Ninem ve ninemin aileyi birbirine katmasi

cicekdeniz376 .!.:

Iyi gunler herkese..
Anneanneme nine diye sesleniyorum, yasi 80. 3 yil once dedemi kaybettik. Annem tek kiz ve ben ve abim tek torunlariyiz.

Ninemin zaten halihazirda psikolojik skntilari vardi. Hani derler ya huysuz yasli,tam olarak benim ninem o.Depresif, surekli kotuyu anan, (ben ölücem, ben iyi degilim, ben cok fakirim-halbuki ekonomik durumu gayet iyi), asosyal, insan sevmeyen,herkeste bi kusur bulan, parayi ve mali cok seven bir insan.Evine bagimli gibi asla evden disari adimini atmaz.Her isi dedem hallediyordu onun adina. Market alisverisi, cop atmak fln.

Dedem rahmetlendikten sonra annem tek cocuk olarak ona destek olmak icin 3 ay yaninda kaldi sabah aksam, babam ve abim evde iki erkek zar zor gecindiler bi sekilde. Abim evli degildi o zaman.Bir sure sonra korkmaya basladik hatta annemle babam bu saatten sonra ayrilacalar mi diye cunku annemin hep yaninda kalmasini istiyordu.Neyse annem eve dondu, bu sefer de surekli telefonla ariyor butun gun ve surekli olumsuz seyler anlatiyor, iste beni kimse istemiyor, ben ölücem, ben cok fakirim, o tarlayi zamaninda satmasaydik keske..ki kendi kardesleriyle miras yuzunden yillarca konusmadi bir avuc toprak icin, surekli telefonda agliyor.Annem diyor ona istersen gel bende kal, yok istemiyor, babamdan rahatsiz olurmus,ben diyorum gel bende kal onu da istemiyor.Onun istedigi annem evini barkini biraksin onunla yasasin.Annem sonunda psikolojisi kaldirmadi ve psikolojik hap kullanmaya basladi.


Ninem icin daha en basindan doktora gidelim sinirlerin zayifladi diye kac defa soyledik kesinlikle evden cikmiyor. Dedem hastalandiginda da asla hastaneye gitmedi. Yalvar yakar tanidik bi psikiatrist buldum ve eve getrdim, ilac yazdi tabii adam ama ninem ilaclari kullanmadi. Doktor sagolsun surekli telefonla aradi ninemi bu sefer ona kizmaya basladi, niye ikidebir ariyormus, ters konusmus ona adam da pes etti. Doktorun soyledigi nineniz yasamak istemiyor ölmek istiyor, ama dini inancindan dolayi bunu yapamiyor, o yuzden boyle davraniyor.Cok mantikli geldi gercekten adam isinin ehliymis.Psikiatri klinigi boyle hastalarla dolu dedi,klinige yatmasi gerektigini ima etti.Ama tabii ninem asla evden cikmiyor boyle birseyi asla kabul etmiyor.

Benim o donem yeni bebegim olmustu ve cok ilgilenemedim acikcasi.Abim de evlendi ve o da zorlanmaya basladi ve gecenlerde bana cksti hep annem ve ben ilgileniyoruz kimsenin umrunda degil gibisinden ve abimle benim de aramiz acildi.Ninem ve dedem 4 yasindan 12 yasina kadar bana bakti cunku babam annem calismak durumundaydi o donem.Iyi ya da kotu bi sekilde baktilar. Iste bu yuzden kendimi borclu hissediyorum bir yandan, bir yandan da sadece annem ve abimin ustune kalmasin istiyorum bu yuk. Diger yandan bebegim buyudu ama su an 3 yasinda ve hala bana ihtiyaci var, diger yandan hem calisiyorum hem de ev isleri, ninemle her gun sabah aksam zaten gorusemem. Bazen hastalaniyor cocugum o zaman da gidemem. O yuzden akrabamiz bir kadinla konustum dedim ki yardimci olur musun, haftada 2 gun 3 gun gidip yardim eder misin, evet dedi anlastik. Ilk 1 ay birlikte gittik. Kadin nineme yemek yapiyor ninem anneme diyormus ki hic guzel yapmadi.temizlik yapiyor diyormus ki eve zarar yapti. Ikidebir niye geliyorlar diyormus anneme.Aldiris etmedim gtmeye devam ettik.Ona sorsan gelelim mi diyorum hayir hayir diyor, birsey istiyor musun ihtiyacin var mi yok diyor.Ama telefonda yabanci kisilere bana bakmiyorlar diye aglaniyor. Neyse o hayir dese de biz gittik. Bi gun benim isim cikti erken kalkmam gerekti, yardimci kadin da markete kadar gidicekti, ninemin evinin anahtarini ona verdim girerken acsin kapiyi diye, cunku cok yasli ve zili duymuyor bazen,kapiya gidip gelmesi de zor oluyor.Ninem bi tepki gostermedi.Aradan zaman gecti, bir gun yine kadinla nineme gidicektik benim isim cikti, kadina anahtari verdim, kadin da zili calip anahtarla kapiyi acip girmis.Ninem kiyameti koparmis.Ne hakla geliyorsun da iste senin isin gucun yok mu niye geliyorsun, torunum cok istiyorsa seni kendi evine alsin, ben aramadan bi daha gelme, cabuk anahtari geri ver, kocasi olen kadinlari kimse saymiyor, boyle boyle konusmus. Ben gittim sonra bana da aynilarini soyledi.Ve o gun cocugumu doktora goturecektim ona ragmen gene de ona vakit ayirip gittim, bu laflari bana cok dokundu acikcasi. Tamam biliyorum yasli ve hasta, ama insanin agzinda tek bir iyi soz olmaz mi?sagol gelmissin, bir hayir dua ne biliyim bir guzel bir soz, artik maddiyati da gectim ki biliyorum parasi var ama asla harcamiyor. Tamam o zaman biz de gelmeyiz dedim ve konuyu uzatmadan ciktim. Bir sure gitmemeyi dusunuyorum.

Ki soyle bi durum var iki hafta once gittigimizde ocagi acik unutmus ates yaniyodu saatlerce acik kalmis, biz gitmedek belki evi de kendini de yakicakti.Icerisi cok soguktu ben sobayi yakiyodum, sonra abim gittiginde bir iki saat sonra sobayi kapali buluyormus.Yemek cok az yiyor ve bir deri bir kemik kalmis durumda, eli ayagi titriyor zayifliktan.Ramazanda oruc tutma dedik illa israrla tuttu. Ama inatligindan da asla vazgecmiyor o ayri.Acikcasi bir gun evi yakicak ya da soguktan donucak diye korkuyorum,ya da bu kadar varlik icinde zayifliktan ölücek,endise de ediyorum.

Smdi bu etapta siz olsaniz napardiniz?ne yapmaliyim? Zorla bayiltip psikiatri klinigine mi goturmeliyiz?zorla bakim evine mi goturelim?doktora bunu sordum ve zorla kimseye birsey yaptiramazsin dedi, bunu asla onaylamadi. Acikcasi asla muhattap olmak istemiyorum ama hem vicdanim el vermiyor hem de anneme ve abime uzuluyorum, ne yapmaliyim?

Genişletmek için tıkla...

cicekdeniz376 .!.:

Iyi gunler herkese..
Anneanneme nine diye sesleniyorum, yasi 80. 3 yil once dedemi kaybettik. Annem tek kiz ve ben ve abim tek torunlariyiz.

Ninemin zaten halihazirda psikolojik skntilari vardi. Hani derler ya huysuz yasli,tam olarak benim ninem o.Depresif, surekli kotuyu anan, (ben ölücem, ben iyi degilim, ben cok fakirim-halbuki ekonomik durumu gayet iyi), asosyal, insan sevmeyen,herkeste bi kusur bulan, parayi ve mali cok seven bir insan.Evine bagimli gibi asla evden disari adimini atmaz.Her isi dedem hallediyordu onun adina. Market alisverisi, cop atmak fln.

Dedem rahmetlendikten sonra annem tek cocuk olarak ona destek olmak icin 3 ay yaninda kaldi sabah aksam, babam ve abim evde iki erkek zar zor gecindiler bi sekilde. Abim evli degildi o zaman.Bir sure sonra korkmaya basladik hatta annemle babam bu saatten sonra ayrilacalar mi diye cunku annemin hep yaninda kalmasini istiyordu.Neyse annem eve dondu, bu sefer de surekli telefonla ariyor butun gun ve surekli olumsuz seyler anlatiyor, iste beni kimse istemiyor, ben ölücem, ben cok fakirim, o tarlayi zamaninda satmasaydik keske..ki kendi kardesleriyle miras yuzunden yillarca konusmadi bir avuc toprak icin, surekli telefonda agliyor.Annem diyor ona istersen gel bende kal, yok istemiyor, babamdan rahatsiz olurmus,ben diyorum gel bende kal onu da istemiyor.Onun istedigi annem evini barkini biraksin onunla yasasin.Annem sonunda psikolojisi kaldirmadi ve psikolojik hap kullanmaya basladi.


Ninem icin daha en basindan doktora gidelim sinirlerin zayifladi diye kac defa soyledik kesinlikle evden cikmiyor. Dedem hastalandiginda da asla hastaneye gitmedi. Yalvar yakar tanidik bi psikiatrist buldum ve eve getrdim, ilac yazdi tabii adam ama ninem ilaclari kullanmadi. Doktor sagolsun surekli telefonla aradi ninemi bu sefer ona kizmaya basladi, niye ikidebir ariyormus, ters konusmus ona adam da pes etti. Doktorun soyledigi nineniz yasamak istemiyor ölmek istiyor, ama dini inancindan dolayi bunu yapamiyor, o yuzden boyle davraniyor.Cok mantikli geldi gercekten adam isinin ehliymis.Psikiatri klinigi boyle hastalarla dolu dedi,klinige yatmasi gerektigini ima etti.Ama tabii ninem asla evden cikmiyor boyle birseyi asla kabul etmiyor.

Benim o donem yeni bebegim olmustu ve cok ilgilenemedim acikcasi.Abim de evlendi ve o da zorlanmaya basladi ve gecenlerde bana cksti hep annem ve ben ilgileniyoruz kimsenin umrunda degil gibisinden ve abimle benim de aramiz acildi.Ninem ve dedem 4 yasindan 12 yasina kadar bana bakti cunku babam annem calismak durumundaydi o donem.Iyi ya da kotu bi sekilde baktilar. Iste bu yuzden kendimi borclu hissediyorum bir yandan, bir yandan da sadece annem ve abimin ustune kalmasin istiyorum bu yuk. Diger yandan bebegim buyudu ama su an 3 yasinda ve hala bana ihtiyaci var, diger yandan hem calisiyorum hem de ev isleri, ninemle her gun sabah aksam zaten gorusemem. Bazen hastalaniyor cocugum o zaman da gidemem. O yuzden akrabamiz bir kadinla konustum dedim ki yardimci olur musun, haftada 2 gun 3 gun gidip yardim eder misin, evet dedi anlastik. Ilk 1 ay birlikte gittik. Kadin nineme yemek yapiyor ninem anneme diyormus ki hic guzel yapmadi.temizlik yapiyor diyormus ki eve zarar yapti. Ikidebir niye geliyorlar diyormus anneme.Aldiris etmedim gtmeye devam ettik.Ona sorsan gelelim mi diyorum hayir hayir diyor, birsey istiyor musun ihtiyacin var mi yok diyor.Ama telefonda yabanci kisilere bana bakmiyorlar diye aglaniyor. Neyse o hayir dese de biz gittik. Bi gun benim isim cikti erken kalkmam gerekti, yardimci kadin da markete kadar gidicekti, ninemin evinin anahtarini ona verdim girerken acsin kapiyi diye, cunku cok yasli ve zili duymuyor bazen,kapiya gidip gelmesi de zor oluyor.Ninem bi tepki gostermedi.Aradan zaman gecti, bir gun yine kadinla nineme gidicektik benim isim cikti, kadina anahtari verdim, kadin da zili calip anahtarla kapiyi acip girmis.Ninem kiyameti koparmis.Ne hakla geliyorsun da iste senin isin gucun yok mu niye geliyorsun, torunum cok istiyorsa seni kendi evine alsin, ben aramadan bi daha gelme, cabuk anahtari geri ver, kocasi olen kadinlari kimse saymiyor, boyle boyle konusmus. Ben gittim sonra bana da aynilarini soyledi.Ve o gun cocugumu doktora goturecektim ona ragmen gene de ona vakit ayirip gittim, bu laflari bana cok dokundu acikcasi. Tamam biliyorum yasli ve hasta, ama insanin agzinda tek bir iyi soz olmaz mi?sagol gelmissin, bir hayir dua ne biliyim bir guzel bir soz, artik maddiyati da gectim ki biliyorum parasi var ama asla harcamiyor. Tamam o zaman biz de gelmeyiz dedim ve konuyu uzatmadan ciktim. Bir sure gitmemeyi dusunuyorum.

Ki soyle bi durum var iki hafta once gittigimizde ocagi acik unutmus ates yaniyodu saatlerce acik kalmis, biz gitmedek belki evi de kendini de yakicakti.Icerisi cok soguktu ben sobayi yakiyodum, sonra abim gittiginde bir iki saat sonra sobayi kapali buluyormus.Yemek cok az yiyor ve bir deri bir kemik kalmis durumda, eli ayagi titriyor zayifliktan.Ramazanda oruc tutma dedik illa israrla tuttu. Ama inatligindan da asla vazgecmiyor o ayri.Acikcasi bir gun evi yakicak ya da soguktan donucak diye korkuyorum,ya da bu kadar varlik icinde zayifliktan ölücek,endise de ediyorum.

Smdi bu etapta siz olsaniz napardiniz?ne yapmaliyim? Zorla bayiltip psikiatri klinigine mi goturmeliyiz?zorla bakim evine mi goturelim?doktora bunu sordum ve zorla kimseye birsey yaptiramazsin dedi, bunu asla onaylamadi. Acikcasi asla muhattap olmak istemiyorum ama hem vicdanim el vermiyor hem de anneme ve abime uzuluyorum, ne yapmaliyim?

Genişletmek için tıkla...