- 30 Kasım 2010
- 1.109
- 1.404
- 333
Evet ilk günler hevesliydi.ordaki oyuncaklar oyunlar hoşuna gitti.sanırım her gün gitmek zorunda olduğu için sıkıldı dediğiniz gibi.evet söylüyorum polis olucam diyor mesela ben de bunun için kreşe sonra okula gitmelisin diyorum.ilk önce heveslenip tamam diyor ama her sabah aynı şekilde başlıyor ağlamaya.İlk günler hevesle gidiyorlar ama daha sonra bakıyorlar ki bu süreklilik gerektiren bir şey ,hergun yapılan birşey itiraz etmeye başlıyorlar. Hemen hemen cocu çocukta olan birşey. Siz kararlı bir şekilde gitmek.zorundasin artık büyüdün derseniz zamanla ağlama huyunu da bırakacaktır.
Ayrıca kötü bir yere gondermiyorsunuz. Kocaman 5 yaşında çocuk vicdan yapacak bir durum da yok bence.
benim oğlum da bazı kelimeleri doğru söyleyemiyor belki de kendini doğru ifade edemediği için alışamıyor.bi de sanırım ben duygusal davranıyorum o gittikten sonra.Alışacaktır merak etmeyin. Benim kızımda bu sene başladı kreşe çalıştığım kurumun kreşine verdim bana çok yakın bazen dışarıda yaptıkları etkinlikleri bile izleyebiliyorum. Kreşe verdiğimiz zaman dil becerisi gelişmemişti o yüzden okula gitmek istemiyordu her sabah zorla alırdı öğretmeni kucağımdan. Ama bir kaç ay sonra alıştı dili açıldı kendini ifade etmeye başladı daha kolay oldu her şey. hafta sonu bile elinde olsa okula gidecek. Bizim kurum orman içinde gezebilecekleri, görebilecekleri her şey kampus içinde. Sizde merak etmeyin rayına oturacaktır biraz zaman sadece
Muhakkak alışır bide hep ben birakiyodum bana daha nazlaniyordu. Sonra babaya devrettim okula bırakma işini, onunla daha sorunsuz gitti. 3. Sınıf simdi hala baba bırakıyor.Evet benim oğlumda orda yemiyor zaten yemek seçen bir çocuk.yemeği beğenmedim bir tek ekmek yedim diyor.bi de diyor ki orfa istemiyorum deyince tamam diyorlar ama sen illa yediriyorsun.inşallah oğlum da alışır zamanla.
Ay o zaman hic takilmayin. Arada oluyor boyle zamanlari. Dedigim gibi benimki de hep gulerek giderdi, gecen iki hafta agladi, bugun yine gulerek gitti. Biliyorum insan kotu hissediyor ama cok bormal, gissetmeyin :)İlk gün ben de gittim ben aşağıda bekledim.3 saat sonra eve geldik.hoşuna gitmişti.ikinci gün 5 saat sonra aldık.sonra servisle gitmeyi ve gelmeyi kabul etti.hatta öğretmeni etkinlik falan yapınca eve çok sevinçli geliyordu.çizdikleri resimleri bana getiriyor bak ben yaptım diye.dün de ağlayarak gitti ama eve geldiğinde mutluydu.benden ayrılınca ağlamaya başlıyor.ben bu konuda netim ama eşim eğer istemiyorsa ağlayarak gitmesin demişti yanında sanırım o yüzden de ola bilir.
Aslında gitmeden önce bi kaç defa kreşin bahçesine götürüp gezdirdik.bak çocuklar burda oynuyor içeride etkinlik yapıyor sen de buraya geleceksin diye anlattık.kreşe giden kuzenlerinide anlattım.çekingen bir çocuk sanırım alışması zaman alacak.Ben her değişim öncesi psikolojik hazırlıktan yanayım. Önce çocuğunuza bir ay boyunca kreşe giden Ali’yle ilgili hikaye okumalıydınız, kreşte yapılanlar, oyunlar ve oyuncaklar konulu sohbetler açmalıydınız. Hala yapabilirsiniz. Kreşteki etkinlikler sayesinde ilkokulda derslerini hemen öğreneceğini çalışkan olacağını söyleyip heveslendirin. Kreşteki bütün çocuklar annelerini özlüyorlar, hepsi senin yaşındalar ve bu duyguyla başa çıkabiliyorlar, sen de yapabilirsin deyin. Tedirgin davranmayın. Kolay gelsin. Benim kızım da ilk günler hep yalnızdı. Meğer oyunlara davet bekliyormuş. Sen orda misafir misin, git arkadaşlarının yanına kendini göster falan dedim sonradan açıldı
Değil mi onlar için iyi bir şey olduğunu bilsekte göz yaşlarına kıyamıyoruz.annelik öyle bir şey işte.Ay o zaman hic takilmayin. Arada oluyor boyle zamanlari. Dedigim gibi benimki de hep gulerek giderdi, gecen iki hafta agladi, bugun yine gulerek gitti. Biliyorum insan kotu hissediyor ama cok bormal, gissetmeyin :)
Kusura bakmayın ama çok yanlış yapıyorsunuz. Çocuğunuzun her istediğini yapmamanız gerek, ne demek benim yedirmemi ister. Toplumda bu kadar çok anneci erkek olmasının sebebi sizlersiniz. Çoğu Avrupa ülkesinde 4 yaşını doldurmuş çocuklar okul öncesine gidiyorlar. Kişisel temizliğinden üstünü giyip çıkarmasına hatta ayakkabısını bile kendisi bağlamalı yoksa o sene başlayamıyor.ben yanındaysam yemeğini benim benim yedirmemi ister benim uyutmamı ister.
Asla anneci bir çocuk olmasını istemiyorum.burdaki kv lerden olmak istemiyorumKusura bakmayın ama çok yanlış yapıyorsunuz. Çocuğunuzun her istediğini yapmamanız gerek, ne demek benim yedirmemi ister. Toplumda bu kadar çok anneci erkek olmasının sebebi sizlersiniz. Çoğu Avrupa ülkesinde 4 yaşını doldurmuş çocuklar okul öncesine gidiyorlar. Kişisel temizliğinden üstünü giyip çıkarmasına hatta ayakkabısını bile kendisi bağlamalı yoksa o sene başlayamıyor.
Bırakın da çocuğunuz kendini ifade etmeyi öğrensin, artık anne bebeği değil. Gerekirse sen yedir diye tutturduğunda o öğünü yemesin veya uykusuzluk çeksin. Acıkınca yiyecek ve uykusu gelince uyuyacaktır. İlk çocuk tecrübesizlik desem değil başka çocuklarınız da varmış.
Ben gecen hafta kapida bekledim. Aglarsa verin bana, burada bekliyorum, sosyallesmesi icin geliyor, aglatmayin cocugumu dedim :) oyle iyi hissediyorum ki hissettiklerinizi :)Değil mi onlar için iyi bir şey olduğunu bilsekte göz yaşlarına kıyamıyoruz.annelik öyle bir şey işte.
Orda ağlamıyormuş hatta dün bayağı sevinçli geldi beni yine zorla gönder dediBen gecen hafta kapida bekledim. Aglarsa verin bana, burada bekliyorum, sosyallesmesi icin geliyor, aglatmayin cocugumu dedim :) oyle iyi hissediyorum ki hissettiklerinizi :)
Büyük ihtimalle öyle olabilir konuşamadığı için diğer arkadaşları konuşuyorsa utanıyor olabilir bir kaç ay sonra göreceksiniz konuşması da düzelecek o zaman kendine öz güveni de gelirbenim oğlum da bazı kelimeleri doğru söyleyemiyor belki de kendini doğru ifade edemediği için alışamıyor.bi de sanırım ben duygusal davranıyorum o gittikten sonra.
Yapmayın güzel kardeşim, 5 yaşındaki çocuğun poposunu silmeyin. 10 yaşına gelince de içiniz rahat etsin diye siz mi temizleyeceksiniz. Okulda bunları anlatırsa akran zorbalığı yaşar. Çocuklar acımasız oluyorlar, gayet masum bir şekilde birine söyler tüm sınıfın alay konusu olur. Bırakın yapabildiği kadar temizlesin. Benim de iki çocuğum var, bir noktada özgür bırakmanız gerek.evde tuvalet sonrası poposunu ben temizlerdim içim rahat etmezdi temiz olmaz diye.ama yemeyini ben yedirmessem yemez iştahsız ve zayıf bir çocuk.ben aç kalır diye üzülüyorum o yüzden ben yediriyorum.
kimi çocuklar ilk anda mutlu gider fakat sonra bunun bir süreç olduğunu görünce ağlamaya başlarlar. o en başta oyun gurubu gibi algıladı ve sadece bir süre olduğunu sandı. şuan ise hep gideceğini anlamaya başladı. tepkisi ondan. bu tepkiler çok normal. çekingenlik, yeni ortam sebebi ile olabilir. yada mizaç olabilir. öğretmeni ile görüşün. onu da bir şekilde oyunlara dahil etmeye çocuklarla kaynaştırmaya çalışsın. bir iki arkadaş edindiğinde dha mutlu gidecektir.Merhaba hanımlar.oğlum bir aydır kreşe başladı.ilk günleri severek gitti ama son 5 6 gündür ağlıyor servise bindirirken beni bırakmıyor.(yazın 5 yaşı olacak bu arada)daha sonra öğretmenini arıyorum iyi olduğunu,çocuklarla oynadığını söylüyor.ama ben yine de üzülüyorum.belki geç gitti bana bağımlı oldu o yüzden mi böyle diyorum.öğretmeni gruba video resim atıyor diğer çocuklar birlikte oynarken o kenarda kendi kendine oynuyor.çekingen bir çocuk.resimlerde bakıyorum başını masaya yaslamış üzgün şekilde duruyor.orda çok fazla duruyoruz seni özlüyorum diyor.kreşe gitmesi lazım biiyorum ama böyle yapınca da üzülüyorum.kızlarım bu kadar sorun çıkarmıyordu çok çabuk alıştılar arkadaş oldular.önerilerinizi bekliyorum.şimdiden teşekkürler.
şu yazıdan çocuğun kreşe alışamamasından çok annenin kreşe alışamamış fikrini edindim. önce siz kafanızda kararlı okun. o kreş onun için faydalı. hatta çok iyi olmuş başlaması. en azından artık kendi yemeye başlar, kendi temizliğini yapar. sizin endişeniz aç kalır, bakılmaz endişesi. ama o artık 5 yaşında. bunları yapabilmesi onun gelişimi için faydalı. siz kreş fikrine alışmadan o çocuk tabi ki o fikri kabullenmekte zorlanır. bir silkelenin önce. kararlı durun. çünkü her endişeniz yüzünüze yansır. çocuk da onu gayet güzel alır. karnınızdan çıkan bir can. o sizin her ifadenizi ezbere biliyor. önce bunu netleyin kendinize.Asla anneci bir çocuk olmasını istemiyorum.burdaki kv lerden olmak istemiyorumama sanırım yine de hata yapıyorum bazen.kendi üstünü giyine bilir mesela kreşte tuvalete gidip temizliğini kendi yapar.evde tuvalet sonrası poposunu ben temizlerdim içim rahat etmezdi temiz olmaz diye.ama yemeyini ben yedirmessem yemez iştahsız ve zayıf bir çocuk.ben aç kalır diye üzülüyorum o yüzden ben yediriyorum.
Evet ilk başlarda severek gitti.sanırım şu an her gün gitmek istemiyor.orda video ve resimlerine baktığım zaman kendi kendine oynuyor.pek arkadaş edinemedi.çekingen bir çocuk onların gelip onunla oynamasını istiyor ola bilir.bütün gün ağlamıyor evden gidince bana nazlanıyor ondan ağlıyor.seni özlüyorum diyor.alışır umarım zamanla.tavsiye ettiğiniz kitabı araştırıp almaya çalışıcam teşekkür ederim mesajınız için.kimi çocuklar ilk anda mutlu gider fakat sonra bunun bir süreç olduğunu görünce ağlamaya başlarlar. o en başta oyun gurubu gibi algıladı ve sadece bir süre olduğunu sandı. şuan ise hep gideceğini anlamaya başladı. tepkisi ondan. bu tepkiler çok normal. çekingenlik, yeni ortam sebebi ile olabilir. yada mizaç olabilir. öğretmeni ile görüşün. onu da bir şekilde oyunlara dahil etmeye çocuklarla kaynaştırmaya çalışsın. bir iki arkadaş edindiğinde dha mutlu gidecektir.
eğer okulda sürekli ağlama krizleri sürmüyorsa, siz okuldan ayrıldıktan sonra keyfi yerine geliyorsa, etkinliklere katılım gösteriyorsa sıkıntı etmeyin. oryantasyon süreçleri böyle oluyor genelde. okulun psikoloğu varsa görüşme talep edin. size yol göstersin.
bir de size kitap önerisi vereyim. "avucundaki öpücük". muhakkak bu kitabı çocuğunuza yatmadan okumanızı öneririm. çok faydası oluyor. tam sizin durumunuzla ilgili.
Zamanla alisir yada baska kres denersiniz alismazsa.Merhaba hanımlar.oğlum bir aydır kreşe başladı.ilk günleri severek gitti ama son 5 6 gündür ağlıyor servise bindirirken beni bırakmıyor.(yazın 5 yaşı olacak bu arada)daha sonra öğretmenini arıyorum iyi olduğunu,çocuklarla oynadığını söylüyor.ama ben yine de üzülüyorum.belki geç gitti bana bağımlı oldu o yüzden mi böyle diyorum.öğretmeni gruba video resim atıyor diğer çocuklar birlikte oynarken o kenarda kendi kendine oynuyor.çekingen bir çocuk.resimlerde bakıyorum başını masaya yaslamış üzgün şekilde duruyor.orda çok fazla duruyoruz seni özlüyorum diyor.kreşe gitmesi lazım biiyorum ama böyle yapınca da üzülüyorum.kızlarım bu kadar sorun çıkarmıyordu çok çabuk alıştılar arkadaş oldular.önerilerinizi bekliyorum.şimdiden teşekkürler.
Teşekkürler yorumunuz için.buraya yazmak içimi rahatlattı.hem yalnız olmadığımı gördüm hem farklı bakış açılarıyla kendi yapdığım yanlışların farkına vardım.sabah kalkıtığında ağlasa da üzerini giydirip acele etmeliyiz servis gelicek deyip kararlı duruyorum.ama yine de ağlayarak şansını deniyor sanırım ben de o gittikten sonra vicdan yapıyorum.şu yazıdan çocuğun kreşe alışamamasından çok annenin kreşe alışamamış fikrini edindim. önce siz kafanızda kararlı okun. o kreş onun için faydalı. hatta çok iyi olmuş başlaması. en azından artık kendi yemeye başlar, kendi temizliğini yapar. sizin endişeniz aç kalır, bakılmaz endişesi. ama o artık 5 yaşında. bunları yapabilmesi onun gelişimi için faydalı. siz kreş fikrine alışmadan o çocuk tabi ki o fikri kabullenmekte zorlanır. bir silkelenin önce. kararlı durun. çünkü her endişeniz yüzünüze yansır. çocuk da onu gayet güzel alır. karnınızdan çıkan bir can. o sizin her ifadenizi ezbere biliyor. önce bunu netleyin kendinize.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?