Merhaba moralim bugün çok bozuk size yazıp rahatlamak istedim. Bu yıl kpss hazırlanmaya çalıştığımdan bahsetmiştim. Bir odaya geçip laptoptan ders dinliyorum. Annemle birlikte yaşıyoruz. Evde her işi benim yönettiğimden de eski konularımda bahsetmiştim. Ev işlerinden tutun da aklınıza gelecek her şeyi. Asıl konu bugün kapıyı kilitleyip ders çalışmaya oturdum. Ev telefonumuz da birkaç gündür arızalıydı. Arıza ekibine bildirdik. Onlar da pazartesi gelirler ama saat veremeyiz dediler. Her neyse adamlar gelmişler öğlen saatleriydi. Benim haberim yok. Annem de ders molasında su sipariş et diye söylemişti bana. Ben de sipariş etmeyi unutmuşum. Geldi bi anda kapıyı yumrukluyor, aç kapıyı 5 lira yokmu 5 lira ver bana dedi. Ben de açtım ne parası istiyorsun diye biraz sesimi yükselttim. Kızdım açıkçası yani hep böyle ben derse oturunca hep bir şeyler çıkarır, ya gelir soru sorar. Televizyonun sesini açar duyamadığını bahane ederek. Neyse kapıyı açtım işte tişört ve tayt vardı üzerimde koridorda karşımda bir adam dikiliyor ekiptenmiş ekip gelmiş o anda haberim oldu. Siz niye buradasınız gibi bi bakış attım. Adam da bana bakıyor sinir oldum o an. Hemen içeri kaçtım geri kapıyı kapadım. Meğerse annem sucu gelmiş sanmış, su söylediğimi düşünmüş apartman kapısını onun için açmış. Sonra bakmış ki bir dilenci merdivenlerden bize çıkıyor. Bu arada otomatik kapıyı 5 senedir oldu taktıralı, nasıl oradan konuşulur bilmiyor, dilenciye herkese kapıyı açıyor. Binada sadece annem dilencilere açıyor. Kim o demeden, karşıdan ses duymadan açma diyorum ama yok duymadan gelişigüzel basıyor. 5 lirayı da dilenciye vermek için istemiş. Bende de yoktu gerçekten. Bozuk yok diye dienciye tutmuş 15 lira vermiş. İşin garip tarafı kapıyı yumrukladı gitti ben koridora çıktım annem ortada yok, sadece 2 adam var. Madem aç dedin nerelere kayboldun demi. Bizimki para denkleştirme peşine düşmüş o ara.Biz de emekli maaşıyla geçiniyoruz bu arada. Para tamam fazla vermiş olabilir ama asıl sinir olduğum nokta ya içeri girseydi bizi öldürebilirdi. Hırsız olabilirdi. Sucu gelmiştir diye açtın da gel bana sor aradınmı aramadın mı de. Bir şeyine saymıyosun ki beni dedim. Ya da pencereden bak, basan kişi görünür. Bakmıyor da oradan. Yok genç bi kadınmış, kirasını ödeyememiş de üzülüp vermiş. Öfkem geçmedi o bana bağırdı ben ona bağırdım. Sonra başı ağrımış halsizleşmiş hastayım dedi, ben bi yandan ders çalışamadığıma bir yandan da bu sorumlulukların altında ezildiğime oturdum ağladım. Artık dayanamıyorum , sanki onun kızı değil de bu evin hizmetçisi gibi hissediyorum. Annem yaşlı evet anlıyorum, ama her konuda ben mi onu yöneteceğim ya,hep tepesinde ben mi olacağım? Bugün ders çalışayım dedim ona pek bakmadım, hemen dilencilere kapı açıyo, yok efendim ekipteki adamlar koridorda dikiliyor.Telefon salonda zaten işiniz bittiyse defolun gidin onlara da ayrı gıcık oldum. Annem kendi işini asla halletmiyor. Bugün en basitinden karta su çektir gel belediyeden anne dedim, dersim bölünmesin çok konu eksiğim var çünkü. Yok ben beceremiyorum geçen sefer yanlış gişeye gitmişim, anlamıyorum diyor. Okuması var yazması var ama her şeyi ben yapamam diyor. Ablam ve abim il dışında. Diğer büyük abimle de küçük abimin düğününden beri küsüz. Sebep maddi nedenler işte, yok ona çok yedirdin bana az yedirdin davaları. En son annem emekli maaşıyla bana araba alsın dedi biz de kabul etmedik ve küsüz. Konuşmayı da düşünmüyoruz, diğer ablam ve abim de onun bu yaptıklarından, açgözlülüğünden dolayı küsler. Eski konumda bahsetmiştim. Kafamız dağılsın diye il dışına ablamın yanına kalmaya gittik geldik. Orada iyiydik, eve geldik falan derken yine birbirimize sardık. Ne yapacağım kızlar ikimiz de birbirimize sinir olduk bugün. Yok efendim kocamın maaşını yiyoruz değil mi senin yüzünden sadaka da veremiyoruz sen karışma diyo bana. Ben de dilenciye değil doğru düzgün kurumlara ver dedim vereceksen. Belki yalan söylüyordu, duygu sömürüsü olabilir. Geçen yıl dilenci gelmişti kızlar merceği kapattılar. Ben evde yalnızdım, annem yoktu. Aç ablam aç kapıyı benim dediler. Merceği kapattıklarından işkillendim ve açmadım kapıyı. Açsam hırsızlık yapacaklardı, ben dilencilerden o günden beri korkuyorum. Onda da aşağıyı ben açmamıştım, açık bulup girmişler. Tek bizim binaya girmişler. Mahallede başka kimse görmemiş onları. Baya korkup ağlamıştım onda da. Kısaca yol göstermenizi istiyorum. Çok konu eksiğim var. Annem böyle yaptıkça ne atanmakta umudum kalıyor, ne kendimde umudum kalıyor. Tüm bunları yaşıyorum sonra da küçük abim sınavının kötü geçeceğini biliyorsun o zaman bilet alsaydınız buraya kalmaya gelseydiniz bilmem ne diyor. Dertler derya olmuş gerçekten.