Benim büyük kizimda 11 yasinda. Oda hircinlasiyor, herseyi beyenmiyor, kendi kurallarini cizgisini koyuyor. Ve benim istemediyimi bildiyi herseyi yapmak istiyor ve bu konu hakkinda önceden benimle pazarlik ediyor.
Ben onu dinliyorum ve benim fikrim bu diyip nedenlerini arti ve eksilerini anlatiyorum. Ama karar senin yinede sen bilirsin sorumluluguda senin diyip topu ona atiyorum. Genellikle ise yariyor. Benimle tartismaya girmek istediyinde, espiriyle yaklasip onu birsekilde yumusatiyorum. Misal bakiyorum sinirlenmeye basliyor, ay askim ya benim kizim oldugun nasil da belli kizinca bile ayni bana benziyorsun farkindamisin diyorum. Veya güzellik bende ayni senin gibiydim senin yaslarinda hatta ben böyle böyle yapiyordum anneannede bana bunlari yapiyordu acaba bendemi sana öyle yapsam ne dersin diyorum. Ayyy yok anne sen sakin öyle yapma, ben senin bu halinden memnunum diyor ve tartismasini gülerek bitiriyor cogu zaman. Sakinlesmediyi zamanlar da oluyor tabi. Bende onu rahat birakiyorum üstüne gitmiyorum. Buna benzer daha cok sey var. Yanliz ben cok sabirliyim. Buda büyük etken tabi. Bence sizde daha sabirli olmayi deneyin, dinleyin ve karsi cikmadan konusarak halletmeye calisin. Tabi arada taktiklerinizde olsun, kendi kararlarini versin, yönetmek istediyi seyi yönetsin ama caktirmadan kontrollü siz saglayin. Cok kizgin oldugu zamanlarda arayi bir espiriyle yumusatmaya bakin.