ne cinsellikten soguma ne de aldatma...
bu konunda yazdıkların ilk yasandıgında evliliginiz uzerine dusunmeniz gerekirmis.
kendinizden vazgecebilirsiniz, isterseniz affedin unuturum diyip eşinizle de bir omur birlikte gecirin,
fakat sorun su ki siz cocuklarınızdan vazgecmis de onların ne hissedecegini onemsemiyor gibi yasamayı alıskanlık edinmissiniz.
oncelikle kimin haklı oldugunu degil, cocuklarınız icin neyin dogru-yanlıs oldugunu dusunerek hareket etmeniz gerekirdi.
elbette onların iyiliginiz istersiniz ancak esinizin de sizin de davranıslarınız cocukları o kadar olumsuz etkileyecek sekilde ki...
nice kotu anne ilan etmek icin demiyorum, lutfen samimiyetime inan, artık kendin icin degil cocuklarının huzuru icin dogru olan ne diye sorgula.
su sartlar altında senin de onlara iyi bir ornek olacagını dusunmuyorum maalesef. bu yuzden lutfen bir piskologa git ve kendini toparla.
burada uslubunu elestirenler olmus, evet hos degil ancak siddeti normallestirmek, evde kufurlerle iletisim kurmak, aldatılıp affetmek, ilgisiz baba, pis bir adam, cinsellikle ilgili sıkıntılar... maalesef toplumun genelinde sıkca gordugumuz seyler : (
eski konularından bahsedilirken senin de aldattıgını hatta kızının internette konusmayı senden ogrendigini bile dusunmustum. keske ilk uyeligini kendin acıklasaydın.
gecmisinde zor gunler yasamıssın anlıyorum fakat hicbir sey icin gec degil,
yeni bir sayfa acıp kendini gelistirmeye ve cocuklarını guzel insanlar olarak yetistirmek icin daha cok ugrasmanı tavsiye ederim.