yazını basından itibaren okudum...
ben 25 yasındayım senden kucugum ama hislerini yasadıklarını cok iyi anlıyorum...
ben de birine cok asık olmustum... biz bir ilişkiye baslayamadan bitmişti hersey ve beni de niçin reddetti biliyor musun?
beni, benim onu sevdiğim kadar sevemeyecegi için... yaptıgı durustluktu o an için belki ama sonrasında bnm ona olan hislerimi hep kullandı, alay etti sevgimle vs...
gecen hafta evlendi ve ben o ana kadar hep bir umut tasıdım içimde belki bir gun sever diye... unutmak için şehir bile değiştirmiştim universite okuma bahanesiyle!!!!!!! sonra geri dondugumde bu sefer ailem sehir değiştirdi ve 3 aydır burada tum cevremden uzak tamamen sıfırlanmıs olarak tekrar basladım... sırf onun dugunune gitmek için bayramda memlekete gitmedik...
dugununun gecesi donmemiz gerekiyordu ve ben o gece yolda bir karar aldım... hayatımın bundan sonrası için temiz bembeyaz yepyeni bir sayfa acacagım diye...
evet sevgi hayattaki en guzel duygu, varlığımızın mayası, kalp tasıdıgımıza dair bir gosterge... ama aynı zamanda sevgi oyle birsey ki... acıtsa da içini yine de aynı hisleri duymaya devam ediyorsun...kıyamıyorsun ona, hep bir umut tasıyorsun sana donecek diye....
sana gelince... bence sen de temiz guzel bembeyaz bir sayfa ac kendine, sıfırla bundan once yasadıgın askı da onu da... o zaten senden Amerika'ya gidip bahaneler uretmeye basladıgında vazgecmiş... eger sevseydi uzakta da olsa bir sesini duymak için dahi olsun arardı, guzelce konusurdunuz.... o geri dondu... ve biliyor senin ona olan zaafını, kullanıyor seni... tabii belli bir işin var, maaşın var.. senin ona olan hislerini kullanıp seni parmagında oynatabileceğini sanıyor herhalde.... ve inan evlenirseniz oyle olacak ve sen hep asırı verici olacak ama verdiklerinin karsılıgını alamayacaksın... bu da zamanla sende hayal kırıklığı, gönül kırgınlığı ve mutsuzluk olarak ortaya cıkacak... bu sefer sen ondan soguyup eskisi kadar verici olmamaya basladıgında o seni yine bırakacak ve bu sefer diyecek ki: sen eskisi gibi beni sevmiyorsun o zaman ayrılalım... bir de cocuk varsa işler daha da cıkmaza girecek... ve inan ki, o zaman senin için yeniden baslangıc yapman daha zor olacak...
tavsiyem yol yakınken vazgec ondan ve kendine reset cek... eger yasım geciyor evlenmeliyim dersen, karsına cıkacak adaylarla gorus, iyice tanımaya calış, kişiliği saglam, seni tasıdıgına inandıgın, sana sevgi verecek ve iyi de bir baba olacağını dusundugun biriyle mantık evliliği yap... inan eger evlendiğin kişi gercekten iyi bir insansa zamanla seversin onu ve şimdi oldugundan daha mutlu olursun... cunku mutluluk, ask evliliği yapmak değil, içinde bulundugun koşullarda en iyi hayatı yasamaktır... ve eger bir erkek senin yuzunu guldurebiliyorsa, mükemmel olmasa da iyi bir eş olmayı becerebilmiştir... en azından bundan sonra kendim için oyle olacagına inanıyorum ve seninle de inandıgımı paylaşıyorum...
saglıklı, mutlu, umut dolu, sevgi dolu guzel gunler ve hayırlı bir ömür diliyorum....
sevgiler....