siz calisiyor musunuz?
Kimse kimseyi bakmak zorunda degil. Bir evin maddi manevi sorunlulugunu alamayacak kimse evlilige kalkismamali, esiniz de bunun farkindadir herhalde. Kaldiki iki kisi calisip gecinememek diye birsey yok, insanlar asgari ucretle cocuk okutup kira oduyor bu ulkede.
Amac yuva kurmaksa gerisi bir sekilde cozulur, eve kimin baktiginin ne onemi var...
Biz esimle tanistigimizda o burslarla okuyan besparasiz bir adamdi bende is hayatindaydim. Okulu bitti 4 yil bekledim bu donemde ona destek oldugum zamanlarda oldu. Sonra okul bitti askerlik basladi, sonra bir sonem is aramasi bulmasi derken 7 yil hic parasi olmadi bu adamin. Ailesi de sifir destektir ozel sorunlardan dolayi.
7 yil boyunca maddi tum yuku ben almak zorunda kaldim ama zerre kadar kafama takmadim bunu. Evlenmeden daha nisanli bile degilken oturacagimiz evi satin almistim kredilerininoduyordum. Evlendigimizde o binlira ben binbesyuz lira maas aliyordum yine dert etmedim, o ne getiriyor ben ne aliyorum diye bakmayip toplam ne kadar geliyor toplam ne kadar gidiyor diye yaptim hesabi.
Simdi 2,5 yillik evliyiz, benim maasim anca 1900 oldu ama o 3500 aliyor. Yani sabrettim ve hersey yoluna girdi cok sukur.
Esim gozumun icine bakar bir dedigimi iki etmez bir adam.eger ben vakti zamaninda parasi yok bakamaz bu beni diye onunla yollarimi ayirsaydim yada gururunu kirsaydim bu konuda belki de cok zengin ama bana deger vermeyen bi adam olacakti hayatimda.
Demem o ki, eslerinizi gelir durumuna gore degerlendirip iliskilerinizi zedelemeyin. Bu bir sorumluluksa her iki taraf icin de gecerli.kazanctan daha onemli seyler var hayatta. Onceliginiz bir insani size davranisiyla degerlendirmek olsun