- Konu Sahibi BolSekerli
-
- #1
Bu huyumdan nefret ediyorum zaten bir anda sinirleniyorum ve kırıyorum galiba sanırım onu da en çok bu yordu, keşke bu akşam kendiliğinden gelse de tüm sorun çözülse...
İş çok yoğundu bir türlü yazamadım buraya... Dün akşam mesaj gönderdi bana "Seni çok özledim ama hastanedeyim akşama konuşalım telefonda" yazmış... Gece ben aradım açmadı ardından tam uyuyordum aradı kendisi... Normal bir şekilde konuştu önce, sonra konu tartışmamıza geldi bana " Belki de tepkilerinde haklısın ama senin her tartışmanın ortasında, her şeyi yakmandan yıkmandan ağır konuşmandan sinirlenmenden yoruldum, neden biraz daha sakin olamıyorsun, sadece senin sorunların yok bak benimde sorunlarım var, bir düşünsene o durumda bende senin yaptığını yapsam geri dönüşü olmayan yola gireriz ama yine ben susuyorum" dedi... Belki de o durumda sessizce beni protesto etsen beni daha çok mahcup edersin, ama sen o kızgınlığında benim bütün haksızlığımı öldürüyorsun dedi...
Sonra da yine de seni çok seviyorum ve asla senden vazgeçmeyeceğim ama çok sinirli ve kızgınım sana dedi.. Ben ağlamaya başladım... Hadi şimdi uzatmayalım, yarın işe gideceksin uyu hemen kocaman öpüyorum seni dedi ve kapadık.
Onu çok kırmışım bende fark ettim, bundan sonra elimden geldiğince sakin olmaya çalışacağım... Çünkü onsuz yapamıyorum kızlari delirecek gibi oluyorum. Onu çokkkk seviyorummmm.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?