• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Obsesif-Kompulsif tedavisi gorenler?

Aslında mükemmelliyetçilik iyidir.
Gelecek kaygıları, güven problemi, endişeler filan, bunlar çok gerekirse ayrı bi konu olarak ele alınabilir.
Ama çok gerekirse yani, bunlara takılmamakta fayda var.
Yani evet mükemmelliyetçisin, endişeli bi yapın var, e nolcek beya? kendini böyle kabullen, geç.
Biraz hayalperestsin sadece.
Raadol, cool ol.
Keske oyle kolay olsa :) 1.5 senedir var bunlar ancak cok da takmamistim baktim ki hazirlandigim sinava bile etki ediyor artik ders calismamaya basladim hayal kurmaktan.
 
Ayrica genel olarak eklemek istedigim sey su; herkesin hir obsesyonu ve kompulsif davranisi olabilir bu minimum seviye de oldugi surece yani yasam kalitenizi bozmadigi surece bir bozukluk olarak adlandirilmaz. Mesela evden cikmadan tuvalete gitme gibi bir davranis gosteriyorsunizdir. Herkeste olabilen normal bir davranis ama gidecehiniz yere gec kalmayi goze alarak tuvalete girmeden cikmiyorsaniz bu bir bozukluktur.
Peki bir sey sorsam? Her gun okuluma gitmeden once bi heyecanlanma durumu oluyor acaba hangi durakta beklesem kac nolu otobuse binsem nerde insem ya gec kalirsam hocaya nasil cevap vericem gibi seyler dusunmek de bir obsesiflik sayilir mi sizce?
 
Bende obsesifim, bir dönem ilaç kullandım, o dönem sanırım bayağı hat safhadaydı hastalığım, sürekli evi temizliyordum işten eve geldiğimde sürekli bir yerleri süpürüp siliyor, toz alıyordum. İlaçlar iyi geldi en azından şimdi sürekli elimde bezle dolaşmıyorum. Temizlik takıntımı aştım. Fakat gelecekle ilgili kaygılarımı ve simetri takıntımı yenemedim. Evde vitrinde, mutfak dolabında ya da sehpanın üzerinde duran örtülerden birisi dahi yamuk durmayacak, eğer bir tanesinde bir yamukluk görürsem uzanmışsam bile hiç üşenmeden kalkar onu düzeltirim. Off off çok sımkıldı bu halimden.
 
Keske oyle kolay olsa :) 1.5 senedir var bunlar ancak cok da takmamistim baktim ki hazirlandigim sinava bile etki ediyor artik ders calismamaya basladim hayal kurmaktan.
O bende de vardı, karşında cidden görüp görebileceğin en hayalperest insan vr şu an. Öss döneminde hissetmiştim bu sıkıntıyı ben de en çok.
Ama bi farklılık olarak düşünüp dert edinmedim bunu. Sadece çözmeye çalıştım.
Eger sorun buysa, yaşamış biri olarak peşinen belirteyim ki bu psikiyatrlık bi iş değil. Hem anlatmakta zorlanırsın, hem de ilaçlık bi iş değil. Belki psikologluk bi iş olabilir, nasıl avantaja çevireceğin konusunda.
Ben sınav dönemlerimde bu durumu nasıl çözerim diye çok düşündüm hindi gibi.
Çözümü kalabalkkta buldum.
Çalışacağım zamanlarda sürekli kütüphaneye gittim, etüt salonlarını kullandım, bi de sürekli benle aynı şeylere çalışan bi arkadaşla takıldım, oturdum kalktım. Milletin yanında o kadar dalamıyorsun. Bi de bi arkadaşla çalışırken de aynı şekilde fazla dalamıyorsun, ona baka baka dürtüklüyosun kendini.
 
Peki bir sey sorsam? Her gun okuluma gitmeden once bi heyecanlanma durumu oluyor acaba hangi durakta beklesem kac nolu otobuse binsem nerde insem ya gec kalirsam hocaya nasil cevap vericem gibi seyler dusunmek de bir obsesiflik sayilir mi sizce?
Evet bu bir obsesyon olabilir. Yukarida bir arkadas obsesyon ve panik atak iliskisini soylemis. Obsesyonla beraber bir kaygi probleminiz olabilir. Daha saglikli olmasi icin iyi bir uzmana gitmenizde fayda var.maddi durumunuz yetecekse ozele gidebilirsiniz ya da capa da iyi bu konudabegitim hastanesi cunku. 15 dk lik seanslar pek fayda etmez davranis bozukluklari tedavisi maalesef uzun surer.
 
Dun her seyi cok takmam cok kurcalamam sebebiyle psikiyatriste gittim obsesif oldugumu dusundu ve faverin verdi.
Ama baktim ki obsesifler surekli bir el yikama, temizlik yapma, banyodan saatlerce cikamama, acaba ocagin altini kapattim mi, kapiyi kilitledim mi tarzinda seyler yapiyorlarmis. Bende bunlarin hic biri yok. Bu tedaviyi gorenler ne durumdaydi acaba, benim gibi olan yoksa baska doktora gidecegim.
canım ben ortaokulda iken çok ağır derecede obsesif kompulsiftim.zehirlenme korkum vardı.ölüm korkusu değil Zehirlenme korkusu.mesela bisküvi alırdım,son kullanma tarihi geçmemiş olsa bile onu bozuk sanar,yemezdim.sonra Nezaket kaya ya gittim izmir de.risperdal ve prozac tedavisi ile iyileştim çok şükür.risperdal beni çok uyutuyor du,kilo da almıştım,çünkü ilaçlar iştah açıyordu.ama kurtulmuştum.imkansız diye birşey yok.ben ki saçıma deterjan bulaştı,o ağzıma değecek yutacağım,sonra da zehirleneceğim diye 7 kez banyo yapardım düşün yani.
 
bu da bı takıntı aslında ,
mesela ısyerındeyım patron bana ufak bı sesını yukseltse hmn benı ısten cıkaracagını dsunuyorum hemen kurmaya baslıyorum kafamda cıkarırsa napcam nerden ıs bulurum naparım vs vs bırsuru sey kafayı yıycem sonunda
Geçmiş olsun ben de aynı nedenle 4 yıldır tedavi görüyorum şimdi Nasıl ıyıleştiniz mi
 
eskisi kadar değilim ama hala iiyileşmedim ilac kullanmıyorum artik
Peki siz psikoloğa psikiyatriste gidiyor musunuz, benim takıntılarım var haliyle anksiyete bozukluğum. İnsanlara bunu anlatamıyorum, ailem bile bu konuda tahammülsüz, grip olsan miden ağrısa üzülürler ama bunu anlayabildiklerinden sanmıyorum.
 
Ben en çok birilerinin benden dahakötü halde olmalarina rağmen beni eleştirmeye calismalarindan nefret ediyordum ayrı eve çıktım insanlara karşı davranışlarımi değiştirdim çok iyi değilim ama çok rahatsız da etmiyor artık beni
 
Beni en çok annem bunaltiyodu ondan da ayriyim telefonla beni sinir etmeye çalışsa da açmıyorum aramiyorum artik
 
Ben en çok birilerinin benden dahakötü halde olmalarina rağmen beni eleştirmeye calismalarindan nefret ediyordum ayrı eve çıktım insanlara karşı davranışlarımi değiştirdim çok iyi değilim ama çok rahatsız da etmiyor artık beni
Ben de aynı dertten muzdaribim, akıl vermeler, aman takma diyenler aaaa sana hiç yakışıyor mu diyenler beni çileden çıkarıyor bu nedenle doktorum dışında kimseye anlatmıyorum ve ailemle eskisi kadar bu konuları paylaşmıyorum. En iyisi bu siz de benim gibi yapmışsınız çok cesur bir adım tebrikler
 
Ben de aynı dertten muzdaribim, akıl vermeler, aman takma diyenler aaaa sana hiç yakışıyor mu diyenler beni çileden çıkarıyor bu nedenle doktorum dışında kimseye anlatmıyorum ve ailemle eskisi kadar bu konuları paylaşmıyorum. En iyisi bu siz de benim gibi yapmışsınız çok cesur bir adım tebrikler
Siz de mi ayri yaşıyorsunuz ttelefondan yazıyorum yanlislik oluyor bazen kusura bakmayin
 
Beni en çok annem bunaltiyodu ondan da ayriyim telefonla beni sinir etmeye çalışsa da açmıyorum aramiyorum artik
Aynen benim de annem önce benimle ilgilendi. Sonra hastalığım alevlenince kendisi fenalaşıp hastanelere düştü herkes onun başına üşüştü beni unuttular o dönemde resmen evde kendi kendime ilaçları içip ağlıyor ve doktora gidiyordum. Kendime gelince ailemle ilişkilerim koptu. Eskisi gibi hissedemiyorum. Ve bazen yemin ediyorum ölsem de bu evde öleceğim asla ailemden yardım istemem. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Uzun dönem ilgilendi ama bir yerden sonra Bıktı sanırım. Bir keresinde çok kötü panik atak gibi bişey yaşadım, annemin sabrı tükenmişti beni evden kovdu, o günü ölsem unutamam
 
Aynen benim de annem önce benimle ilgilendi. Sonra hastalığım alevlenince kendisi fenalaşıp hastanelere düştü herkes onun başına üşüştü beni unuttular o dönemde resmen evde kendi kendime ilaçları içip ağlıyor ve doktora gidiyordum. Kendime gelince ailemle ilişkilerim koptu. Eskisi gibi hissedemiyorum. Ve bazen yemin ediyorum ölsem de bu evde öleceğim asla ailemden yardım istemem. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Uzun dönem ilgilendi ama bir yerden sonra Bıktı sanırım. Bir keresinde çok kötü panik atak gibi bişey yaşadım, annemin sabrı tükenmişti beni evden kovdu, o günü ölsem unutamam
Eskiden annemi görmeden 3 gün duramazdım gecen gün beni aradı 18 gün oldu gel artık diye.. Düşünün o dereceye geldim
 
Ben en çok birilerinin benden dahakötü halde olmalarina rağmen beni eleştirmeye calismalarindan nefret ediyordum ayrı eve çıktım insanlara karşı davranışlarımi değiştirdim çok iyi değilim ama çok rahatsız da etmiyor artık beni
Bazen doktoruma diyorum ki yalnız yaşamak ve yalnız bu hastalığı taşımak bana şöyle hissettiriyor ; ölmüşüm ama gömülmeyi unutmuşum gibi. O yüzden artık kimse benim için eskisi kadar değerli değil önce ben.
 
Back