- 20 Haziran 2024
- 8
- -1
- 23
-
- Konu Sahibi eftelyaaa 33
- #1
tamamen sevmiyorum diyemiyorum ama çok da sevmiyorum galiba. Bir yandan konuştuğum insanlar zaten evlendiğin zaman aşk kalmayacak sıradanlaşacak herşey diyor. Evlenmek için o kadar aşık olmaya gerek olmadığını düşünüyorum ama evlendikten sonra pişman olmaktan deli gibi korkuyorum. Evet onun sevgisinide kaybetmek istemiyorum doğru. Çünkü birdaha kimsenin beni öyle güzel seveceğini düşünmüyorum.Herkesin evlilik öncesi kaygıları olur, bu çok normal. Bambaşka bir hayata geçiş yapıyorsunuz. Ama sizinki daha çok nişanlınızı gerçekten sevmiyorsunuz gibi hissettirdi bana. Kaybetmek istemediğiniz şey onun size karşı olan sevgisi olabilir mi?
Çok da sevmiyorum dediğinize göre bence karşı tarafa haksızlık yapmayın.tamamen sevmiyorum diyemiyorum ama çok da sevmiyorum galiba. Bir yandan konuştuğum insanlar zaten evlendiğin zaman aşk kalmayacak sıradanlaşacak herşey diyor. Evlenmek için o kadar aşık olmaya gerek olmadığını düşünüyorum ama evlendikten sonra pişman olmaktan deli gibi korkuyorum. Evet onun sevgisinide kaybetmek istemiyorum doğru. Çünkü birdaha kimsenin beni öyle güzel seveceğini düşünmüyorum.
Ten uyumumuz çok güzel cinsellik konusunda bi sıkıntı yaşayacağımı zannetmiyorum.Aynı yaştaysa baş koycaksın . Sevmediğin bir insanla nasıl cinsellik yaşayacaksın . Hislerin zaten doğru yolu gösteriyor . Ayrıl
Ben 2 aylık nişanlıyım nişanlıma çok aşık oldum bir yıl dolmadan nişanlandık sebebi aynı hastanede çalışmamız anneminde aynı hastanede çalışması herkesin gözü önünde olmamız sebebiyle adını koyma ihtiyacı hissettik. Herşeyi çok hızlı yaşadık nişan öncesi nişanlımla alakalı kaygılarım vardı ben biraz fazla kaygılı biriyim onunla ilgili çok ince şeylere çok takıldım sorunlar yaşadık onları çözdük hemen akabinde nişanlandık. Nişanlanırken biraz hızlı olduğu için çok kaygılandım içimi bişeyler sıktı sürekli ama anlam veremediğim için kimseye de bişey diyemediğim için sonrasında bakarız deyip nişanlandım. Nişandan sonra bunalıma girdim nişanlım o kadar iyi bir insan ki çok mantıklı anlayışlı ailemde çok seviyor çevredeki herkes çok seviyor gerçekten iyi niyetli ailesi çok iyi neredeyse hiçbirşeyde hiçbir kusur yok nişanım çok sorunsuz ve güzel oldu. Ama gelin görün ki benim sanki aşamayacağım duvarlar var evlilik korkum var bir türlü kendimi ona bırakamadım kendimi evliliğe hazır hissedemedim nişandan sonra sevgim azaldı sanki evlenecek kadar sevmiyor gibi hissettim. Aslında bi sarılışına dokunuşuna içim gider huzurlu hissederim kendimi ki beni o kadar çok seviyor ki size anlatamam. Nişandan sonra bi defa bu hallerimi ona açtığım için ayrılık aşamasına geldik ama yine o beni bırakmadı Şuan yine öyle bi aşamaya geldik bi arkadaşımla konuşmalarımı okuduğu için. Bana haklı olarak çok sinirlendi büyük tepki gösterdi sonra ertesi gün tekrar kendisi bana gelip beni ne kadar çok sevdiğini benimle olmak istediğini söyledi. O bana bi yanlış yapmamışken ben ona neler çektirdim elimde olmadan ama sevgisi o kadar büyük ki. Ben ne gidebiliyorum ne de kalabiliyorum o yüzden zaman istedim anlayışla kabul etti. Ama nasıl karar vereceğimi bilmiyorum. Aynı hastanede çalışıyoruz bir yılımız hergün beraber geçti benim kendi önceki hayatım tamamen değişti sanki bi kaç arkadaşım vardı onlardanda uzaklaştım bu sorunlarla kaygılarla uğraşmaktan. Bunalıma girdim artık panik atak hastası oldum ama onu kaybetmekte istemiyorum kendimi ona da bırakamıyorum anlatması çok zor çok karmaşık. Varmı benzeri durum yaşayanlar evlilik öncesi böyle bunalımlar yaşayanlar biraz uzun oldu ama okuyanlar için şimdiden teşekkürler.
Terapiye gidiyorum zatenTedavi olun bu bir anksiyete nişanlı ile alakası yok bugün nişanlılık yarın adı bebek olacak
Bundan kastım şu. Evlilik sürecine girdiğimiz için kaçıngan davranıyorum kendimi akışa bırakamıyorum sanki evlilik öncesi bi karar vermem gerekiyormuş gibikendimi ona bırakamıyorum ne demek? sevmediği biri için insan bu ifadeyi kullanmaz. sanki aşık olmaktan korkuyorum gibi bi anlamı var ama sevmediğinizi yazmışsınız.
ama ayrılın belli ki sevginiz yok ona karşı.
Kaygınızı çözmeden evlenmeyin. Çözmeden devam ederseniz ayrılırsınız.Bundan kastım şu. Evlilik sürecine girdiğimiz için kaçıngan davranıyorum kendimi akışa bırakamıyorum sanki evlilik öncesi bi karar vermem gerekiyormuş gibi
Yol yakınken ayrıl.ömür boyu sevemeyeceğin biriyle olma.ona da yazık sana da.sen o sevdiği için devam ettiriyorsun çünkü anladığım emin değilsen zaten yeterince sevmiyorsundur o yüzdentamamen sevmiyorum diyemiyorum ama çok da sevmiyorum galiba. Bir yandan konuştuğum insanlar zaten evlendiğin zaman aşk kalmayacak sıradanlaşacak herşey diyor. Evlenmek için o kadar aşık olmaya gerek olmadığını düşünüyorum ama evlendikten sonra pişman olmaktan deli gibi korkuyorum. Evet onun sevgisinide kaybetmek istemiyorum doğru. Çünkü birdaha kimsenin beni öyle güzel seveceğini düşünmüyorum.
Adama aşık değilsiniz, yol yakınken ayrılın da onu sevmeyen biriyle evlilikten kurtarın adamı. Hem de kendiniz ilerde aşık olacağınız , tutkuyla seveceğiniz bir eş bulma fırsatını heba etmeyin derim.Ben 2 aylık nişanlıyım nişanlıma çok aşık oldum bir yıl dolmadan nişanlandık sebebi aynı hastanede çalışmamız anneminde aynı hastanede çalışması herkesin gözü önünde olmamız sebebiyle adını koyma ihtiyacı hissettik. Herşeyi çok hızlı yaşadık nişan öncesi nişanlımla alakalı kaygılarım vardı ben biraz fazla kaygılı biriyim onunla ilgili çok ince şeylere çok takıldım sorunlar yaşadık onları çözdük hemen akabinde nişanlandık. Nişanlanırken biraz hızlı olduğu için çok kaygılandım içimi bişeyler sıktı sürekli ama anlam veremediğim için kimseye de bişey diyemediğim için sonrasında bakarız deyip nişanlandım. Nişandan sonra bunalıma girdim nişanlım o kadar iyi bir insan ki çok mantıklı anlayışlı ailemde çok seviyor çevredeki herkes çok seviyor gerçekten iyi niyetli ailesi çok iyi neredeyse hiçbirşeyde hiçbir kusur yok nişanım çok sorunsuz ve güzel oldu. Ama gelin görün ki benim sanki aşamayacağım duvarlar var evlilik korkum var bir türlü kendimi ona bırakamadım kendimi evliliğe hazır hissedemedim nişandan sonra sevgim azaldı sanki evlenecek kadar sevmiyor gibi hissettim. Aslında bi sarılışına dokunuşuna içim gider huzurlu hissederim kendimi ki beni o kadar çok seviyor ki size anlatamam. Nişandan sonra bi defa bu hallerimi ona açtığım için ayrılık aşamasına geldik ama yine o beni bırakmadı Şuan yine öyle bi aşamaya geldik bi arkadaşımla konuşmalarımı okuduğu için. Bana haklı olarak çok sinirlendi büyük tepki gösterdi sonra ertesi gün tekrar kendisi bana gelip beni ne kadar çok sevdiğini benimle olmak istediğini söyledi. O bana bi yanlış yapmamışken ben ona neler çektirdim elimde olmadan ama sevgisi o kadar büyük ki. Ben ne gidebiliyorum ne de kalabiliyorum o yüzden zaman istedim anlayışla kabul etti. Ama nasıl karar vereceğimi bilmiyorum. Aynı hastanede çalışıyoruz bir yılımız hergün beraber geçti benim kendi önceki hayatım tamamen değişti sanki bi kaç arkadaşım vardı onlardanda uzaklaştım bu sorunlarla kaygılarla uğraşmaktan. Bunalıma girdim artık panik atak hastası oldum ama onu kaybetmekte istemiyorum kendimi ona da bırakamıyorum anlatması çok zor çok karmaşık. Varmı benzeri durum yaşayanlar evlilik öncesi böyle bunalımlar yaşayanlar biraz uzun oldu ama okuyanlar için şimdiden teşekkürler.