Oğlum kreşe ağlayarak gitti

bizim üst kat komşunun çoçuğu var oda başladı kreşe 4 yaşında her gün ağlıyor istisnasız gitmemek için bide sabah çok zor uyanıyor hatta kreşten çocuğunuzu alın falan dediler kadın almadı sizin işiniz bu o çoçuk elbette ağlayacak daha sonra alışacak dedi anne olarak çizgisini çekti saygı duydular. Hala gidiyor eskiye nazaran daha hevesli. O yüzden boynunu bükmesi seninde boynunu bükmesin alışacak.
 
Aslında erken uyuyup uyanmaya alıştı.ben uyandırmasam bile kendisi uyanıyor ve ağlamaya başlıyor gitmicem diye.sanırım ben de şansını deniyor ben yine de gönderiyorum.bakalım inşallah severek gittiği günleri de olur.kızlarım da hiç böyle zorlanmamıştım.onlar kolay adapte oldular.
 
alışır canım sıkma canını zamanla oturur.
 
alışır merak etmeyin benim kızımda oğlunuz gibiydi şimdi anasınıfına gidiyor, giderken arkasına bile bakmıyor.
 
Sizin dik durmanız lazım. Çocuk bu şansını dener. Orada huzurluyusa zarar görmüyorsa alışır. Ama sizin endişeli olduğunuzu, o ağladıkça gerildiğinizi gördükçe o ağlamaya devam edecek.

Büyük oğlum 33 aylık başladı kreşe. 1.5 ay istisnasız her gün ağladı. Sonra hiç ağlamadı.

İkincisi 30 aylık başladı büyük kadsr uzun sürmedi alışması. Üstelik pandemiden doğmuştu ve ücretsiz izin aldığım covid konusunda aşırı da pimpirikli olduğum için başka kimse bakım vermedi ve çocuk insan içine çıkmadı.

Benim kuruma güvenim tam. O yüzden arada ağlasa bile kapıdan basket topu gibi fırlatıp kaçıyorum
 
Bütün gün sizinle ise tabii ki bağımlı olur. Ama olan olmuş artık.
Türkiye’de yaşamıyoruz demişsiniz, acaba dillerini anlamıyor olabilir mi ? Bizde evde Türkçe konuşuyoruz ama yuvada Türkçe konuşmuyorlar tabii ki, gerçi benim çocuklarım 15 aylık başladı 3’ü de o yüzden sıkıntı yaşamadım şu an 2 dili de anlıyor ve konuşuyorlar. Ama 5 yaş başka tabi. Aklıma o geldi belki iletişim sıkıntısı çekiyordur ?
 
Biz Azerbaycanlıyız.kreşteki öğretmen gürcü ama çocuklar Azerbaycanlı(Azerbayalıların yoğun yaşadığı bölgedeyiz)bakıcı da Azerbaycanlı yani iletişim sıkıntısını bir tek öğretmenle yaşıyor.ama kelimeleri de öğreniyor ve öğrendikce mutlu oluyor.evde ben de öğretiyorum gürcüce kelimeleri konuşmayı.belki de daha alışamadı ve öğretmenle iletişim kurmadığı için zorlanıyor ola bilir.
 
Cocuklari kendinize bağımlı hale getirip sonra da bu soruları soramazsiniz bence.
Ne yapalım 5 yaşındaki çocuğu sokağa salıp haydi bakalım artık bana bağlı bir birey değilsin kendi başına birey olarak hayat mücadelesine başla mı diyeceğiz ? O yaştaki çocuk elbette anne bağı kuvvetli olması gayet normal .
 
Cocuklari kendinize bağımlı hale getirip sonra da bu soruları soramazsiniz bence.
Anne olunca gelirsin canım o işler hiç öyle olmuyor çünkü her çocuğun mizacı farklıdır anne karalamalari yapmak için ya dogurmayi ya da 5 yaşa gelmiş bir çocuk annesi olmayı bekleyin bi bence
 
Eşiniz çok biliyor. Ne uzmanlığı var da izin alıyorsunuz kendisinden? Önerisi de çok mantıklı gerçekten, ağlıyorsa gitmesinmiş. İlkokulda ağlarsa oraya da mı yollamayacaksınız? Siz de yanlış yapıyorsunuz çocuğunuz 5 yaşında. O yaştaki çoçuğa hala bebek gibi yemek yediriyorsunuz. Karı-koca artık çocuğunuzun büyüdüğünü kabullenin. Çocuğunuzun bu kadar adapte olamamasının da sebebi kendinize bağımlı yetiştiren, sürekli nazıyla oynayan eşiniz ve sizsiniz.
 
İzin almıyordum tabi ki.türkçe ana dilim olmadığı için belki doğru ifade edmedim.eşim küçük olduğunu,kendini doğru ifade edemediğini bu yüzden de zorbalığa maruz kalacağı için evham yapıp karşı çıkıyordu.biraz bekleyelim diyordu.ama işte yanlış düşündüğünü anlatmaya çalıştım hep.ben de bu yüzden acaba diyerek kararsız kaldım.hala da evhamlı biri gün içinde beni arıyor ağladı mı,biri bi şey yaptı mı diye.
 
Merhabalar benim de oğlanı erken kreşe vermem gerekecek galiba kafamdaki hesaba göre 3 yaş idi ama erkene çekmek zorundayım. 30 aylıkken başlayınca hastalık kapma konusunda sıkıntı yaşadınız mı en büyük çekincem bu
 
Bizimki bir hafta sonra eve boğazım ağrıyor diye geldi.sonrasında da öksürük burun akıntısıyla devam etti.olacaktır muhakkak.kızlarım da hep hastalanırdı hala da aynılar.evde ilk kızım hastalanır sonra da bize bulaştırır.
 
Cocuklugumu gördüm resmen okula cok zor adapte olmustum anne diye aglardim kenarda dururdum hep ama zamanla gecti.Ben kizimi bakiciya birakiyorum bazi günler ona gitmek istemiyor seninle kalmak istiyorum ise gitme diyor agliyor bazen de bakıcısından eve gelmek istemiyor zor ikna ediyoruz cocuklarin o an ne hissettigini bilemiyoruz iste korku mu endise mi
 
Neden hep uclarda yaşıyorsunuz? ya bağımlı ya sokak. Lutfen biraz okuyun, zarar gelmez emin olun.
 
Alışır merak etmeyin
Benim yeğenim de aynı durum oldu annesine çok bağımlıydi sonradan açıldı ama:)
 
Konu sahibi, ben sizi uzmek icin yazmadim, oyle düşündüm ve yazdim:)
Abiniz de aynisini söylüyormuş hem:)

gercekten millet olarak çocuklarımızi kendimize bağlı yetistiren bir topluluguz kabul edelim, oyle olmasaydik suan hala
40 yasina gelmis ve anasi babasi olmadan bir halt beceremeyen insanlar olmazdi, cok var biliyorum sizler de biliyorsunuz:)

Ufak yaslardan başlıyor bu iste maalesef.
 
Cok takmayin zamanla alisacak o simdi sizi yildirmaya calisiyor pes ederseniz nasil alisacak ilkokul yasi geliyor mecbur alisacak yani
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…