Selamlar,
Vaktinizi almadan hemen konuma geçiyorum. Ağustos’ta 2 sene olacak evliliğim. Öncesinde 3 senelik bir birlikteliğimiz var. Çocuğum yok, hiç düşünmüyorum bile, anlatacaklarımdan sonra bu konuda hak vereceksiniz, EMİNİM.
Şimdi gelelim konuma. Nereden başlayacağımı bilemiyorum bile. Evlenmeden önce o narin, kibar, beni yerlere göklere sığdıramayan kocam şimdi aynı yatağa bile sığdıramıyor. Alkol alıp kendini kaybetmelermi dersiniz, evli olduğu halde bekar arkadaşlarıyla takılıp eve çok geç gelmeler mi dersiniz ayrı yataklarda yatmalar mı dersiniz ne derseniz her şey var bu evlilikte. Bana erkek arkadaşımla Taksim’de buluşacağım deyip, 2 kız 2 erkek eğlenceye gittiğini bile yakaladım ben bu adamın. Gittiği arkadaşlarının 1 kız ve 1 erkeği tanıyorum, benim evime gelip benimle aynı masada yemek yemiş insanlardı ama diğer kızı tanımıyorum maalesef. Benim sevgili kocam bu davete beni çağırma gereğini bile duymadan gitti bende sosyal medyadan yakaladım. Allah işte. 15 gün konuşmadık, kocaman 15 gün geçti. Sonra kocam olacak kişi, güya arkadaşları ona ulaşmasın diye tüm sosyal medya hesaplarını kapattı. (Biliyorum ki sosyal medyadan onu etiketleyip benim yakalamamam için, oysaki ben onun değil arkadaşının paylaşımından gördüm) Neden böyle yaptığın dediğim de ise, güya gerçekten erkek arkadaşıyla buluşacakmışda, tesadüfen o grubu görmüş onlarda davet etmiş. Ahh benim salak kocam, takıldığın grup zaten birbiriyle sürekli takılan grup sen kimi kandırıyorsun. Yakaladım evet, salak gibi gibi basmadım orada öyle. Telefonda söyledim yakaladığımı ilk etapda tabikii inkar etti ama ben gittikleri mekanın adını bile söyleyince itiraf etmek zorunda kaldı. Sonra yakalamam rağmen ben evde ağlarken beyefendi eve gelip olayı anlatmak yerine hala orada kalıp eve gece saat 2 de geldi. Hala orada kaldın dediğimde nasıl olsa inanmayacaktın, ben de o mekandan çıkıp başka yere gidip senin biraz sakınleşmeni bekledim dedi. Hala aklıma geldiğinde deli olurum bu olaya. Nasıl barıştık, öylesine barışma işte. Ne bir özür çiçeği, ne bir özür dilemek, ne bir gönül alma çabası. Göremedim bile. Kocam olacak kişi kadınlar günü kutlamaz, geçen sene 1 evlilik yıldönümümüzde bir çiçek bile göndermedi.. Evlilik elbette çıkar üzerine kurulmaz ama bekliyorum ben be.Eskiden sürpriz üstüne sürpriz yapıp beni buna alıştıranda kendisi. Neler yapmazdı ki, rüya gibiydi her şey ama şimdi geçtim hediyeyi kuru kutlama bile olamıyor. İnsansın beklersin özel günlerde. Ben yapıyorum beklemeden. Sevgililere gününde hiçbir şey yapmasam bile bir pasta alır hadi keselim derim, doğum gününde mesela sevdiği herkese toplayıp bir mekanda sürpriz bir doğum günü yaptım. Üstelik biliyor musunuz aynı yataklarda bile yatmıyoruz. İlk zamanlar çok hassasım, her sese uyanıyorum seni rahatsız etmek istemediğim için ben salonda yatayım dedi. Olur dedim (ahh kafam) şimdi hiç beraber uyumuyoruz. Ben yatak odasında tek başıma o salonda tek başına. Birlikteliğimiz oluyor küsken ben istemiyorum oda yanaşmıyor. Arada gelir sarılır öper koklar. Ama genelde ben yaparım. Çalışıyorum akşamları yemek yapmak vb konularda zaman zaman destek olur. İlk zamanlarda beraber ev temizlerken şimdi hiçbir yardımı yok. Kendim yapıyorum temizliği. Eskiden böyle değildi bu adam. Bekarken hiç böyle değildi. Son zamanlarda işlerim çok yoğun deyip gün içersinde hiç aramaz oldu. En son geçen Pazar akşamı kavga etik bununla ilgili. Hadi dedim hafta için çok yoğunsun elbet anlarım ya peki haftasonu neden dışarıdayken hiç arayıp aklına gelip aramaz insan dedim. Bumu şimdi sıkıntın. Bu hafta içmedim, dışarı çıkmadım diye bumu bahanen dedi ve kavga ettik. Üzerime yürüdü, bende onu ittim üzerime gelme diye. Üzerinde ki hırkayı çıkarıp yüzüme vurdu. Ve bunun gibi bir sürü olaylar. Anlatsam sayfalar yetmez Pazar gününden beri çok gerekmedikce konuşmuyoruz. Hala gün içersinde aramıyor. Evli ama hala bekar gibi. Kimse bana karışmasın, bizim evliliğimiz klasik evlik gibi olmayacak. Bizim ki farklı adı altında beni ötelemekten başka bir şey yapmıyor. Üstelik ev aldık diye maddi sıkıntılarımızda var. Ama kocam 300TL hiç gözünü kırpmadan verir bir şişe alkole, 200TL verir bir t-shirte. Ama ay sonuna doğru bu ay paramız bitti der. Ama sen böyle harcarsan olmaz tabii dediğimde aman Allah’ım bir laf bir laf. Boşanmayı düşündüm ama ne bilim yapamadım. 2 senelik evliyiz ama 40 senelik evlilik gibi öyle düz, öyle boş , öyle itekaka bir evlilik. Aklınıza ihtiyacım var bayanlar, ne olur bi akıl verin ben ne yapayım. Susup bekledim, düzelir belki dedim ama düzelmiyor. Dırdır etmeden sakince konuştum olmadı, kavga çıkardım olmadı, ailesine söyledim (benim bilgim yokmuş gibi konuştular) yine olmadı. Bir ara düzelir gibi oluyor ama yine eskiye dönüyoruz. Aklım beynim tıkandıı. Ne yapmalı?
Uzun olmuş hakkınızı helal edin.
P.S: Sevgili KK hatunları. Göremediğim gerçekleri, ötelediğim-bildiğim ama aslında bilmek istemediğim, konduramadığım tüm gerçekleri bir bir söyleyip beni aydınlattığınız için çok teşekkür ederim. Tüm desteğiniz, verdiğiniz akıllar için sonsuz teşekkürler. Umarım herkes hakettiği hayatı yaşar. Sevgilerimle Seli.