduğu için şimdi gitti.
 
Aa çok güzelmiş bu.biz de deneyelim o zaman.
 
Normal, anormal, geçici vs. demekten ziyade annelik içsesiniz ne diyor ona odaklanın.
Çok okumaktan, dış seslerden, araştırmaktan, sosyal medyadan vs. İç sesimizle bağlantıyı kaybediyoruz. Tabi ki okuyalım araştıralım ama bazen icsesimiz okuduğumuzun tersini söyleyebilir, yabana atmayalım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Evhamlı anne sendromu
Yorumlar
0
Görüntüleme
2K
isabelisabel hesabı doğrulanmış üye.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…