- 13 Ekim 2010
- 8.139
- 4.871
- 373
Arkadaşlar bir haberim var...
Onun Amerikaya gidişinden sonra 5.5 ay geçti.. ..
ilk bir iki aydan sonra onun ilgisizliği yüzünden görüşmeyi tamamen kesmiştik..Zaten o bir iki ay da sıkıntıyla geçmişti..Ben önceki söylediğimin aksine artık Gerekirse Amerika'ya gelebilceğimi söylemiştim;ben sevineceğini ummuştum;o ise'' kanunlar müsade etmezse ne olacak;ben düzenimi otutturamadım daha hem ;sen işini bırakacaksın ;ama ben sonuna kadar burdayım sürünsem de''falan şeklinde gönülsüz konuşmuştu;Tabi bu gönülsüz gibi sözleri bana ağır gelmiş;bunun üzerine aramız bozulmuştu..Görüşmeyi kavgalı olarak; sitemli sözlerle kesmiştik.Öfkeden beni faceden silmişti;bunun üzerine ben peşine düşmemiştim daha fazla.Zaten onun umursadığı yeni vatanıydı;ben umrunda değil gibiydim(öyle demese de öyleydi)..Orada umudu kesip bir nokta koymuştum..(bkz;bir önceki konu)
Ben zor günler geçirmiş;yeni kendime gelmiştim;acılarım yeni sarılmış;yokluğuna;onsuzluğa yeni alışmıştım....
Ama hala özlerdim onu..Eski günleri..
Birbuçuk ay önce annesi beni aramış ve döneceğini söylemişti;iş sorunu yüzünden..Merak edip arada aradım;ne yaptı diye..Biraz daha idare edecekmiş demişti annesi..
Ve geçen hafta dönmüş;inanılmaz o kadar kararlıydı ki; orada kalmak ve tutunmak için..Tabi benim için değil;iş sıkıntısı yüzünden..Geldikten 4 gün sonra beni aradı..Amerika'dan orada geçirdiği günlerden konuştuk...
4 gündür eskisi gibi hergün arıyıor..Birkaç kez(2 gün) cvp vermemiştim;''hemen bıraktım'' sanmış;umudu kesmiş..
Sonuç olarak; kaldığımız yerden devam etmek;ailesini kurmak istiyor..''Sen de ozaman çok üstüme geldin''beddua ettin ''falan diyor....Ama'' hatalıydım ;bana bir şans ver'' şeklinde duygusal cümleler kurmuyor...Yani burnunu yerden kaldırmıyor..Bana muhtaçmış gibi görünmeyecek ya..
Ya açıkçası geldiğine seviniyorum..Şu zaman kadar görüşmemiş ve çok özelmiştim onu..Telefonumda türkiyedeki numarısının cvpsız çağrısını görünce sanki ölmüş de dirilmiş gibi oldu benim için..Numarasını bile özlemişim ..Onurum kırık ama..Konuşuyorum ama öylesine gibi.Onur yapıyorum konuşmalarımda..Tabi aramız da biraz soğumuş gibi..Nasıl devam edecek bilmiyorum..
Bildiğim kişisin falan;evlilik ima ediyor;senle evlenirsem Amerika'ya gidemeyeceğim;gitmeyeceğim'' diyor..Olmayacağını anladı orada;şimdi bana sarılıyor..(Bir de kendinin iş durumu iyi değil;ben kamuda çalışıyorum.) Amerika 'da düzeni 2 yıldan önce otutturamazmış; yuva kurması iş yüzünden 2yıl gecikecekmiş..Aile kuırması daha önemliymiş..Orda tutunamadı ya..
Benim de bildiğim kişi..İkimizin de evlilik üzerine çok şansı yok;yaş(30+),durum(onun iş sorunu;benimse ikinci şansım)...ona sevgimin hortlaması...zaten özlediğim biri olması..Fikir verirmisiniz..Nasıl onur yapacağım ben;gitsin de istemiyorum..Zamana bırakayım diyorum ama konuşmalar onun istediği yöne kayıyor gibi bazen...
Yokluğuma nasıl dayandı...Şimdi hangi aşkla geldi...
Aşk ve onur..çok zorr....Kabul edersem üzüldüklerim ne olacak..Kabul etmezsem yine üzüleceğim..
Belki bir mutluluğu kaçırıcağım..Belki bir kere affedilmeyi hakediyordur...
Ama çaba sarfetmesi gerek..Çaba sarfetmezse yine üzüleceğim..
Umarım kendisiyle görüşürürken hislerimi çok belli etmem..Eskisi gibi olmayacağım..O aramazsa aramamaya çalışacağım..Bazen tlflarına çıkmayacğım..Görüşmeleri çok uzun tutmamaya çalışacağım..Onsuzluğa alışmışken bunu yapmalıyım..Ama yanlış bir adım atmaktan korkuyorum..Kendini affettirmesini istiyor gönlüm...
[Haftaya başka bir görüşmem var;ama umudum yok.. Hem kolay sevemiyorum;geldi ve aklımı yine karıştırdı;ondaN yana umut doğdu;''belki olur'' diye...Hem de olmayacağını düşündüğüm bir talip..Kendisine de söyledim biriyle görüşeceğimi..''Biliyoruz senin görüşmelerini''dedi..Daha önce de bir kere olmuştıu..Bir şey çıkmayınca ..
Onun Amerikaya gidişinden sonra 5.5 ay geçti.. ..
ilk bir iki aydan sonra onun ilgisizliği yüzünden görüşmeyi tamamen kesmiştik..Zaten o bir iki ay da sıkıntıyla geçmişti..Ben önceki söylediğimin aksine artık Gerekirse Amerika'ya gelebilceğimi söylemiştim;ben sevineceğini ummuştum;o ise'' kanunlar müsade etmezse ne olacak;ben düzenimi otutturamadım daha hem ;sen işini bırakacaksın ;ama ben sonuna kadar burdayım sürünsem de''falan şeklinde gönülsüz konuşmuştu;Tabi bu gönülsüz gibi sözleri bana ağır gelmiş;bunun üzerine aramız bozulmuştu..Görüşmeyi kavgalı olarak; sitemli sözlerle kesmiştik.Öfkeden beni faceden silmişti;bunun üzerine ben peşine düşmemiştim daha fazla.Zaten onun umursadığı yeni vatanıydı;ben umrunda değil gibiydim(öyle demese de öyleydi)..Orada umudu kesip bir nokta koymuştum..(bkz;bir önceki konu)
Ben zor günler geçirmiş;yeni kendime gelmiştim;acılarım yeni sarılmış;yokluğuna;onsuzluğa yeni alışmıştım....
Ama hala özlerdim onu..Eski günleri..
Birbuçuk ay önce annesi beni aramış ve döneceğini söylemişti;iş sorunu yüzünden..Merak edip arada aradım;ne yaptı diye..Biraz daha idare edecekmiş demişti annesi..
Ve geçen hafta dönmüş;inanılmaz o kadar kararlıydı ki; orada kalmak ve tutunmak için..Tabi benim için değil;iş sıkıntısı yüzünden..Geldikten 4 gün sonra beni aradı..Amerika'dan orada geçirdiği günlerden konuştuk...
4 gündür eskisi gibi hergün arıyıor..Birkaç kez(2 gün) cvp vermemiştim;''hemen bıraktım'' sanmış;umudu kesmiş..
Sonuç olarak; kaldığımız yerden devam etmek;ailesini kurmak istiyor..''Sen de ozaman çok üstüme geldin''beddua ettin ''falan diyor....Ama'' hatalıydım ;bana bir şans ver'' şeklinde duygusal cümleler kurmuyor...Yani burnunu yerden kaldırmıyor..Bana muhtaçmış gibi görünmeyecek ya..
Ya açıkçası geldiğine seviniyorum..Şu zaman kadar görüşmemiş ve çok özelmiştim onu..Telefonumda türkiyedeki numarısının cvpsız çağrısını görünce sanki ölmüş de dirilmiş gibi oldu benim için..Numarasını bile özlemişim ..Onurum kırık ama..Konuşuyorum ama öylesine gibi.Onur yapıyorum konuşmalarımda..Tabi aramız da biraz soğumuş gibi..Nasıl devam edecek bilmiyorum..
Bildiğim kişisin falan;evlilik ima ediyor;senle evlenirsem Amerika'ya gidemeyeceğim;gitmeyeceğim'' diyor..Olmayacağını anladı orada;şimdi bana sarılıyor..(Bir de kendinin iş durumu iyi değil;ben kamuda çalışıyorum.) Amerika 'da düzeni 2 yıldan önce otutturamazmış; yuva kurması iş yüzünden 2yıl gecikecekmiş..Aile kuırması daha önemliymiş..Orda tutunamadı ya..
Benim de bildiğim kişi..İkimizin de evlilik üzerine çok şansı yok;yaş(30+),durum(onun iş sorunu;benimse ikinci şansım)...ona sevgimin hortlaması...zaten özlediğim biri olması..Fikir verirmisiniz..Nasıl onur yapacağım ben;gitsin de istemiyorum..Zamana bırakayım diyorum ama konuşmalar onun istediği yöne kayıyor gibi bazen...
Yokluğuma nasıl dayandı...Şimdi hangi aşkla geldi...
Aşk ve onur..çok zorr....Kabul edersem üzüldüklerim ne olacak..Kabul etmezsem yine üzüleceğim..
Belki bir mutluluğu kaçırıcağım..Belki bir kere affedilmeyi hakediyordur...
Ama çaba sarfetmesi gerek..Çaba sarfetmezse yine üzüleceğim..
Umarım kendisiyle görüşürürken hislerimi çok belli etmem..Eskisi gibi olmayacağım..O aramazsa aramamaya çalışacağım..Bazen tlflarına çıkmayacğım..Görüşmeleri çok uzun tutmamaya çalışacağım..Onsuzluğa alışmışken bunu yapmalıyım..Ama yanlış bir adım atmaktan korkuyorum..Kendini affettirmesini istiyor gönlüm...
[Haftaya başka bir görüşmem var;ama umudum yok.. Hem kolay sevemiyorum;geldi ve aklımı yine karıştırdı;ondaN yana umut doğdu;''belki olur'' diye...Hem de olmayacağını düşündüğüm bir talip..Kendisine de söyledim biriyle görüşeceğimi..''Biliyoruz senin görüşmelerini''dedi..Daha önce de bir kere olmuştıu..Bir şey çıkmayınca ..
Son düzenleme: