- 4 Mayıs 2022
- 10
- 9
- 28
- Konu Sahibi pulluceket
- #1
Merhabalar 2-3 hafta kadar önce bu başlıkta uzun bir yazı paylaşıp ve ilk birlikteliğimi yaşarken korkum ve kanamam olmamasına rağmen içimde hissettiğim duvar ve acının sebebinin ne olduğuna dair bir yazı paylaşmıştım. Şimdi tekrar yazmak istedim, belki benim gibi aynı durumdan muzdarip olanlar vardır diye. Öncelikle birlikteliği sağlayabildim hemde 0 kanama ve acı ile. Şöyle ki ilk başarısız denememizin ardından ikinci defa bir araya geldiğimizde daha rahat ve bir kaç gün birlikte geçirebilecek bir ortamdaydık. Kafamda soru işaretleri varmıydı kesinlikle vardı. Bi kere acı potansiyelinin farkına varmıştım ama yine de kesinlikle tekrar denemek istiyordum. Tekrar deneme aşamasında ilk seferde yine olmadı maalesef. Bu defa kendimi kastığımın ben bile farkına vardım.. Bu demek oluyordu ki ilk denemede de bilinçsizce kendimi kasmışım. Yani hissettiğim o duvar fizyolojik bir problem değil benim kendi yarattığım bir problemmiş. Başarısız olması bu defa bana kendimi ciddi anlamda kötü hissettirdi. Çünkü hep "kulaktan dolma bilgilere inanacak ve bunlardan korkup yapamayacak bir insan değilim" düşüncem vardı.. Ama başaramamız ve benim bu konuda kendimi kötü hissetmemi erkek arkadaşım da farketti. Özellikle bu sebeple kendimi kastığımı buna resmen bir inat gibi yaklaştığımı söyledi. Oldukça sakın yaklaştı bana karşı. Olmak zorundaymış gibi hissetmem gerektiğini, bunu bir hırs ya da inat yaptığımdan ötürü zaten bu şekilde ilerlediğini ve hemen olmak zorunda olmadığını ister 3 ay alsın ister 5 ay alsın problem olmadığını söyledi. Yaklaşımı gerçekten güzeldi. Düşününce haklı geldi söyledikleri bana da. Kesinlikle hırs yaptığımın farkına varmıştım ve zaten bu şekilde yaşadığım bir ilişki bana güzel sonuçlar dogurmayacakti. Bende bıraktım bu düşünceyi ve dedim ki tamam olduğu yere kadar yaşarız bir şeyleri zaten kendimi hazır hissettiğimde olur. Bu muhabbetlerin olduğunun ertesi günü yine erkek arkadaşımla (illa ki birliktelik yaşayacağız düşüncesiyle değil) daha normal bir düzeyde sevişirken o anın ambiyansı ile birlikteliği sağladık. İnanır mısınız sonunda dedim ki bumuydu ya gerçekten. Biz kadınlar aslında bu kadar acısız bu kadar bize zararsız (fizyolojik problemleri olanlar hariç) bir şey için mi yıllarca kendimi yıpratıyoruz soğuk terler döküyoruz. İnanır mısınız bilmem küçücük bir sizlama dışında hissettiğim tek bir acı olmadı.. Kanamam hiç olmadı. İlk deneme de çok az bir kanamam olmuştu belki ondandır. Hatta kusura bakmayın soyle bir detay vereceğim ama ilkinden sonra bir kaç defa daha yapıp devam edemezsiniz de bence tamamen hikaye Ama diyorum ya duyduğumuz o senaryolar kafamızda kurduğumuz o şeyler tamamen bir anda yok oldu benim için. İşin özü kendimize verdiğimiz eziyet tamamen psikolojik bunu kendimize sadece biz yapıyoruz ya da toplum tam olarak emin değilim.. Çok uzun yazdım kusura bakmayın ama kesinlikle ama kesinlikle yaşadığınız birliktelikte acı çekiyorsanız ve fizyolojik problemlerinizi yoksa şayet bir şeyler yanlış gidiyor demektir. Ya cinsellige hazır değilsiniz, ya hayatınız da ki insan sizin ruhunuza dokunamıyor, ya yaşamak-paylaşmak istediğiniz duyguları o insanla yasamak istemiyorsunuz ya da topluma çok kulak vermişsiniz demektir... Bu benim naçizane fikrimdi katılan olur katılmayan olur elbette ki o yüzden hatam varsa kusura bakmayın